✳️حجت الاسلام مهدی رضایی در دیدار با مدیر اجرایی حوزه علمیه خراسان: 💎فعال سازی ظرفیت های علمی ادبی حوزه علمیه خراسان، زمینه ساز تحول در ادبیات خوانی طلّاب و علاقه مندان به فهم زبان قرآن خواهد بود. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

📣 به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه عالی نواب، حجت الاسلام رضایی در دیدار اعضاء «گروه علمی زبان و ادبیات عربی مدرسه عالی نواب» با آیت الله عاملی مدیر این حوزه، به ظرفیت های حوزه خراسان در علوم ادبی اشاره نموده و خواستار فعال سازی آنها، برای ایجاد تحوّل علمی ادبی در حوزه های علمیه سراسر کشور و به ویژه حوزه کهن خراسان شدند. 🔵 ایشان با اشاره به سابقه کهن حوزه خراسان در علوم ادبی، الزامات سند چشم انداز در این حوزه را مورد تاکید قرار داد که بر اساس آن تا سال 1414، حوزه علمیه خراسان به اولین حوزه جهان تشیع در عرصه علوم و معارف قرآن و حدیث، ادبیات عرب، خطابه و تبلیغ ارتقاء خواهد یافت. علاوه بر آن، نظام جامع پژوهش حوزه خراسان، دستیابی به قطب علمی پژوهشی قرآن، حدیث و ادبیات عرب در سطح منطقه را از اهداف کلان خود بر شمرده است. ✳️ مدیر گروه علمی زبان و ادبیات عربی مدرسه عالی نواب در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به پذیرش و تحصیل تخصصی بیش از 90 نفر در رشته «زبان و ادبیات عربی» مدرسه نواب، آن را یکی از ظرفیت هایی دانست که با انجام برنامه ریزی دقیق و هدفمند، می تواند موجب شکوفایی و دانش افزایی سطح علمی ادبی این حوزه گردد. ✅ حجت الاسلام رضایی با اعلام تهیه منظومه فکری، عملی حضرت آیة الله خامنه ای «دام عزّه» در مقوله ادبیات، به انجام آسیب شناسی وضعیت موجود ادبیات خوانی در حوزه علمیه و به ویژه حوزه علمیه خراسان، با همفکری و نظر خواهی از استادان برادر و خواهر اشاره نموده و اعلام کرد: انجام اقدامات تحوّلی در راستای تحقق انتظارات مقام معظم رهبری در حوزه زبان و ادبیات عربی، مهمترین هدف برای تصمیم سازان و تصمیم گیران خواهد بود. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

🏫 تشکیل «قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» ✳️ حجت الاسلام رضایی در بیان اقدامات تحولی حوزه علمیه خراسان به تشکیل قرارگاه زبان و ادبیات عربی توسط معاونت محترم آموزش حوزه علمیه خراسان اشاره نموده و آسیب شناسی، ضرورت سنجی، برنامه ریزی و پیگیری تصمیمات در حوزه آموزش و پژوهش زبان و ادبیات عربی را از جمله وظایف این قرارگاه برشمرد. 🔹ایشان در ادامه بیان داشت: قرارگاه از نظر سازمانی، با اشراف مدیر حوزه علمیه خراسان، آیت الله مصباح عاملی «زید عزه» و تحت نظر معاون آموزش حوزه علمیه خراسان خواهد بود. 🔸ستاد دارای اعضای حقوقی و حقیقی به ترکیب ذیل می باشد: 📊 اعضای حقوقی: 1️⃣ معاون آموزش حوزه علمیه خراسان (حجت الاسلام و المسلمین علوی آزیز) 2️⃣معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان (حجت الاسلام و المسلمین کندری) 3️⃣مسؤول مرکز نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان (حجت الاسلام و المسلمین نوایی) 4️⃣مدیر مدرسه علمیه عالی نواب (حجت الاسلام و المسلمین اسفندیاری) 📊 اعضای حقیقی ( به ترتیب حروف الفبا): 1️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد علی خیاط 2️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد محمد حسن ربانی بیرجندی 