هرگاه شخصی ثواب یک عمل خیر یا یک صلوات را برای اموات هدیه کند، هر گونه نیت نماید، خداوند سهم هر کدام از اموات را آنگونه که صاحب هدیه نیت کرده است، میرساند؛ مثلاً اگر آن شخص نیت کرده باشد آن یک صلوات به طور مساوی ثوابش به همه اموات مورد نظرش برسد، به همان صورت به آنها میرسد و اگر نیت کرده که به صورت متفاوت و به هر کدام مقداری خاص از ثواب آن صلوات برسد، همانگونه به آنها میرسد و هر کار بستگی به نیت هدیهکننده ثواب صلوات دارد؛ چون فرشتگان خدا مأمورند که پاداش و ثواب اعمال خیری را که به اموات هدیه میشود برسانند، بیتردید هر گونه هدیه شده است، فرشتهها آن امانتها را به همان صورت به صاحبانش میرسانند.
- بیان یک روایت
براساس روایات، وقتی کسی هدیهای (از قبیل ثواب صلوات یا هر عمل خیر دیگر) به اموات بفرستد، فرشتگان خدا آن هدیه را در ظرفی از نور میگذارند و آن را نزد آن شخص که از دنیا رفته یا آن افرادی که از دنیا رفتهاند، میبرند و به آنها میگویند این هدیهها را فلان کس برای شما فرستاده است.
[۱]
نکته دیگر آن است که هدیههای دنیایی از نظر حجم و عدد و مقدار هر اندازه باشند، به همان اندازه به هدیهشوندهها خواهد رسید؛ اما هدیههای معنوی از قبیل صلوات فرستادن، و ثواب آنها را هدیه کردن به اموات، گرچه ممکن است حسب ظاهر یک صلوات یا یک عمل خیر باشد، اما از آنجا که باطن هر کار خیر اساساً با عدد و مقدار محاسبه نمیشود و میزان خاصی برای سنجش ارزشها وجود دارد و به نحو خاصی محاسبه میشود، لذا تنها یک صلوات که با نیت پاک و خالص و با شرایط معنوی ویژه و با زبان پاک و از سوی فردی باتقوا و پاک، و خلاصه با شرایط معنوی کامل، برای اموات هدیه شود و به نیت همه اموات مورد نظر یا همه اموات مؤمنان و شیعیان هدیه شود، به تمام آنها میرسد و برای همه آنها کافی است، چون ظاهر آن، یک صلوات است؛ اما باطن و حقیقت آن ممکن است قابل شمارش با ارقام و اعداد ریاضی نباشد. چون باطن و ملکوت اعمال خیر اینگونه خصوصیتی دارند که گاهی چند صد برابر میشود و این زیادی ثواب از فضل پروردگار است.
۲.۱ - کلام خداوند
قرآن کریم این مسئله را که عمل خیر گرچه به ظاهر یک عمل باشد، اما حقیقت و باطن آن غیر قابل مقایسه با ظاهرش است چنین تمثیل کرده و میگوید: «مَثَل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق میکنند، همانند دانهای است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشهای صد دانه باشد و خداوند برای هر کسی که بخواهد، آن را چند برابر میکند و خداوند گشایشگر داناست».
[۲]
۲.۲ - روایتی درباره نماز جماعت
و همچنین در روایات درباره اینکه عمل خیر مؤمنین از نظر حقیقت و باطن ممکن است، قابل شمارش نباشد، نکتههای فراوانی مطرح شده و تنها به این روایت که درباره نماز جماعت وارد است، اکتفا میشود:
در روایتی وارد شده که اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند، هر رکعت از نماز او ثواب صد و پنجاه نماز را دارد و اگر دو نفر اقتدا کند، هر رکعت از نماز آنان ثواب ششصد نماز را دارد و هر چه بیشتر شوند، ثواب نمازشان بیشتر میشود تا به ده نفر برسند و عده آنان که از ده گذشت، اگر تمام آسمانها کاغذ و دریاها مرکب و درختها قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند، نمیتوانند ثواب یک رکعت آن را بنویسند.
