eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
4.9هزار دنبال‌کننده
275 عکس
173 ویدیو
37 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian آی دی استاد @m_h_tabemanesh آی دی تبادل @purbakhsh
مشاهده در ایتا
دانلود
خورشید من که سر ز گریبان بر آورد خورشید از آسمان به قدومش سر آورد بر حج عشق کعبۀ من گر صلا زند لبیک از نهاد دو عالم برآورد زیبای من قیامت دیگر کند ز حُسن هنگامۀ شکوه چو در محشر آورد ارباب من قدم ز قدم برنداشته روح‌الامین به مقدم او شهپر آورد گر گلشن زمانه به‌خوبی شود بهشت هیهات! از حسین گلی خوشتر آورد دریای روزگار محال است کز صدف درّی به شاه‌واری این گوهر آورد ای آفتاب حسن! که می‌لرزد آسمان هر ظهر چون ظهور تو در خاطر آورد ارحام پاک باید و اصلاب شامخه تا وارثی شگفت ز پیغمبر آورد دختر نزاده پاک‌تر از مادر تو دهر تا چون تویی پسر به جهان مادر آورد از دل برآمده‌ست علی کعبه را، سزاست گر فخر کعبه بر رخ آن دلبر آورد زین مادر و پدر پسری چون تو یا حسین نبود عجب که فخر بر او داور آورد ما را هم ای حسین! چو فطرس شفیع باش تا مرغ دل فرشته شود پر درآورد مولا کبوتر حرمت کن «یتیم» را شاید سری میانۀ سرها در آورد http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
اِنَّ الحُسَین مِصبَاحُ الهُدی وَ سَفِینَهُ النَّجَاه شیرازه‌ی دفتر حیات است، حسین محبوب قلوب کائنات است، حسین از قصّه‌ی مَلَک شد معلوم کوتاه‌ترین راه نجات است حسین ‍ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ فطرس به گهواره ی امام حسین ع پناهنده شد ، پس ما هم به قبر او پناهنده می شویم. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
خبر پیچیده در عالم که درّ ناب می آید نگین پنجم ِ آل کسا؛ ارباب می آید در آغوشش گرفته فاطمه، یکریز پیغمبر برای بوسه بر لبهای او بیتاب می آید چه تمرین میکند فطرس طریقِ دست بوسی را مگر شب تا سحر در چشم هایش خواب می آید!! فقط مشتاق دیدار است و وعده داده بر بالَش که محض پر گشودن بهترین اسباب می آید خدا قنداقه اش را با حریرِ کهکشان بسته برای خواندنِ لالایی اش مهتاب می آید ملقّب شد به «ثاراللهْ»! قطعاً قبله و کعبه... برای دیدنش با مسجد و محراب می آید علی در سایۂ گهواره اش «والشّمس» میخواند وَ سائل با رعایت کردنِ آداب می آید یقیناً می رود با دست های پُر از این خانه کسی که بی ریا، با قصدِ دقّ الباب می آید به یاد تشنگی هایش می آید اشک از چشمم میان روضه مادامی که حرف از آب می آید! http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
اَمِیری حُسِینُُ وَ نِعمَ الاَمِیر منم عاشق و مبتلای حسین عروجم فقط کربلای حسین غریبه شدم بادوعالم ولی شدم تا ابد آشنای حسین نوشته روی صفحه قلب من شده آفر‌یده برای حسین فدایم فدایم فدای حسین گدایم گدایم گدای حسین نمی ارزد عالم بدون حرم نمی ارزد عالم ورای حسین خدارا فقط شاکرم روزوشب نفس می کشم در هوای حسین بزرگان عالم همه نوکرند درخانه بچه های حسین حسینی بمان و حسینی بمیر امیری حسین و نعم الامیر به فطرس بگو بالت آورده اند دوباره سرحالت آورده اند تمام ملکهای درعرش را