🍂🍃🌸🍂🍃🌸 🍂🍃🌸🍂🍃🌸 🍂🌸🍂 🌸 #براے_رفع_مشڪلات_مادے_و_معنوے     📳ار امورے ڪـہ بعضے از علما براے رفع مشڪلات مادے و معنوے بارها تجربـہ نمودہ اند این است :   🏵سورہ اذا جاء نصر اللـہ و یس را تا آیـہ ( و ڪل شے احصیناـہ فے امام مبین آیـہ 12سورہ یس ) را در زمان  طلوع شب اول هر ماـہ بخوانند این عمل موجب سرور در آن ماـہ خواهد بود .   🌙منظور ماـہ قمرے است   📚گوهر شب چراغ ج 2 ص 51 و 52 🌸 🍂🌸🍂 🍃🍂🌸🍃🍂🌸 🍃🍂🌸🍃🍂🌸

*اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم *اسعد الله ایاکم سعیدا* نگاهی بر ویژگیها و فضایل اخلاقی ،الهی امام حسن مجتبی (ع)* *قلبی پاک و رئوف و پرمهر* امام حسن (ع) که قلبی پاک و رئوف و پرمهر نسبت به دردمندان و تیره‌بختان جامعه داشت، همانند پدرش علی بن ابی طالب (ع) با خرابه نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم درآمد همراه و همنشین می‌شد، درد دل آنان را با جان و دل می‌شنید و به آن، ترتیب اثر می‌داد. در این حرکت انسان دوستانه جز خدا را نمی‌دید و اجرش را جز از او نمی‌طلبید. *مولودی که نامش خدابرگزید* در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند حضرت علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام الله علی‌ها به دنیا آمد. جابر بن عبدالله درباره نامگذاری امام حسن (ع) از سوی خداوند می‌گوید: پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند. تا اینکه جبرئیل، امین وحی، فرود آمد و گفت: «خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید، چون علی برای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده» رسول خدا فرمود: "زبان من عربی است و شبّر، عبری است". جبرئیل گفت: "شبّر در زبان عرب به معنای «حسن» است". به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. *ایثاروفداکاری و گذشت امام* امام بسیار با گذشت و بزرگوار بودند و از ظلم و ستم دیگران چشم پوشی می‌کردند. بار‌ها پیش می‌آمد که واکنش حضرت به رفتار ناشایست دیگران، سبب تغییر رویه فرد خطاکار می‌شد. *تکریم همنوعان ومیهمان نوازی امام* امام همواره در پذیرایی از میهمان تلاش جدی می‌کردند. گاه از اشخاصی پذیرایی می‌کردند که حتی آنان را نمی‌شناختند. بویژه، به پذیرایی از بینوایان علاقه زیادی داشتند. آنان را به خانه خود می‌بردند و به گرمی پذیرایی می‌کردند و به آن‌ها لباس و مال می‌بخشیدند. *بردباری و شکیبایی در برخورد‌ها* از سخت‌ترین دوران زندگانی با برکت امام مجتبی (علیه السلام)، دوران پس از صلح با معاویه بود. ایشان سختی این سال‌های ستم را با بردباری وصف ناشدنی سپری می‌کردند. در این سال ها، ایشان از غریبه و آشنا سخنان زشت و گزنده می‌شنیدند و زخم خدنگ بی وفایی می‌خوردند. بسیاری از دوستان به ایشان پشت کرده بودند. روزگار، برایشان به سختی می‌گذشت. این بردباری تا جایی بود که مروان بن حکم ـ دشمن سرسخت امام ـ با حالتی اندوهگین در تشییع پیکر ایشان شرکت کرد و در پاسخ به آنانی که به او می‌گفتند تو تا دیروز با او دشمن بودی، گفت: «او کسی بود که بردباری اش با کوه‌ها سنجیده نمی‌شد». *مدیریت بحران وصلح امام حسن (ع)* مهمترین حادثه در زندگی امام حسن علیه‌السلام جریان صلح معاویه با آن حضرت است. تحلیل این حادثه ضروری به نظر می‌رسد؛ زیرا خود امام صلحش را حجتی بر آیندگان می‌داند؛ یعنی بر اساس عملکرد حضرت، وظیفه انسان نیز در شرایط مشابه با آن زمان، صلح و مصالحه است. بررسی مقدمات و دقت در کیفیت وقوع صلح و مواد صلحنامه و موشکافی نتایج شیرین صلح برای جناح حق و ضربه‌های سهمگین آن بر جناح باطل به‌خوبی روشن می‌کند که صلح آن حضرت در حقیقت انقلاب سبزی بود که زمینه انقلاب سرخ حسینی را فراهم ساخت و این نرمش قهرمانانه در کنار آن جنبش ظلم‌ستیزانه، پایه‌ریز انقلاب علمی امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در عصر طلایی خلأ انتقال قدرت از بنی‌امیه به بنی‌عباس شد *امام حسن مجتبی (ع) وخدمت به خلق خدا* ابن عباس می‌گوید در مسجد الحرام با امام حسن مجتبی (ع) بودم.. حضرت در حالِ اعتکاف بود، و خانه کعبه را طواف می‌فرمود. در این هنگام یکی از شیعیان به محضر حضرت رسید و عرض کرد: ای پسر رسول خدا! فلانی از من طلبکار است، آیا شما می‌توانی بِدِهیِ مرا ادا کنی؟! حضرت فرمود: *وَ رَبِّ هَذِهِ الْبَنِیَّةِ مَا أَصْبَحَ عِنْدِی شَیْ‌ءٌ* . به خدای این خانه قسم که الان چیزی ندارم. آن شخص عرض کرد: آقا جان! فکر می‌کنی بتوانی برای من از او مهلت بگیری؟! *فَقَدْ تَهَدَّدَنِی بِالْحَبْسِ* . او مرا به حبس تهدید کرده است. ابن عباس می‌گوید در این لحظه دیدم: *فَقَطَعَ الطَّوَافَ وَ سَعَی مَعَهُ* . امام حسن (ع) طواف را قطع کرد و همراه آن شخص بیرون رفت. *برآورده کردن حاجت مؤمن ازاعتکاف درخانه خدابرتراست* من به حضرت عرض کردم: ای پسر رسول خدا! *أَنَسِیتَ أَنَّکَ مُعْتَکِفٌ* ؟!! آیا فراموش کرده‌ای که معتکف هستی؟!!! مناقب آل ابى‏طالب، ج 4، ص 21. بحارالانوار، ج 43، ص 352. سوره بقره، آيه 197

💠 سلسله مباحث #آیات_مهدوی 15 ❇️جلسه پانزدهم 🎤 با توضیحات حجت الاسلام و المسلمین #استاد_محمدرضا_نصوری ( معاونت مرکزتخصصی مهدویت کشور و معاونت فرهنگ ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) کشور) 🌀 بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عج استان مازندران

🔰 شرح و تفسیر #ادعیه_روزانه ماه رمضان 💠 دعای روز 15 🎤 با بیان شیرین آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه 👌 به همراه بیان یک نکته شرعی مورد توجه در #ماه_رمضان

💠 سلسله مباحث #آیات_مهدوی 16 ❇️جلسه 16 🎤 با توضیحات حجت الاسلام و المسلمین #استاد_محمدرضا_نصوری ( معاونت مرکزتخصصی مهدویت کشور و معاونت فرهنگ ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) کشور) 🌀 بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عج استان مازندران

🔰 شرح و تفسیر #ادعیه_روزانه ماه رمضان 💠 دعای روز 16 🎤 با بیان شیرین آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه 👌 به همراه بیان یک نکته شرعی مورد توجه در #ماه_رمضان

:.قاتل شيطان كيست ؟.: بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ در روايات ديگرى وارد شده كه : شيطان به مرگ طبيعى از دنيا نمى رود، بلكه او را مى كشند و در آخرالزمان كشته مى شود. حال چه كسى او را مى كشد، اختلاف است . بعضى از روايات مى گويند: امام زمان (عج ) وقتى ظهور كند آن ملعون را مى كشد. امام صادق عليه السلام فرمودند: وقتى قائم ما قيام كند، مى آيد در مسجد كوفه شيطان هم مى آيد و به زانو در مقابل آن حضرت قرار مى گيرد و مى گويد: واى از اين روز سختى كه در كمين من است . در اين موقع امام زمان (عج ) موهاى جلوى پيشانى او را مى گيرد و آن ملعون را گردن مى زند. در بعضى از روايات وارد شده كه حضرت رسول كشنده شيطان است . امام صادق عليه السلام فرمود: ((شيطان در زمان رجعت روى صخره بيت المقدس به دست حضرت رسول صلى الله عليه و آله كشته و ذبح مى شود)). نيز عبدالكريم خثعمى مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: ((وقتى شيطان گفت : خدايا! مرا مهلت ده تا روز قيامت ، قبول نكرد و در جواب آن ملعون فرمود: تو را مهلت مى دهم تا وقت معلوم عليه السلام . و مراد از آن وقت ، هنگام رجعت اميرالمؤمنين عليه السلام به دنيا است )). عبدالكريم گويد: از حضرت پرسيدند: آيا براى آن حضرت رجعتى است ؟ فرمود: بلى ، هيچ امامى نيست ، مگر آن كه در قوت رجعت آن امام ، مؤمن و كافر اهل زمانش با او برمى گردند. تا مؤمنان را بر كافران غالب و پيروز گردانند. وقتى اميرالمؤمنين عليه السلام با اصحاب خود رجوع نمايد، شيطان هم با لشكرش حاضر شوند و وعده گاه جنگ آنها در زمين ((روحا)) كه از زمين فرات و در نزديكى كوفه است ، مى باشد. پس اين دو لشكر مى جنگند، به طورى كه تا آن زمان چنان كشتارى انجام نشده باشد. آن گاه امام صادق عليه السلام فرمود: گويا اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام را مى بينم كه به پشت برگشته اند و از شدت و سختى جنگ صد قدم به عقب رفته اند و گويا آنها را نگاه مى كنيم كه پاهاى بعضى از آنها در آب فرات رفته است . در اين هنگام ملائكه خشم الهى از پشت آب ها فرو مى آيند و جنگ به حضرت رسول صلى الله عليه و آله واگذار مى شود. آن حضرت در جلوى لشكر و حربه از نور در دست مبارك ايشان است ؛ چون شيطان نگاهش به آن حضرت بيفتد، پشت كرده و بگريزد. ياران او وقتى كه فرار او را مى بينند مى گويند: كجا مى روى و حال آن كه بر آنها غالبى ، در جواب گويد: من مى بينم آن چه را شما نمى بينيد. من از خداوند عالميان مى ترسم . در اين هنگام ، حضرت رسول صلى الله عليه و آله به او حمله مى كند و ضربتى بين دو كتف او مى زند كه به همان ضربه نابود مى شود و لشكرش نيز هلاك خواهند شد. بعد از آن ، خداوند عالميان پرستش مى شود؛ در حالى كه براى او هيچ شريكى در روى زمين باقى نمى ماند و عبادات همه خالصانه است . آن گاه اميرالمؤمنين عليه السلام در زمين چهل و چهار هزار سال پادشاهى مى كند. و عمرها طولانى مى گردد به طورى كه از هر انسانى هزار اولاد به وجود مى آيد.

*اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم *اسعد الله ایاکم سعیدا* نگاهی بر ویژگیها و فضایل اخلاقی ،الهی امام حسن مجتبی (ع)* *قلبی پاک و رئوف و پرمهر* امام حسن (ع) که قلبی پاک و رئوف و پرمهر نسبت به دردمندان و تیره‌بختان جامعه داشت، همانند پدرش علی بن ابی طالب (ع) با خرابه نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم درآمد همراه و همنشین می‌شد، درد دل آنان را با جان و دل می‌شنید و به آن، ترتیب اثر می‌داد. در این حرکت انسان دوستانه جز خدا را نمی‌دید و اجرش را جز از او نمی‌طلبید. *مولودی که نامش خدابرگزید* در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند حضرت علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام الله علی‌ها به دنیا آمد. جابر بن عبدالله درباره نامگذاری امام حسن (ع) از سوی خداوند می‌گوید: پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند. تا اینکه جبرئیل، امین وحی، فرود آمد و گفت: «خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید، چون علی برای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده» رسول خدا فرمود: "زبان من عربی است و شبّر، عبری است". جبرئیل گفت: "شبّر در زبان عرب به معنای «حسن» است". به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. *ایثاروفداکاری و گذشت امام* امام بسیار با گذشت و بزرگوار بودند و از ظلم و ستم دیگران چشم پوشی می‌کردند. بار‌ها پیش می‌آمد که واکنش حضرت به رفتار ناشایست دیگران، سبب تغییر رویه فرد خطاکار می‌شد. *تکریم همنوعان ومیهمان نوازی امام* امام همواره در پذیرایی از میهمان تلاش جدی می‌کردند. گاه از اشخاصی پذیرایی می‌کردند که حتی آنان را نمی‌شناختند. بویژه، به پذیرایی از بینوایان علاقه زیادی داشتند. آنان را به خانه خود می‌بردند و به گرمی پذیرایی می‌کردند و به آن‌ها لباس و مال می‌بخشیدند. *بردباری و شکیبایی در برخورد‌ها* از سخت‌ترین دوران زندگانی با برکت امام مجتبی (علیه السلام)، دوران پس از صلح با معاویه بود. ایشان سختی این سال‌های ستم را با بردباری وصف ناشدنی سپری می‌کردند. در این سال ها، ایشان از غریبه و آشنا سخنان زشت و گزنده می‌شنیدند و زخم خدنگ بی وفایی می‌خوردند. بسیاری از دوستان به ایشان پشت کرده بودند. روزگار، برایشان به سختی می‌گذشت. این بردباری تا جایی بود که مروان بن حکم ـ دشمن سرسخت امام ـ با حالتی اندوهگین در تشییع پیکر ایشان شرکت کرد و در پاسخ به آنانی که به او می‌گفتند تو تا دیروز با او دشمن بودی، گفت: «او کسی بود که بردباری اش با کوه‌ها سنجیده نمی‌شد». *مدیریت بحران وصلح امام حسن (ع)* مهمترین حادثه در زندگی امام حسن علیه‌السلام جریان صلح معاویه با آن حضرت است. تحلیل این حادثه ضروری به نظر می‌رسد؛ زیرا خود امام