[۳]
با توجه به آموزههای یادشده، بهخوبی معلوم میشود که جای تردید نیست که اعمال خیر مؤمن باطن بسیار پربرکتی دارد و با عدد و ارقام قابل محاسبه نیست؛ در نتیجه اگر کسی ثواب صلوات را برای اموات هدیه کند، ممکن است آن صلوات نیز از چنین برکتی برخوردار باشد.
۳.۱ - روایتی درباره صلوات
در میزان اعمال روز قیامت هیچ عملی همانند صلوات بر محمد و آلمحمد سنگین و وزین نیست و در قیامت همه اعمال فرد مؤمن در میزان قرار داده میشود، اما دیده میشود سبکاند، ولی وقتی صلواتهای او را که بر محمد و آلمحمد فرستاده بود میآورند و در میزان میگذارند، میزان عمل نیک آن شخص سنگین میشود و سبک بودن دیگر اعمال او جبران میشود.
[۴]
پس اگر کسی صلوات یا هر عمل خیری را به نیت همه اموات بفرستد و ثواب آن را به همه هدیه کند، برای همه کافی است و نیازی به آن نیست که برای هر کدام صلوات جداگانه بفرستد، گرچه (هر اندازه بیشتر بهتر)؛ اما باید توجه داشت که انسان نباید چنین گمان کند که چون یک صلوات از نظر عدد تنها یک صلوات است، پس شاید برای همه اموات کافی نباشد و برای هر کدام باید صلوات جداگانه فرستاده شود، هرگز چنین نیست؛ چون صلوات گرچه حسب ظاهر، یک عدد باشد، اما اثر باطنی آن فراوان و بسیار است؛ لذا برای همه اموات همان یک صلوات کافی است و همه از آن بهرهمند میشوند.
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت
🔹 جهاد، جنگ، شهید
💠 س: آيا جنگ نرمی که ما الآن انجام می دهيم، جهاد است؟
🔸ج: اين #جهاد_نرم است. آن جهاد سخت است و نرم نيست. بايد مواظب آن که سخت است، باشيم تا اگر بعد بيايد، هر کاری داريم بکنيم. اين نرم است. فعلاً همين #مراعات_دستور_دين کافی است.
💠 س: چگونه راه شهدا را ادامه دهيم؟
🔸ج: اگر #گناه نکنی، ايمانت بالا می رود و جنگ که پيش آمد، به جبهه می روی؛ و الّا فرار می کنی. در زمان جنگ، عدّه ای سرباز فراری داشتيم. ترسيدند بروند جبهه کشته شوند؛ لذا فرار کردند؛ اما اگر #ايمان باشد، اينطور نيست. وقتی دشمن دارد می آيد، اگر جلوی او نگيريم، می آيد و تهران را هم می گيرد. ولی رفتند و جلوی او را گرفتند و پدرش را درآوردند.
💠 س: در بعضی از هيئت ها از شهدای جنگ تحميلی ياد می کنند؛ بعضی به آنها ايراد می گيرند و می گويند: «کار شما سياسی است؛ اين کار را انجام ندهيد؛ اشکال دارد در #هيات يادی از #شهدا شود.» نظر شما چيست؟
🔸ج: چه مانعی دارد؟ آنها جانشان را و تمام سرمايه شان را در #راه_دين فدا کردند. #وفاداری اقتضا می کند که ما هم اسم آنها را زنده نگهداريم. خيابان ها، کوچه ها و شهرها را به نام آنها بگذاريم و مرتب برای آنها بزرگداشت بگذاريم تا فراموش نشوند و ديگران هم نگويند: «هر کس شهيد شد، ديگر رفت پی کارش و فراموش شد.» اين وظيفه ی زنده ها است.
📱 کانال سبک زندگی #متقین:
@mottagheen
🌷 درس اخلاق آیت الله خوشوقت
✅ آیا علم می تواند انسان تربیت کند؟
💠قرآن آخرين کتاب هدايت، و خاتم انبياء صلی الله علیه و آله هم آخرين پيغمبرِ بر حقّ خدای متعال است. هر کس دين تازه بياورد، کارش به اشکال برمی خورد. «تازه» نداريم؛ تازه يعنی #علم. علم، تازه است و هر روز هم تازه تر می شود؛ اما علم، ربطی به اصلاح انسان و اصلاح محيط زندگی ندارد.
