‍ ‍ ۵ دی زادروز ثریا قزل‌ایاغ (زاده ۵ دی ۱۳۲۲ تهران – درگذشته ۱۴ فروردین ۱۳۹۹ تهران) نویسنده، پژوهشگر و استاد ادبیات کودکان ونوجوانان دانشگاه او در رشته طبیعی فارغ‌التحصیل شد و‌ کارشناسی علوم ارتباطات اجتماعی را در دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران فراگرفت. سپس در رشته کتابداری در گرایش کتابخانه‌ها و ادبیات کودکان و نوجوانان از  مدرسه کتابداری کالج پی‌بادی در ایالت تنسی آمریکا مدرک کارشناسی ارشد دریافت کرد. وی همچنین دوره کوتاهی را برای یادگیری قصه‌گویی و ساخت عروسک‌های دستی در آن دانشکده گذراند. در بازگشت به ایران، برای مدتی در کتابخانه مرکزی دانشگاه آریامهر "دانشگاه صنعتی شریف" کار کرد و در سال ۱۳۵۵ به عضویت هیئت علمی گروه کتابداری دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران درآمد. آموزش ادبیات کودکان به زنان در دوره‌های آموزشی سپاه دانش و دوره‌های آموزش حین خدمت آموزگاران، همکاری در برنامه‌ریزی دوره کتابداری برای رشته فنی‌وحرفه‌ای وزارت آموزش و پرورش، حضور در کمیته گزینش کتاب برای کتابخانه‌های مدارس، بنیانگذاری کتابخانه کانون اصلاح و تربیت تهران، همکاری با لیلی ایمن در شورای کتاب کودک، و همکاری با سازمان نهضت سوادآموزی از دیگر کارهای او هستند. از نخستین نوشته‌های قزل‌ایاغ، کتاب راهنمای بازی‌های ایران در همکاری شهلا افتخاری است که در سال ۱۳۷۹ از سوی دفتر پژوهش‌های فرهنگی کمیسیون ملی یونسکو در ایران منتشر شد. همچنین کتاب ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن را در سال ۱۳۸۳ انتشار داد. وی همچنین کتاب پژوهش در زمینه لالایی را در لالایی‌ها و ترانه‌های نوازشی از تولد تا سه سالگی منتشر کرد. از دیگر زمینه‌های مورد علاقه وی، اقوام فراموش‌شده‌ای چون سرخ‌پوستان و اسکیموها بودند که در چند اثرِ خود به آنها پرداخت. جوایز: قزل‌ایاغ به دلیل کتاب‌ها و کارهایش، جوایز بسیاری گرفت. او جایزه لاک‌پشت پرنده را به‌دلیل یک‌عمر تلاش برای ادبیات کودکان و نوجوان از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان دریافت کرد. وی به‌مدت دوسال عضو هیئت داوران جایزه هانس کریستیان آندرسن بود. از آخرین کارهای او در شورای کتاب کودک می‌توان به برگزاری «دوره تربیت کتابدار مدرسه» اشاره کرد. موج بزرگ: کتاب برگزیده‌های شورای کتاب کودک ۱۳۶۵ دیپلم افتخار دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان ۱۳۶۶ دیپلم افتخار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۷۰ و ۱۳۷۵ فریاد مرا بشنو: کتاب برگزیده شورای کتاب کودک آتش یخ‌زده: دیپلم افتخار کتاب برگزیده وزارت ارشاد ۱۳۷۵ کتاب برگزیده مجله سوره ۱۳۷۵ راهنمای بازی‌های ایران: دیپلم افتخار گروه تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش. وی همزمان با روز جهانی کتاب کودک درگذشت. @arayehha

