✅ مگر خدا ارحم الراحمین نیست؟ پس چرا به خودمان سخت بگیریم و با ترک گناهان، آزادی خودمان را محدود کنیم؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ای مردم! شک نکنید که وعده‌ی عذاب خدا واقعی است؛ پس مبادا زندگی دنیا شما را فریب دهد و از پذیرش بندگی و اطاعت از خدا غافل کند؛ و مبادا شیطان مکّار با وعده‌ی «ارحم الرّاحمین» بودنِ خدا شما را فریب دهد و به سمت کفر و گناه بکشاند. بدون تردید شیطان، دشمن شماست؛ پس شما نیز باید او را دشمنتان بدانید. او پیروانش را فقط با این هدف به کفر و گناه دعوت می‌کند که جهنّمی شوند. کسانی که کافر مانده‌اند، عذاب سختی نصیبشان خواهد شد؛ اما کسانی که مسلمان شده و به دستورات واجب و حرام خدا عمل کرده‌اند، آمرزش گناهان و پاداشی بزرگ نصیبشان می‌شود. 📕 يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعيرِ الَّذينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبيرٌ (فاطر ، 5 تا 7) آیه شماره 533

✅ دستورالعمل خدا برای رهبر حکومت اسلامی در سیاست خارجی و سیاست داخلی چیست؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ای پیامبر! به عنوان رهبر حکومت اسلامی اوّلاً نباید از خواسته‌های کافران و منافقانِ به ظاهرْ مسلمان اطاعت کنی. ثانیا به اذیت‌هایی که می‌کنند، اعتنا نکن و با اجرای دستورات واجب و حرام خدا تدبیر تمام امور جامعه را به خدا بسپار. خدا هم که به عنوان وکیلی که تمام امور جامعه را تدبیر کند، کافی است. 📕 وَ لا تُطِعِ الْكافِرينَ وَ الْمُنافِقينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ وَكيلاً (احزاب، 48) آیه شماره 534

✅ چرا ربا حرام است؟ ❇️ جواب امام صادق (ع): اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و كسب مايحتاج خود را رها می‌كردند. پس خدا ربا را حرام فرمود تا مردم از حرامخوارى دست بردارند و به کسب حلال و تجارت و خريد و فروش روى آورند. پس قرض دادن بین آنها باقی ماند. 📖 محَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ اَلْحَكَمِ : أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ عِلَّةِ تَحْرِيمِ اَلرِّبَا فَقَالَ إِنَّهُ لَوْ كَانَ اَلرِّبَا حَلاَلاً لَتَرَكَ اَلنَّاسُ اَلتِّجَارَاتِ وَ مَا يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اَللَّهُ اَلرِّبَا لِتَنْفِرَ اَلنَّاسُ مِنَ اَلْحَرَامِ إِلَى اَلْحَلاَلِ وَ إِلَى اَلتِّجَارَاتِ مِنَ اَلْبَيْعِ وَ اَلشِّرَاءِ فَيَبْقَى ذَلِكَ بَيْنَهُمْ فِي اَلْقَرْضِ . 📚 وسائل الشیعه , جلد۱۸ , صفحه۱۲۰ ‌

✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 داستان آفرینش آدم (20) س: منظور از آیه ی «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرينَ» چیست؟ ج: آدم (ع) به ضرر خودش کار کرد. آنجا همه چیز حاضر بود؛ اما بیرون هیچ چیز نبود. باید خودش بیل بزند و بکارد. بعد درو کند و آرد کند و این حرف ها. «ظَلَمْنا أنْفُسَنا» یعنی این. وقتی خدا حرفی می زند و شیطان هم حرفی می زند، عقل انسان باید حکم کند که به حرف خدا گوش بدهد، او به حرف شیطان گوش داد. س: به هر حال گوش کردن به حرف شیطان درست نبود؟ ج: خدا نگفت: «باید نخوری» یا «باید بخوری» تا مخالفت پیش آید. گفت: «اگر بخوری، باید کاسه کوزه ات را جمع کنی و بروی بیرون. اگر نخوری، می توانی اینجا بمانی.» او هم دلش خواست و خورد و رفت بیرون. کار بدی نکرد؛ خودش را به زحمت انداخت. در آنجا راحت همه چیز آماده بود؛ اما در اینجا نبود. باید خودش بیل بزند و بکارد و در بیاورد و بخورد. به هیچ وجه مخالفت فرمان نبود. این به خاطر معرفت است. اگر آدم به خدا معرفت داشت، به حرف شیطان گوش نمی داد. آنجا نبود. آدم این مقدار از معرفت را نداشت؛ لذا به حرف او گوش داد و بیرونش کردند. این علامت آن است که در آن زمان، قابلیت ارتباط با آن قله های دماوند (بالای خداشناسی) را نداشت. این ها بی خود می گویند. س: در آیه ی «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» اینکه خداوند در مورد آدم (ع) می فرماید: «وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» منظور چیست؟ ج: این بحث دیگری است. ما صحبت کردیم. خدا این حرف ها را درباره ی زمانی می زند که نه آدم (ع) پیغمبر بود و نه دین آمده بود. حرام و حلالی نبود. هیچ چیز نبود. او تازه از خواب بیدار شده بود. بسم الله الرحمن الرحیم؛ شیطان او را گول زد و بیرونش کردند. نه حرامی و حلالی بود، نه دینی بود و نه پیغمبری. هیچ کدام از آن حرف ها منطبق با ترک حرام و واجب نیست. گناه نیست؛ معصیت نیست؛ منتهی سرپیچی از خیرخواهی خدا است. خدا فرمود: «اگر می خواهی بی زحمت زندگی کنی، از این نخور و همین جا باش. اگر بخواهی با زحمت زندگی کنی، بخور؛ ولی تو را بیرون می کنم. آن وقت برو زحمت بکش؛ گندم بکار و درو کن و بپز و بخور تا سیر شوی.» او از یک خیرخواهی سرپیچی کرد نه اینکه از یک واجب سرپیچی کرده باشد یا خدای نکرده حرامی را مرتکب شد. تمام آن عبارت ها منطبق با همان معصیت و مخالفت با خیرخواهی پروردگار است؛ و الّا هنوز واجب و حرامی نازل نشده بود. اولین بار بعد از مدتی خود آدم (ع) پیغمبر شد؛ اما تا آن زمان نه پیغمبری بود و نه خودش پیغمبر شده بود. بنابراین همه ی آن حرف ها منافی با این حرف ها نیست. هر کاری می کرد، آزاد بود؛ منتهی گفتند: «اگر این کار را بکنی، تو را بیرون می کنند.» او هم کرد و بیرونش کردند. گناهی نکرده است. اذیت شد و کلاه سر خودش گذاشت. خودش را به زحمت انداخت؛ و الّا فرمان مولوی نبود. واجب و حرامی در کار نبود. این موضوع را باید این طور فهمید و الّا مشکلات پیش می آید. س: پس آیا خطایی نکرده بودند؟ خطای دینی نبوده است؟ ج: خطا بود. آیا این درست است که خدا حرفی بزند و شیطان هم عکس آن را بگوید و من به حرف شیطان گوش بدهم و به حرف خدا گوش ندهم؟! این مشکلات دارد. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت

✅ آیا سرمایه دار بودن ثروتمندان دلیل حقانیت تفکر سرمایه داری است؟ آیا خدا آنها را بیشتر از فقرا دوست داشته که ثروتمندشان کرده؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: ما در هر آبادی‌ای هر پیامبر هشداردهنده‌ای فرستاده‌ایم، سرمایه‌داران عیّاش آن آبادی گفته‌اند: «ما اصلاً پیامبریِ شما را قبول نداریم.» همچنین گفته‌اند: «ما از همه‌ی مردم ثروتمندتریم و فرزند بیشتری داریم. این، نشانه‌ی محبّت خدا به ما و نزدیکی ما به اوست. قطعاً عذاب هم نمی‌شویم.» محمد! به اینها بگو: «اوّلاً شکی نیست که مولای من رزق و روزی را برای هر کس که بخواهد، وسعت می‌دهد و یا تنگ می‌گیرد؛ پس ثروت شما نشانه‌ی نزدیکی شما به خدا نیست؛ اما بیشتر انسان‌ها این حقیقت را نمی‌دانند. ثانیاً اموال و فرزندانتان چيزى نيست كه باعث نزدیکی شما به ما شود، به جز كسى که مسلمان شده و به دستورات واجب و حرامِ ما عمل کرده باشد؛ پس چنین کسانی هستند که به خاطر عملکردشان پاداش مضاعف می‌گیرند و در اتاق‌هاى باغ‌ویلای بهشتى، آسوده خاطر خواهند زیست. اما کافرانی که به قصد درمانده کردن ما تمام سعیشان ابطال آیات کتاب ماست، به آتش جهنم احضار خواهند شد؛ هر چند در دنیا ثروت و فرزند زیادی داشته باشند.» 📕 وَ ما أَرْسَلْنا في‏ قَرْيَةٍ مِنْ نَذيرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (34) وَ قالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالاً وَ أَوْلاداً وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبينَ (35) قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (36) وَ ما أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ بِالَّتي‏ تُقَرِّبُكُمْ عِنْدَنا زُلْفى‏ إِلاَّ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِكَ لَهُمْ جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلُوا وَ هُمْ فِي الْغُرُفاتِ آمِنُونَ (37) وَ الَّذينَ يَسْعَوْنَ في‏ آياتِنا مُعاجِزينَ أُولئِكَ فِي الْعَذابِ مُحْضَرُونَ (سبا، 34 تا 38) آیه شماره 535

✅ باتقوا بودن یا بی تقوا بودن مسئولان چه اثری بر ارزشهای جامعه می گذارد؟ 🌷 امام خامنه ای: وقتى از منبع و مركز حكومت يك جامعه، #تقوا نتراود، صلاح و دين و معرفت و هدايت سرازير نشود، بلكه به عكس، از رأس قله ى جامعه، دنياطلبى، اشرافيگرى، ماده گرايى، شهوت پرستى صادر شود و بروز كند، معلوم است كه در يك چنين جامعه اى، چه بر سر ارزش هاى اصيل و والا خواهد آمد. (07/ 09/ 1384) ✍️ شرح: #تقوا یعنی انجام #واجبات و ترک #حرامها در زندگی فردی و اجتماعی پند 115

✅ آیا عاقبت مستکبران کافر و مستضعفان کافر با هم متفاوت است؟ 🌹 سخن خدا در قرآن: کافران قبلا گفته اند: «ما به هیچ وجه نه عمل به این قرآن را خواهیم پذیرفت و نه عمل به تورات و انجیلی را که قبل از آن بوده.» محمد! ای کاش ببینی زمانی را که همین ظالمانِ کافر در قیامت در پیشگاه خدا سرِ پا نگه داشته می‌شوند و با هم بگومگو می‌کنند. در آن زمان، مستضعفان کافر به مستکبران کافر می‌گویند: «اگر شما نبودید و ما را مجبور به کفر نمی‌کردید، یقیناً ما مسلمان شده و اطاعت از قرآن را پذیرفته بودیم.» مستکبران کافر در پاسخ آنها خواهند گفت: «بعد از آنکه قرآن به دست شما رسید، واقعاً آیا ما بودیم که جلو هدایت شدنِ شما را گرفتیم؟ اصلاً این طور نبود؛ بلکه خودتان مرتکب این جرم شدید.» مستضعفان هم به آنها پاسخ خواهند داد: «تقصیر ما نبود؛ بلکه این حیله‌ها و نقشه‌های شبانه‌روز شما بود که ما را به بیراهه کشاند؛ همان زمان که به ما دستور می‌دادید کافر شویم و اطاعت از خدا را نپذیریم و برایش شریک‌هایی بتراشیم.» این بگومگوها در حالی خواهد بود که در آن زمان، هم مستضعفان کافر و هم مستکبران کافر، از کفرشان پشیمانند؛ اما وقتی عذاب جهنم را با چشم خودشان می‌بینند و ما غُل‌ها را در گردنشان بسته‌ایم، پشیمانی‌شان را پنهان می‌کنند. مگر اینها به سزای چیزی غیر از نافرمانی‌شان از دستورات واجب و حرام ما مجازات می‌شوند؟ 📕 وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهذَا الْقُرْآنِ وَ لا بِالَّذي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَوْ تَرى‏ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنينَ قالَ الَّذينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذينَ اسْتُضْعِفُوا أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدى‏ بَعْدَ إِذْ جاءَكُمْ بَلْ كُنْتُمْ مُجْرِمينَ وَ قالَ الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ إِذْ تَأْمُرُونَنا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَنْداداً وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ جَعَلْنَا الْأَغْلالَ في‏ أَعْناقِ الَّذينَ كَفَرُوا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (سبا، 31 تا 33) آیه شماره 536

