VID_20241116_121434_266_320kbps.mp3
3.6M
🔊صوتی
🔅مهمترین ویژگی یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه
🤲اللهم عجل لولیک الفرج
🔰استاد#شجاعی
✅آیت الله محمدتقی بهجت:
✍مثل ما تنبل نباشید، زود زود به مشهد بروید. گاهی موانع بزرگی با یکبار مشهد رفتن از سر راه ما برداشته میشوند. هنگامی که به حرم مشرف شدید به عدد اسم ابجد امام رضا (علیه السلام) یعنی هزار و یک مرتبه " یا رئوف و یا رحیم " بگویید. زیارت کنید، نماز زیارت بخوانید و بعد به امام رضا (علیه السلام) بگویید ؛ دست خالی آمده ام، گره به کارم افتاده است، شما مشکلم را حل کنید.
برگردید و ببینید امام رضا (علیه السلام) چطور مسیر را برای شما هموار میکند. او حجت خدا و پناه شیعه است. آسمان و زمین و آنچه بین آندو است، در اختیار امام رضا (علیه السلام) است.
11.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎇 تشرف شیخ حسین سامرایی
توصیه امام عصر به قسم دادن خداوند به حق حضرت زینب(سلام الله علیها) در دعا برای فرج
🎙 #ابراهیم_افشاری
#امام_زمان
#اَللّهُمَّعَجِّللِوَلیِّکَالفَرَجَوَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹ألسَّلامُ عَلَيْكَ یا صاحِبَ الزَّمان
راوی می گوید از امام صادق علیه السلام درباره ی "صراط" پرسیدم. آن حضرت فرمودند: "صراط" راه به سوی معرفت خدای عزوجل است و آن دو صراط است:
یکی صراط در دنیا و دیگری صراط در آخرت. اما صراط در دنیا، امام واجب الاطاعة است؛ کسی که او را در دنیا بشناسد و از راهنمایی او پیروی کند در آخرت از صراطی که پل جهنم است عبور خواهد کرد و کسی که امام زمانش را در دنیا نشناسد، درصراط آخرت، پایش می لغزد و در آتش دورخ هلاک می گردد."
📗معانی الاخبار، ص۳۲، ح۱
أللَّھُمَّ عَجِّــلْ لِولیِّکَ الفَرَج وَ الْعافِیَةَ وَ النَّصْرَ
✅ محبت حسین (علیهالسلام) و نسلهای ما
✍مرحوم آیت الله شهید سید محمدباقر صدر : همین هیئتها و شعائر هستند که بذر محبت حسین (علیهالسلام) و اسلام را در دل نسلهای مختلف کاشتهاند. باید با تمام توان برای حفظ این شعائر تلاش کنیم، هرچند برخی از آنها نیازمند ترمیم و اصلاح هستند.
📚 کتاب شرح صدر ، صفحه ۲۹۰ .
18.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی:
«از یک طرف ذات اقدس اله به شما امکانات داد و از طرف دیگر نیازمند واقعی که به سمت شما آمد،بدان خداوند سبحان به او آدرس داد،مبادا او را رد کنید...»
#شرح_نهج_البلاغه
✅ آیا گناه کردن، عاقلانه است؟
🌺 امام سجاد (ع):
تعجب مي كنم از كسى كه از غذا به خاطر ضررش خوددارى مي كند ولى از #گناه به خاطر ضررش خوددارى نمي كند.
📖 عجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمِي عَنِ اَلطَّعَامِ لِمَضَرَّتِهِ وَ لاَ يَحْتَمِي مِنَ اَلذَّنْبِ لِمَعَرَّتِهِ
📚 بحار الأنوار , جلد۷۵ , صفحه۱۵۸
☑️ چه کنیم که به بیش از آنچه آرزو داریم، برسیم؟
🌹 امام حسين (ع):
كسى که حقاً عبد خدا شود و از دستورات #واجب و #حرام خدا آن طور كه شايسته است، #اطاعت كند، خدا بيش از آنچه او آرزو دارد و برایش کافی است، به او مى دهد.
📖 منْ عَبَدَاللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوْقَ اَمانِيهِ وَ كِفايَتِهِ.