ببينيد جايی که از همه جا بيشتر علم جديد دارند، محيطشان از همه جا کثيف تر است. محيطشان به حق، محيط زندگی حيوانات است. هر دقيقه انسان می کشند. هر دقيقه تجاوز ناموسی می شود.
پيغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وقتی دين را آورد، کجا بود؟ در جزيرة العرب بود. در آنجا همه در توحّش زندگی می کردند؛ نه سوادی، نه علمی؛ هيچ نبود. آدمخوار بودند. آدمکش بودند. او مدت کوتاهی دين را پياده کرد و از آنها عمار ياسر درآمد؛ ابوذر درآمد؛ مقداد درآمد. او چنين انسان هايی تحويل تاريخ داد.
ببينيد هنر دين اين است که از آدمکش و قاتل و دزد و بی فرهنگ، چنين آدمی می سازد؛ اما کسانی که پيشتاز علم هستند، هنوز نتوانسته اند يک نمونه انسان ساخته و تحويل جامعه دهند.
هر چه با مدارک علمی تحويل داده اند، جاسوس درآمد؛ دزد درآمد و از اين کارها که می کنند؛ آدمکشی و آدم را به غارت بردن.
📱 کانال سبک زندگی متقین:
@mottagheen
✅ فرمان مشترک خدا به همه پیامبران چه بوده است؟
🌺 سخن خدا در قرآن:
ای محمد! ما هیچ پیامبری قبل از تو نفرستادیم مگر اینکه به او این گونه وحی کردیم: هیچ کس جز من فرمانده و ارباب جهان نیست؛ پس همگی #عبد مطیع من باشید!
✍️ شرح: عبد خدا بودن یعنی اطاعت از دستورات #واجب و #حرام خدا.
📖 و ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبیاء، 25)
آیه شماره 226
📱 کانال سبک زندگی #متقین:
@mottagheen
✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت
🌷 عامل بدبختی در دنیا و آخرت چیست؟
فراموش نکنیم که انجام #واجب و ترک #حرام باعث میشود انسان دنبال وساوس شیاطین نرود. روی این دو باید کار کنیم که برای هر فرد انسان #واجب عینی است. #واجب کفایی نیست. #واجب عینی است.
از صبح که از خواب بلند میشویم #واجب عینی است که #تقوای #واجب را مراعات کنیم. #واجبات را انجام دهیم و #محرمات را ترک.
چون هر روز ادامه دارد و مستمر است، ایجاد عادت و ملکه میکند و دیگر ادامهی #تقوا و اطاعت فرمان پروردگار متعال برای ما ملکه میشود. دیگر به این راحتی اقدام به #معصیت نمیکنیم.
بنابراین باید تصمیم بگیریم و به طور جدّی اصلاً گرد #معصیت نگردیم. #واجبی را ترک نکنیم و #حرامی را انجام ندهیم.
بقیه را خدا از ما نخواسته است. این دو چون #واجب عینی است، تخلف از آن موجب جهنم و بدبختی دنیا و آخرت است؛ اما کارهای دیگر این طور نیست.
اگر همین دو بار را بلند کنیم، کم کم به جایی میرسیم که از آنها هم استفاده میکنیم؛ اما اگر الان بار را سنگین کنیم، نفس امّاره بلند نمیکند و زمین میگذارد.
📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت
📱 کانال سبک زندگی #متقین:
@mottagheen
🔹 با پدر و مادرمان چطور رفتار کنیم؟
🌹 سخن خدا در قرآن:
ای پیامبر! مولایت دستور داده عبد هیچ کس غیر از او نباشید و از دستورات هیچ کس غیر از فرامین واجب و حرامِ او اطاعت نکنید و با ادای حقوق واجب #والدین، به آنها نیکی کنید. اگر یکی از آنها یا هر دو نزد تو به سن پیری رسیدند، مبادا در برخورد با آنها به آنها حتّی «اَه» بگویی و مبادا بر سرشان داد بزنی. باید با آنها با خوشی و احترام حرف بزنی * و بال و پرِ مهربانی و محبتت را فروتنانه برایشان بگسترانی. همچنین برایشان دعا کنی و به خدا بگویی: «مولای من! چنانکه پدر و مادرم مرا در کودکیام پرورش دادهاند، مهربانی ویژهات را شامل حالشان کن.»(اسراء، 23 و 24)
آیه شماره 227