✅آیت الله محمدتقی بهجت: ✍مثل ما تنبل نباشید، زود زود به مشهد بروید. گاهی موانع بزرگی با یکبار مشهد رفتن از سر راه ما برداشته میشوند. هنگامی که به حرم مشرف شدید به عدد اسم ابجد امام رضا (علیه السلام) یعنی هزار و یک مرتبه " یا رئوف و یا رحیم " بگویید. زیارت کنید، نماز زیارت بخوانید و بعد به امام رضا (علیه السلام) بگویید ؛ دست خالی آمده ام، گره به کارم افتاده است، شما مشکلم را حل کنید. برگردید و ببینید امام رضا (علیه السلام) چطور مسیر را برای شما هموار میکند. او حجت خدا و پناه شیعه است. آسمان و زمین و آنچه بین آندو است، در اختیار امام رضا (علیه السلام) است.

🎇 تشرف شیخ حسین سامرایی توصیه امام عصر به قسم دادن خداوند به حق حضرت زینب(سلام الله علیها) در دعا برای فرج 🎙 #ابراهیم_افشاری #امام_زمان #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ

💠تا حالا از حضرت نرجس سلام الله علیها #حاجت گرفتی؟ بعداز نماز صبح یکمرتبه سوره #یس هدیه به مادر امام زمان (عج)

🔹ألسَّلامُ عَلَيْكَ یا صاحِبَ الزَّمان راوی می گوید از امام صادق علیه السلام درباره ی "صراط" پرسیدم. آن حضرت فرمودند: "صراط" راه به سوی معرفت خدای عزوجل است و آن دو صراط است: یکی صراط در دنیا و دیگری صراط در آخرت. اما صراط در دنیا، امام واجب الاطاعة است؛ کسی که او را در دنیا بشناسد و از راهنمایی او پیروی کند در آخرت از صراطی که پل جهنم است عبور خواهد کرد و کسی که امام زمانش را در دنیا نشناسد، درصراط آخرت، پایش می لغزد و در آتش دورخ هلاک می گردد." 📗معانی الاخبار، ص۳۲، ح۱ أللَّھُمَّ عَجِّــلْ لِولیِّکَ الفَرَج وَ الْعافِیَةَ وَ النَّصْرَ

✅ العبد محمدتقی بهجت: ✍ انسان که نان خشکی او را سیر می کند و یا با سبزی و ماست و پنیر می تواند زندگی کند، اینهمه حرص د طمع به دنیا و مال برای چه؟ وقتی که روح انسان به عالم دیگر رفت می فهمد اینهمه تشریفات در دنیا لازم نبود‌.

✅ محبت حسین (علیه‌السلام) و نسل‌های ما ✍مرحوم آیت الله شهید سید محمدباقر صدر : همین هیئت‌ها و شعائر هستند که بذر محبت حسین (علیه‌السلام) و اسلام را در دل نسل‌های مختلف کاشته‌اند. باید با تمام توان برای حفظ این شعائر تلاش کنیم، هرچند برخی از آنها نیازمند ترمیم و اصلاح هستند. 📚 کتاب شرح صدر ، صفحه ۲۹۰ .

📹#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی: «از یک طرف ذات اقدس اله به شما امکانات داد و از طرف دیگر نیازمند واقعی که به سمت شما آمد،بدان خداوند سبحان به او آدرس داد،مبادا او را رد کنید...» #شرح_نهج_البلاغه

✅ آیا گناه کردن، عاقلانه است؟ 🌺 امام سجاد (ع): تعجب مي كنم از كسى كه از غذا به خاطر ضررش خوددارى مي كند ولى از #گناه به خاطر ضررش خوددارى نمي كند. 📖 عجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمِي عَنِ اَلطَّعَامِ لِمَضَرَّتِهِ وَ لاَ يَحْتَمِي مِنَ اَلذَّنْبِ لِمَعَرَّتِهِ 📚 بحار الأنوار , جلد۷۵ , صفحه۱۵۸

