🏴امام حسن مجتبی علیه السلام 🔹قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي مِنْ شِيعَتِكُمْ، فَقَالَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ: يَا عَبْدَ اَللَّهِ إِنْ كُنْتَ لَنَا فِي أَوَامِرِنَا وَ زَوَاجِرِنَا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إِنْ كُنْتَ بِخِلاَفِ ذَلِكَ فَلاَ تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْوَاكَ مَرْتَبَةً شَرِيفَةً لَسْتَ مِنْ أَهْلِهَا لاَ تَقُلْ: أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ لَكِنْ قُلْ: أَنَا مِنْ مَوَالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعَادِي أَعْدَائِكُمْ وَ أَنْتَ فِي خَيْرٍ وَ إِلَى خَيْرٍ 🔸امام حسن عليه السلام ـ در جواب مردى كه عرض كرد : من از شيعيان شما هستم ـ فرمود : اى بنده خدا! اگر مطيع اوامر و نواهى ما باشى ، راست مى گويى ولى اگر چنين نباشى پس با ادعاى چنين منزلت والايى كه اهلش نيستى ، بر گناهانت ميفزاى . مگو : من از شيعيان شما هستم ، بلكه بگو : من از دوستداران شما و دشمن دشمنان شما هستم . در اين صورت، تو آدم خوبى هستى و به خوبى گرايش دارى. 📗تنبيه الخواطر و نزهة النواظر ج۲ ص۱۰۶

💠همه خیر و نیکی در آن است که ... 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰الخَیرُ کُلُّهُ صِیانَةُ الإنسانِ نَفسَهُ 🔹همه ی خیر و نیکی، آن است که انسان خودش را نگه بدارد. 📗بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۴۰ 🔻شرح حدیث 🔸هر چه در معرض تلف شدن و آسیب دیدن باشد، مراقبت و محافظت می طلبد. چه باغ و مزرعه و دام و حیوانات باشد. چه سرمایه و مال التجاره و خانه و کارخانه، چه میوه و گوشت و خوراکیها و مواد مصرفی، و... چه اخلاق و افکار و روحیات و باورها. 🔸انسان، آفریده ای است که دشمن خطرناکی همچون شیطان و غریزه ی قدرتمندی به نام هوای نفس و تمایلات حیوانی دارد. اگر از این گوهر مراقبت نشود، آلوده و تباه می شود و اگر مواظبت و صیانت گردد، رشد می یابد و به کمال می رسد. 🔸خداوند، آدمی را آفرید و در نهاد او کشش به سوی خوبی و بدی را قرار داد:«فَألهَمَها فُجورَها وَ تَقواها» (شمس، ۸.) 🔸و او را از قدرت انتخاب و اختیار برخوردار ساخت که وجه امتیاز اوست و بهشت را پاداش کسی قرار داد که از این «نفس انسانی» حراست کند 🔸و آن را شکوفا سازد و از آلودگیها باز دارد و به تزکیه ی نفس بپردازد:«قَد اَفلَحَ مَن زَکّیها.» (شمس،۹) 🔸اگر در تعلیمات اسلامی، مبارزه با هواهای نفسانی را «جهاد اکبر» دانسته اند، 🔸دلیل اهمیت این کار است و اگر در سخنان حضرت علی علیه السّلام تأدیب نفس و تعلیم نفس و مراقبت از نفس مطرح شده (نهج البلاغه، حکمت ۷۳.) ، به سبب آن است که رها بودن انسان، زمینه ی انحراف و خروج از دایره ی بندگی و ورود به قلمرو حاکمیت شیطان را فراهم می آورد. 🔸همچنان که از یک گوهر گرانبها مواظبت می کنند تا گم نشود، همچنان که از یک گل مراقبت می کنند، تا پژمرده نگردد، روح و جان انسان هم باید محافظت شود، تا به گناه آلوده نشود. 📗منبع: #حکمت_های_سجادی ، جواد محدثی #شرح_حدیث_سجاد