دراین لحظه دنبالت آورده اند حسین آمده تا شفایت دهد ازاین پس به اجلالت آورده اند بگو آی نوکر،غلامیش را قبولی اعمالت آورده اند تورا تاابد مقتدا یاحسین جهان را پر شالت آورده اند من از کودکی ام پدر مادرم مرا سمت تمثالت آورده اند مرا دست برسینه تاخانه ات همیشه به این حالت آورده اند من از اولش در پناه توام غلام غلام سیاه توام به عرشم‌رسانده ست خاک‌درت نفس های هردم‌گدا پرورت تووقتی که بانی مجلس شوی خدا می نشیند سر منبرت گمان می کنم ساختند عرش را زخاک قدوم علی اکبرت کسی که بزرگ دوعالم شده شده قبل از آن نوکر اصغرت به رسوایی اش معترف بود شام که ویران شد از برکت خواهرت خودت روز محشر نظرمی کنی قیامت بپا می کند نوکرت تودستی که باشد بسویت دراز کرم‌می کند فاطمه مادرت همه‌دست در دست هم داده اند که بالا بماند در عالم سرت سرم را فدای سرت می کنم پسرهام‌را نوکرت می کنم به مدح تو لوح و قلم ساختند به دست تو جودو کرم ساختند برای علمداری خیمه ات برای ابالفضل علم ساختند توو زینبت را برای علی دقیقا شبیه بهم ساختند یقین از دم‌یاحسین و حسن دودم بهر تیغ دودم ساختند تورا اوج اوج همه اوج ها مراهم غبار قدم ساختند حسینیه های تو را تا ابد همان سایه های سرم ساختند همه واقفند اینکه از اولش به عشق تو اصلا حرم ساختند گدایی این خانه کار من است غلامت شدن افتخار من است نباشد سری از تو سردار تر نباشد دلی از تو دلدارتو گرفتارتو هستم وبازهم می ارزد که باشم گرفتار تر نداری تو در آسمان و زمین کسی مثل زینب وفادارتر قسم‌میخورم که نداریم ما کسی رازعباس علمدار تر کسی که غلام غلامت نشد الهی شود خارتر خارتر به بازار عشق و ارادت به تو خدای تو باشد خریدار تر بجایش مراکربلامی بری نگاهم شد از گریه هربار تر من از کودکی عاشقت بوده ام قبولم‌ نما گرچه آلوده ام مهدی نظری http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
بسم الله الرحمن الرحیم در راستای تقاضای عزیزان مداح و در جهت رشد جامعه مداحی ، استاد تابع منش قبول زحمت کرده اند، فایلهای صوتی ضبط شده 3 تا 5 دقیقه ای مداحان عزیز را شنیده و رفع اشکال (روضه و... ) انجام دهند. آقایانی که علاقه مند هستند میتوانند فایل صوتی خود را به ای دی استاد ارسال نمایند و در کانال اشعار حسینی پاسخ خود را دریافت کنند👇👇 ای دی استاد در ایتا @m_h_tabemanesh کانال اشعار حسینی و آموزش مداحی ایتا http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af ای دی استاد در تلگرام @m_h_tabemanesh2 گروه اشعار حسینی ،آموزش مداحی تلگرام https://t.me/joinchat/FRbuyU5zQK3na4a6L0cWmw
ما زیر دین خامس آل عبائیم شکر خدا دیوانه کرببلاییم زیر علامت داد زهرا نان ما را در بهترین نقطه ازین عالم گداییم اصلا خبر از درد بی درمان نداریم تا گرم خدمت بین این دارالشفائیم آن قدر مست از نام شیرین حسینیم که بی نیاز از باده و میخانه هاییم در این دو قطره اشک شد دریای غم ، غرق دیوانه از این معجزات اشک هاییم هر بنده باشد با کسی ، ما با حسینیم دلداده ی پرچم ، سیاه یا حسینیم پر کرده بوی سیب ، امشب کوچه ها را دادند بر شیر خدا ، خون خدا را زرگر شناسد قدر زر را ، پس