‍ ‍ ۵ دی (۲۵ دسامبر) جشن کریسمس کریسمس یا نوئل، جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروز مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز ۲۵ دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می‌گیرند. برخی از اصطلاحات مربوط به کریسمس: کریسمس: روزی است که حضرت مسیح به دنیا آمد و این روز به وسیله مسیحیان جشن گرفته می‌شود. دوره کریسمس: زمانی است که با تولد مسیح آغاز می‌شود. کیک کریسمس: کیک میوه‌ای که مرسوم است در کریسمس در بریتانیا می‌خورند. جوراب کریسمس: جوراب بلندی است که کودکان هنگامی که شب کریسمس به رخت‌خواب می روند آن را در اتاق می‌گذارند تا با هدیه ها پر شود. درخت کریسمس: یک درخت طبیعی یا مصنوعی است که با روبان‌ها و چراغهای رنگی تزیین می‌شود و کریسمس در خانه یا بیرون از خانه قرار داده می‌شود. نوئل: اصطلاحی برای کریسمس است که به ویژه در سرودها و کارت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بابانوئل: محافظ شاد و شوخ بچه‌ها است. کارت کریسمس: برای تبریک عید ارسال می شود. کریسمس در ایران: اگر آدم کنجکاوی باشید، می‌دانید که کریسمس ارامنه کمی دیرتر از هم‌کیشان خارجی‌شان است؛ حدوداً ده روز. یعنی در حالی که اکثر مسیحیان جهان "از کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها، تا گروه عمده‌ای از ارتدوکس‌ها" ۲۵ دسامبر را روز ولادت حضرت عیسی مسیح (ع) می‌دانند، پیروان کلیسای مستقل ارامنه ۶ ژانویه را کریسمس می‌گیرند. بازار کریسمس برای بسیاری از شهروندان غیرمسیحی ایرانی هم جالب است. مسیحیان ایران به دو شاخه ارامنه و آشوری تقسیم می‌شوند. مسیحیان ارمنی میلاد مسیح را ۶ ژانویه جشن می‌گیرند. مسیحیان ایران نیز مانند مسیحیان سراسر جهان شب میلاد عیسی مسیح (۲۴ دسامبر) تا آغاز سال‌نو میلادی را جشن می‌گیرند. تزئین درخت کاج با گلوله‌های رنگی و درخشان بخشی از رسم و رسوم کریسمس است. پیروان عیسی مسیح سالروز تولد او را با خواندن دعا و مراسم نیاش در کلیسا جشن می‌گیرند. بسیاری از مردم جهان عید میلاد مسیح را زمانی برای بخشایش و آشتی می‌دانند. @arayehha

#مُمَیّز #اکبر_یحیوی ✅ آموزش وابسته های وابسته: مُمَیّز 🟪 نمونه های دیگر از ممیز: ۱- هفت «فرسخ» راه ۲- چند «حلقه» چاه عمیق ۳- سیصد «تومان» پول ۴- سه «شاخه» گل سرخ ۵- به دستور فرمود تا ساروان      هیون آرد از دشت، صد کاروان نقش دستوری واژه ها در گروه اسمی «صد کاروان هیون»: صد: صفت شمارشی / کاروان: ممیّز / هیون: هسته، مفعول @arayehha