💠 می آیم تا برائت جویم از کسانی که: 🔹فجَاهَدَهُمْ فِيكَ صَابِراً مُحْتَسِباً حَتَّى سُفِكَ فِي 🔹طاعَتِكَ دَمُهُ وَ اسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ‏. 🔹اللَّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً 🔸 پس(امام حسین(ع)) با آنان درباره تو صابرانه و خالصانه جهاد كرد، 🔸 تا در طاعت تو خونش ريخته شد و حريمش شکسته گشت. 🔸 خدايا آنان (دشمنان امام حسین (ع)) را لعنت كن 🔸 لعنتى سنگين، و عذابشان كن عذابى دردناك 📗زیارتنامه اربعین #زیارتنامه_اربعین

🏴 امام حسن مجتبی علیه السلام ▪️ كيْفَ يَكُونُ اَلْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً وَ هُوَ يَسْخَطُ قِسْمَهُ وَ يُحَقِّرُ مَنْزِلَتَهُ وَ اَلْحَاكِمُ عَلَيْهِ اَللَّهُ ؟! ▪️ مؤمنى كه از قسمت خود ناخشنود باشد و وضعيت خود را ناچيز شمارد در حالى كه حاكم بر او (تعيين كننده سرنوشتش) خداست ، چگونه مى تواند مؤمن باشد (ادّعاى ايمان كند)؟! 📗الکافي ج2 ص62

💠مضرات درخواست از مردم 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰طَلَبُ الحَوائِجِ إلَی النّاسِ مَذلَّةٌ لِلحَیاة وَ مَذهَبَةٌ لِلحَیاءِ وَ استِخفافٌ بِالوَقارِ وَ هُوَ الفَقرُ الحاضِرُ 🔹درخواست نیازها از مردم، مایه ی خواری زندگی، از بین برنده ی شرم و حیا و سبک کردن وقار و متانت است و خود درخواست، فقر حاضر است. 📗تحف العقول، ص۲۷۹ 🔻شرح حدیث 🔸هر چند روابط اجتماعی انسانها به نحوی است که همه به هم محتاجند و کسی نمی تواند بدون کمک دیگران و به صورت انفرادی زندگی کند، 🔸و هر چند تعاون و مشارکت و همیاری و همبستگی، از توصیه های اکید دین ماست، اما اسلام، برای مؤمن خواستار کرامت و عزت نفس است و حقارت و سبک شدن او را نمی خواهد. 🔸از این رو، حتی در صورت فقر و نیازمندی، قناعت کردن و به اندک ساختن را، بر طلبِ حاجت از دیگران و اظهار فقر و مسکنت، ترجیح می دهد. به گفته ی سعدی: به نان خشک قناعت کنیم و جامه ی دلق که بار محنت خود به که بار منّت خلق 🔸عده ای که گدایان حرفه اند و به تکدی گری می پردازند، حیثیّت و آبرو و کرامت خویش را زیر پا گذاشته اند. 🔸در مَثَلهای فارسی است که فلانی، با سیلی صورتِ خود را سرخ نگه می دارد. 🔸در قرآن هم از کسانی ستایش شده که با آنکه تهیدست و نیازمندند، از دیگران درخواست نمی کنند و به اندازه ای عفیف و بلند طبع هستند که افراد بی خبر، آنان را ثروتمند می پندارند،«یحسبُهُم الجاهلُ اغنیاءَ مِن التعفّف.» (بقره،۲۷۳) 🔸کسی که بخواهد آبرومند زندگی کند و مکانت و شرافت خود را حفظ نماید و بی وقار و سبک و خوار نگردد، باید دست نیاز به سوی مردم نگشاید و به روزی مقدّر الهی راضی و قانع باشد. ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم با پادشه بگوی که روزی مقدّر است (حافظ) 🔸البته، مسلمانان متعهّد هم وظیفه دارند از حال و روز تهیدستان و همنوعان باخبر باشند و به آنان کمک کنند، پیش از آنکه دست نیاز بگشایند. 📗منبع: #حکمت_های_سجادی ، جواد محدثی #شرح_حدیث_سجادی