😡 لعنت بر چه کسانی؟ (شماره 28) 🌷 امام صادق (ع): معیار تحقق احتكار در زمان عادى، چهل روز است، و در زمان سختى و گرفتارى، سه روز است. بنابراين اگر بيش از چهل روز در زمان راحتى، احتكار شود، احتكار كننده #ملعون است و اگر بيش از سه روز در زمان سختى و گرفتارى احتكار شود نیز احتكار كننده #ملعون است. 📖 الْحُكْرَةُ فِي الْخِصْبِ أَرْبَعُونَ يَوْماً وَ فِي الشِّدَّةِ وَ الْبَلَاءِ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ فَمَا زَادَ عَلَى الْأَرْبَعِينَ يَوْماً فِي الْخِصْبِ فَصَاحِبُهُ مَلْعُونٌ وَ مَا زَادَ عَلَى ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْعُسْرَةِ فَصَاحِبُهُ مَلْعُون‏ 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 165

💠یک راه ساده برای حمد و شکر الهی 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰سُبحانَ مَن جَعَل الإعترافَ بِالنِّعمَةِ لَهُ حَمداً، سُبحانَ مَن جَعَلَ الإعترافَ بِالعَجزِ عَن الشّکرِ شُکراً 🔹منزّه است خدایی که اعتراف به نعمت را، حمد خود قرار داده است. منزّه است خدایی که اعتراف به ناتوانی از شکر را، شکر محسوب می دارد. 📗تحف العقول، ص ۲۸۳ 🔻شرح حدیث 🔸از روشهای هدایتی قرآن، یادآوری نعمتهای بی شمار خداوند است. 🔸در دعاهای ما نیز، بازگو کردن عطاها و نعمتهای خدا، بسیار دیده می شود. 🔸قرآن کریم نیز به یاد کردن از نعمتهای پروردگار دعوت می کند،«وَ اَمّا بِنَعمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّث.» (ضحی (۹۳)، آیه ۱۱.) 🔸ما مأموریم ثناگوی پروردگار باشیم، ولی خداوند آن قدر کریم و والامرتبه است که برشمردن نعمتها و اعتراف به آنها را به جای «حمد» می پذیرد، 🔸و چه حمد و ثنایی بالاتر از یاد کردن عطایای او؟ 🔸ما مأموریم شکرگزار نعمتهای خداوند باشیم. ولی خداوند، اظهار عجز نسبت به ادای شکر نعمتها را هم به جای «شکر» از ما می پذیرد و در قرآن می فرماید که از شمردن نعمتهای او ناتوانید. (نحل (۱۶)، آیه ۱۸:«و اِن تعدّوا نعمة الله لا تحصوها».) سعدی چه زیبا سروده است: بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندی اش کس نتواند که به جای آورد (گلستان سعدی، دیباچه.) 🔸با این حال، معرفت و حق شناسی و حق گزاری ایجاب می کند که همواره ستایشگر خداوندی باشیم که پاک و منزّه و رازق و بخشنده است و هر چه شکر کنیم، 🔸باز هم باورمان این باشد که از شکر نعمتهای بی شمارش ناتوانیم، هر چند روز و شب، ثناخوان و سپاس گوی او باشیم. 🔸ما هر چه داریم از اوست. 🔸و اگر توفیق شکر هم داشته باشیم، همین نیز نعمتی از سوی خداوند است. 📗منبع: #حکمت_های_سجادی ، جواد محدثی #شرح_حدیث_سجادی