نداند جز فاطمه کس ، قدر مصباح الهدی را شش ماهه دنیا آمده چون بیش از این ها طاقت ندارد بی کسی مجتبی را این طفل از روز نخست آفرینش دیوانه کرده هم غریب هم آشنا را این کیست که شد روضه خوان او خدا و با ماجرایش پاک کرده انبیا را نه شیعه ، نه زهرا ، نه حیدر ، نه پیمبر او را خدا هم دوست دارد جور دیگر ای نام تو حک گشته روی بال فطرس تو آمدی و شد عوض اقبال فطرس تو کیستی که تا دو چشمت باز گردید یک لحظه طی شد ، راه چندین سال فطرس آن حسرت و خانه به دوشی ها می ارزید خوش بود چون حوا و آدم ، فال فطرس دور سرت می گشت و می خوردند حسرت یک عرش در آن لحظه ها ، بر حال فطرس تو بال و پر دادی شکسته بال ها را داری فراوان دور خود ، امثال فطرس باز است بر عالم ، کرامت خانه تو خوش عاقبت شد ، هر که شد دیوانه تو قربان آن عاشق که درگیر حسین است قربان آن ملکی که تسخیر حسین است اصلا ندارد روز محشر گیر و داری هر کس در این عالم دلش گیر حسین است باید شود این گونه مصداق شجاعت وقتی علی مرتضی ، پیر حسین است سر داده و سر پیش ظالم خم نکرده اسلام مدیون دل شیر حسین است چشم زمین و آسمان جمعه به جمعه در انتظار آخرین تیر حسین است یک روز می گردد حسینی کل عالم گیرد تمام این زمین بوی محرم کردند غوغایی مسلمانان دینش پیچیده در عالم صدای اربعینش اعجاز یعنی اینکه او در نصف روزی جا داد دنیا را میان سرزمینش او کیست زرتشتی ، یهودی و مسیحی گشتند مثل شیعیان صحرا نشینش این گریه ها داده نتیجه ، دارد عالم دیوانه می گردد از اسم دلنشینش دنیا گلستان می شود وقتی شود پُر از سینه زن های قیامت آفرینش این عشق پاینده است تا روز قیامت از ماه هم دل برده ، مصباح هدایت او شهریار عالم و خوبان سپاهش با آبروهای دو دنیا در پناهش می خواست دست قاتلش را هم بگیرد آری رسیده بر همه خیر و صلاحش با دست خالی هیچ کس بیرون نیامد! چه سفره ای انداخت او در قتلگاهش خوردند نانش را ، نمکدان را شکستند شد هلهله تنها جواب آه آهش آه ای فرات بی وفا ، آتش بگیری از تشنگی شد دود، عالم در نگاهش گل بود ، تیر و سنگ و نیزه ، پرپرش کرد ای بشکند دست کسی که بی سرش کرد http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
ای به راهت مه شعبان ز ازل چشم به راه وی مهِ چاردهِ سرزده در سوم ماه ماه را نیست به خورشید رُخت تاب نگاه پای تا فرق همه آینۀ حُسنِ الله عقل از پایۀ اجلال تو دستش کوتاه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» عید میلاد تو دل برده زِ کل اعیاد فهم ما قاصر وُ وصف تو فزون از اعداد ظرف ما کوچک وُ لطف وُ کرم توست زیاد بال بخشیده به فطرس شب عید میلاد داده او را شرف‌وُ منزلت‌وُ عزّت‌وُ جاه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» خازن جنّت ، از شوق نگاهت سرمست ظرف جانت شده لبریز زِ صهبای الست تا فلک رفته سرِ دست مَلَک دست به دست فرشیانند به زنجیر ولایت پابست عرشیان جانب گهواره‌ات آرند پناه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» ای تولّای تو بر گردن خوبان شده دِین به نبی جان گرامی، به علی نور دو عِین پیش از این عالم امکان شده مولَی‌الکونین توحسینی! توحسینی! توحسینی! توحسین! ای به آقایی تو ذات خداوند گواه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» ای در آغوش خدا بعد زمان هم جایت روی نادیدۀ ذات ازلی سیمایت جای گل‌بوسۀ احمد به همه اعضایت سجدۀ طوبی بر ظلّ قد و بالایت خال و خطّت همه «لانَعبُدُ الّا ایّاه» «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» کعبه از روز ازل، کرببلاییت حسین! کار جبریل امین، مدح سُرائیت حسین! مَلَک‌وُ جنّ‌وُ بشر هر سه فداییت حسین! پیش لطف‌وُ کرم‌وُ عفو خداییت حسین! کمتر از یک پر کاه است دوصد کوه گناه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» حرم محترم توست دلِ بشکسته فیض معبود به ما از تو رسد پیوسته هر که پیوست به تو از دو جهان وارسته روی هر زخم تو از نیزه و خنجر بسته نقش «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ الّا بِالله» «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» ما همه ظلمت و تو مهر جهان آرایی ما کم از قطره و تو بیشتر از دریایی با وجودی که به خلق دو جهان مولایی این به وصف کرمت بس که به ما آقایی تو شهنشاهی و ماییم گدای سر راه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» تو خود آزاده و خلق است گرفتار، حسین! اشک ما یافته با سوز تو مقدار، حسین عید هم بهر تو هستیم عزادار؟ حسین کس نگوید تو غریب استی و بی‌یار، حسین! همه خوبان جهانند به دور تو سپاه «بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله» http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
از نورِ خدا به خانۀ وجه الله خورشید دمیدُ در تلألؤ،شد ماه خورشید حسینُ ماه عباسِ علی لا حولَ ولا قوه الا بالله .... http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
شعبان شد و در پیکرمان جان آمد در سوم ماه آیتِ قرآن آمد بفرست به حیدر و به زهرا صلوات چون سید و سالار شهیدان آمد http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
بر شیعه سه تا نور دو عین آمده اند مهر و مَه و شمسِ حرمين آمده اند در اول شعبان به سه ختم صلوات سجاد و اباالفضل و حسین آمده اند http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
خانۀ شیر خدا امشب پر از نور خداست  الـبشاره لیلۀ میلاد مصباح الهـداست  بر سر دوش نبی، شمس ولایت جلوه گر  پیش روی فاطمه، مرآتِ حسنِ ابتداست  فاطمه آورده فرزندی که در قدر و جلال  هم محمد هم امیرالمؤمنین هم مجتباست  چشم ثاراللهیان روشن به میلاد حسین  کام حزب اللهیان شیرین که این عید خداست  این همان مصباح نور غیب رب العالمین  این همان قرآن روی قلب ختم الانبیاست   چشم نه، لب نه، جبین نه، حنجر و رخسار نه  پای تا سر غرق در گلبوسه‌های مرتضاست   با وجود آنکه باشد رحمت حق بی حدود  این نمای رحمت بی حدِّ ذات کبریاست  سبط احمد، نجل حیدر، آرزوی فاطمه  جان قرآن، رکن ایمان، قلب دین، روح دعاست  قطره‌ای از بحر لطفش چشمۀ آب حیات  ذره‌ای از خاک کویش درد عالم را دواست   وصف او باید کسی گوید که قرآن آورد  مدح او باید کسی خواند که او را خونبهاست  هر چه می‌بینم جمالش را، نبی پا تا به سر  هرچه می‌خوانم ثنایش را، علی سر تا به پاست  هر سری تقدیم جانان گشت، خاک پای او  هر دلی جای خدا گردد، بر او صحن و سراست  هر چه از او خواست ذات کبریا تقدیم کرد  درعوض او از خدای خویش بگرفت آنچه خواست   خواهـر مظلومۀ او مـادر آزادگی است  تـا قیامت بر همه آزادمردان مقتداست   اصغری دارد که ذبح اکبرش خوانند خلق  دختری دارد که دست بسته‌اش مشکل گشاست  مادری دارد که در قرآن، خدا مدّاح اوست  مدح او تطهیر و قدر و فجر و نور و «اهل‌أتی»ست   قامتی دارد، قیامت گوشه‌ای از سایه‌اش  صورتی دارد که در چشم محمد دلرباست   بازویی دارد چو بازوی امیرالمؤمنین  هیبتی دارد که گویی خود علی مرتضاست   شهریار کشور دل‌ها «حسین بن علی»  زادۀ ام‌البنین فرمانـدۀ کل قـواست  روز محشر ذکر کل انبیا یا فاطمه است  فاطمه گوید خداوندا حسین من کجاست؟  آنچه در عالم گنه کار است در روز جزا  گر خدا بخشد به یک موی حبیب او به جاست   گر چه حتی روز محشر چشم زهرا سوی اوست  هر شب او واقعه، هر روز او روز جزاست  اینکه خنـدانیم و گریـانیم در میلاد او  می‌کند ثابت، گِل ما از زمین کربلاست  قبر: کعبه، رکن: مقتل، تربت عشاق: حِجر  مضجع او «مروه» و ایوان عباسش «صفا»ست آنکه سر سازد نثار دوست، از عالم سر است  کشتۀ محبوب را گر کشته پنداری خطاست    گو یکی گردد دو عالم از برای قتل او قامتش تنها برای خالق یکتا دوتـاست   وصل جانان از دم شمشیر می‌آید به دست  این همان معنای رمز «البلاءُ لِلولا»ست   "میثم" این مصراع را با خط خون باید نوشت  رأس او از تن جدا شد، دوست کی از او جداست؟ http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
تبریک که ماهِ صلوات است این ماه میلادِ سفینه ی نجات است این ماه یعنی که ، از مقدمِ گلهای بهشت لبریز زِ خیر وُ برکات است این ماه! http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
یا حسین ع عشق تو روزی نجاتم میدهد زندگانی و حیاتم میدهد تو کریمی و ز اولاد کرام عشق تو هردم زکاتم میدهد بردن نام قشنگت بین شعر قدرت درک لغاتم‌میدهد شد تبرک کام من از تربتت خاک تو طعم نباتم میدهد لحظه مرگم ابالفضل آید و جرعه ای آب فراتم میدهد خلقت تو از ازل غمناک بود این تولد بوی ماتم میدهد مطمئنّم کربلایی میشوم اشک بر زینب براتم میدهد سینه و دست و لبت با عطر خوش بوسه های سبز خاتم میدهد روز میلادت پیمبر گریه کرد مرتضی ، زهرای اطهر گریه کرد http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
سه آینه ای که عشق مادرزاد است در دام غمش هزار دل افتاده ست این ماه و ستاره و جمال خورشید عباس و حسین و حضرت سجاد است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
حمد و شکرِ مزید یکتا را خالق واهبُ العطایا را که عطا کرد روزیِ ما را آفرید آیۀ تولا را کربلا داد و ذکر مولا را او بما حِسِ ناطقه داده رحمتُ اللهِ واسعه داده آن خدایی که هل اتا بخشید چارده بار مصطفا بخشید عترتِ ختم الانبیا بخشید مرتضی داد و مجتبی بخشید او بما شاه کربلا بخشید آن که مَه پارۀ ولایت شد صاحب پرچم هدایت شد کیست مولودِ ماه پاره ، حسین عرش حق را چو گوشواره ، حسین آنکه دارد به دل نظاره ، حسین جبرئیلش کند اشاره ، حسین نغمه دارد