💠 می آیم تا گواهی دهم به امانتداریتان 🔹أشْهَدُ أَنَّكَ أَمِينُ اللَّهِ وَ ابْنُ أَمِينِهِ 🔹عشْتَ سَعِيداًوَ مَضَيْتَ حَمِيداً 🔹و مُتَّ فَقِيداً مَظْلُوماً شَهِيداً 🔸 گواهی می دهم كه همانا تو امین خدا و پسر امین خدایی، 🔸 سعادتمندانه زندگی كردی و ستایش شده عمر را گذراندی 🔸 و بی یاور، مظلوم و شهید از دنیا رفتی. 📗زیارتنامه اربعین #زیارتنامه_اربعین

💠چهارده توصیه امام صادق(ع) برای زائران امام حسين(ع) 🔰راوی می‌‌‌‌گويد به امام صادق(ع) عرض كردم: اگر به زيارت پدر شما برويم حج كرده‌‌ايم؟ ▫️فرمود: آرى. ▫️پرسيدم: پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نيز لازم است؟ ▫️فرمود: چه چيز؟ ▫️عرض كردم: چيزهايى كه براى حاجى لازم است. 🔻فرمود: لازم است؛ 🔸 با همسفرت خوش رفتار باشى، 🔸 كمتر حرف بزنى، مگر در خير و خوبى، 🔸 فراوان به ياد خدا باشي، 🔸 لباست تميز باشد، 🔸 پيش از رسيدن به حائر [حسينى] غسل كنى، 🔸 خاشع باشى، 🔸و نماز زياد بخوانى، 🔸و بر محمّد و آل محمّد بسيار صلوات فرستى، 🔸 از برداشتن آنچه مال تو نيست خوددارى كنى، 🔸 چشمت را [از حرام] فرو بندى، 🔸اگر ديدى يكى از همسفرانت، توشه‌‌اش تمام شده و از سفر بازمانده، لازم است به او رسيدگى و كمك مالى كنى، 🔸 تقيّه را(كه قوام و استحكام دين تو به آن است) رعايت كنى، 🔸و از محرمات و آنچه نهي شده‌‌اي پرهيز کني، 🔸و از دلخوري و قسم خوردن زياد و جر و بحث، كه در آن سوگند خورده شود، دورى كنى. 🔰پس، اگر اينها را رعايت كردى حج و عمره تو به طور كامل انجام شده است. و بخاطر هزينه‌‌ها و دور شدن از خانواده‌‌ات و خودداری از آنچه به آن مايل هستى، از کسي(خدايی) كه آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب كردى، استحقاق پيدا مى ‏كنى كه از سفرت برگردی در حالى كه مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد. 🔹عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِم‏ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ(ع) قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِذَا خَرَجْنَا إِلَى أَبِيكَ أَ فَكُنَّا فِي حَجٍّ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَيَلْزَمُنَا مَا يَلْزَمُ الْحَاجَّ قَالَ مِنْ مَا ذَا قُلْتُ مِنَ‏ الْأَشْيَاءِ الَّتِي يَلْزَمُ الْحَاجَّ قَالَ يَلْزَمُكَ حُسْنُ الصَّحَابَةِ لِمَنْ يَصْحَبُكَ وَ يَلْزَمُكَ قِلَّةُ الْكَلَامِ إِلَّا بِخَيْرٍ وَ يَلْزَمُكَ كَثْرَةُ ذِكْرِ اللهِ وَ يَلْزَمُكَ نَظَافَةُ الثِّيَابِ وَ يَلْزَمُكَ الْغُسْلُ قَبْلَ أَنْ تَأْتِيَ الْحَائِرَ وَ يَلْزَمُكَ الْخُشُوعُ وَ كَثْرَةُ الصَّلَاةِ وَ الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ يَلْزَمُكَ التَّوْقِيرُ لِأَخْذِ مَا لَيْسَ لَكَ وَ يَلْزَمُكَ أَنْ تَغُضَّ بَصَرَكَ وَ يَلْزَمُكَ أَنْ تَعُودَ إِلَى أَهْلِ الْحَاجَةِ مِنْ إِخْوَانِكَ إِذَا رَأَيْتَ مُنْقَطِعاً وَ الْمُوَاسَاةُ وَ يَلْزَمُكَ التَّقِيَّةُ الَّتِي قِوَامُ دِينِكَ بِهَا وَ الْوَرَعُ عَمَّا نُهِيتَ عَنْهُ وَ الْخُصُومَةِ وَ كَثْرَةِ الْأَيْمَانِ وَ الْجِدَالِ الَّذِي فِيهِ الْأَيْمَانُ فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ تَمَّ حَجُّكَ وَ عُمْرَتُكَ وَ اسْتَوْجَبْتَ مِنَ الَّذِي طَلَبْتَ مَا عِنْدَهُ بِنَفَقَتِكَ وَ اغْتِرَابِكَ عَنْ أَهْلِكَ وَ رَغْبَتِكَ فِيمَا رَغِبْتَ أَنْ تَنْصَرِفَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ». 📗 كامل الزيارات: ۱۳۰.

