"دشمن شاد" پدرم را بی‌خانمان کرد. هستی‌اش را به باد داد. ۲۰۰ سال آواره بیابان‌ها بود تا بالاخره بخشیده شد. با وساطت ۵ نور مقدس توبه‌اش پذیرفته شد. این ابتدای جنگی طولانی بود، نبردی به درازای تاریخ بشر، بنی‌آدم و اهریمنان در برابر هم، در صفی به طول قرون متمادی قرار گرفتند. شیطان که افتادنش از چشم خدا را به خاطر انسان می‌داند، سر راه او نشسته و با ۶ تاکید سوگند یاد نموده که سر راه مستقیم او بنشیند و پایش را جلوی پای انسان بگیرد که با مغز به زمین بخورد سپس نعره مستانه شیطانک‌ها گوش فلک را کر کند و بساط عیاشی‌شان برپا گردد. طفلکی انسان! با چراغ قوه‌ی عقل به سر و با شمع قلب در حرکت است، حرکت از خود به خود، حرکت از خود به ناخود، به سوی مقصدی متعالی، آن جا که بشود آینه خدا، خدا را در خودش ببیند و اوج بگیرد. آن وقت است که دشمنش به خاک سیاه می‌نشیند، از خشم دندان‌هایش را به هم می‌ساید و دستش به آدمی نمی‌رسد. دشمن شادی تلخ است، همان قدر که پدر و مادرمان در ابتدای تاریخ رنج کشیدند و آلت دست شیطان شدند و ابلیس به ریششان خندید، امروز هم شیطانک‌ها اطراف ما بنی‌آدم‌ها پرسه می‌زنند تا زمین بخوریم و باز هم قهقهه سر دهند، خدا نکند کسی دشمن شاد شود، نه از نظر عقیدتی، نه سیاسی، نه اقتصادی و نه فرهنگی، خیلی درد دارد. یکی از یکی بیشتر، به خصوص سیاسی، سال‌ها ذلت سیاسی کشیده‌ایم، می‌دانیم مثل یک غده است که آخرش سر باز می‌کند، یا نه مثل یک آتش فشان. شیطان بزرگ امروز ما، آمریکاست. سر همه‌ی راه‌هایی که به ایران ختم شود نشسته است، همه راه‌های پولی و دارویی و اقتصادی را بسته است تا کمر ایران را خم که چه عرض کنم، بشکند، یا نه او را به خاک سیاه بنشاند مثل پدرمان آدم و مادرمان حوا.. یک روز با وعده جاودانگی و امروز با وعده بهشت موعود، چرا؟ این دشمنی پایانی ندارد؟ ظاهرا بدجوری ابتدای خلقت دماغش سوخته، که این همه سال در فکر انتقام است.. درست است، مثل اوایل خلقت، شیطان امروز هم سیلی بدی از ایران خورده، ایران همان بچه‌ای بود که داد زد پادشاه لخت است، آبرویش را در جهان برد، موی دماغش شد و به چپاول و استعمارش در خاور میانه خاتمه داد. حالا انواع زنجیر و بند و طعمه و دام پهن کرده، مجازی‌اش را گسترش داده، افسار باور و بینش را به دست گرفته، گاهی مادران را از مادرانگی می‌اندازد، گاهی پدران را هرز می‌کند و گاهی دختران و پسران جوان را روی باد شهوت می‌اندازد.. همه‌ی این‌ها دست به دست هم می‌دهد تا غیرت ایرانی را که میراث هزارساله‌ی تاریخ پارس است، از کفش بیرون کند و او را منفعل و بی‌خاصیت و کرخت کند، اگر مالش، سرزمینش، ناموسش، دینش، هویتش را ببرند ککش نگزد و باز هم به روی ابلیس لبخند بزند، لبخند که چه عرض کنم، به دست و پابوسی‌ و کاسه لیسی‌اش بیافتد.. آه انسان! ای ترجمان واژه‌ی فراموشی! به خودآی، ببین شیطانک‌ها در درونت لانه کرده‌، غارتت نموده‌اند. عقل و وجدانت مسخ شده است فرزند آدم. همکیش و هم‌نوع من! برادر و هموطن من! بعد از این آوار اعتقادی و مجازی بر سر خاندانت، نگذار آوار سیاسی و ذلت سیاسی هم روی دوشت سنگینی کند، ایرانی غیور! خون‌ها پای نخل‌های خوزستان ریخته شده، سرها در صحرای سینا و غزه و لبنان بریده شده، سراسر خاور میانه جای چنگال‌های شیطان مدرن آمریکاست، عراق درد دارد، تن افغانستان پاره پاره شده، دختران کویت موپریشان شده‌اند از تجاوز ایالات متحده، بس نیست؟ کم نیست؟ می‌توانی تصور کنی در برابر دوربین‌های این دشمن، دشمن‌شاد شدن چه رنجی دارد؟ هیچ می‌دانی در انتظار شمارش برگه‌های کوچک رای تواند تا تو را در انظار مردم جهان به تمسخر و استهزا بگیرند؟ آه ایران من، وطن دلسوخته‌ی تبدار من! وطن سال‌ها زیر چکمه‌های غرور سربازان نجس آمریکایی و انگلیسی و فرانسوی و پرتغالی، له شده‌! به خدای کعبه سوگند! این بار هم نخواهم گذاشت دشمن‌شاد شوی، چون چهل سال گذشته، آن روزها که کودکی بودم و تازه نهالی بودی، کنارت ایستادم! حالا که تنومند شدی و من بزرگ شده‌ام قطعا.. آن قدر بزرگ که بتوانم کمبودهایت را به جان بخرم، نادانی بعضی متولیانت را تحمل کنم و درصدد اعتلایت برآیم. آری آن قدر درک و شعور پیدا کرده‌ام که بدانم، دشمن دلش برای من نمی‌سوزد، کسی پشتم را نمی‌خاراند و باید برای برخاستن دست به زانوی خودم بگیرم. حوقله‌ای می‌خوانم و اسپندی دود می‌کنم تا دور باشد چشم بد از چشم‌هایت! "مرگا به من که با پر طاووس عالمی یک موی گربه‌ی وطنم را عوض کنم" #مشارکت_هرمی #انتخابات۱۴۰۲ #ایران_عزیز @Dr_zdp53✍ ۱۴۰۲/۱۱/۱۷ آرامش درون 🌹👇 @aramesheedaron