💠 #هزار_خدا_هزار_هزار_خدا
🔷بخش اول
🔶 ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن فرو فرستاده شده است.
شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ (بقره:۱۸۵)
از میان تمام نکات مهم ماه مبارک رمضان ، مهمترین ویژگی این ماه که به آن عظمت و شرافت داده است وابسته به این صفت است که قرآن می فرماید در این ماه « أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ » یعنی نزول قرآن صورت گرفته است!
همه عظمت ماه رمضان این است که ظرف نزول قرآن است!
خداوند به ظرف ها چه ظرف زمان و چه ظرف مکان خیلی عنایت دارد ، ظرف زمانیِ نزول قرآن ، ماه رمضان و ظرف مکانیِ نزول آن ، مکه است!
برای همین در قرآن آمده است:
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ (بلد:۱و۲)
«فرمود من به این شهر قسم نمی خورم چون خیلی عظمت دارد.»
سوال←عظمت قرآن به چه چیزی است که باعث شده تا ظرف مکان و ظرف زمان آن اینقدر عظمت پیدا کند؟!
در روایت آمده است اگر در سینه کسی قرآن باشد آن سینه شرافت دارد!
حتی آمده است اگر کسی حافظ قرآن است ، نسبت به برطرف کردن رذایل اخلاقی باید بیش از دیگران تلاش کند ، چون سینه ی او ظرف قرآن شده و او نسبت به دیگران جایگاه ویژه تری دارد!
پیامبر ص فرمود : سینه ای که در آن آیه ای از قرآن باشد دیگر نباید در آن سینه حسد و کبر و ....باشد ، چرا که آن سینه شرافت دارد و از غل و غش به دور است!
«َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالتَّخَشُّعِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ لَحَامِلُ الْقُرْآنِ وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ لَحَامِلُ الْقُرْآنِ ثُمَّ نَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَا حَامِلَ الْقُرْآنِ تَوَاضَعْ بِهِ يَرْفَعْكَ اللَّهُ وَ لَا تَعَزَّزْ بِهِ فَيُذِلَّكَ اللَّهُ يَا حَامِلَ الْقُرْآنِ تَزَيَّنْ بِهِ لِلَّهِ يُزَيِّنْكَ اللَّهُ بِهِ وَ لَا تَزَيَّنْ بِهِ لِلنَّاسِ فَيَشِينَكَ اللَّهُ بِهِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فَكَأَنَّمَا أُدْرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَيْنَ جَنْبَيْهِ وَ لَكِنَّهُ لَا يُوحَى إِلَيْهِ وَ مَنْ جَمَعَ الْقُرْآنَ فَنَوْلُهُ «1» لَا يَجْهَلُ مَعَ مَنْ يَجْهَلُ عَلَيْهِ وَ لَا يَغْضَبُ فِيمَنْ يَغْضَبُ عَلَيْهِ وَ لَا يَحِدُّ فِيمَنْ يَحِدُّ وَ لَكِنَّهُ يَعْفُو وَ يَصْفَحُ وَ يَغْفِرُ وَ يَحْلُمُ لِتَعْظِيمِ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أُوتِيَ الْقُرْآنَ فَظَنَّ أَنَّ أَحَداً مِنَ النَّاسِ أُوتِيَ أَفْضَلَ مِمَّا أُوتِيَ فَقَدْ عَظَّمَ مَا حَقَّرَ اللَّهُ وَ حَقَّرَ مَا عَظَّمَ اللَّهُ.»
(الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 604)
سوال← اگر بخواهیم همه ی قرآن را در یک کلمه چکیده کنیم و عصاره قرآن را در یک کلمه بیاوریم آن چیست؟!
مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان فرمود اگر قرآن را در یک کلمه خلاصه کنیم آن یک کلمه این است:
«التوحيد الذي هو الغرض الوحيد فيما يدعو إليه القرآن الكريم و الدين الفطري القويم»
(الميزان، ج3، ص: 283)
قران کتاب توحید است. ایشان می فرمایند :
«و هاهنا مسلك ثالث مخصوص بالقرآن الكريم لا يوجد في شيء مما نقل إلينا من الكتب السماوية، و تعاليم الأنبياء الماضين سلام الله عليهم أجمعين، و لا في المعارف المأثورة من الحكماء الإلهيين، و هو تربية الإنسان وصفا و علما باستعمال علوم و معارف لا يبقى معها موضوع الرذائل، و بعبارة أخرى إزالة الأوصاف الرذيلة بالرفع لا بالدفع.
