باسلام واحترام همه شماعزیزان دعوتید به مراسم گرامیداشت شهداء منتظرقدوم پرخیروبرکتتان هستیم حوزه شهدای محراب بسیج اساتید، طلاب و روحانیون سپاه عاشورا

هفتمین روز از عزاداری مختص ایام فاطمیه در روز دوشنبه با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین محسن زاده از اساتید برجسته علمی و قرآنی حوزه علمیه و مداحی کربلایی بصیر برگزار گردید. 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

پنجمین روز از عزاداری مختص ایام فاطمیه در روز دوشنبه با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین مجید زاده از اساتید فاضل حوزه علمیه و مداحی طلاب بسیجی عرفان اصل مهربان و سجاد پناهی برگزار گردید. 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥 🚨🚨#فوری | نیرو های سپاه پاسداران در پی انتقام دو مستشار نظامی ایرانی در سوریه بلندی های جولان را با موشک های دارای کلاهک سنگین مورد هدف قرار داد 🔴هدف این حمله یک پادگان نظامی اسرائیل بوده است 🔴تلفات زیادی نیز گزارش شده است 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

☑️🚨#الله‌_اکبر✊|☑️#هم_اکنون🚨| 📌اسرائیل زیر ضربات سنگین مقاومت 🚀🚀🚀 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

☑️#فوری🚨 📌انفجار در ایلات (اسرائیل) با موشک بالستیک 🚀🔥 📌برای اولین بار در حدود دو هفته: آژیر خطر در شهر ایلات 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

💠عقوبت هفت گناه در کلام امام صادق(ع)💠 ✍ هر گناهی که انسان انجام می دهد، عقوبتی دارد که شخص گناهکار گرفتار آن می شود. برخی از این گناهان علاوه بر عقوبت اخروی در همین دنیا هم عقوبت دارد و آثار آن متوجه شخص گناهکار می شود. 🌺امام صادق (ع)در مورد عقوبت هفت گناه می فرماید: 1⃣ گناهی كه نعمت ها را تغيير میدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. 2⃣ گناهی كه پشيمانی می آورد، قتل است. 3⃣ گناهی كه گرفتاری ايجاد می كند، ظلم است. 4⃣ گناهی كه آبرو می بَرد، شرابخواری است. 5⃣ گناهی كه جلوی روزی را می گيرد، زنا است. 6⃣ گناهی كه مرگ را شتاب می بخشد، قطع رابطه با خويشان است. 7⃣ گناهی كه مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تيره و تار می كند، نافرمانی از پدر مادر است. 📚 علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۸۴ 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

به یاد آن مردان بی ادعا 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹

حقیقت«مصحف» حضرت فاطمه (س): جهادتبیین: روحانی حسینی 📘واژه «صحف» در قرآن به معناى مطلق کتاب آمده است، چنان که مى فرمايد: - {وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَت}: «آنگاه که نامه هاى اعمال منتشر گردد».(1) - {إِنَّ هذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولى‏* صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى}: «اين، در صحيفه هاى نخستين، در کتاب ابراهيم و موسى است».(2) و همچنين «مصحف» نيز از همين ماده اخذ شده و به معناى دفتر يا کتاب جلد شده به کار مى رفت و در صدر اسلام حتى پس از درگذشت پيامبر، مصحف نام قرآن نبود بلکه هر کتاب مجلّدى را مصحف مى ناميدند. 🟪 ابن ابى داوود سجستانى در باب گردآورى قرآن، در مصحفى از محمد بن سيرين نقل مى کند: وقتى پيامبر درگذشت،امام على (ع) چنين گفت: (اقْسَمَ عَلىٌّ عَلى أَنْ لا يرْتَدى الرِّداءِ إِلّا لِجُمْعة، حَتّى يَجْمَعَ الْقُرآن فِى مُصحَف): «سوگند ياد کرد على که رداء بر دوش نيندازد مگر براى نماز جمعه تا اين که قرآن را در مجلدى جمع کنم». 