3️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد مهدی رضایی (مسؤول قرارگاه) 4️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد عباس عبد الله پور 5️⃣استاد حمید عباس زاده 6️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد حسین کندری 7️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد حمید محمدی 8️⃣حجت الاسلام و المسلمین استاد عبد الحمید واسطی 🏢 افتتاح «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» 🔅 مسئول «قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» درباره افتتاح «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» گفت: این سامانه با مشارکت «گروه علمی ادبیات عرب مدرسه علمیه عالی نواب» و اشراف «معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان»، آغاز به کار نموده است. 🔹حجت الاسلام مهدی رضایی، مدیر گروه زبان و ادبیات عربی مدرسه عالی نواب و مسئول قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان، با اشاره به افتتاح رسمی «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان»، بارگذاری تدریجی منابع اصیل و معتبر زبان و ادبیات قرآن کریم در این کانال را از ویژگی های بسیار مهم این سامانه خواهد بود. 🔴 ایشان در ادامه افزود: با اشتراک گذاری تدریجی بیش از 40 هزار منبع تخصصی در زمینه «زبان و ادبیات قرآن کریم» و «زبان و ادبیات عربی»، این سامانه می تواند بخش زیادی از خلأ موجود در زمینه ضعف منبع شناسی و دسترسی به منابع جدید و به روز، برای مشتاقان به مباحث «زبان و ادبیات قرآن کریم» را جبران نموده و هزینه زیاد خرید کتاب را از دوش علاقه مندان بردارد. 📎 مسئول قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان در ادامه افزود: از آنجا که در نظام فعلی آموزشی حوزه، طلاب دروس ادبی را در سال های ابتدایی ورود به حوزه گذرانده و برنامه ای منسجم و دقیق، برای تداوم و تثبیت دروس ادبی و ارتقاء مطالب آموخته شده، وجود ندارد، غالباً مشاهده می گردد که آموخته های ادبی ایشان به صورت جزیره ای که ارتباط با دیگر علوم ندارد؛ رها می شود و ایشان نمی توانند از آموخته های ادبی خود در دیگر علوم، حداکثر استفاده ابزاری را داشته باشند. 🔗 از سویی دیگر به جهت تغییر کامل محتوای درسی طلاب از ادبیات به مسائل دیگری همچون فقه و اصول و کلام و فلسفه و .... و کاربردی نبودن ادبیاتی که ایشان با آن آشنا شده اند، همان مطالب آموخته شده نیز به ورطه فراموشی سپرده می¬شود. در چنین شرایطی اگر در حین تعلیم یا تعلّم، ایشان با پرسش ادبی مواجه شوند، به دلایل مختلفی از جمله در دسترس نبودن استاد حاذق در مسأله، فقدان منابع تخصصی مورد نظر برای حل مسأله، ، عدم آشنایی با ساختارهای متفاوت کتب ادبی برای یافتن مسأله مورد نظر، عدم آشنایی با چگونگی تحلیل و ارزیابی اقوال موجود در مسائل ادبی و ..... در نهایت ایشان آن گونه که باید به پاسخ پرسش های خود دست نمی یابند و یا بعضاً از پیگیری آن منصرف می شوند. ♨️ در پاسخ به نیاز فوق گروه علمی ادبیات عرب مدرسه علمیه عالی نواب، از سال 1391 به دنبال اجرای سامانه پاسخگویی به مسائل ادبی بوده و افتتاح «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» نیز در همین راستا انجام شده است. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