... و هذا المسلك الثالث مبني على التوحيد الخالص الكامل الذي يختص به الإسلام على مشرعه و آله أفضل الصلاة هذا.»
( الميزان، ج1، ص: 358 - 360)
آنقدری که ما از کتب سابق سراغ داریم هیچ کتابی مانند قرآن ، اسماءالله در آن تجلی پیدا نکرده است!
کتاب های تورات و انجیل با وجودی که تحریف هم شده اند باز هم در آن ها بروزی از اسماءالله وجود ندارد.
تورات بروزی از حقوق و قوانین است ، و حتی خودِ کلمه ی تورات هم به معنای قانون است ، انجیل هم یک کتاب تبشیری است. نه در تورات و نه در انجیل فضا فضای اسماء الله و توحید به این معنا نیست!
درست است که می خواهند جامعه را اداره و منضبط کنند ولی این انضباط اجتماعی خیلی رنگ و بوی عرفان و حقیقت و اسماءلله ندارد!
اما خاصیت قرآن کریم این است که در عین این که انضباط اجتماعی ایجاد می کند و دستورات اجتماعی دارد و قوانین کیفری و جزایی را بیان می کند اما همه ی این ها با تجلی خدای متعال است و درواقع همه احکام و معارف قرآن از دل توحید آمده اند!
🔔 @Aminikhaah_Media
💠 #هزار_خدا_هزار_هزار_خدا
🔷بخش چهارم
🔶 به فرموده ی قرآن:
وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ(زخرف:۳۶)
«و هر که از یاد خدا (و حکم قرآن) رخ بتابد شیطانی را بر او برانگیزیم تا یار و همنشین دایم وی باشد.»
بعضی ها دچار عشاوه می شوند. به ساعت عشا به این دلیل میگویند عشا چون ساعتی است که چشم دیگر خوب نمی بیند!
عشاوه وقتی است که آدم چشمش خوب کار نمی کند و اطراف را نمی بیند ، می گوید « وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ » یعنی خدای متعال دائما درحال تجلی است اما یک عده نمی بینند ، اینها کور اند.
وقتی به تجلی خدا توجه نشود ، چه اتفاقی می افتد؟
قرآن می فرماید؛ « نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ »
شیطانی را همراه او می کنم.
مشکل شیطان چه بود؟
جُرمش این بود که در آینه عکس تو ندید ٭٭٭ ورنه بر بوالبشری ترک سجود این همه نیست
یک سجده بر آدم نکردن که این همه بگیر و ببند ندارد. " جرمش این بود که در آینه روی تو ندید "
دست و پای شیطان را در ماه رمضان بستند یعنی چه؟
یعنی اسباب غفلت از خدا جمع شده است.
حرف ما این است اگر ما اسم دین را شنیدیم در اولین مرحله باید یاد این بیافتیم که توجه مان مدام به خدا باشد وگرنه دچار سوءتفاهم شده ایم؛ چراکه خلاصه و چکیده قرآن توجه و توحید است. در غیر این صورت انسان دچار شرک میشود.
قرآن می فرماید :
وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ (یوسف:۱۰۶)
«و بيشترشان به خدا ايمان نمى آورند جز اينكه [با او چيزى را] شريك مى گيرند»
اکثر کسانی که ادعای ایمان دارند و خود را مومن می دانند متاسفانه مبتلای به شرک هستند. همین که کسی فکر کند طبیب او را درمان میکند همین که فکر میکند معلم است که او را آموزش میدهد ، اینها شرک هستند ، طبیب ، خدای متعال است ، معلم ، خدای متعال است .