🌿ونيز ابى العاليه نقل مى کند: (إنَّهُمْ جَمَعُوا القُرآنَ فى مُصْحَف فى خلافَةِ أبى بَکْر): «آنان قرآن را در خلافت ابى بکر در مصحفى جمع کردند». و نيز نقل مى کند: (إنَّ عُمَرَ بنَ الْخَطّابِ أَمَرَ بِجَمْعِ الْقُرآنِ وَکانَ أَوّلَ مَنْ جَمَعَهُ فِى الْمُصْحَفِ): «عمر بن خطاب فرمان به گردآورى قرآن داد و او اول کسى است که قرآن را در مصحف جمع کرد».(3) اين جمله ها حاکى است که در آن روزگار، مصحف به معناى دفتر بزرگ و يا کتابى مجلد بوده که اوراق را از پراکنده شدن حفظ مى کرده، سپس به مرور زمان اختصاص به قرآن يافته است. اتفاقاً روايات پيشوايان ما حاکى است که حتى در زمان آنان، لفظِ مصحف به معناى کتاب و يا دفتر مکتوب بوده است. امام صادق (ع) فرمود: (مَنْ قَرَأَ الْقُرآنَ فِى الْمُصْحَفِ يَتَمَتَع بِبَصَرِهِ): «هر کس قرآن را از روى برگ هاى مجلد بخواند، از چشم خود بهره مى گيرد».(4) و نيز در حديثى ديگر آمده است: (قِراءَةُ الْقُرآنِ فِى الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذابَ عَنْ الوالِدَينِ): «خواندن قرآن از روى برگ هاى مجلد، عذاب را از پدر و مادر کم مى کند».(5) مورّخان درباره ترجمه خالد بن معدان مى نويسند: (إنّ خالدَ بنِ مَعْدانِ کانَ عِلمُهُ فى مُصْحَف لَهُ إِزارٌ وَعُرى): «خالد بن معدان دانش خود را در دفترى ضبط کرده بود که براى آن دکمه ها و دستگيره داشت».(6) خالد بن معدان از تابعين بوده و هفتاد صحابى را درک کرده است. و ابن اثير ترجمه او را در ماده کلاعى آورده است.(7) پس تا اينجا روشن شد که تا پايان قرن اول، لفظ «مصحف» به معناى کتاب مجلد و يا دفترچه جلد شده بود که افراد، دانش و آگاهىِ خود را در آن ضبط مى کردند. و اگر بعدها قرآن را مصحف گفته اند، چون از ذهن ها بيرون آمده و بر برگ ها نوشته شد و به صورت مجلّد درآمد. با توجه به اين مسأله، نبايد در شگفت باشيم که دخت گرامى پيامبر (ص)داراى مصحفى باشد و دانش و آگاهى هاى وي در آن‏ نوشته شود و براى فرزندانش، به صورت بهترين ميراث، به يادگار بگذارد. 💐خوشبختانه فرزندان فاطمه (س) حقيقت و واقع اين مصحف را شناسانده وگفته اند: اين مصحف، جز يک رشته آگاهى هايى که حضرت فاطمه (س) از طريق فرشته الهي به دست آورده، چيز ديگرى نيست. امام صادق (ع) در توصيف «مصحف فاطمه» مى گويد: (وَاللّهِ ما فِيهِ مِنْ قُرآنِکُمْ حَرْفٌ واحدٌ. قُلتُ هذا وَاللّهِ العِلْمُ؟ قالَ: إِنَّهُ لَعِلْمٌ وَما هُوَ بِذاک): «به خدا سوگند، کلمه اى از قرآن شما در آن نيست. راوى مى گويد: پرسيدم: آيا در آن دانش است؟ امام در پاسخ مى گويد: بلى ولى نه از اين دانش هاى معمولى».(8) با توجه به آنچه گفته شد، روشن مى گردد که مصحف فاطمه (ع) ارتباطى به قرآن ندارد و کسانى که آن را دستاويزى براى تحريف قرآن قرار داده اند، اگر مغرض نباشند، ناآگاهانه و بدون تحقيق درباره واقعيت آن سخن مى گويند.(9) منابع 1. تکویر: 10. 2. اعلى: 18- 19. 3. کتاب مصاحف، نگارش حافظ ابوبکر عبداللّه بن ابى داوود سجستانى، ص 10- 9. 4. اصول کافى: 2/ 613. 5. اصول کافى: 2/ 613. 6. المصاحف سجستانى، صص 134 و 135. 7. اللباب فى تهذیب الأنساب، ابن اثیر: 3/ 62 و 63. 8. اصول کافى: 2/ 613، حدیث 1. 9. راهنماى حقیقت، شیخ جعفر سبحانی، ص: 261- 266.

نظرات علمای اهل سنت درباره مصائب فاطمه زهرا (س) : جهادتبیین : روحانی حسینی 📚روايات متعددي در کتب اهل سنت وجود دارد که نشان مي دهد حضرت صديقه کبري (س) بعد از پيامبر (ص)دچار مصيبت و غم و اندوه شد؛ در اينجا ما به اختصار به برخي از اين روايات اشاره مي کنيم: پيامبر اکرم (ص)به فاطمه (س)فرمود: دخترکم، مصيبت هيچ يک از زنان مؤمن با مصيبت تو برابرى نمى کند، صبر تو نيز نبايد کمتر از صبر هيچ زنى باشد. همچنين عبد الله بن حارث روايت کرده که: (مکثت بعد أبيها ستة أشهر، وهي تذوب، وما ضحکت بعده أبدا!!): «فاطمه پس از پدرش شش ماه زنده بود در حاليکه از غصه آب مي شد و هرگز بعد از رحلت پدر خندان نشد». ابونعيم،(1) از امام باقر (ع) نقل مى کند که: فاطمه هرگز پس از فوت رسول خدا، خندان ديده نشد مگر يک روز آن هم لبخندى کوتاه. او پس از رسول اکرم بيش از شش ماه زنده نماند. ابن سعد،(2) اين روايت را چنين نقل مى کند: فاطمه پس از رسول اکرم هرگز خندان ديده نشد. فقط گاهى تبسمى مى نمود. همچنين عسقلانى(3) به نقل از طبرى، از عايشه روايت مى کند که: رسول خدا به فاطمه فرمود: جبرئيل به من خبر داد، هيچ زن مسلمانى بيش از تو مصيبت نخواهد ديد، پس مبادا صبرت کمتر از آنان باشد. سبط بن جوزي از علي (ع) روايت کرده که آن حضرت فرمود: زماني که رسول خدا به خاک سپرده شد، فاطمه بر سر قبر آن حضرت آمد و مشتي خاک از آن بر گرفت و از جمله چنين فرمود: (.... صُبّت عَليّ مصائبٌ لو أنَّها صُبَّت عَلَي الأيام عُدن لياليا): «مصيبت هايي بر من وارد شد که اگر بر روز روشن وارد مي شد، آن را به شب بر مي گرداند».(4) توفيق ابو علم نويسنده مصري مي گويد: در روايتي آمده است که: علي براي فاطمه زهرا خانه اي در بقيع ساخت که بيت الأحزان ناميده مي شد. آن خانه تا زمان ما باقي مانده که جايگاهي است معروف به مسجد فاطمه در جهت قُبّه حرم حسن و عباس و ابن جبير به همين مطلب اشاره کرده مي گويد: پشت سر قبّه عباسيه خانه حضرت فاطمه دختر رسول خدا که معروف به «بيت الحَزن» مي باشد گفته مي شود اين همان خانه اي است که حضرت بس از وفات پدرش در آنجا سکونت داشته و ماتم سراي او بود و پيوسته در حال غم و اندوه بسر مي بُرد.(5) نيز ابن ابي الحديد مي گويد: «بسياري از مردم نوحه سرايي و آه و ناله حضرت زهرا را بعد از رحلت پدر بزرگوارش نقل کرده اند». سپس وي مي نويسد: «شيعه روايت مي کند که گروهي از صحابه از گريه هاي طولاني او ناراحت شده از او خواستند از همسايگي مسجد به اطراف مدينه برود ...».(6) منابع 1. حلیةالاولیاء، ج 2، ص 43. 2. طبقات ابن سعد، ج 2، ص 40 3. فتح البارى، ج 9، ص 201 4. مناوی، اتحاف السائل بما لفاطمة من الفضائل ص 14. 5. توفیق ابو علم، اهل البیت ص 167. 6. شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 43.

طبق دستور خداونددرقرآن فدک تملیک حضرت فاطمه (س) شد: قسمت اول جهاد تبیین : روحانی حسینی 💐فدک ملک حضرت زهرا (س) بوده است، و بر اين امر آيات و اخبار متعدد قائم است و خلاف آن احتياج به دليل دارد. همچنين جريان تسبيحات حضرت زهرا (س) ربطي به جريان خيبر ندارد بلکه مربوط به سالهاي ابتدايي ازدواجشان بوده است و منع از زينت و دلبستگي به دنيا[1] نيز ربطي به ملکيت مالي ندارد. آيا زنان پيامبر (ص) در طول عمرشان مالک چيزي نشدند؟در صورت تصديق اين سخن خليفه اول و دوم به چه دليلي در خانه پيامبر (ص) دفن شدند؟ آيا آنها خانه رسول خدا را مالک بودند؟يا اين امر به بخاطر ارث بردن عايشه و حفصه از پيامبر (ص)بوده است؟ ودر اين صورت چگونه آنها ارث ببرند و دختر پيامبر(ص) از ارث محروم باشند؟! توضيح مطلب: 🏞 الف:زمينهايي که بدون جنگ تصرف شوند متعلق به پيامبرند. از نظر قوانين اسلامي، سرزمين هايي که از طريق جنگ و نبرد فتح مي شوند متعلق به عموم مسلمانان است و به وسيله حاکمان اسلامي تحت عنوان «مفتوحة عنوة» اداره مي شود، ولي سرزميني که بدون نيروي نظامي، از طريق صلح و سازش در اختيار پيامبر قرار گيرد، «انفال» و يا «فيء» و به اصطلاح امروزي «املاک خالصه» ناميده مي شود و از آنِ شخص پيامبر (ص) مي باشد که از درآمد آن نيازمندي هاي مسلمانان را برطرف مي کند. 🟩در سال هفتم هجري که ارتش اسلام دژهاي مستحکم خيبر را محاصره کرد، همه آنها با قدرت نظامي فتح گرديد، جز «فدک» که مردم آنجا از در صلح و مسالمت وارد شدند و اراضي آنان به صورت املاک خالصه درآمد و در اختيار رسول خدا | قرار گرفت.آنچه گفته شد، مورد اتفاق فقيهان اسلامي و مطابق با حکم قرآن مجيد مي باشد، آنجا که مي فرمايد: {وَما أَفاءَ اللّهُ عَلي رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَيهِ مِنْ خَيل وَلا رِکاب وَلکِنَّ اللّهَ يسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلي مَنْ يشاءُ وَاللّهُ عَلي کُلِّ شَيء قَدِيرٌ. ما أَفاءَ اللّهُ عَلي رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ القُري فَلِلّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي القُرْبي وَاليتامي وَالمَساکِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ کَي لا يکُونَ دُولَةً بَينَ الأَغْنِياءِ مِنْکُمْ} [2] و آنچه را خداوند بر فرستاده خود از (اموال) آنها (به عنوان فى‏ء) بازگرداند (همه از آن رسول اوست، زيرا) شما براى (گرفتن) آن اسب و شترى نتاختيد (و بر سرش نجنگيديد) و لکن خداوند فرستادگان خود را بر هر کس بخواهد مسلّط مى‏سازد، و خدا بر هر چيزى تواناست. 🟪 بلاذري در رابطه با فدک مي نويسد: «ساکنان آن [فدک] طايفه اي از يهود است که تا سال هفتم هجرت در آن جا مستقر بودند؛ تا آن که خداوند ترس و رعب در قلب هاي اهالي آن انداخت. از همين رو حاضر شدند تا با رسول خدا بر نصف آن -و طبق برخي از روايات بر کلّ آن- صلح کنند».[3] ابن ابي الحديد نيز مي گويد: گروهي از اهل خيبر در آن جا باقي مانده، تحصّن کردند و از رسول خدا (ص)تقاضا کردند که جانشان محفوظ بماند. پيامبر (ص) نيز پيشنهاد آنان را پذيرفت. اهل فدک که از اين توافق خبردار شدند، آنان نيز اين توافق را پذیرفتند. 🌿سرزمين فدک به دليل آن که با صلح به دست آمد، ملک خاص پيامبر (ص) قرار گرفت، زيرا لشکر آن را با جنگ و قتال و به زور اشغال نکردند».[4] همچنين فخر رازي در ذيل آيه شريفه مي گويد: «صحابه از رسول خدا (ص) خواستند که فيئ را بين مردم تقسيم کند؛ همان گونه که غنيمت را تقسيم کرد. خداوند در اين آيه فرق بين فيئ و غنيمت را بيان کرد. در غنيمت از آنجا که مردم در تحصيل آن با جنگ و قتال شريکند، لذا بين همه جنگ جويان تقسيم مي شود، اما در تحصيل فيئ کسي دخالتي ندارد، لذا ملک خاص رسول خدا قرار مي گيرد و امر آن نيز به دست خود حضرت است و به هر کس که بخواهد مي بخشد».[5] 🟩علامه طباطبائي در رابطه با اين آيه مي فرمايد: مقصود از«فَلِلّهِ وَلِلرَّسُولِ» يعني اين که فييء مختصّ به خداوند و رسول است و در هر چيزي که رسول صلاح بداند مصرف مي کند و نيز مي تواند براي خود نگه دارد. و مقصود از«ذِي القُرْبي»قرابت رسول است؛ همان گونه که در روايات ائمه اهل بيت (ع) وارد شده است...».[6] از سوي ديگر، قرآن پيامبر را موظف مي سازد که حق «ذي القربي» را بپردازد. چنان که مي فرمايد: {وآتِ ذَا الْقُربي حقّه}[7] «حق خويشاوندان را بپرداز». نزديک ترين فرد به رسول خدا (ص) دخت گرامي او فاطمه (س) بود، از اين جهت (فدک)را به او بخشيد و تا زماني که پيامبر زنده بود، کارگران حضرت زهرا (س) آنجا را اداره مي کردند. ادامه دارد

طبق دستورخداونددرقرآن فدک تملیک حضرت فاطمه (ع)شد: جهاد تبیین : روحانی حسینی قسمت دوم 💐 ب: دلائل حديثي و تاريخي تمليک فدک علماي شيعه وگروهي از محدثان اهل تسنن اتّفاق نظر دارند که وقتي آيه {وَآتِ ذَا الْقُرْبي حَقَّهُ}[8] نازل شد پيامبر گرامي (ص)فدک را به دختر خود فاطمه (س) بخشيد. 📚سند حديث به دو صحابي بزرگ، ابوسعيد خِدري وابن عباس منتهي مي شود و از ميان محدّثان اهل تسنن افراد ذيل اين حديث را نقل کرده اند: 1. جلال الدين سيوطي، متوفاي سال 909 هجري، در تفسير معروف خود مي نويسد: وقتي آيه ياد شده نازل گرديد، پيامبر فاطمه را خواست و فدک را به او داد. او در ادامه مي گويد:اين حديث را محدّثاني مانند بزاز وابويعلي وابن ابي حاتم وابن مردويه از صحابي معروف ابوسعيد خدري نقل کرده اند. و نيز مي گويد: ابن مردويه از ابن عباس نقل کرده است که وقتي آيه ياد شده نازل گرديد، پيامبر فدک را به فاطمه تمليک کرد.[9] 🟩2. علاءالدّين علي بن حسام معروف به متّقي هندي، ساکن مکّه و متوفاي 976 هجري نيز حديث ياد شده را نقل کرده است.[10] او مي گويد:محدّثاني مانند ابن النجار وحاکم در تاريخ خود اين حديث را از ابوسعيد نقل کرده اند. 📘3. مورخ شهير، بلاذري، متوفاي 279 هجري، متن نامه مأمون به والي مدينه را نقل کرده است. در آن نامه چنين آمده است: «وَقَدْ کانَ رَسُولُ اللّهِ أَعْطي فاطِمَةَ فَدَکَ وَ تَصَدَّقَ بهِا عَلَيها وَ کانَ ذلِکَ أَمْراً مَعْرُوفاً لاَاخْتِلافَ فِيهِ بَينَ آلِ رَسُولِ اللّهِ وَ لَمْ تَزَلْ تُدْعي...».[11] پيامبر خدا سرزمين فدک را به فاطمه بخشيد واين امر چنان مسلّم است که دودمان رسول اللّه در آن هرگز اختلاف نداشتند و او (فاطمه) تا پايان عمر مدّعي مالکيت فدک بود. 🌿4. احمد بن عبدالعزيز جوهري، مؤلّف کتاب «السقيفه» مي نويسد: هنگامي که عمر بن عبدالعزيز زمام امور را به دست گرفت، نخستين مظلمه اي را که به صاحبانش رد کرد اين بود که فدک را به حسن بن حسن بن علي بازگردانيد.[12] از اين جمله استفاده مي شود که فدک ملک مطلق دخت گرامي پيامبر (ص) بوده است. 🏞5.ابن ابي الحديد، شأن نزول آيه را در باره فدک از ابوسعيد خدري نقل کرده است.هر چند وي در اين نقل به سخن سيد مرتضي در کتاب «شافي» استناد جسته است، ولي اگر گفتار سيد مرتضي مورد اعتماد او نبود، حتماً از آن انتقاد مي کرد. 🕋 به علاوه، در فصلي که به تحقيق اين موضوع در شرح خود بر نهج البلاغه اختصاص داده است، از مذاکره اي که با استاد مدرسه غربي بغداد داشته که صراحتا از آن استفاده مي شود به اعتقاد وي، پيامبر اکرم (ص) فدک را به دخت گرامي خود بخشيده است. [13] ❤️6. حلبي در سيره خود، ماجراي طرح ادعاي دخت پيامبر ونام هاي شاهدان او را ذکر کرده و مي گويد: خليفـه وقـت قبـاله فـدک را به نام زهـرا صادر نمود، ولي عمر آن را گرفـت وپاره کرد.[14] 🌿7. مسعودي در کتاب «مروج الذّهب» مي نويسد: دخت پيامبر با ابوبکر در باره فدک مذاکره کرد واز او خواست که فدک را به او بازگرداند، وعلي وحسنين وامّ ايمن را به عنوان شاهدان خود آورد.[15] 8. ياقوت حموي مي نويسد: فاطمه پيش ابوبکر رفت وگفت پيامبر فدک را به من بخشيده است.خليفه شاهد خواست و...(سرانجام مي نويسد:) در دوران خلافت عمر[بن عبدالعزيز]فدک به دودمان پيامبر باز گردانيده شد،زيرا وضع درآمد مسلمانان بسيار رضايت بخش بود.[16] 9.سمهودي در کتاب «وفاء الوفا» مذاکره فاطمه (س) را با ابوبکر نقل مي کند وسپس مي گويد: علي وامّ ايمن به نفع فاطمه گواهي دادند وهر دو گفتند که پيامبر فدک را در زمان حيات خود به فاطمه بخشيده است.[17] ونيز مي گويد: فدک در دوران خلافت عمر بن عبدالعزيز به خاندان زهرا بازگردانيده شد.[18] 10.از ميان دانشمندان شيعه، شخصيت هاي بزرگي مانند کليني وعياشي وصدوق، نزول آيه را در باره خويشاوندان پيامبر (ص) نقل کرده وافزوده اند که پس از نزول اين آيه پيامبر (ص) فدک را به دختر خود فاطمه (س) بخشيد. در اين مورد متتبّعِ عاليقدر شيعه، مرحوم سيد هاشم بحراني، يازده حديث با أسناد قابل ملاحظه از پيشواياني مانند امير مؤمنان وحضرت سجّاد وحضرت صادق وامام کاظم وامام رضا (ع) نقل کرده است.[19]