☑️ چه کنیم که به بیش از آنچه آرزو داریم، برسیم؟ 🌹 امام حسين (ع): كسى که حقاً عبد خدا شود و از دستورات #واجب و #حرام خدا آن طور كه شايسته است، #اطاعت كند، خدا بيش از آنچه او آرزو دارد و برایش کافی است، به او مى دهد. 📖 منْ عَبَدَاللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوْقَ اَمانِيهِ وَ كِفايَتِهِ. 📚 بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۱۸۴ ح۴۴

✅ فرق رزمندگان با بقیه مردم چیست؟ 🌷 سخن خدا در قرآن: مسلمانانی که سالم هستند و به جبهه جنگ نمی روند، هرگز با رزمندگانی که برای انجام دستور واجب جهاد، عازم جبهه جنگ می شوند و با مال و جانشان جهاد می کنند، مساوی نیستند. خدا مجاهدانی را که با مال و جانشان جهاد می کنند، برتر از کسانی که در خانه نشسته‌اند، دانسته. البته خدا به همه مسلمانان وعده پاداشهای شایسته داده؛ اما رزمندگان را بر کسانی که به جبهه نمی روند، با پاداشی ویژه برتری داده؛ * پاداشهایی از جمله درجاتی عالی از جانب خودش در بهشت، مغفرت گناهان گذشته آنها و مهربانی ویژه‌اش. ضمناً خدا هم آمرزنده است و هم مهربانی ویژه‌اش را شامل این بندگان مطیعش می کند. 📖 لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدينَ دَرَجَةً وَ كُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‏ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيماً (95)دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً (نساء، 95 و 96) آیه شماره 367

✅ داستان کوتاه (228) 🌷 نامه امام صادق (ع) به یک استاندار (بخش اول) عبـدالله نجاشـی ، اسـتاندار اهواز در دوره خلافت بنی عباس، نـامه اي به امـام صادق (ع) نوشت و از آن حضـرت براي انجام وظایف خود راهنمایی خواست. امام صادق (ع) در جواب نامه استاندار اهواز چنین نوشت: بسم الله الرحمن الرحیم ... اما بعد، نامه تو رسید. آن را خواندم و از مضمونش آگاه شدم. نوشته اي استاندار اهواز شده اي. البته این خبر از یک سو مرا خوشـحال کرد و از سوي دیگر ناراحتم ساخت. اما جهت خوشحالی ام این بود که فکر کردم شاید خداوند به وسیله تو ستمدیـده اي از دوسـتان آل محمـد (ع) را نجـات دهـد و خوار شـده ای از آنان را عزت بخشـد و برهنگانشان را بپوشاند و ناتوانشان را نیرو بخشد و آتش خشم دشمنان آنان را خاموش گرداند. اما ناراحتی ام به این علت بود که می ترسم درباره یکی از شیعیان ما لغزش داشـته باشـی و به او خدمتی را که می توانی، انجام ندهی و در نتیجه از استشمام بوي بهشت محروم بمانی. اینک به پاسخ پرسشهایی که در نامه نوشته بودي توجه کن. تمامی آنچه را خواسـته بـودي، به طـور خلاصه برایت می نـویسم. اگر به آنچه می گویي، عمـل کنی (و از حـدي که تعیین می کنم، تجـاوز ننمایی) امیدوارم به خواست خدا رستگار شوي. نخست حـدیثی را که پـدرانم از رسول خـدا (ص) روایت کرده اند، نقل کرده، سـپس به اصل مطلب میپردازم. رسول خدا (ص) می فرماید: هر کس که برادر مؤمنش با او مشورت کنـد و او صادقانه برادر مؤمنش را به خیر و صـلاح راهنمایی نکنـد، خداونـد عقل او را زایل می کند. اکنون نظرم را به عنوان خیرخواهی برایت مینویسم. اگر به آنچه می نویسم عمل کنی، از آنچه بیمناکی، نجات خواهی یافت. آگاه باش که نجات تو در چند چیز است: 1️⃣ جلوگیري از خونریزي بناحق. 2️⃣ خودداري از آزار دوستان. 3️⃣ رفتار نیکو با مردم 4️⃣ پرهیز از تصمیم گیري عجولانه. 5️⃣ رفتار نرم و مسالمت آمیز با مردم 6️⃣ پرهیز از ضعف و بی تدبیري در کارها. 7️⃣ پرهیز از خشونت و سختگیري و دیکتاتوري. 8️⃣ بایـد با کسـی که تو را به اسـتانداري اهواز گماشـته (خلیفه دولت بنی عباس) مدارا کنی و همچنین با فرسـتادگانی که از ناحیه او بر تو وارد می شوند. 9️⃣ به گرفتاري هاي مردم برس و آنها را با نقشه صحیح به حقیقت راهنمايی کن تا از خط عدالت خارج نشوند. 0️⃣1️⃣ از گزارشگران و سخن چینان و دو رویان و دو زبانانِ فتنه انگیز بر حذر باش! مبادا فردي از آنان با تو ارتباط داشته باشد و خود را به تو بچسباند. مبادا خداوند تو را لحظه اي ببیند که به حرفهاي آنان گوش دهی و به سخنانشان اعتماد کنی. آنگاه خداوند بر تو غضب می کند و آبرویت را می ریزد. 1️⃣1️⃣ از مکر و حیله مردم استانت بر حذر باش؛ چون پدرانم از امیر مؤمنان روایت کرده اند که فرمود: ایمان هنوز در قلب یهودي ها و همشهریان تو وارد نشده است. ✍️ این داستان ادامه دارد ... 📚داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص148