📊 تحلیل آماری پرسش¬های «سامانه پاسخگویی به مسائل ادبی» 📊 حجت الاسلام رضایی با اشاره به اینکه حدود 30 در صد پرسش ها از دانش صرف عربی، 60 در صد از دانش نحو عربی و تنها 10 درصد در ارتباط با مسائل بلاغی بوده، این آمار را زنگ خطری برای نظام آموزش ادبی موجود در حوزه دانست و افزود: معتقدیم که هدف نهایی از خواندن صرف و نحو، تسلط یافتن بر مباحث بلاغی است. به عبارت دیگر نتیجه صرف و نحو باید در دانش بلاغت آشکار شده و مورد پیگیری قرار گیرد. اما متاسفانه دانش بلاغت در حال حاضر، از جایگاه حقیقی خود فاصله¬ای قابل تأمل یافته است. 🚦 وی در ادامه، به عدم طراحی «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان»برای ارائه حل تمرین اشاره کرده و اعلام کرد: بخش پاسخگویی این سامانه سعی دارد تا پاسخ ها را با ذکر منبع و مسیر حل مسئله به مخاطب عرضه کند. ⏹ بیان اهداف کلی «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» از دیگر نکاتی بود که حجت الاسلام رضایی به آن پرداخت و در تبیین اهداف و رسالت های این سامانه به مواردی چون: ارائه رویکرد مسئله محور برای دانش های ادبی در راستای فهم بلاغی قرآن کریم، نشر و معرفی منابع تخصصی ادبیات قرآن، نشر پرسش های ادبی منتخب سامانه پاسخگویی حوزه علمیه خراسان، ارائه مشاوره علمی برای انجام پژوهش های ادبی، مقالات علمی پژوهشی، تدوین پایان نامه در راستای کشف و تبیین ظرافت های ادبی و بلاغی زبان قرآن کریم و برگزاری نشست های علمی در موضوعات مرتبط با زبان و ادبیات قرآن اشاره کرد. 🗞بر اساس این گزارش، استادان، پژوهشگران، دانش پژوهان حوزه و دانشگاه و علاقه مندان به دانش های زبان و ادبیات قرآن کریم می توانند علاوه بر بهره مندی از منابع و محتوای ارائه شده در سامانه، پرسش های ادبی خود در موضوعاتی مانند: دانش لغت، دانش صرف، دانش نحو، دانش بلاغت، منبع شناسی تخصصی زبان و ادبیات قرآن کریم و ... ارسال و پاسخ آن را دریافت کنند. 📌 راه های ارتباط با «سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» نیز شامل موارد زیر می باشد: 1️⃣ 🗳 ارسال پرسش در پیام رسان ایتا به شناسه: sepenta110 2️⃣ 🗳 ارسال پیام در سایت حوزه علمیه خراسان/ سامانه اساتید/ سامانه پرسش علمی/ گروه ادبیات عرب 3️⃣ 🗳 ارسال پیام در سایت حوزه علمیه خراسان/ سامانه طلاب/پورتال آموزش/ سامانه پرسش علمی/ گروه ادبیات عرب 4️⃣ ☎️ تماس با سامانه «پاسخگویی به مسائل ادبی مدرسه عالی نواب» به شماره: 05132251423 🌐 برای عضویت در کانال ایتای «سامانه پاسخگويي و نشر تحقیقات ادبی حوزه علمیه خراسان» می توانید به نشانی eitaa.com/sepentaLiterary مراجعه کنید. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

✅ بررسی جایگاه علمی - ادبی حوزه علمیه خراسان ✳️✳️✳️ حوزه علمیه خراسان در جوار حرم ملکوتی حضرت ثامن‌الائمه‌ علیه‌السلام به‌عنوان سومین مرکز مهم علمی در جهان تشیع بعد از حوزه‌های علمی قم و نجف‌اشرف به شمار می‌رود که در طول تاریخ خاستگاه علم، فرهنگ و ادب بوده است. صدها و بلکه هزاران شخصیت برجسته و با عظمت را در عرصه‌های گوناگون علوم اسلامی در دامن پر مهر و عطوفت خود پرورانده که نام و آثار و شرح خدمات علمی، اجتماعی آنان در کتب تراجم و رجال و تاریخ به ثبت رسیده است. 