به گاهواره ، حسین هدیه قبل از ولادتش دادند وعده های شهادتش دادند روزی از روزها همین مولود روی دامان مصطفی خوش بود بوسه می زد نبی بر او به سُرود مدح او داشت با سلام و درود مَلَکِ وحی خواست اِذن ورود آمد و گفت نزد پیغمبر می شود کشته این پسر آخر ای ز حکمت نهاده بر تو خدا لقب خوبِ سید الشهدا این تو هستی سفینه السُعدا ای به راه خدا فنا و خدا وی ز نسل اَعَزَّکم بِهُداه بخدا نازنین امامِ منی آسمانی ترین امامِ منی ای زِ بابا بما تو باباتر پدر مهربانتر از مادر مایۀ شادمانی حیدر علت تشنه کامی کوثر همۀ دلخوشیِّ پیغمبر او سراپات از چه می بوسد جای شمشیر را که می بوسد ای که بر تو جهان گریسته اند همه پیغمبران گریسته اند برتو اهل جنان گریسته اند همۀ مومنان گریسته اند اولیا هر زمان گریسته اند به زبانِ همه سروده شدی در کتاب خدا ستوده شدی ای تمام حقیقت قرآن هم صراط و طریقت قرآن رمز و راز شریعت قرآن مدح و وصف و فضیلت قرآن نام تو هست زینت قرآن ای تو نزدیکتر ز حبل  ورید السلام علی الحسین شهید آمدی کِشتی نجات شوی خون دهی چشمۀ حیات شوی جان دهی برگۀ برات شوی از کرم شافع ممات شوی مظهر ذات و هم صفات شوی بخدا راه بندگی با توست بهترین سبک زندگی با توست هیچ گه لفظ((من)) نمی گفتی خطبه نزد حسن نمی گفتی پیش مولا سخن نمی گفتی حرفی از پیرُهن نمی گفتی سخنی از کفن نمی گفتی عاقبت بی کفن شدی آقا پاره پاره بدن شدی آقا زیر نیزه به پیکرت چه گذشت بر سر نیزه بر سرت چه گذشت زیر خنجر به حنجرت چه گذشت تَهِ مقتل به خواهرت چه گذشت به سر و روی دخترت چه گذشت معجر دخترت کشیده شده نالۀ مادرت شنیده شده http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
سرمایه سری هست، فدای سر ارباب سر به سر ارباب، سرِ نوکر ارباب بهتر که سرم را به روی دست بگیرم چیزی که ندارم ببرم محضر ارباب از کودکی ام یاد گرفتم که بگویم مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب تا بوده همین بوده و تا هست همین است جَمعند گداها همه دور و بر ارباب کار آن قدری هست که بی کار نباشد یک کارگر از این همه کارگر ارباب این بال و پر سوختۀ فطرسی ام را امشب برسانید به خاک در ارباب با گفتن یک بار «حسین جان» گنهم ریخت قبل از رمضان، سوم شعبان گنهم ریخت تا سفره ی افطار شما هست، گدا هست آقا که حسین است، برای همه جا هست ما درد نگفتیم و مداوا شده رفتیم پس بیشتر از هر چه که درد است، دوا هست عیسی نَفَسی هست اگر از نَفَس توست در سینه ات انگار نفس نیست، شفا هست تا خانه ببر سائل خود را، که بگویی هر وقت گرفتار شدی، خانه ی ما هست در سینۀ سینایی ات، ارباب دو عالم! گنجینه ای از جلوۀ اسماء خدا هست ما عرش خدا را که ندیدیم، ولیکن جایش شب جمعه، حرم کرب و بلا هست ما تا ابد دهر بدهکار حسینیم دیوانه زنجیری بازار حسینیم سرچشمهٔ توحید دو تا چشم ترت شد تا عرش پریدن هنرِ بال و پرت شد با زلفِ کشیده، صف خیرات کشیدی یک شهر نمک گیر تو و موی سرت شد بالا بنشین ای به قیامت، قد و قامت یک بار زمین خوردی و دل خون جگرت شد باید که ز خاک قدمش بوسه بگیرند هر وقت که هم بازی تو در به درت شد این پیرهن سرخ نشان داد شهادت از روز