✅ داستان کوتاه (228) 🌷 نامه امام صادق (ع) به یک استاندار (بخش دوم) نوشته اي با چه کسانی انس بگیري و در مشکلات به چه کسی پناه ببري. آنکه می تـوانی بـا او انس گرفته و در کنـارش آرامش یـابی و او را در مشـکلات پنـاه خود قرار دهی، کسـی است که امتحان شده، عاقل، درستکار و همسو با تو باشد ... 🔸 بپرهیز از اینکه به خـاطر یـک مـدح، یک شـعر، یک دلقکی، یک بازیگريِ آدم لا ابالی و شـیاد، درهمی خرج کنی یا لباس بدهی. هرگاه مجبور شدي چنین خرجهاي نابجایی بکنی، حتما همان اندازه نیز در راه خدا بده. 🔸 هـدایا و جوایزي که به فرمانـدهان، سـفیران، نـامه رسـانهـا و پیشـتازان عطـا میکنی و نیز آنچه را که در کارهـاي نیک، لباس مخصوص نماز و ... خرج می کنی و آنچه را در راه خدا و پیامبرش اهدا می کنی، باید از بهترین و پاکیزه ترین کسب تو باشد. 🔸 بکوش طلا نقره ای ذخیره نکنی، تـا مشـمول این آیه نشوی: کسانی که طلا و نقره می اندوزنـد و آن را در راه خـدا و صـلاح مردم خرج نمی کنند، به عذاب دردناک نویدشان بده.(توبه، 34) 🔸 هیچ وقت این کار را کوچک مشمار که شکمهاي گرسنه اي را سیر کنی. زیرا این عملی است که خشم خدا را برطرف می کند. بدان که از پدرم شنیدم که از پدرانش نقل می کرد که پیامبر روزي به اصحاب خود فرمود: به خـدا و روز قیامت ایمان نیاورده است کسـی که سـیر بخوابـد و همسایه او گرسـنه باشـد. اصـحاب به ایشان گفتند: بنابراین ما هلاك شـده ایم، چون بسـیاري از ما این توانایی را نداریم. حضـرت فرمود: اگر توان مالی زیاد هم نداشـته باشـید، می توانیـد با غذاهاي اضافی و خرماهاي اضافی و لباسهاي کهنه خود، خشم الهی را خاموش کنید ... 🔸 عبدالله! بپرهیز از اینکه مؤمنی را بترسانی؛ چون از پدرم شـنیدم که به ترتیب از پدرانش از علی (ع) شـنیده بودند که حضرت می فرمود: هرکس مؤمنی را بـا نگاه خود بترسانـد، خداونـد در روزي که قـدرتی جز قـدرت خداونـد نیست، او را می ترسانـد و وي را در قیامت به صورت مورچه حقیري بر می انگیزد و به همان شکل می ماند تا او را به آتش دوزخ وارد نماید. 🔸 هرکس یک مظلوم را یاري کند، خداوند در روزي که سایه اي جز سایه خدا نیست، او را یاري می رساند و از وحشت بزرگ قیامت و عاقبت بد در امان نگه می دارد. 🔸 و هرکس حاجت مؤمنی را برآورده کند، خداوند بسیاري از نیازمندي هاي او را برآورده می سازد. 