💠 آثار فرهنگی و اخلاقی پیاده روی اربعین 🔻آیت الله العظمی جوادی آملی: 🔸خودسازی و اصلاح خصلت های فردی، خانوادگی و اجتماعی در ابعاد گوناگون اخلاق اسلامی و تقویت روحیه معنوی از جمله آثار پیاده روی اربعین است. 🔸زائر حسینی در این سفر چند روزه که با اخلاص و عشق وافری آغاز می‌شود، صحنه های زیبایی از طاعت و بندگی بی ریا و ایثار و فداکاری بی شایبه و صبر و استقامت ستودنی و تعاون و همکاری بی مثال و در یک کلام زیست مؤمنانه را از اقشار مختلف مردان و زنان و جوانان و نوجوانان و کودکان و سالخوردگان مشاهده و تجربه می‌کند 🔸و در این صحنه های معنوی هویت فرهنگی خود را می یابد و از آنها درس چگونه زیستن می آموزد تا سعادتمندانه و حامدانه و جهادگرانه زندگی کند و با سرانجامی شهید گونه و مظلومانه به خانه ابدی سفر کند و چنان که زیارت اربعین، مسیر زندگی امام حسین سلام الله علیه را ترسیم می نماید:«أَشْهَدُ أَنَّکَ أَمِینُ اللَّهِ وَ ابْنُ أَمِینِهِ عِشْتَ سَعِیداً وَ مَضَیْتَ حَمِیداً وَ متَّ فَقِیداً مَظْلُوماً شَهِیداً»؛ شهادت میدهم که تو امین خدا و فرزند امین اویی، خوشبخت زیستی و ستوده درگذشتی و گم گشته و مظلوم و شهید از دنیا رفتی. 🔸 از این رو شایسته است که مؤمنان این فرصت طلایی را که کمتر در مکان ها و زمان های دیگر به دست می آید، مغتنم شمارند. 📗 کتاب کوثر اربعین ص ١٧٣