صلحش را حجتی بر آیندگان می‌داند؛ یعنی بر اساس عملکرد حضرت، وظیفه انسان نیز در شرایط مشابه با آن زمان، صلح و مصالحه است. بررسی مقدمات و دقت در کیفیت وقوع صلح و مواد صلحنامه و موشکافی نتایج شیرین صلح برای جناح حق و ضربه‌های سهمگین آن بر جناح باطل به‌خوبی روشن می‌کند که صلح آن حضرت در حقیقت انقلاب سبزی بود که زمینه انقلاب سرخ حسینی را فراهم ساخت و این نرمش قهرمانانه در کنار آن جنبش ظلم‌ستیزانه، پایه‌ریز انقلاب علمی امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در عصر طلایی خلأ انتقال قدرت از بنی‌امیه به بنی‌عباس شد *امام حسن مجتبی (ع) وخدمت به خلق خدا* ابن عباس می‌گوید در مسجد الحرام با امام حسن مجتبی (ع) بودم.. حضرت در حالِ اعتکاف بود، و خانه کعبه را طواف می‌فرمود. در این هنگام یکی از شیعیان به محضر حضرت رسید و عرض کرد: ای پسر رسول خدا! فلانی از من طلبکار است، آیا شما می‌توانی بِدِهیِ مرا ادا کنی؟! حضرت فرمود: *وَ رَبِّ هَذِهِ الْبَنِیَّةِ مَا أَصْبَحَ عِنْدِی شَیْ‌ءٌ* . به خدای این خانه قسم که الان چیزی ندارم. آن شخص عرض کرد: آقا جان! فکر می‌کنی بتوانی برای من از او مهلت بگیری؟! *فَقَدْ تَهَدَّدَنِی بِالْحَبْسِ* . او مرا به حبس تهدید کرده است. ابن عباس می‌گوید در این لحظه دیدم: *فَقَطَعَ الطَّوَافَ وَ سَعَی مَعَهُ* . امام حسن (ع) طواف را قطع کرد و همراه آن شخص بیرون رفت. *برآورده کردن حاجت مؤمن ازاعتکاف درخانه خدابرتراست* من به حضرت عرض کردم: ای پسر رسول خدا! *أَنَسِیتَ أَنَّکَ مُعْتَکِفٌ* ؟!! آیا فراموش کرده‌ای که معتکف هستی؟!!! مناقب آل ابى‏طالب، ج 4، ص 21. بحارالانوار، ج 43، ص 352. سوره بقره، آيه 197

🚨 چرا قبل از دفن، مستحب است جنازه میّت را سه بار زمین بگذارند؟ روح انسان، پس از مرگ نیز به‌مانند دوران زندگی، به بدن توجه دارد. به همین دلیل در احادیث آمده که روح، مراسم غسل، تشییع و تدفین خود را می‌بیند. و زمانی که جسد را زیر خاک می‌کنند، اضطراب پیدا می‌کند. محققان مسلمان معتقدند با مرگ، روح از بدن جدا می‌شود، ولی نفس ناطقه زنده است. علاقه‌ی آن به‌طور کامل از بدن جدا نشده و ترس از فشار قبر، سؤال منکر و نکیر و ... وجود دارد. در حدیثی آمده که وقتی جنازه را نزدیک قبر آورند، سریع او را وارد قبر نکنند؛ زیرا قبر، ترس‌های بزرگی دارد. براساس این حدیث، جنازه را نزدیک قبر به زمین بگذارند. سه بار این کار را انجام دهند تا روح آمادگی داخل شدن در قبر را بگیرد. امام صادق(ع) فرمود: وقتی میت را به سوی قبر آوردی، یکباره او را وارد قبر نکن، او را دو یا سه زِراع (نیم متر) پایین‌تر از قبر بگذار تا برای قبر آماده شود. 📘وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۳۸

همانا زندگی دنیا بازیچه‌ای بیش نیست و زندگی واقعی سرای آخرت است.