منع ازارث پدری حضرت فاطمه(س)برخلاف آیات قرآن. قسمت سوم جهاد تبیین : روحانی حسینی 2- موافقت با فهم ظاهر 🟪صحابه و غير صحابه از حديث: «ما ترکناه صدقة» ارث در مال را فهميده اند، نه ارث در علم و تنها ناقل آن خود ابي بکر است. 3- موافقت با عقل علم و نبوت و معرفت، از جمله صفاتي نيست که بتواند انسان آنها را به ارث بگذارد، اصللاً آنها ارث پذير نيستند، و گرنه لازم مي آيد که همه اولاد حضرت آدم عالم و پيامبر باشند، زيرا خداوند مي فرمايد: {وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا}؛ (11) «به آدم همه اسم ها را تعليم داد.» هم چنين لازم مي آيد اولاد پيامبر اسلام | همه عالم و پيامبر باشند، در حالي که اين طور نيست. 4- موافقت با شرع محمّد بن جرير طبري در تفسير خود از قتاده نقل مي کند: رسول خدا هنگامي که اين آيه را قرائت مي کرد: {وَ إنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ} مي فرمود: «خدا رحمت کند زکريا را که هيچ ورثه اي از خود به جاي نگذاشت». (12) از حسن روايت شده که رسول خدا فرمود: «خدا رحمت کند برادرم زکريّا را که ورثه مال نداشت، آن زماني که از خداي فرزندي خواست و مي گفت: {فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْکَ وَلِيّاً يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}. (13) فخر رازي در تفسير آيه {وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ} مي گويد: در آيه اختلاف است. حسن آن را به ارث در مال معنا کرده است، زيرا نبوّت عطايي است که ابتدائاً داده مي شود، نه اين که به ارث گذاشته شود». (14) زمخشري در ذيل آيه شريفه {إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ}؛ (15) مي گويد: روايت شده که سليمان با اهل دمشق و نصيبين جنگ نمود و به هزار اسب دسترسي پيدا کرد. برخي گفته اند آن هزار اسب را از پدرش به ارث برده بود و پدرش آنها را از عمالقه به دست آورد. (16) بيضاوي نيز در انوار التنزيل ذيل آيه فوق اين قول را نقل کرده است. بغوي در تفسير معالم التنزيل در ذيل آيه شريفه: {يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ} از حسن نقل مي کند که مقصود از «يَرِثُنِي» ارث در مال است. 5- موافقت با قرائن موجود الف) حضرت زکريا (ع) از خداوند مي خواهد که وليّي که به او مي دهد «رضي» باشد؛ يعني مورد رضايت او و بندگانش باشد. اين تعبير با ارث در مال سازگاري دارد، نه ارث در علم و نبوت، زيرا اگر سؤال و خواسته حضرت، ارث در علم و نبوت بود، قطعاً «رضّي» و مرضّي خدابودن در آن نهفته است. به دليل اين