🔵 با نگاهی گذرا به تاریخ حوزه علمیه خراسان به‌خصوص در یک قرن اخیر، می‌توان گفت مهم‌ترین ویژگی ممتاز این دانشگاه مذهب جعفری، توانایی، احاطه و تسلط اساتید آن به ادبیات عرب است که بدین‌وسیله آن حوزه را سرآمد سایر مراکز علمی نموده و جایگاه ممتاز و ویژه‌ای بدان بخشیده است. ⏹ بی‌تردید ادبیات عرب یکی از کارآمدترین و مهم‌ترین علوم پایه برای اجتهاد و استنباط احکام دینی است و آموختن آن برای فهم قرآن و احادیث معصومان‌ علیهم‌السلام برای طلاب و دانش‌آموختگان علوم دینی ضروری است و همه مجتهدان و فقیهان و مفسران و اساتید سایر رشته‌های علوم اسلامی بدان نیازمندند. ❇️ خراسان همیشه مهد علم و ادب و هنر بوده است اما در تاریخ معاصر، شهرت و برتری علمی و ترقی دانش‌آموختگان آن، مرهون دو ادیب نامدار و برجسته یعنی میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول (متوفای 1305 ش) و شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری معروف به ادیب دوم (متوفای 1355ش) می‌باشند. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

🔆🔆 میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول (متوفای 1305 ش) و شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری معروف به ادیب دوم (متوفای 1355ش) می‌باشند. این دو ادیب نامدار خطه خراسان در طول بیش از یک قرن تدریس خود، تحول شگرفی را در حوزه مشهد مقدس پدید آوردند و شاگردان تأثیرگذار و ممتازی را در مکتب ادبی خود پرورش دادند و با نور علم و دانش خود موجب تقویت و موقعیت برتر این حوزه علمیه شدند که به پاس خدمات خالصانه آن دو استاد فرزانه و ادیب نامدار، نیم‌نگاهی به حیات تأثیرگذار آنان نموده و با ویژگی‌های آن بزرگ‌مردان علم و ادب به‌طور اختصار آشنا می‌شویم. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

✳️ میرزا عبد الجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول (1344 ق _ 1281 ق) 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

🗒🗒🗒#آشنایی_با_نویسنده #ادیب_اول ❇️ میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول در سال 1281 قمری و در عصر حکومت ناصری، در روستای بیژن‌گرد از توابع نیشابور پای به عرصه حیات گذاشت. 🔅 پدرش ملاحسین مردی متدین و مأنوس با قرآن کریم و ادعیه بود که علاوه بر کشاورزی در کار خرید و فروش و تجارت اشتغال داشت. میرزا عبدالجواد چهار ساله بود که بر اثر بیماری آبله نابینا گردید به‌طوری که چشم راست وی به‌طور کلی نابینا شد و چشم چپ وی پس از معالجه بسیار اندکی بینایی اندکی یافت و به گفته خودش فقط از روشنایی ربع چشم بهره‌مند بود. به‌همین دلیل پدرش او را به مکتب نفرستاد از بیم آن‌که مبادا آسیب بیشتری به چشم تنها فرزند دلبندش وارد شود و همان اندک بینایی چشم فرزندش از بین برود. ❇️میرزا عبدالجواد در کودکی دارای هوش و استعداد سرشار و حافظه قوی بود به‌طوری که نقل می‌کنند او در شبی از شب‌های ماه مبارک رمضان که پدرش دعای سحر را می‌خواند او گوش فرا ‌داد و آن را حفظ ‌کرد تا این‌که در شبی از آن شب‌ها پدرش در اثر خواب‌آلودگی دعا را اشتباه خواند که میرزا عبدالجواد فوری پدر را متوجه اشتباهش کرد که این موضوع موجب مسرت و خوشحالی پدر گردید و راضی شد فرزند شش ساله خود را به مکتب‌خانه بفرستد. میرزا بر اثر اتکال به این هوش سرشار مراحل خواندن و نوشتن را به سرعت طی کرد و آن‌گاه به نیشابور رفت تا مقدمات علوم دینی را بیاموزد. 🔅قدرت حافظه ادیب اول به‌گونه‌ای بود که اغلب کتب متداول درسی آن زمان را بدون حضور در محضر استاد و فقط از راه مطالعه فراگرفته بود. 