💠یک راه ساده برای حمد و شکر الهی 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰سُبحانَ مَن جَعَل الإعترافَ بِالنِّعمَةِ لَهُ حَمداً، سُبحانَ مَن جَعَلَ الإعترافَ بِالعَجزِ عَن الشّکرِ شُکراً 🔹منزّه است خدایی که اعتراف به نعمت را، حمد خود قرار داده است. منزّه است خدایی که اعتراف به ناتوانی از شکر را، شکر محسوب می دارد. 📗تحف العقول، ص ۲۸۳ 🔻شرح حدیث 🔸از روشهای هدایتی قرآن، یادآوری نعمتهای بی شمار خداوند است. 🔸در دعاهای ما نیز، بازگو کردن عطاها و نعمتهای خدا، بسیار دیده می شود. 🔸قرآن کریم نیز به یاد کردن از نعمتهای پروردگار دعوت می کند،«وَ اَمّا بِنَعمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّث.» (ضحی (۹۳)، آیه ۱۱.) 🔸ما مأموریم ثناگوی پروردگار باشیم، ولی خداوند آن قدر کریم و والامرتبه است که برشمردن نعمتها و اعتراف به آنها را به جای «حمد» می پذیرد، 🔸و چه حمد و ثنایی بالاتر از یاد کردن عطایای او؟ 🔸ما مأموریم شکرگزار نعمتهای خداوند باشیم. ولی خداوند، اظهار عجز نسبت به ادای شکر نعمتها را هم به جای «شکر» از ما می پذیرد و در قرآن می فرماید که از شمردن نعمتهای او ناتوانید. (نحل (۱۶)، آیه ۱۸:«و اِن تعدّوا نعمة الله لا تحصوها».) سعدی چه زیبا سروده است: بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندی اش کس نتواند که به جای آورد (گلستان سعدی، دیباچه.) 🔸با این حال، معرفت و حق شناسی و حق گزاری ایجاب می کند که همواره ستایشگر خداوندی باشیم که پاک و منزّه و رازق و بخشنده است و هر چه شکر کنیم، 🔸باز هم باورمان این باشد که از شکر نعمتهای بی شمارش ناتوانیم، هر چند روز و شب، ثناخوان و سپاس گوی او باشیم. 🔸ما هر چه داریم از اوست. 🔸و اگر توفیق شکر هم داشته باشیم، همین نیز نعمتی از سوی خداوند است. 📗منبع: #حکمت_های_سجادی ، جواد محدثی #شرح_حدیث_سجادی

💠 می آیم با اطمینان به تحقق وعده های خدا به تو 🔹 و أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ 🔹 و مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ‏ 🔸 و گواهی می دهم كه خداوند وفا كننده است به آنچه به تو وعده داد 🔸 و نابودكننده كسانى است که تو را تنها گذاشتند 🔸 و عذاب می كند آن کسانی كه تو را كشتند 📗زیارتنامه اربعین #زیارتنامه_اربعین

✅ کدام مرگ بهتر از زندگی است و کدام بلا بهتر از سلامتی و کدام فقر بهتر از ثروت؟ 🌹 شعيب عقرقوفى می گويد: به امام صادق (ع) گفتم: حديثى از ابوذر نقل شده كه گفته است: سه چيز است كه مردم آنها را دوست ندارند و من دوست دارم. من مرگ، فقر و گرفتارى را دوست دارم‌. امام فرمود: اين كلام به اين گونه نيست كه مردم روايت می كنند. مقصود ابوذر اين است كه: 🔻 من مرگ در راه اطاعت از #واجبات خدا را بيشتر از زندگى در #گناه دوست دارم. 🔻 بلا همراه با اطاعت از #واجبات خدا را بيشتر از سلامتی همراه با #گناه دوست دارم 🔻 و فقر همراه با اطاعت از #واجبات خدا را بيشتر از ثروت همراه با #گناه دوست دارم. 📖 عنْ شُعَيْبٍ اَلْعَقَرْقُوفِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ شَيْءٌ يُرْوَى عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ ثَلاَثٌ يُبْغِضُهَا اَلنَّاسُ وَ أَنَا أُحِبُّهَا أُحِبُّ اَلْمَوْتَ وَ أُحِبُّ اَلْفَقْرَ وَ أُحِبُّ اَلْبَلاَءَ فَقَالَ إِنَّ هَذَا لَيْسَ عَلَى مَا يَرْوُونَ إِنَّمَا عَنَى اَلْمَوْتُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ اَلْحَيَاةِ فِي مَعْصِيَةِ اَللَّهِ وَ اَلْبَلاَءُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ اَلصِّحَّةِ فِي مَعْصِيَةِ اَللَّهِ وَ اَلْفَقْرُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ اَلْغِنَى فِي مَعْصِيَةِ اَللَّهِ . 📚 الکافي , جلد۸ , صفحه۲۲۲ 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen

✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 داستان آفرینش آدم (19) س: در آیه ی شریفه ی «وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏» ماجرای عصیان حضرت آدم (ع) چه بوده است؟ آیا ترک اولی بوده یا معصیت؟ ج: خدا وقتی آدم (ع) و حوا را خلق کرد، نه دین بود و نه پیغمبر. هیچ تکلیف و حکمی هم در آن زمان نبود؛ چون دستور و پیغمبری نبود، واجب و حرامی هم نبود که حضرت آدم (ع) گناه کرده باشد. خدا اعلام کرد: «اگر بخواهی اینجا بمانی و راحت زندگی کنی، باید از این درخت نخوری؛ اما اگر خوردی، باید بروی بیرون.» خوردن آن برای آدم (ع) حلال بود؛ چون هنوز حرامی نیامده بود؛ اما شرط بقاء در آن باغ این بود که از این نخورد. وقتی خورد، طبق آن بیان باید بیرون بیاید. از این، تعبیر کردند به معصیت؛ اما معصیتِ چه چیزی؟ امر این چنینی، نه امر دینی و مولوی که حرام باشد و عذاب داشته باشد؛ بنابراین این معصیت با آن معصیت بعدی فرق دارد. بعد خود آدم پیغمبر شد و حلال و حرام آورد و از آن وقت به بعد دیگر باید مراعات می شد؛ اما در آن زمان حرام و حلالی نبود و همه چیز آزاد بود. س: پس این کلمه ی «عَصى» چیست؟ ج: عصیان است. عصیان یعنی نافرمانی. خدا گفت: «اگر نخوری، می توانی بمانی.» اما او مخالفت کرد. س: نافرمانی فرع بر یک فرمان است؛ آیا این یعنی فرمانی بوده که او ...؟ ج: به این صورت که اگر نخوری، می توانی بمانی. او مخالفت کرد. س: آیا اگر امر ارشادی باشد، دیگر عصیان نیست؟ ج: امر ارشادی هم نبود. س: بعضی می گویند از یک لحاظ بهتر شد؛ چون این کار باعث پیشرفت اخلاقی آن ها شد؟ ج: بهتر و بدتر ندارد. افتضاح این بود. میوه ی درخت بود. آدم دلش می خواست بخورد. می گویند: «شیطان اول رفت حوا را گول زد و حوا به جان آدم افتاد.» آدم خیلی باید مواظب باشد که شیطان از آن طرف نیاید. س: آیا این یعنی حضرت آدم (ع) خودشان خواستند پایین بیایند؟ ج: دل او می خواست دیگر. س: اگر این طور باشد، آیا انتخاب حضرت آدم (ع) باعث شده است که ما هم به سختی بیفتیم؟ ج: آدم (ع) و حوا یعنی چه؟ یعنی پدر و مادری که میلیاردها انسان از آن ها به دنیا می آید. این همه آدم که در آنجا جا نمی شدند. باید بیرون می آمدند؛ اما زودتر بیرون آمد؛ و الّا وقتی کمی می ماند و جمعیت زیاد می شد، دیگر صاحب خانه، او را بیرون می کرد. س: پس چرا حضرت آدم (ع) گفت: «رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ»؟ ج: خُب نبايد از آن گندم مي خورد. خورد و بيرونش كردند. به خودش ظلم كرد و گفتند: «برو بيرون!» در بيرون هم هيچ چيز نبود؛ مگر اينكه خودش بيل بزند و بكارد. گرما، سرما و گرسنگي بود، ولي اگر در آنجا بود، راحت ميوه مي خوردند. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen