#ای_غدیر پيامبر در غدير تو را به عنوان ولي امت به حج گزاران معرفي نمود، و همه تبريك گفتند، غدير هم خوشحال شد. اما شاديش با خانه نشيني تو پايان يافت و مشغول سرزنش حج گزاراني شد كه در آن واقعه حضور داشتند. اما سكوت كردند. درست مثل كساني كه در روز الست در جواب خدا گفتند: بلي، اما پيمان را فراموش كردند. مگر يكي از شرط هاي قبولي حج راست گويي نيست، پس چرا زبان هايشان براي گفتن حق لال، پاهايشان براي مقاومت كردن سست، قلب هايشان براي نماياندن احساسات لطيف سنك، و چشم هايشان بر روي حقايق نابينا شد؟ اي غدير، غدير غديراني. اي غدير اول كه به ياد مي‌آيي مکانی به یاد می‌آید که بوي انتخاب الهی و معرفی پیامبر و پيمان اتفاق افتاده و عظمت اولین مرد مسلمان را در خاطره‌ها زنده مي‌نمايد، اما با مشاهده حوادث بعدي مظلوميت تو هويدا مي‌شود. بوي پيمان شكنان، فضاي مسلمين را آلوده كرد. بوي سكوتي كه اثرش تا به امروز باقي است. اي غدير، اين افتخار تو را بس كه بزرگ‌ترين واقعه تاريخ بشريت در دورن تو افتاده است. عید غدیر بر تمام مردم جهان، مخخصوصا مسلمین مبارک. #من_غدیرم محمدابراهيم پاكروان 3/11/1384 قسمتی از نوشته «به نام خالق وصی پیامبر»