🗓 وی در این‌باره گفته است: روزی در نیشابور در درس حاشیه ملاعبدالله بر تهذیب المنطق تفتازانی بودم که استاد در مسئله، نقیض عام و خاص مطلق را نتوانست به من تفهیم کند، با خود گفتم که این علم را علم عقلی گویند، من در این مسئله فکر می‌کنم اگر آن را فهمیدم آن وقت به ادامه تحصیل علم همت می‌بندم! و رفتم و بعداز اندک فکری مسئله مذکور را حل کردم و بعداز آن دیگر در درس آن مدرس نرفتم و تمام کتاب را با مطالعه به اتمام رساندم. 🏢 ادیب اول بعداز اتمام دروس مقدماتی در سن 16 سالگی وارد مشهد مقدس گردید و به تکمیل معلومات خویش پرداخت و نیز هم‌زمان، به تدریس سطوح پایین‌تر همت گماشت. وی گرچه در ادبیات عرب و علم معانی و بیان تبحر و تخصص ویژه داشت و همه عمر شریف خود را صرف تدریس کتب و متون ادبی حوزه علمیه کرد اما از سایر علوم اسلامی همانند فقه، اصول، کلام، ریاضی، طب و... بهره وافی داشت. البته از اسامی اساتید وی، در منابع تراجم و رجال اطلاعی به دست نیامده است. 🔵شاگردان 💎 ادیب اول همه همت خود را صرف تدریس و تربیت شاگردان کرد. عمده تدریس وی در مقدمات و ادبیات عربی شامل کتاب‌های چون: مغنی‌اللبیب، مطول، سیوطی، شرح جامی، شرح قطر ابن‌هشام انصاری، نهج‌البلاغه، مقامات الحریری، مقامات بدیعی، حاشیه ملاعبدالله، شمسیه و... بوده و اغلب شاگردان وی نیز در همین رشته‌های یاد شده از وی کسب فیض کرده‌اند. 🏢 او در مدرسه علمیه نواب، کرسی تدریس باشکوهی داشت و مشتاقان زیادی از خرمن دانش گسترده وی بهره‌مند شدند. برخی تعداد شاگردان آن ادیب نامدار را بالغ بر سیصد تن ذکر کرده‌اند که در این‌جا به نام تعدادی از معاریف آنان بدون ذکر القاب حوزوی و دانشگاهی بسنده می‌کنیم: ♦️میرزا حسین فقیه سبزواری، ♦️ سیدعبدالاعلی موسوی سبزواری، ♦️میرزا احمد مدرس یزدی، ♦️محمدتقی ادیب نیشابوری، ♦️میرزا علی‌اکبر نوقانی، ♦️محمدرضا نوقانی، ♦️محمدکاظم مهدوی دامغانی، ♦️محمد کفعمی خراسانی، ♦️سیدمهدی طباطبایی‌ قمی، ♦️عبدالجواد برسی، ♦️ میرزا اسحاق آستارایی، ♦️محمدحسین فاضل تونی، ♦️علی اعتماد الواعظین رشتی، ♦️ محمدرضا مروجی طبسی، ♦️سیدجواد حسینی تنکابنی، ♦️محمدعلی مدرس افغانی، ♦️محمدباقر محسنی ملایری، ♦️ محمدتقی ملک‌الشعرای بهار، ♦️ بدیع الزمان فروزانفر و... . 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

💎ویژگی‌های علمی و اخلاقی #ادیب_اول 📊 میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، دارای اوصاف، کمالات و خصال ممتاز و در برخی موارد خصلت‌های منحصر به فردی بود. وی همه عمرش را در یکی از حجره‌های مدرسه علمیه نواب سپری کرد و با فراغت زایدالوصفی همه عمرش در همان حجره صرف تدریس و تحقیق و مطالعه شد و لحظه‌ای از عمرش را به بطالت نگذراند. با این‌که از بینایی یک چشم محروم بود و از چشم دیگرش فقط ربع روشنایی داشت و مطالعه و کتاب خواندن برایش بی‌نهایت دشوار بود. ولی هرگز دست از مطالعه و خواندن برنداشت. 📚 مطالعات و اطلاعات وی منحصر به ادب فارسی و عربی نبود بلکه در حکمت الهی و طبیعی نیز مهارت قابل توجهی داشت و نظرات ملاصدرای شیرازی را در این مقوله می‌پسندید. 📚 در نجوم، هیئت قدیم، حساب، جبر و مقابله، هندسه، طب و فقه و اصول و علم حدیث و رجال و سایر علوم متعارف آن زمان بهره کافی داشت. بیش از 12هزار بیت از اشعار شعرای عرب زمان جاهلیت را در حافظه داشت. حوزه تدریس او هر ساله رونق تازه‌ای داشت و این محصول مطالعات مستمر او بود. سیره تدریس ادیب اول، برخلاف سیره معمول سایر اساتید حوزه بود. 