🔸 و هرکس برادر مؤمن بدون لباسی را بپوشاند، خداوند بر تن او حریر و اطلس زیباي بهشتی می پوشاند و مادامی که یک رشته از آن پارچه لباس بر تن آن فقیر است، او در رضوان خداوند غوطه ور خواهد بود. 🔸 و هرکس گرسنه اي را سیر کند، خداوند او را از پاکیزه ترین طعامهاي بهشتی سیر می سازد. 🔸 و هرکس تشنه اي را سیراب کند، خداوند از شربتهاي خالص پاکیزه بهشتی او را سیراب می گرداند. 🔸 و هرکس خـدمتگزار برادر ایمانی اش باشـد، خداونـد از زیبارويانی که همیشه در بهشـتند، خدمتگزارش می کند و او را با ائمه طاهرین همنشین می کند. 🔸 و هرکس برادر مؤمن خود را بر مرکبی سوار کنـد و از این راه، حاجت او را برآورده سازد، خداوند او را بر مرکبهای بهشتی سوار می کند و به وسیله او به ملائکه مقرب خود مباهات می نماید. 🔸 و هرکس هنگام ازدواج، برادر مؤمنش را کمک کند و همسـر مناسب براي وي انتخاب کند که در کنار آن زن بیاساید، خداوند از حوریان بهشتی به ازدواج او در می آورد و همدم او می کند و او را با اهل بیت پیامبر همنشین می کند، هرکدام را که بخواهد. 🔸 و هرکس به برادر مـؤمنش کـه بـه دسـت یک مسئول سـتمگر گرفتـار است کمک کنـد، خداونـد در هنگام گذشـتن او از صـراط که لغزشـگاه خطرناکی است، او را یاري می کند. 🔸 و هرکس براي دیدار با برادر مؤمنش به منزل او برود، در ردیف زائران خدا نوشـته می شود و سزاوار است که خداوند زیارت کننده خود را گرامی بدارد... 🔹 اکنون که نامه به پایان می رسـد تو را سـفارش می کنم به #تقوا و اطاعت از دستورات #واجب و #حرام. از این طریق ریسـمان الهی را محکم بگیر. چون کسی که با اطاعت از دستورات #واجب و #حرام، ریسمان الهی را بگیرد، بی شک به راه راست هدایت خواهد شد. پس، از خدا بترس و مبادا با انجام #گناه، رضايت کسی را بر رضايت خدا ترجیح دهی. این دستور خود خداست. بـدان که انسانها مسـئولیتی مهمتر از #تقوا (انجام واجبات و ترک حرامها) ندارنـد. همین #تقوا سـفارش مـا خانـدان پیـامبر است. ضمنا هرگاه بتوانی دست خود را از مال دنیا کوتاه کنی که فردا در پیشگاه خدا به حسابرسی کشیده نشوي، حتماً این کار را بکن. 🔻 نوفلی می گوید: وقتی نامه امام صادق (ع) به نجاشی رسید، گفت: سوگنـد به خـدایی که جز او خـدایی نیست، سـرورم عین حقیقت گفته است. هرکس به این نامه عمل کند، نجات خواهد یافت. خود نجاشی مادامی که زنده بود، به نامه امام عمل می کرد. 📚 داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص 151