📚 بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۱۸۴ ح۴۴
✅ فرق رزمندگان با بقیه مردم چیست؟
🌷 سخن خدا در قرآن:
مسلمانانی که سالم هستند و به جبهه جنگ نمی روند، هرگز با رزمندگانی که برای انجام دستور واجب جهاد، عازم جبهه جنگ می شوند و با مال و جانشان جهاد می کنند، مساوی نیستند. خدا مجاهدانی را که با مال و جانشان جهاد می کنند، برتر از کسانی که در خانه نشستهاند، دانسته. البته خدا به همه مسلمانان وعده پاداشهای شایسته داده؛ اما رزمندگان را بر کسانی که به جبهه نمی روند، با پاداشی ویژه برتری داده؛ *
پاداشهایی از جمله درجاتی عالی از جانب خودش در بهشت، مغفرت گناهان گذشته آنها و مهربانی ویژهاش. ضمناً خدا هم آمرزنده است و هم مهربانی ویژهاش را شامل این بندگان مطیعش می کند.
📖 لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ في سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدينَ دَرَجَةً وَ كُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيماً (95)دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً (نساء، 95 و 96)
آیه شماره 367
✅ داستان کوتاه (228)
🌷 نامه امام صادق (ع) به یک استاندار (بخش اول)
عبـدالله نجاشـی ، اسـتاندار اهواز در دوره خلافت بنی عباس، نـامه اي به امـام صادق (ع) نوشت و از آن حضـرت براي انجام وظایف خود راهنمایی خواست. امام صادق (ع) در جواب نامه استاندار اهواز چنین نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
... اما بعد، نامه تو رسید. آن را خواندم و از مضمونش آگاه شدم. نوشته اي استاندار اهواز شده اي. البته این خبر از یک سو مرا خوشـحال کرد و از سوي دیگر ناراحتم ساخت. اما جهت خوشحالی ام این بود که فکر کردم شاید خداوند به وسیله تو ستمدیـده اي از دوسـتان آل محمـد (ع) را نجـات دهـد و خوار شـده ای از آنان را عزت بخشـد و برهنگانشان را بپوشاند و ناتوانشان را نیرو بخشد و آتش خشم دشمنان آنان را خاموش گرداند.
اما ناراحتی ام به این علت بود که می ترسم درباره یکی از شیعیان ما لغزش داشـته باشـی و به او خدمتی را که می توانی، انجام ندهی و در نتیجه از استشمام بوي بهشت محروم بمانی.
اینک به پاسخ پرسشهایی که در نامه نوشته بودي توجه کن. تمامی آنچه را خواسـته بـودي، به طـور خلاصه برایت می نـویسم. اگر به آنچه می گویي، عمـل کنی (و از حـدي که تعیین می کنم، تجـاوز ننمایی) امیدوارم به خواست خدا رستگار شوي.
نخست حـدیثی را که پـدرانم از رسول خـدا (ص) روایت کرده اند، نقل کرده، سـپس به اصل مطلب میپردازم. رسول خدا (ص) می فرماید: هر کس که برادر مؤمنش با او مشورت کنـد و او صادقانه برادر مؤمنش را به خیر و صـلاح راهنمایی نکنـد، خداونـد عقل او را زایل می کند.
اکنون نظرم را به عنوان خیرخواهی برایت مینویسم. اگر به آنچه می نویسم عمل کنی، از آنچه بیمناکی، نجات خواهی یافت. آگاه باش که نجات تو در چند چیز است:
1️⃣ جلوگیري از خونریزي بناحق.
2️⃣ خودداري از آزار دوستان.
3️⃣ رفتار نیکو با مردم
4️⃣ پرهیز از تصمیم گیري عجولانه.
5️⃣ رفتار نرم و مسالمت آمیز با مردم
6️⃣ پرهیز از ضعف و بی تدبیري در کارها.
7️⃣ پرهیز از خشونت و سختگیري و دیکتاتوري.
8️⃣ بایـد با کسـی که تو را به اسـتانداري اهواز گماشـته (خلیفه دولت بنی عباس) مدارا کنی و همچنین با فرسـتادگانی که از ناحیه او بر تو وارد می شوند.
9️⃣ به گرفتاري هاي مردم برس و آنها را با نقشه صحیح به حقیقت راهنمايی کن تا از خط عدالت خارج نشوند.
0️⃣1️⃣ از گزارشگران و سخن چینان و دو رویان و دو زبانانِ فتنه انگیز بر حذر باش! مبادا فردي از آنان با تو ارتباط داشته باشد و خود را به تو بچسباند. مبادا خداوند تو را لحظه اي ببیند که به حرفهاي آنان گوش دهی و به سخنانشان اعتماد کنی. آنگاه خداوند بر تو غضب می کند و آبرویت را می ریزد.
1️⃣1️⃣ از مکر و حیله مردم استانت بر حذر باش؛ چون پدرانم از امیر مؤمنان روایت کرده اند که فرمود: ایمان هنوز در قلب یهودي ها و همشهریان تو وارد نشده است.
✍️ این داستان ادامه دارد ...
📚داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص148