✅هنگامى که امام حسین(ع) با سپاه اندک خویش به «قصر بنى مقاتل» رسید در آنجا خیمه اى توجّه اش را جلب کرد. حضرت(ع) پرسید : این خیمه کیست؟ گفتند : عبیدالله بن حرّ جعفى! امام(ع) حجّاج بن مسروق جعفى را به نزد او فرستاد. حجّاج به خیمه عبیدالله بن حرّ آمد، سلام کرد و گفت : اى پسر حرّ! به خداسوگند! اگر شایسته آن باشى که بپذیرى خداوند به تو کرامتى عظیم هدیه کرده است. گفت : کدام کرامت؟ حجّاج پاسخ داد : این حسین بن على(ع) است، که تو را به یارى خویش فرا مى خواند. پس اگر در رکاب آن حضرت(ع) با دشمنانش نبرد کنى، پاداش بزرگى نصیب تو خواهد شد و اگر کشته شوى، به فیض شهادت نایل گردى. عبیدالله بن حرّ گفت : 📋《وَاللهِ مَا خَرَجَتُ مِن الكُوفَةِ إلَّا مُخَافَةً أَن يُدخِلَهَا الحُسَينِ بنِ عَلِي(ع) وَ أنَا فِيهَا، فَلَا أَنصرُهُ لِأَنَّهُ لَيسَ لَهُ فِي الكُوفَةِ شِيعَةُ وَ لَا أَنصَارُ إِلَّا وَ قَد مَالُوا إلَى الدُّنيَا إِلَّا مَن عَصَمَ اللهَ مِنهُم، فَاَرجِع إِلَيهِ وَ خَبِّرهُ بِذَاكَ》 ♦️به خدا قسم! من از کوفه بیرون نیامدم مگر آن که بیم داشتم حسین بن على(ع) به کوفه قدم گذارد و من آنجا باشم و یارى اش نکنم. در کوفه هیچ یاورى نمانده مگر آن که به دنیا رو کرده است، خدمت امام(ع) برگرد و این مطلب را به عرضشان برسان! حجّاج نزد امام(ع) آمد و ماجرا را به عرض امام(ع) رساند. امام(ع) برخاست و با تنى چند از یاران خود به نزد عبیدالله بن حرّ آمد. عبیدالله از امام(ع) استقبال گرمى به عمل آورد و امام(ع) نشست و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : اى پسر حرّ! همشهریان تو این نامه ها را برایم نوشتند و خبر دادند که همگى بر یارى من متّفق اند و در کنار من ایستاده و با دشمنانم پیکار خواهند کرد و از من خواستند که نزدشان بروم و من نیز آمدم. ولى گمان نمى کنم که آنان بر عهدشان پایدار بمانند، زیرا آنان بر کشتن پسر عمویم مسلم بن عقیل و یارانش با دشمنان همکارى کردند، و همگى با پسر مرجانه، عبیدالله بن زیاد که از من مى خواست با یزید بیعت کنم، همراه شده اند. و تو اى پسر حرّ! بدان! به یقین خداوند در برابر کارهایى که انجام داده اى و گناهانى که در ایّام گذشته مرتکب شده اى، از تو بازخواست خواهد کرد، و من در این لحظه از تو مى خواهم که با آب توبه گناهانت را شستشو دهى و تو را به یارى خاندان اهلبیت(ع) فرا مى خوانم. اگر حقّمان را به ما دادند خدا را بر آن شکر کرده و مى پذیریم و اگر آن را از ما بازداشتند و به ظلم و ستم بر ما چیره شدند، تو در طلب حق، از یاوران من خواهى بود و در هر دو صورت زیانى نخواهى دید. عبیدالله بن حرّ عرض کرد : تو را به خدا سوگند که این خواهش را از من مکن. من هر چه بتوانم از کمک هاى مالى از تو دریغ نخواهم کرد. این اسب را از من بپذیر که در پى کسى با آن روان نشدم مگر آن که بر او دست یافتم و با آن از مهلکه اى نگریختم جز آن که نجات یافتم و این شمشیر را تقدیم تو مى کنم که به هر چه فرود آوردم آن را برید. امام(ع) فرمود : 📋《یَابْنَ الْحُرِّ! ما جِیْناکَ لِفَرَسِکَ وَ سَیْفِکَ، اِنَّما اَتَیْناکَ لِنَسْاَلَکَ النُّصْرَهَ، فَاِنْ کُنْتَ قَدْ بَخِلْتَ عَلَیْنا بِنَفْسِکَ فَلا حاجَهَ لَنا فِی شَىْء مِنْ مالِکَ!》 ♦️اى فرزند حرّ! ما به قصد اسب و شمشیرت نیامدیم، ما آمدیم تا از تو یارى بطلبیم. اگر از تقدیم جانت در راه ما دریغ مى ورزى، هیچ نیازى به مالت نداریم. سپس فرمود : من از رسول خدا(ص) شنیدم که مى فرمود: 📋《مَنْ سَمِعَ داعِیَهَ اَهْلِ بَیْتی، وَ لَمْ یَنْصُرْهُمْ عَلى حَقِّهِمْ اِلاَّ اَکَبَّهُ اللهُ عَلى وَجْهِهِ فِى النّارِ》 ♦️هر کس فریاد استغاثه اهل بیت مرا بشنود و به یاریشان نشتابد، خداوند متعال وى را به رو در آتش دوزخ اندازد. آنگاه امام حسین(ع) برخاست و این آیه را تلاوت کرد : 📋《مَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدَاً》 ♦️من هرگز گمراه کنندگان را کمک کار خود بر نمی گزينم.(کهف ۵۱) سرانجام امام حسین(ع) به نزد یاران خویش بازگشت.(۱)(۲) 📚منابع : ۱)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۷۳ ۲)الإرشاد شيخ مفید، ج۲، ص۸۱