که اگر کسي در خواست وارث نبوت و علم مي کند، به طور قطع او غير مرضّي نخواهد بود و اشتراط مرضّي بودن بر خداوند معنا نخواهد داشت. اين مثل آن است که کسي از خدا بخواهد تا برايش پيامبري بفرستد به شرط اين که کامل، بالغ و عاقل باشد و اين، برخلاف آن صورتي است که ارث را در مال فرض کنيم. ب) خداوند متعال مي فرمايد: {وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ} مراد از آن، ارث در مال يا اعم از مال و جاه و ملک است؛ همان گونه که فخر رازي در تفسير خود مي گويد. زيرا خداوند متعال درباره سليمان مي فرمايد: {وَأُوتِينَا مِنْ کُلِّ شَيْءٍ}؛ (17) «و به ما از هرگونه نعمتي عطا شد.» هرگز آيه مختص به علم و نبوت نيست، زيرا سليمان در زمان حيات داود بر بني اسرائيل نبي بود و احتياج به اين نداشت که علم و نبوت را از پدرش به ارث برد. خداوند متعال مي رفرمايد: {فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ وَکُلًّا آتَيْنَا حُکْمًا وَعِلْمًا}؛ (18) «و ما [قضاوت] به سليمان آموختيم و به هريک [از سليمان و داود] مقام حکمراني و دانش عطا کرديم.» از اين آيه استفاده مي شود که هر دو در يک زمان نبي بوده اند. ادامه دارد

هوالعزیز قابل توجه تمامی اساتید و طلاب عزیز بدینوسیله باطلاع می رساند کنگره بزرگداشت شهدای روحانی و طلبه روز یکشنبه ۱۹ آذر ماه ساعت ۹:۱۵ تا ۱۱:۴۵ برگزار می گردد. ۱. تمامی اساتید و طلاب و کادر بعد از کلاس اول ساعت ۸:۵۵ توسط اتوبوس به مصلا منتقل خواهند شد. و حضور در این کنگره بنا به توصیه مدیریت استان و نماینده محترم ولی فقیه در استان الزامی می باشد. ۲. اگر عزیزان از خانواده خود نیز برای حضور در مراسم شهدا دعوت کنند ممنونیم. ۳. بعد از برگزاری مراسم ساعت ۱۱:۵۰ برای اقامه نماز جماعت و ضیافت احسان شهدا در کنار ۲۰۰ نفر از میهمانان شهرستانی ( ائمه جمعه و طلاب استان) و مسئولین استان به مدرسه عزیمت خواهیم کرد. اقامه نماز توسط حضرت آیت الله آل هاشم برگزار خواهد شد. ۴. به گفته مدیریت محترم استان ؛ غیبت از کنگره بمعنای غیبت یکروز کامل خواهد بود. البته طبق همیشه حضور همه عزیزان مثال زدنی خواهد بود. بیاری خدای توانا خدمتگزار تان https://eitaa.com/asatidamir

باسلام وعرض ارادت خدمت عزیزان انقلابی و پایکار و ولایتمدار مدرسه مبارکه حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) خصوصا مدیر انقلابی و جهادی و مخلص و ولایی و فرمانده حقیقی خودم حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا بجانی عزیز باستحضار میرساند بنده از صمیم قلب خودم را همواره سرباز مجموعه شما میدانم و حقیقتا به این عنوان افتخارمیکنم شما همواره موجب اعتلاء جایگاه والای بسیج شده اید زبانم قاصر است ازخداوند سبحان منزلت و سربلندی دنیا وآخرتتان را مسئلت مینمایم برادر کوچکتان خدایی