نقد و نظر زنم که سود ندارم که مطلقاً ضررم که دستگاه ادامه‌دهنده‌ی بشرم «برای من سخن از من مگو به دلجویی» مگیر آینه در پیش من که کور و کرم آهای آینه بشکن آهای شانه بمیر که اختیار ندارم برای موی سرم چه نسبتی‌ست مرا با رهایی و پرواز به فرض در قفس خانه‌ام کمی بپرم به هر که زخم زد و رفت زیر لب گفتم تو را ببخشم اگر، از خودم نمی‌گذرم هنوز، معتبران، عاقلان، همه مردند به اینکه عقل ندارم هنوز معتبرم دوباره آمدی ای شعر تا بسوزانی غذای ظهر مرا که ضعیفِ بی‌هنرم! به هیچ چیز نمی ارزد این غزل اما به یادگار بماند برای تو پسرم خدا نکرده نگویی که منت است ولی برای مادری تو در آمده پدرم #دنیا_دنیادیده *برای من سخن از «من‌» مگو به دلجویی‌ مگیر آینه در پیش خویش بیزاران‌ #حسین_منزوی     متاسفانه، واقعیت تلخ اجتماع ما، و منظومه ی فکری جنس مرد این جامعه است‌ که‌ حاصل رسوب افکار انحصارطلبانه و تمامیت خواه این جنس خشن است. اگرچه گاه شاعران زن اغراق فمینیسمی هم دارند، اما این واقعیت تلخی است که کاملا، بروز و ظهور دارد و آن روی سکه، یعنی نگاه تفریطی مدرنیسم به جنس زن را که تنها برای لذت جویی و کام‌طلبی ست، نیز مهلک تر و سمی تر است و توهینی دیگر به این جنس تاثیرگذار و فهیم است‌‌.   در این غزل شاعر از اولین بیت تا بیت پایانی _که کوبش معنایی غمگینی را به نمایش می گذارد_ این ستم و تعدی جسمی و  روانی جنس مقابل را در دیدگان ما می نشاند.  و بیت پیشانی غزل بسیار جانسوز و ناراحت کننده است: زنم که سود ندارم مطلقا ضررم که دستگاه ادامه دهنده ی بشرم مصراع دوم، یعنی صرفا برای توالد و تناسلم و لاغیر!! بیت سوم، به کلی، هرچیزی که بوی عشق می‌دهد را انکار می کند: می‌دانیم که "آینه و شانه" از دلبستگی های یک زن و " موی " زیباترین وجه زیبایی یک زن است‌. زنی که اختیار شانه زدن به مویش را نداشته باشد و عشقی از اين راه برای مردش ایجاد نکند، چقدر زجرآور و شکننده است‌‌. و بیت بعدی، ادامه ی همین تنهایی و فرسوده شدن زن است در حجم تنگ فضای سوت وکور خانه است به طوری که هیچ گونه پریدن و پرواز در ذهن زن متصور نمی شود و لاجرم، پریدن او صرفا، در قفس خانه است. بیت به هرکه زخم زد.... باز هم جنبه ی مظلومیت و طعنه شنیدن ها و بی دفاع بودن زن را ترسیم می کند و تنها، چاره ی این مظلومیت گذشت از سوی زن و به دل نگرفتن های اوست‌ زنی که تهمت ها و بدزبانی ها را در خود تلمبار کرده و سرانجام، دلمرده شدن و دق کردن و  بی‌صدا شدنش خواهدبود. بیت هنوز معتبران.... اعتراض آشکاری است به طرز نگاه مردان و حتی اعتراض به برخی از دیدگاه های حقوقی و فقهی دین که در فروتر بودن زن تاکید می کنند‌( در کتاب حقوقی آمده است) در دوبیت بعدی هم شاعر این معنی را ادامه می دهد. بیت پایانی_که شاعر برای پسرش روایت می کند_ واگویه ی دردمندانه در به ثمر رساندن پسر سرو قدی است که در برابر شکستن سرو‌قد مادر شکل گرفته است. دکتر محمدرضا دیری @arayehha

📍توجه👇 درود ها خدمت خوبان همراه🌻 دوستان به یمن اعیاد این چند روزه ارسال کتابمون تا پایان هفته رایگان است بنابراین هزینه‌ پستی نمی‌گیریم😊 هزینه کتاب۱۲۰۰۰۰ تومان دوستانی که تمایل به خرید کتاب #تاتوهستی‌غزل‌هست📚 رو دارن.لطفا در شخصی من پیام بزارن @safieghomanjani 🙏

ششم دی ماه زادروز «محمد ابن زکریای رازی» دانشمند پزشکی، شیمی، ریاضی، نجوم و فلسفه @arayehha

