مقاله علمی در موضوع فلسفه دین: نقد و بررسی مکتب تفکیک باتأکید بر دیدگاه ایشان مبنی بر مخالفت دین با فلسفه چکیده: اخباری‌گری رویکردی ظاهرگرایانه است که به ترک بحث‌های مستقل عقلی در استنباط احکام فقهی توصیه می‌کند. به کارگیری این شیوه در مباحث اعتقادی «مکتب تفکیک» نامیده می‌شود. نحله‌ی سنتی مکتب تفکیک به گونه کامل با عقل و استدلال مخالف بوده، هم‌نوایی آن دو را با نقل برنمی‌تابد. اما نحله‌ی جدید ضمن پاسداشت عقل، دستاورد آن را بشری و بیگانه از دین معرفی می‌کند. پیروان تفکیک، دلیل‌های گوناگونی بر مخالفت دین با فلسفه به دست می‌دهند که برخی از مهم‌ترین آنها عبارتند از: ۱. ‌اهداف سوء خلفا از ترجمه فلسفه؛ ۲. وجود برخی روایت‌های ضد فلسفی؛ ۳. مخالفت فقیهان با فلسفه. مقاله‌ی پیش رو پس از معرفی اجمالی مکتب تفکیک، به نقدهای یادشده پاسخ می‌دهد. بر پایه این پاسخ‌ها: ۱. خاستگاه و انگیزه‌ی طرح یک اندیشه، دلیل درستی یا نادرستی آن نیست؛ ۲. در مجموعه روایی شیعه، تنها دو روایت ضد فلسفی یافته می‌شود که یکی درباره‌ی فیلسوف‌نمایان و دیگری پیرامون فلاسفه‌ی دنیاطلب است. اما روایت‌های بسیاری در ستایش روش فلسفی (تعقل مستقل) دیده می‌شود؛ ۳. ضرورت رجوع به متخصّص در مسائل تخصصی، روشن می‌کند که مخالفت برخی فقیهان بزرگوار که آشنایی کاملی با فلسفه ندارند، ادعای اهل تفکیک را تأیید نمی‌کند. کلیدواژگان: مکتب تفکیک، رابطه عقل و دین، خاستگاه فلسفه، فلسفه و روایات، فلسفه و فقیهان. لینک دانلود: https://nasim-e-kherad.ismc.ir/article_153855.html #استاد_روح‌الله_سوری  #مقاله_علمی #مکتب_تفکیک #عقل_و_دین @aqlemonavar