🔰 #حوزه_سکولار/ بخش نخست 📝 #یادداشت| نفوذ اندیشه #سکولاریسم دربدنه حوزه‌های علمیه 🔺 جداسازی روحانیت از سیاست و در نتیجه، بیرون راندن این نهاد از عرصه اجتماع و فرهنگ و همینطور تضییق و تحدید فعالیت‌های روحانیان از نقشه‌های دشمنان به شمار می‌آید. 🔺 با عملی ساختن این توطئه، وظیفه حوزه‌ها فقط در کنج حجره‌ها و یا حداکثر در محراب مسجد معنا می‌یابد و بدینگونه پای روحانیت از اجتماع و #سیاست قطع می‌شود. این توطئه را می‌توان در قالب همان تئوری «نفوذ اندیشه سکولاریسم در بدنه حوزه‌های علمیه» مورد اشاره قرار داد. 🔺 در این مورد باید گفت كه تنها جایی كه دعوای دین و دولت از همان آغاز بر جدایی و تفكیك وظایف دینی و سیاسی استوار بود، تاریخ مسیحیت و دنیای غرب است. 🔺 كلیسا با پذیرش نظریه «دو شمشیر» قلمرو امپراطور را از قلمرو كلیسا جدا كرده و آن را به رسمیت می‌شناسد. اما روحانیّت شیعه و حوزه‌های علمیه؛ برخلاف روحانیّت مسیحی و كشیش‌های كلیسا، سیاست و حكومت را جدا از دیانت ندانسته‌اند. آنها به فراخور موقعیت و مصلحت، هم در مسایل سیاسی و هم در مسایل حكومتی، نقش پررنگی داشتند. 🔺 روحانیان برای ایفای نقش‌های سیاسی در برابر دولت از برگ‌های برنده‌ای برخوردار بودند كه اقشار دیگر آن را دارا نبودند كه از جمله آن می‌توان به اموری از قبیل «استقلال مالی از دولت‌ها» و «قدرت مذهبی آنها در قالب صدور احكام و فتواها» اشاره نمود. 🔺 این مسائل باعث می‌شد تا روحانیّت نقش مهمی در رویدادهای سیاسی كشور ایفا نمایند. از آغاز قرن نوزدهم میلادی، روحانیان به طور فعال در رویدادهای مهم سیاسی كشور مشاركت كردند و این امر آنها را به پیشینه و تجربه‌سیاسی مهمی مجهز كرد. 🔺 بدین ترتیب قشری كه به امور سیاسی كشور وقوف كامل دارند، توانستند بسیاری از جریان‌ها را هدایت كنند. نقطه شروع این گونه اقدامات، همان جنگ‌های ایران و روس بود كه باعث مشكل‌تر شدن روحانیون و اعتلای جایگاه سیاسی و اجتماعی آنها شد. 🔺 البته در عصر #صفویه، تعامل و نزدیكی روحانیّت و دولت، چشمگیرتر از هر دورانی بود. ولی این تعامل،‌ صرفاً جنبه آیینی و آموزه‌ای داشت. 🔺 در دوران حكومت صفویه، پس از هزار سال زندگی در مبارزه با سلاطین و حكام عمدتاً سنی مذهب، شاهد شكل‌گیری حكومتی شدند كه اولا شیعی مذهب بود و ثانیاً درگیر نبرد با سلاطین سنی عثمان بود. 🔺 این نزدیكی در طول دوران صفویه به ویژه پس از گرایش فكری #اخباری‌گری در میان عالمان شیعی، كاملاً مشهود است و به طور كلی می‌توان اهمیت این دوران را در تقویت جنبه متشرعانه‌تر تشیع در مقایسه با سیمای متصوفانه‌ای دانست كه در طول مبارزه با سلاطین سنی مذهب گذشته با #تشیع در آمیخته بود در دیگر دوران نیز رابطه حوزه‌ها و دولت،‌ بر اساس مصالحی از قبیل حفظ اسلام و مسلمین ادامه داشت. 🔺 این روند تا پیش از #انقلاب_اسلامی كم و بیش، پیگیری می‌شد. در هر صورت هرچند همواره روحانیت اصیل حضوری معتنابه در عرصه سیاست داشته است، اما نباید انکار کرد که دشمنان نیز بیکار ننشسته و با تلاش جهت ترویج سکولاریسم در حوزه های علمیه آن هم با استعانت جستن از سوی عده‌ای آفت‌زده #متحجر، به عملی ساختن خواسته‌های خود مبادرت می‌ورزند. ✍️ حجت الاسلام علی اکبر عالمیان ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4541 🆔 @asbaat_ir