روایتی از امیرالمومنین هست که معمولا آن را بد تعریف می کنند حضرت فرمود:
مَن عَلّمني حَرفاً، فقد صَيَّرني عبداً
این جمله دو ترجمه دارد:
ترجمه ی اول؛ مَن شرطیه؛
«هرکس به من حرفی یاد دهد مرا عبد کرده است»
ترجمه ی دوم ؛ مَن موصوله؛
«کسی که به من یک حرف یاد داد مرا با همان یک حرف عبد کرد.»
یعنی پیغمبر اکرم (ص) یک حرف به من یاد داد همان یک حرف مرا عبد کرد چون آدرس درست را داد ،
معلم ظاهری امیرالمومنین (ع) پیغمبر اکرم بود اما او که پیغمبر را معلم حقیقی خودش نمی داند همان طور که حضرت موسی به جناب خضر عرض کرد:
قَالَ لَهُ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰ أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا(کهف:۶۶)
«موسی به آن شخص دانا (و خضر زمان) گفت: آیا من تبعیت (و خدمت) تو کنم تا از علم لدنّی خود مرا بیاموزی؟»
نگفت از آنهایی که علم داری به من یاد بدهی.
گفت از آن چیزهایی که به تو یاد داده اند به من یاد بدهی!
ما علم را که از معلم نمی گیریم ، همان طور که نور را از خورشید نمی گیریم!
مرحوم علامه طباطبایی یک شب از منزل بیرون آمد ، به او گفته بودند آقا تاریک است مراقب باشید!
فرموده بود؛
مگر روز که حرکت می کنیم به نور خورشید حرکت می کنیم؟ روز به نور خدا می رویم ، نور خدا هم شب و روز ندارد.
رحمت خدا بر او ، این می شود انسان موحد ، اینچنین انسانی محصول قرآن است!
او می داند چه کسی به خورشید نور داده است؛
هُوَ الَّذِى جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَالْقَمَرَ نُوراً (قصص:۵)
«اوست خداوندى كه جعل فرمود خورشيد را روشن و ماه را تابنده»
این که بگوییم نور خورشید از خودش است ، مال مدرسه است ، مال بچه ی کلاس اول است!
انسان موحد اینطور نگاه نمی کند ، انسان موحد می گوید مگر کسی از خودش چیزی دارد؟
نور خورشید از خداست ، نور خدا هم شب و روز ندارد.
این یعنی با خدا زندگی کردن
ماه رمضان ماه اینجور ملاقات هاست.
🔔 @Aminikhaah_Media
💠 #هزار_خدا_هزار_هزار_خدا
🔷 بخش پنجم
🔶 شب قدر اوج همه چیز است ، اوج ملاقات و دیدار با خدا.
شب قدر برای کسی است که این نوزده ـ بیست شب صاحب خانه را دیده باشد ، بداند از سر کدام سفره لقمه بر می دارد.
متاسفانه ما یک ماه سر سفره می نشینیم ، لقمه را می خوریم اما نه صاحب خانه را می بینیم، نه حتی از او تشکر می کنیم ،می خوریم و می رویم!
او سفره را پهن کرده تا خودش را نشان بدهد ، اما ما با او کاری نداریم و او را نمی بینیم!
مثل نمازهایی که می خوانیم ، ما فقط نماز را می فرستیم تا در بایگانی خدا چیزی داشته باشیم تا روز قیامت یک وقت کتکش را نخوریم ، اصلا درک نمی کنیم نماز برای ملاقات بود ، زیارت برای ملاقات بود.
نقل شده شخصی از آشنایان مرحوم بهجت ، سفر مشهد زیاد می رفت ، یک وقت آیت الله بهجت به او فرمود: مثل اینکه مشهدی شدی!
این شخص گفته بود " بله آقا چند وقت است توفیق زیاد است و مشهد زیاد می آیم"
ایشان پرسیده بود: این همه مشهد آمدی آیا امام رضا(ع) را هم دیدی؟
گفت بود: نه
پرسیدند: خوابش را هم ندیدی؟
گفت: نه
فرمود :پس هنوز مشهدی نشدی!
بزرگان می گویند زیارت باید در مقام نورانیت باشد.
باید بتوان در زیارت آن حقیقت نوری امام را زیارت کرد ، زیارت برای این نیست که بروید در و دیوار را ببینید و برگردید!
در زیارت توجه باید زیاد باشد.
