زندگی سگی! امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: طوبی لمن عیشه کعیش الکلب، ففیه عشرة خصال فینبغی ان یکون کلها للمؤمن؛ خوشا به حال کسی که زندگیش چون زندگی سگ باشد. در این حیوان، ده خصلت است که مؤمن، به داشتن آن ها سزاوار است.  اول: آن که سگ را در میان مردمان قدری نیست و این حال #مسکینان است. دوم: آن که مالی و ملکی ندارد و این همان صفت #مجردین است  مجردین، یعنی کسانی که به #مقام_تجرد نائل شده اند و از همه چیز و همه کس حتی خود، فارغ شده اند. سوم: آن که او را خانه و لانه ای معین نیست و همه زمین، بساط او است و این علامت #متوکلان است. چهارم: آن که اغلب اوقات گرسنه است و این عادت #صالحان است. پنجم: آن که اگر صد تازیانه از صاحب خود بخورد در خانه او را رها نمی کند و این صفت #مریدان است. ششم: آن که شب هنگام به جز اندکی نمی خوابد و این از اوصاف #محبین است.  هفتم: آن که رانده می شود و جفا می بیند لکن چون بخوانندش، بدون دلگیری، باز می گردد و این از علامات #خاشعین است. هشتم: آن که به اضافه طعام صاحبش راضی است و این حال #قانعین است. نهم: آن که بیشتر اوقاتش خاموش است و این از علامات #خائفین است.  دهم: آن که چون بمیرد میراثی به جای نگذارد و این حال #زاهدان است.