💚 اشتیاق وی در تدریس چنان زیاد بود که هیچ‌گاه حتی در روزهای وفیات و اعیاد ائمه معصومین‌ علیهم‌السلام تدریس را ترک نکرد. اما هر وقت در بین درس به اسم یکی از ائمه‌ علیهم‌السلام و پیامبر‌ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌رسید همان‌طور که نشسته بود کمی خم می‌شد و تعظیم می‌کرد. 🔖 او پیش‌مطالعه درس فردا را برخود و بر شاگردانش واجب می‌دانست. این در حالی بود که او بارها متن کتاب‌ها را تدریس کرده بود و مسلط بر آن متون ادبی بود اما باز هم مقید بود پیش‌مطالعه کند. او می‌گفت: من سی سال است که این متن‌ها را درس داده‌ام ولی اگر شبی نتوانم متن و شرح و حاشیه‌های آن را مطالعه کنم درس را تعطیل می‌کنم. 📌 شیوه دیگر تدریس وی که برخلاف روال معمول اساتید حوزه‌ها بود، این‌که کسی در وسط درس حق اشکال و اعتراض نداشت. تنها استادی بود که تدریسش‌ شیوه خطابی داشت و از آغاز تا پایان که سه ساعت بود متکلم وحده بود. هیچ کس حق نداشت کلمه‌ای بپرسد بلکه شاگردان باید سراپا گوش باشند و به درس استاد گوش فرا دهند. او در همین رابطه می‌گفت. من تمام شرح‌ها را مطالعه می‌کنم و پاسخ هر سؤالی را که احتمال دارد برای شاگرد پیش آید فراهم می‌کنم و در درس آن‌ها را بازگو می‌کنم و می‌کوشم هیچ‌گونه ابهامی و اشکالی باقی نماند. بنابراین هیچ‌ کس حق اعتراض و اشکال ندارد و آن‌را نوعی وقت تلف کردن تلقی می‌کرد. 🔗 بیانی شیوا و شمرده داشت و در پیوند دادن مطالب به یکدیگر مهارت ویژه‌ای داشت. وی در احاطه بر لغت و اشعار عربی و فارسی و نوادر ادبی، بی‌نظیر بود. ادیب، اهل قناعت بود و مناعت طبع داشت. از وجوهات کمتر استفاده می‌کرد و بیشتر از راه حق‌التدریس آستان قدس رضوی و عایدات اندک املاک ارثی روزگار می‌گذرانید. زندگی نظام‌مندی داشت. 🕌 هفته‌ای یک‌بار به حرم مطهر رضوی‌ علیه‌السلام مشرف می‌شد. گاه‌گاهی که هوا مساعد بود برای گردش به باغ ملی می‌رفت و در محل معینی به درخت چناری تکیه می‌داد و مشغول صحبت ادبی می‌شد. تفریحات ادیب منحصر به همین گردش‌ها بود. هیچ‌گاه مسافرت نرفت تا این‌که در اواخر عمر یاد زادگاه‌ در دل او زنده گشت، یاد نیشابور و زادگاهش بیژن‌گرد. این بود که سری به نیشابور و کاشمر و تربت حیدریه زد و بازگشت. 🚦با این‌که فقر و فاقه گریبان‌گیرش بود، اما به قدری طبع بلندی داشت که هیچ کس جرأت نداشت که به او کمک مالی کند. مناعت طبع و عزت نفس ادیب به اندازه‌ای بود که هیچ‌گاه روی نیاز به احدی نیاورد. به خانه صاحب‌منصبان و ثروتمندان نرفت و آنان را به حجره خود راه نمی‌داد. در طول حیات پربار خود، چهره‌های برجسته‌ای را در مکتب خود پروراند و نسبت به رویدادهای سیاسی عصر توجه داشت که بیشتر این جریان‌های زندگی را در اشعار خود بازتاب داده است. 🏢 ادیب تألیفات فراوانی را در عرصه ادبیات از خویش به یادگار گذاشت که البته، هیچ‌کدام غیر از دیوان شعرش «لآلی مکنون» به زیور طبع آراسته نشد. ادیب بنیان‌گذار انجمن‌ ادبی در خراسان بود. ⚡️ ادیب نیشابوری اول در سن 63 سالگی در روز جمعه 15 ذی‌القعده 1344 قمری برابر با 6 خرداد 1305 شمسی وفات یافت و پیکرش در دارالسیاده حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

✳️ شیخ محمد تقی راموز بهاور معروف به ادیب ثانی (1396 ق _ 1315 ق) 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh

🗒🗒🗒#آشنایی_با_نویسنده #ادیب_ثانی ❇️ شیخ محمدتقی رامُوز بهاوَر معروف به ادیب دوم نیشابور در سال 1315 قمری (1274 شمسی) در خیرآباد از بلوک عشق‌آباد نیشابور دیده به جهان گشود. 🔅پدرش میرزا اسدالله خیاط بود و به اطفال خواندن و نوشتن می‌آموخت. ادیب در محضر پدر تا 18 سالگی خیاطی آموخت و در سن 18 سالگی به دستور پدر عازم مشهد مقدس شد و در نزد دایی خود شیخ محمد کدکنی که از علما و مدرسان بود، به مدت سه سال دروس مقدماتی را با جدیت کامل فراگرفت و در اواخر سال 1333 قمری وارد حوزه درس میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری (ادیب اول) گردید. ❇️ادیب دوم در نزد استادش ادیب اول به شاگردی پرداخت تا خود در این علوم متخصص و صاحب‌نظر شد. او به استادش بسیار علاقه داشت و از روز اول درسی با وی مأنوس شد. از هنگام تلمذ و شاگردی وی تا پایان عمر استاد حدود هفت سال استفاده علمی برد تا به آن‌جا که پس‌از فوت استادش کرسی تدریس ادبیات عرب در وی متعین شد و در حدود نیم قرن به تدریس این علوم پرداخت و تا‌ آن‌جا مهارت وی اوج گرفت که به ادیب دوم مشهور گردید. 🔅 ادیب دوم، به‌حق مانند ادیب اول سالیان بسیار، اعتبار و موقعیت ممتاز علوم حوزه مشهد را در میان حوزه‌های شیعه حفظ کرد. شیخ محمد تقی از محضر میرزا عبدالجواد، کمال استفاده را برد و در آموختن ادبیات عرب، ادبیات فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، تفسیر، حدیث، رجال، فقه، اصول، طب، علوم غریبه و علوم جدید رنج‌ها کشید تا این‌که در این علوم به تبحر بالایی دست یافت. 🗓 وی در کسب این دانش‌ها به‌جز میرزا عبدالجواد، از محضر اساتید و بزرگانی چون؛ آقا میرزا بزرگ حکیم عسکری، شیخ حسن برسی، شیخ اسدالله یزدی، میرزا باقر مدرس رضوی، آقا سیدجعفر شهرستانی، قوام‌الحکماء، مشیرالاطباء و حکیم فاضل خراسانی بهره برد. 🏢 ادیب دوم، متون ادبی، منطقی و اصولی از جمله سیوطی، مغنی، شرح مطول، شرح نظام، حاشیه ملاعبدالله، معالم، مقامات الحریری، عروض و قافیه را در مدارس خیرات خان، سلیمانیه، میرزا جعفر، مسجد ترک‌ها، مسجد گوهرشاد و در سال 1325 شمسی چند ماهی در آموزش و پرورش تدریس می‌کرد. در سال 1341 شمسی با پیشنهاد سیدجلال‌الدین تهرانی که شاگرد ادیب اول و استاندار خراسان و نایب‌التولیه وقت آستان قدس رضوی بود، عنوان مدرس آستان قدس رضوی را پذیرفت و به مدت هفت سال در آرامگاه شیخ بهایی به تدریس پرداخت و در زمستان سال 1348 شمسی پایش آسیب دید و از آن پس تا پایان عمر در منزل خود تدریس نمود. 🔵شاگردان 💎 ادیب دوم با بیش از نیم‌قرن تدریس در خراسان موفق شد شاگردان زیادی را در مکتب علمی خویش پرورش دهد. غالب فضلایی که در این نیم‌قرن تحصیلات خود را در مشهد مقدس گذرانیده‌اند، فیض شاگردی او را درک کرده‌اند، نام برخی از شاگردان وی عبارتند از؛ حضرات آیات و حجج‌اسلام و آقایان: ♦️سید علی سیستانی، ♦️حسین وحید خراسانی، ♦️اسماعیل صالحی مازندرانی، ♦️سیدمحمد مجتهد سیستانی، ♦️سیدجعفر سیدان، ♦️محمدرضا حکیمی، ♦️کاظم مدیر شانه‌چی، ♦️حبیب‌الله مهمان‌نواز، ♦️محمد حکیمی، ♦️علی حکیمی، ♦️سیدعباس سیدان، ♦️عباس واعظ طبسی، ♦️سیدمحمد خامنه‌ای، ♦️علیرضا غروی اصفهانی، ♦️علی‌اکبر الهی خراسانی، ♦️سیدجواد مصطفوی، ♦️محمدجعفر جعفری لنگرودی، ♦️اسماعیل فردوسی‌پور، ♦️پروفسور عبدالجواد فلاطوری، ♦️مرتضی علم‌الهدی، ♦️جعفر زاهدی، ♦️ محمدرضا مهدوی دامغانی، ♦️عبدالحسین رضایی، ♦️شعبان نخستین رودسری، ♦️سیدمحمدرضا سعیدی خراسانی و... . 🏫«قرارگاه زبان و ادبیات عربی حوزه علمیه خراسان» 🆔 @arabicliteraturehozehkh