‍ ‍ ‍ ‍ ۶ دی زادروز زکریای رازی (زاده ۶ دی ۲۴۳ شمسی «ری» -- درگذشته سال ۹۳۰ میلادی) دانشمند پزشكی، شيمی، رياضی، نجوم و فلسفه او از پايان دوران جوانی نيمی از سال را در بغداد و نيم ديگر را در زادگاهش می‌گذرانيد و كتاب مهم و معروف خود در دانش پزشكی را به‌نام منصور سامانی حاكم وقت ری كرد و عنوان «طب منصوری» بر آن گذارد كه نخست در ده جلد به لاتين و سپس ساير زبانهای اروپايی ترجمه شده است. كتاب مهم ديگر او در پزشكی «الحاویژ» عنوان دارد كه به صورت دائرة‌المعارف نوشته شده و همه اطلاعات پزشكی آن زمان در آن گرد‌آوری شده است. در سده سیزدهم میلادی در اروپا، برای ترجمه الحاوى، زكرياى رازى که سى‌هزار صفحه است بيست سال وقت صرف شد. راز‌ی در بغداد رياست بيمارستان «مقتدری» را برعهده داشت و در طول توقف او در ری و بغداد، بيماران و پژوهشگران و دانشجويان پزشكی از سراسر جهان برای درمان و كسب فيض و دريافت پاسخ پرسش‌هايشان به ديدار او می‌شتافتند. كشف آبله و آبله مرغان و مشخص كردن تفاوت آنها از یکدیگر در دانش پزشكی به‌نام رازی ثبت شده است. بسياری از واژگانی كه او در علم شيمی بكار برده است جهانی شده‌اند از جمله واژه شيمیژ كه از «كيميا» و الكل كه از «الكحل» گرفته شده‌اند ، راز‌ی در كتابها‌ی خود بكار گرفته است. در دانش شيمی، رازی نخستين دانشمندی بود كه شيمی آلی (ارگانيك) را از شيمی معدنی (غيرارگانيك) جدا ساخت و درباره شيمی و واكنش‌های شيميايی چند اثر به زبانی بسيار ساده نوشت كه مهمترين آنها «اسرار» است. رازی كاشف چند اسيد از جمله اسيد سولفوريك است كه آنها را جهت مخالف بازها قرار داده و واكنشن های شيميايی را كه به تهيه الكل كه يك باز است منجر می‌شود به دقت شرح داده است. دويست كار علمی به نام رازی ثبت است و درمقايسه با ساير دانشمندان ايرانی، رازی را می‌توان همتراز ابن‌سينا خواند.   بسياری از پژوهشگران تاريخ علوم، زادروز رازی را ۲۷ دسامبر اعلام داشته‌اند. دراين روز (ششم دی) در سال ۱۳۴۳ به مناسبت يازدهمين سده تولد رازی مراسمی باشكوه در ايران برگزار شد و با اين كه قبلا بسياری از مدارس، بيمارستانها و خيابانها در ايران به‌نام رازی نامگذاری شده بود، شمار اين اماكن به‌نام او دو برابر شد. @arayehha

مجسمهٔ " زکریای رازی " در چهارطاقی دانشمندان واقع در ورودی دفتر سازمان ملل متحد ، وین اتریش #۶دی / #زادروز @arayehha

   انسانی که هدفش خدمت به خداست    ممکن است انسان خوبی باشد    اما انسانی که هدفش    خدمت به انسان باشد    حتما انسان خوبی است...!    #زکریای_رازی @arayehha

خانۀ ادبیات با مجوز مرکز توانمندسازی اجتماعی دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان راه‌های ارتباطی کانال ایتا https://eitaa.com/eishemodam کانال تلگرام https://t.me/eishemodamku آیدی @alirezabakhodaarani شماره تماس 09130748113

افسوس 🔸«افسوس» به معنای احساس تأسف و حسرت است. این واژه در قدیم معنای «تمسخر کردن» و «ریشخند کردن» می‌داده. حافظ می‌گوید: زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست پیرهن‌چاک و غزل‌خوان و صُراحی در دست نرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان نیم‌ شب دوش به بالین من آمد بنشست معشوق، با حالت لب و دهانش، عاشق را، که در بیت بعد مشخص می‌شود خوابش برده، به سخره گرفته. 🔸در ترجمهٔ تفسیر طبری نیز از واژهٔ افسوس با همان معنای قدیمی استفاده شده. برای نمونه، سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۴: وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ  ▪️فولادوند: چون با كسانى كه ايمان آورده‌اند برخورد كنند، می‌گويند: «ايمان آورديم»، و چون با شيطان‌هاى خود خلوت كنند، مى‌گويند: «در حقيقت ما با شماييم، ما فقط [آنان را] ريشخند مى‌كنيم». ▪️طبری: چون بينند آن كس‌ها كه بگرويدند، گويند بگرويديم، و چون به نهان گردند سوى ديوان، ايشان گويند ما با شماییم، ماييم ما افسوس‌كنان. #واژه‌شناسی #واژگان 👈سجاد سرگلی @arayehha