💠 می آیم با اطمینان به تحقق وعده های خدا به تو 🔹 و أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ 🔹 و مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ‏ 🔸 و گواهی می دهم كه خداوند وفا كننده است به آنچه به تو وعده داد 🔸 و نابودكننده كسانى است که تو را تنها گذاشتند 🔸 و عذاب می كند آن کسانی كه تو را كشتند 📗زیارتنامه اربعین #زیارتنامه_اربعین

💠 آثار فرهنگی و اخلاقی پیاده روی اربعین (2) 🔻آیت الله العظمی جوادی آملی: 🔸با توجه به جمعی بودن این حرکت و وجود برنامه های ویژه تبلیغی و فرهنگی از سوی ارگانهای مردم نهاد و نهادهای وابسته به مراكز حوزوی و دانشگاهی برای زائران زمینه آشنایی بیشتری به تعالیم و آموزه های دینی و جایگاه و منزلت اولیای خاص الهی فراهم میشود و در نتیجه پیوند ولایی میان زائر و مزور هرچه بیشتر مستحکم می‌گردد، 🔸همان گونه که زائر در زیارت اربعین این پیوستگی و دلبستگی و تسلیم و خاکساری و آمادگی برای فداکاری را چنین اعلان می کند «وَ اَشْهَدُ اَنَّى بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِايَابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيم عَمَلِي وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَ اَمْرِى لِاَمْرِكُمْ مُتَّبِعُ وَنُصْرَتي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يَأْذَنَ اللهُ لَكُمْ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ عَدُوِّكُمْ»؛ و گواهی میدهم که من مؤمن به شما هستم و بر اساس قوانین دینم و عواقب عملم به رجعت شما یقین دارم. قلبم همراه با قلبتان است و کارم در تبعیت از کارتان و یاری ام برای شما آماده است تا خدا به شما اجازه دهد، پس با خود شما هستم نه با دشمنانتان. 📗 کتاب کوثر اربعین ص ١٧۴

💠 بدتر از ارتکاب گناه 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰إیّاکَ و الإبتهاجَ بالذَّنبِ، فَإنَّ الإبتهاجَ بِهِ اَعظَمُ مِن رُکوبِهِ 🔹از خوشحال شدن به گناه بپرهیز، چرا که خوشحالی از انجام گناه، از ارتکاب گناه بدتر است. 📗کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۰۸ 🔻شرح حدیث 🔸معصیت، گاهی از روی غفلت و نادانی است. در این صورت، وقتی گنهکار، آگاه و هشیار و بیدار شد و خطای خویش و عمل زشت خود را فهمید، پشیمان می شود و توبه می کند و خداوند هم از او می گذرد. 🔸گاهی هم گنهکاران، از روی عناد و لجاجت و ستیزه جویی با مکتب انبیا و دین الهی و ارزشهای اخلاقی گناه می کنند و از گناه خویش خوشحالند و پشیمان هم نمی شوند. 🔸این گستاخی و بی پروایی بسیار زشت و عقوبتش سنگین است. آنان که به زبان، استغفار می کنند، اما در دل، همچنان هوس گناه و شوق عصیان دارند، استغفار را هم به سخره گرفته اند. 🔸گناه را، هر چند کوچک باشد، باید بزرگ شمرد و در آستان الهی معذرت خواهی و استغفار کرد. 🔸ناچیز شمردن معصیت و اهمیت ندادن به آن، انسان را بد عاقبت می کند و رفته رفته او را در باتلاقی گرفتار می سازد که بیرون آمدن از آن دشوار است. 🔸در روایات توبه، آمده است: «ندامت، برای توبه کافی است». 🔸یعنی رسیدن به حالت پشیمانی پس از ارتکاب گناه، نشانه ی بیداری فطرت و روشنی چراغ وجدان است و همین کمک می کند که خطاکار، تصمیم بگیرد دیگر گناه نکند. 🔸اما «ابتهاج» و شادمانی از گناه، نشانه ی تیره دلی و غفلت شدید است و در کسانی یافت می شود که تحت سلطه ی شیطان و نفس اماره قرار گرفته اند. 🔸این خوشحالی از گناه، از خود گناه زشت تر و عظیم تر است. 📗منبع: #حکمت_های_سجادی ، جواد محدثی