🚩 نگاهی گذرا به #حوزه_علمیه_اصفهان/ بخش سیزدهم 💠 جریان‌ها و ویژگی‌های #مکتب_عرفانی_اصفهان/ قسمت دوم 🔰 تصوف #خانقاهی ایران در حکومت افشار و زند 🔸 پس از انقراض صفویه و با ظهور حکومت افشار و زند تصوف خانقاهی ایران وارد مرحله­‌ی جدیدی شد. در این دوره که تصوف عامیانه از رونق افتاده بود، در بین ذهبيه و نعمت­‌اللهیه نهضت تازه‌­ای به وجود آمد که سبب شد صوفیان با نقد تصوف عامیانه اقوال و افكار صوفیان گذشته مانند ابن عربی و غزالی را احیا کنند. سید قطب­‌الدین نیریزی در ذهبيه و معصوم علی شاه در نعمت‌­اللهيه نقشی چشم­گیر در این جریان داشتند. 🔸 با این حال این سنت بازگشت به گذشته در صوفیه به آسانی ممکن نبود و فقها همچون گذشته و با شدت بیشتری به مقابله با تصوف برخاستند؛ از آن جمله می­‌توان به مبارزات آقا #محمدعلی_بهبهانی با صوفیان اشاره کرد. وی در این دوران به دلیل قدرتی که در کرمانشاه پیدا کرد، به قلع و قمع صوفيه پرداخت. 🔸 سلسله نعمت­‌اللهیه تا پیش از دوره زندیه در هندوستان بود و در آن زمان سید معصوم علی شاه دکنی از طرف علیرضا شاه دکنی برای نشر این طریقه به ایران آمد و مدتی در فارس گمنام بود. 🔸 اولین کسانی که دعوت او را اجابت کردند، برخی از مردم اصفهان بودند که سر آمد آنها فیض علی شاه (متوفی حدود سال ۱۱۹۴- ۱۱۹۹) بود. 🔸 حاکم اصفهان علیمرادخان زند نیز زمینه مناسبی برای فعالیت صوفیه ایجاد کرد. گفته شده که وی تکیه‌­ای برای معصوم علی شاه در تخت فولاد ساخت و این تکیه به دلیل آنکه بعدها فیض علی شاه در آن مدفون شد به تكيه فيض مشهور شد. 🔸 پس از فیض علی شاه فرزندش نورعلی شاه اصفهانی (۱۲۱۲) قطب سلسله نعمت­‌اللهیه در ایران شد. وی و پدرش از مشایخ بزرگ سلسله نعمت‌اللهیه‌­اند که واسطه بین سید معصوم علی شاه و مشایخ طریقت ایران و عراق عرب بوده­‌اند. 🔸 پس از وی می­‌توان به حسین علی شاه اصفهانی (۱۲۳۴) از اقطاب بزرگ سلسله نعمت‌­اللهیه، صابر علی شاه جرقویه­‌ای اصفهانی (۱۲۶۸)، صفی علی شاه (۱۳۱۶) و محمد کاظم سعادت علی شاه اصفهانی (۱۳۹۳) ملقب به طاووس العرفاء که مبدأ سلسله گنابادی است، اشاره کرد. 🔸 به گفته برخی از محققان تاریخ اصفهان می­‌توان ادعا کرد که طريقه تصوف نعمت‌­اللهیه در قرن سیزده و چهارده هجری به وسیله عرفای اصفهان به دیگر نواحی و نقاط ایران و عراق رسید. ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4736 🆔 @asbaat_ir