✅در نقلی آمده است که؛ به امام سجاد(علیه السلام) عرض شد : 📋«مَا أَقَلَّ وُلْدَ أَبِيكَ؟» ♦️چرا پدرتان اولاد كمتر داشت‌؟ حضرت(ع) فرمودند : 📋«أَتَعَجَّبُ كَيْفَ وُلِدْتُ لَهُ كَانَ يُصَلِّي فِي اَلْيَوْمِ وَ اَللَّيْلَةِ أَلْفَ رَكْعَةٍ فَمَتَى كَانَ يَتَفَرَّغُ لِلنِّسَاءِ؟» ♦️همين قدر كه داشت شگفت آور بود زيرا پدرم در هر شبانه روزى هزار ركعت نماز می گذارد. كى براى آميزش با زنان فراغت داشت‌؟(۱) امام حسین(ع) به عبادت عشق می ورزید. در نقاتل آمده است که؛ روز قبل از روز عاشورا در کربلا، وقتی دشمن قصد حمله داشت، امام حسین(ع) برادرش حضرت عباس(ع) را به سمت خیمه گاه فرماندهی سپاه دشمن فرستاد، تا یک شب از آنان مهلت بگیرد. امام حسین(ع) به عباس(ع) فرمود : 📋«اِرْكَبْ بِنَفْسِي أَنْتَ! يَا أَخِي! اِرْجِعْ إِلَيْهِمْ فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلَى غُدْوَةٍ وَ تَدْفَعَهُمْ عَنَّا اَلْعَشِيَّةَ، لَعَلَّنَا نُصَلِّي لِرَبِّنَا اَللَّيْلَةَ وَ نَدْعُوهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ، فَهُوَ يَعْلَمُ أَنِّي كُنْتُ أُحِبُّ اَلصَّلاَةَ لَهُ وَ تِلاَوَةَ كِتَابِهِ وَ كَثْرَةَ اَلدُّعَاءِ وَ اَلاِسْتِغْفَارَ» ♦️ای عبّاس! جانم به فدايت! برادر جان! سوار شو با آنها ملاقات كن نزدشان برو و اگر مى‌توانى كارشان را تا صبح فردا به عقب بينداز و آنها را امشب از ما دور كن، تا كه شايد امشب به درگاه پروردگارمان نماز بگذاريم و او را بخوانيم و از او طلب مغفرت بكنيم! خدا مى‌داند كه من نماز به درگاهش و تلاوت كتابش و دعا و استغفار زياد را دوست مى‌دارم.(۲) 📚منابع : ۱)اللهوف ابن طاووس، ص۹۴   ۲)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۷