انسان باید از چند هزار خدایی که صبح تا شب درگیرشان است خودش را رها کند.
درمان همه ی افسردگی ها و دردها و همه تشویش ها و اضطراب ها توحید است.
این آشوب های رایج روحی به خاطر درگیر تکثرات و شرک شدن است.
امام صادق(ع) فرمود :
از قوانین خدای متعال این است که اگر کسی علاقمند به دنیا و علاقمند به تکثرات شد خدای متعال، هم و غم را با دل او عجین می کند.
طنز و استنداپ کمدی و ادا بازی درمان غصه و افسردگی نیست.
اینها شادی نمی آورند ، سرور و نشاط حقیقی خود خداست ،درمان همه دردها اوست.
ان شاءالله این درد غفلت را خدای متعال در ماه رمضان به واسطه ی قرآن برای ما درمان کند.
🔔 @Aminikhaah_Media
📗#معرفی_کتاب📗
کتاب «یادت باشد»، داستان زندگی شهید مدافع حرم حمید سیاهکالیمرادی،دومین شهید مدافع حرم استان قزوین است که در کمتر از ده روز به چاپ هجدهم رسید.
این کتاب، عاشقانهترین کتاب شهدای مدافع حرم برای شهید پاییزی دفاع از حریم اهل بیت علیه السلام است. شهید سیاهکالیمرادی، در پاییز سال ۱۳۸۹ به کربلا رفت، در پاییز سال ۱۳۹۱ عقد کرد، در پاییز سال ۱۳۹۲ ازدواج کرد و نهایتاً در پاییز سال ۱۳۹۴ به شهادت رسید!
«یادت باشد» یک عاشقانه آرام در دل هیاهوهای زندگی است که با زبانی ساده و شیرین بهقلم «رسول ملاحسنی» و به روایت همسر شهید نوشته شده است و طراحی جذاب جلد آن، گویای همین غربت همسرانه از جنس پاییز است که کتاب «یادت باشد» را بیش از هر چیزی به کتابی سراسر عشق و محبت و دلدادگی بدل کرده است.
@audio_ketab
" یک کتابی تازه خواندهام که خیلی برای من جالب بود. دختر و پسر جوان -زن و شوهر- متولّدین دههی ۷۰، مینشینند برای اینکه در جشن عروسیشان گناه انجام نگیرد، نذر میکنند سه روز روزه بگیرند! به نظر من این را باید ثبت کرد در تاریخ که یک دختر و پسر جوانی برای اینکه در جشن عروسیشان ناخواسته خلاف شرع و گناهی انجام نگیرد، به خدای متعال متوسّل میشوند، سه روز روزه میگیرند. پسر عازم دفاع از حریم حضرت زینب (سلاماللهعلیها) میشود؛ گریهی ناخواستهی این دختر، دل او را میلرزاند؛ به این دختر -به خانمش- میگوید که گریهی تو دل من را لرزاند، امّا ایمان من را نمیلرزانَد! و آن خانم میگوید که من مانع رفتن تو نمیشوم، من نمیخواهم از آن زنهایی باشم که در روز قیامت پیش فاطمهی زهرا سرافکنده باشم! ببینید، اینها مال قضایای صد سال پیش و دویست سال پیش نیست، مال سال ۹۴ و ۹۵ و مال همین سالها است، مال همین روزهای در پیش [روی] ما است؛ امروز این است. در نسل جوانِ ما یک چنین عناصری حضور دارند، یک چنین حقیقتهای درخشانی در آنها حضور دارد و وجود دارد؛ اینها را باید یادداشت کرد، اینها را باید دید، اینها را باید فهمید. فقط هم این [یک نمونه] نیست که بگویید «آقا! به یک گل بهار نمیشود»؛ نه، بحث یک گل نیست؛ زیاد هستند از این قبیل. این دو -زن و شوهری که عرض کردم- هر دو دانشجو بودند که البتّه آن پسر هم بعد میرود شهید میشود؛ جزو شهدای گرانقدر دفاع از حریم حضرت زینب (سلاماللهعلیها) است. وضعیّت اینجوری است..."
👈سخنان رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان درباره کتاب #یادت_باشد
۱۳۹۷/۰۶/۱۵