باسمه تعالی بنده به عنوان یک #جوان_اردکانی که در دوره دکترای اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی تهران در حال تحصیل هستم توضیحات جناب آقای پوردهقان در مورد یارانه‌های حامل‌های انرژی و کالاهای اساسی را شنیدم. نکاتی به ذهنم رسید عرض می کنم. 👇👇👇👇👇👇 🔸ايشان يارانه نقدي را 300 همت ذكر مي كنند(البته يك جا 300 هزار همت مي گويند كه انشالله متوجه اشتباه خود هستند) با اين محاسبه كه 75ميليون نفر به ازاي هر نفر 300 هزار تومان ؛ كه البته مي شود 22.5 همت !!!ولي رقم صحيح يارانه نقدي و معيشتي در بودجه امسال 315 همت است (اما نه با دو دوتا چهارتاي آقاي پوردهقان). 🔹بحث در اينجا در خصوص توزيع كل يارانه هاست آيا كل بودجه يارانه ها معادل 315 همت است پر واضح كه خير ؛ كافي است تبصره 14 بودجه كه مربوط به منابع و مصاف هدفمندي يارانه هاست نگاهي بياندازيد متوجه خواهيد شد كه 56 همت براي يارانه نان و 69 همت براي يارانه دارو لحاظ شده است ؛‌ منظور كانديداي محترم از حذف يارانه؛ قطع يارانه نان و داروي مردم است؟! آيا اينچنين ، عدالت توزيعي يارانه ها محقق خواهد شد؟‌ توسعه زيرساختها كه البته امري لازم هست در صورت امكان تخصيص چگونه مي توانند بدون آزادسازي قيمت ها به عدالت در بهره مندي منجر گردند؟‌ 🔸طرح كانديداي محترم در توزيع و بهره مندي عادلانه(اگر قائل به عدالت هستيم) منابع و ثروتهاي عمومي بدون آزادسازي و با حذف يارانه همگاني چيست ؟ ساخت زيرساخت و رشد اقتصادي ناشي از آن و .... طرحي بلندمدت است در كوتاه مدت با قطع يارانه چه اتفاقي براي نظام قيمتها و نظام رفاهي خواهد افتاد ؟ 🔹جداي از بحث ارقام و نحوه توزيع يارانه در مورد اصل پرداخت همگاني يارانه بايد گفت كه اين مطلب امري است كه در كشورهاي پيشرفته دنيا نيز پذيرفته شده است به طوري كه یکی از طرح های کمتر اجرا شده برای تغییر ساختاری نظام جامع حمایت اجتماعی کشورها که طرفدارانی در میان نظریه پردازان راست و چپ دارد، «درآمد پایه همگانی» یا Universal Basic Income)UBI) به معنای پرداخت نقدی، همگانی و غیرمشروط به همه افراد جامعه است.طرفداران این ایده می گویند این شیوه مفیدترین راه برای حمایت از فقرا و تضمین حداقلی از پرداخت نقدی به همه مردم است، چرا که حذف یک سری از افراد پیچیدگی هایی دارد. البته در مقابل پرداخت این یارانه به دهک های بالای درآمدی، چندین برابر از آنها مالیات دریافت می شود. مهم ترین مزایای طرح درآمد پایه همگانی عبارت است از: «عدم نیاز به سنجش درآمد خانوار و آزمون استطاعت»، «نبود اثر ضدانگیزشی بر نیروی کار (اثر جانشینی)»، «عدم برچسب گذاری و بدنام سازی دریافت کنندگان مزایا»، «هزینه های اجرایی اندک» و «ایجاد فرصت برای ارتقای رشد و بهره وری.» شعارهاي قشنگ اما نشدني در اقتصاد رسوا خواهند شد. نوشته: ع. ر دانش‌پژوه دوره دکترای دانشگاه شهید بهشتی تهران @Ardakaneemrooz