🔸#خواص‌عاشورایی: قیس بن مُسَهَّر صَیداوی ✍قیس، نامه‌رسان امام حسین علیه السلام، برای کوفیان و مسلم بن عقیل بود. او در قادسیه به دست نیروهای عبیدالله بن زیاد گرفتار شد و در چهارم محرم به شهادت رسید. وی قبل از دستگیری نامه‌ای که به همراه داشت را پاره کرد تا به دست دشمن نیفتد. 🔹پس از آن‌که قیس را نزد ابن زیاد به دارالاماره بردند به او گفت : چرا نامه را پاره کردی؟ گفت : برای آنکه تو ندانی در آن چه نوشته است. گفت : از جانب که بود و برای که نوشته شده بود؟ گفت : از جانب امام حسین(ع) به گروهی از مردم کوفه که نام ایشان را یاد ندارم. ابن زیاد خشمگین شد و گفت : 🔸یا نام آنان را به من بگو یا بالای منبر برو و حسین بن علی و پدر و برادرش را لعن کن وگرنه تو را قطعه قطعه می‌کنم. قیس گفت : نام آن گروه را نمی‌گویم اما لعن را می‌کنم. قیس بر فراز منبر رفت و پس از حمد الهی و درود فراوان بر پیامبر و خاندانش، عبیدالله بن زیاد و امویان را لعن کرد. و خودش را به عنوان سفیر امام حسین (ع) معرفی کرد و مردم به یاری امام فراخواند . 🔹آن گاه به دستور ابن زیاد از بالای قصر دارالاماره با دست بسته به پایین پرتابش کردند و سر از بدنش جداساختند. هنگامی‌که خبر شهادت قیس توسط طرماح به امام رسید اشک در چشمانش جاری شد و فرمود: ...فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا [الأحزاب–۲۳] #امام_حسین_علیه_السلام #خواص_عاشورایی #بصیرت

🎙فـایل صـوتــی سخنرانی|حجت‌الاسلام طباخیان محرم الحرام ۱۴۰۳ | #شب_سوم 🔸 موضوع: «قاتل حسین علیه السلام کیست«؟ هیئت‌مکتب‌الرضا‌علیه‌السلام مسجد‌روح‌الله #طباخیان

🎙فـایل صـوتــی سخنرانی|حجت‌الاسلام طباخیان #محرم_۱۴۰۳ | #شب_چهارم #هیئت‌مکتب‌الرضا‌علیه‌السلام مسجد‌روح‌الله

🔊 عزاداری #شب_دوم_محرم الحرام ۱۴۴۶ ‌ ‌ 📜 #سخنرانی : حجت‌الاسلام #مهدوی_ارفع 🗓  یکشنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۳ ‌)

🎧 #شب_دوم_محرم الحرام ۱۴۴۶ 📜 #سخنرانی: استاد سیدحسین مومنی 📆 یکشنبه ۱۷ تیرماه ۱۴۰۳

🎧 #شب_سوم_محرم الحرام ۱۴۴۶ 📜 سخنرانی : استاد سیدحسین مومنی 📆 دوشنبه ۱۸ تیرماه ۱۴۰۳

. #طلیعه_محرم ◾️چرا عزاداری امام حسین(ع) از روز اول محرم شروع می‌شود؟ 1. امام رضا(ع) می‌فرماید: «از اول دهۀ محرم، حزن و اندوه در چهرۀ پدرم دیده می‌شد و حالت عزادار به خود می‌گرفت و روز دهم، روز مصیبت و گریۀ او بود» (امالی صدوق/128) 2. عزاداران با ده شب عزاداری، در واقع خود را برای حضور در غم بزرگ عاشورا آماده می‌کنند. اگر عزاداری از روز عاشورا شروع می‌شد ذکر مصیبت‌ها خیلی دردناک‌تر و غیرقابل تحمل‌تر می‌شد. 3. یک دهه عزاداری قبل از عاشورا می‌تواند موجب کسب توجه و سوز دل در روز عاشورا باشد. کسانی که دل غافلی دارند یا در اثر توجه به تعلقات دنیا احساس محبتشان به امام حسین(ع) کم شده، ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداری با شنیدن مواعظ و معارف دینی آمادگی لازم را کسب کنند تا مبادا در روز مصیبت بزرگ عاشورا بی‌احساس و بی‌توجه باشند. 4. و شاید حکمت آن این باشد که در واقع این عزاداری دهۀ اول محرم یک نوع اعلام آمادگی برای نصرت است تا صرف سوگواری، و گویی عزاداران به قصد یاری اباعبدالله الحسین(ع) از همان ابتدای محرم به خیمۀ اباعبدالله الحسین(ع) می‌روند که مولایشان را غریب نگذارند. به همین دلیل عزاداری دهۀ عاشورا رنگ و بوی حماسی دارد و دسته‌های عزا با علائم دسته‌های رزمی در میادین دیده می‌شوند. در حالی که عزاداری از عصر عاشورا و شام غریبان به بعد تنها رنگ و بوی غم به خود می‌گیرد و حتی رسم شده است از ظهر عاشورا به بعد بیرق‌ها را به علامت شهادت اباعبدالله الحسین(ع) می‌خوابانند و دیگر برافراشته نگه نمی‌دارند. 📚منبع:کانال احادیث الطلاب .

بسم الله تمامی ابعاد و زوایای حادثه عاشورا دارای پیام و خبرهای بسیار مهم وسازنده انسان وجامعه عدم ذلت پذیری انسان مؤمن سرنوشت‌ساز، زنده، جاودانه، همیشگی و زندگی‌بخش است. یکی از پیام‌های حادثه عاشورا این است که انسان مومن، موحد و خداباور هیچ‌گاه ذلت را نمی‌پذیرد و نباید هم بپذیرد. یک پیام مهم برای تاریخ بشریت شعار جاودانه «هیهات من الذله» امام حسین(ع) یک پیام مهم برای تاریخ بشریت است و زمانی که انسان با یک جریان ظالم، مستکبر، زیاده‌خواه و سلطه‌گر مواجه می‌شود باید در برابر این جریان مقاومت کند حتی اگر به قیمت از دست دادن جانش باشد، زیرا ارزش شرف و عزت آن بالاتر از جنبه‌های مادی است. مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت ا امام حسین(ع) که می‌فرمایند «مَوْتٌ فی عِزٍّ خَیْرٌ مِنْ حَیاةٍ فی ذُل؛ مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است»، تصریح کرد: امام حسین(ع) با وجود تمامی فشارها، تهدیدها و حتی تحریم‌ آب حاضر نشدند که در برابر جریان ظالم، مستکبر و زورگو تسلیم شوند. وفای به عهد و پیمان الهی امام حسین پیام دیگر واقعه عاشورا وفای به عهد و پیمان الهی امام حسین(ع) و یاران‌شان است که ایشان فرمودند «من با وفاتر از اصحاب خودم در تاریخ سراغ ندارم». بنابراین این وفای به عهد و پیمانی است که با خدا بسته‌اند که در جبهه امام حسین(ع) و یاران‌شان نیز وجود داشت. جنبه عبرت‌آموزی حادثه عاشورا حادثه عاشورا جنبه عبرت‌آموزی دارد، عنوان کرد: اگر یک حرکت و قیامی برای خداوند انجام شود که در آن اخلاص باشد قطعا خیر، برکت، رشد و بالندگی را به همراه دارد. همچنین خبر دیگری که در قیام عاشورا وجود دارد این است، زمانی که امام حسین(ع) و یاران‌شان را در صحنه کربلا و در روز عاشورا به شهادت رساندند، دشمنان همواره در طول تاریخ سعی کردند جلوه و نور حسینی را خاموش کنند. هدف ومقصد عاشورائیان درکربلا امام حسین(ع) هدف و مقصدشان خدا بود و در کارشان اخلاص داشتند، خداوند این جریان را یک جریان زنده، پویا و ماندگار قرار داده که الهام‌بخش برای انسان‌های آزادی‌خواه در طول تاریخ است درس آزادگی، حُریت، عزت، مقاومت، اخلاص، خداباوری، همچنین درس آزادگی، حُریت، عزت، مقاومت، اخلاص، خداباوری، وفای به عهد، پیمان و صداقت در وجود امام حسین(ع) دیده می‌شود و افراد دیگر هم باید مانند ایشان در راهی را که انتخاب کرده و حرکتی که انجام می‌دهند، صادق باشند. امام حسین(ع) در روز عاشورا و در صحنه کربلا آیه «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَی، نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» را زیاد تلاوت می‌کردند، حتی در بدرقه رزمندگان و حضور بر بالین شهدا این آیه را بیشمار بر زبان می‌آوردند. مضمون آیه ۲۳ سوره احزاب این است که برخی از انسان‌های با ایمان، مردان جوانمردی هستند که نشانه صداقت آن‌ها نیز بوده است که بر سر عهد و پیمانی که برای خدا بستند صادقانه ایستادگی کردند. عمق امام شناسی درحادثه عاشورای حسینی بنابراین پیام کربلا، صداقت، وفای به عهد و ولایتمداری است که یاران امام حسین(ع) به ایشان می‌گفتند که «اگر ما هزار بار در راه ولایتمداری شما کشته شویم باز هم از یاری شما دست برنمی‌داریم». یاران با اخلاصی که برای امام حسین(ع) در روز عاشورا ایستادگی کردند، نشان از انسان‌های ولایتمداری می‌دهد که در روز عاشورا به همراه امام حسین(ع) در صحنه کربلا حاضر شده و قیام کردند. حق‌شناسی، تلاش در راه حق، مبارزه با باطل با توجه به فراز زیارت اربعین که اشاره می‌کند «مردم را از جهالت و نادانی نجات و همیشه بصیرت و آگاهی به آن‌ها بیاموزید»، خاطرنشان کرد: حق‌شناسی، تلاش در راه حق، مبارزه با باطل، ظلم و ستم از جمله پیام‌های روز عاشورا است که «نه ظلم کن و نه زیر بار ظلم برو که این مرام حسین است و منطق دین». امام حسین(ع) کمال آقایی و بزرگواری با یاران امام حسین(ع) کمال آقایی و بزرگواری را با یاران خود داشتند، زمانی که یاران اذن میدان می‌گرفتند، ایشان به آن‌ها اجازه نمی‌دادند و می‌گفتند که «در حال حاضر لازم نیست که خودتان را به شهادت برسانید و تنها فرزندشان علی اکبر(ع) را بدون درنگ به میدان ‌فرستادند و یاران‌شان با اصرار و خواهش موافقت امام حسین(ع) را برای حضور در میدان جنگ جلب کردند». سوره أحزاب . آیه ۲۳

📿 اذکاری برای بازشدن گره ها و حل مشکلات ⚜️آیت الله مبشرکاشانی: بعد از نماز صبح باید به این اذکار به صورت جداگانه مشغول شد و آن ها را اربعین گیری کرد: 1. بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِيمِ‏ لَا حَوْلَ‏ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏ الْعَلِیِّ‏ الْعَظِيم. (100 مرتبه) 2. صلوات (100 مرتبه) 3. وَ أُفَوِّضُ‏ أَمْرِي‏ إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ. (100 مرتبه) 4. حَسْبُنَا اللَّهُ‏ وَ نِعْمَ‏ الْوَكِيل‏. (100 مرتبه) 5. لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي‏ كُنْتُ‏ مِنَ‏ الظَّالِمِين‏. (100 مرتبه) و همچنین می توان ذکر زیر را به صورت ترکیبی اربعین گیری کرد: بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِيمِ‏ لَا حَوْلَ‏ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏ الْعَلِیِّ‏ الْعَظِيم وَ صَلَّی اللَّهُ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ‏ الطَّيِّبينَ‏. (100 مرتبه) 6. خواندن و مداومت بر دعاء «یا من تحلّ به» که در صحیفه مبارکه سجادیه آمده در گره گشایی کارها بسیار مؤثّر است و طریقه ختم دعاء «یا من تحلّ» در کتاب جواهر المکنونه چنین آمده است: در وقت اضطرار در حوائج کلیّه و عظیمه، روز یکشنبه اوّل فجر [هنگام اذان صبح] غسل کند و نماز فریضه (صبح) بجا آورد و بلافاصله دو رکعت نماز (حاجت) بخواند و بعد (از سلام) بلافاصله دعاء «یا من تحلّ به» را بخواند و روز دوشنبه بعد از نماز صبح دو مرتبه (دعا را) بخواند و هکذا هر روز یک مرتبه (اضافه کند) افزاید تا روز چهاردهم که حاجتش روا شود إن شاء اللّه. و نیز فرموده: به جهت قضاء کلیه حاجات کائنة ما کانت (یعنی هرچه باشد) بعد از نماز صبح صد مرتبه خفی و صد مرتبه جلیّ(با صدای بلند) با حضور قلب و خضوع این آیه شریفه وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظيم را بخواند.