ازل آمد و مدّ نظرت شد لیلا تویی و ما همه مجنون تو هستیم جانانه مسلمان تو و خون تو هستیم آواره ترین سائل درگاه رسیده درمانده ترین ماندۀ در راه رسیده ای جلوهٔ رحمانیت! ای رحمت مطلق! نور تو به دادِ دل گمراه رسیده قطع به یقین، دستِ بگیر است، قیامت دستی که به دامان تو ای شاه رسیده یک وقت تن محترمت درد نگیرد از عرشِ خدا حولۀ دلخواه رسیده شش ماه به روی جگرِ سوخته دل ها داغ انا العطشان تو با آه رسیده می خواست که از مادر تو اشک بگیرد این بوسه که حالا به گلوگاه رسیده جبریل که پر ریخت، پیمبر نفسش رفت حرف از گلوی توست که مادر نفسش رفت http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
هرچه بادا باد اما عشق باد عشق بادا عشق بادا عشق باد جوهر این عاشقی‌ها عشق باد کارِ دنیا کارِ فردا عشق باد عقل رفت وگفت تنها عشق باد عین و شین و قاف یعنی جان حسین عشق یعنی جان سَنَ قربان حسین "عشق یعنی جلوه‌ای در آبگین"۱ عشق یعنی دست حق در آستین عشق یعنی عقل اما با یقین عشق یعنی نیست غیر از او همین عشق یعنی یا امیرالمومنین یا علی گفتیم و بعداز آن حسین جان ما ای جان سَنَ قربان حسین اینهمه غارتگری‌ها را ببین از دلِ ما دلبری‌ها را ببین زیر پایت پادری‌ها را ببین شور و شوقِ نوکری‌ها را ببین یا حسینِ آذری‌ها را ببین سالدی قَلبیم د َعجب طوفان حسین جان ما ای جان سن قربان حسین روز اول که دلم را ساختند با همین دلها حرم را ساختند بعد آن شادی و غم را ساختند از نوکِ مژگان قلم را ساختند نقش شد نامت عَلَم را ساختند نعره زد میرِ علمداران حسین جان ما ای جان سن قربان حسین تو حسینی و سلامت شد حسن خوش بحالت که امامت شد حسن آمدی و همکلامت شد حسن آفتاب رویِ بامت شد حسن استلامت احترامت شد حسن "شد حسن با هیبتت حیران حسین"۲ جان ما ای جان سن قربان حسین نام آقازاده هایت تا علی است با همین سه کارهامان با علی است یادمان دادی فقط آقا علی است با شما شیرینی دنیا علی است یاعلی و یاعلی و یاعلی است گفت ایوان نجف : سلطان حسین جان ما ای جان سن قربان حسین مادرم من را به دستش تا گرفت ماجرای ما همانجا پا گرفت کربلایت در دلِ ما جا گرفت کار عشق و عاشقی بالا گرفت دست ما را حضرت زهرا گرفت درحرم گفتیم آقا جان حسین جان ما ای جان سن قربان حسین ای دل از این زخم پنهانی بخوان چند بیت عمان سامانی بخوان یاد زینب از پریشانی بخوان از وداعی سخت بارانی بخوان رفت پیراهن ، زِ عریانی بخوان من کی‌اَم عمان بی سامان حسین جان من ای جان سن قربان حسین "خواهرش بر سینه و بر سر زنان رفت تا گیرد برادر را عنان در قفای شاه رفتی هر زمان بانگِ مَهلاً مَهلَنَش بر آسمان اهل دل را آتش اندر جان زنان"۳ بی تو ای وای من و طفلان حسین صبر کن ای جان سن قربان حسین ۱.اشاره ای به آیه ی مبارکه نور ۲.حدیثی از امام مجتبی علیه السلام ۳.ابیاتی از گنجینه ی اسرار عمان سامانی http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
اي دل زمان هجـر به پايان رسيده است دور وصال حضرت جانان رسيده است گُل كرده طبع طوطي اشعار من كه باز فيض جمال گُل به گُلستان رسيده است هم سرخوشم كه تاج سرم جلوه گر شده هم مست اينكه سوّم شعبان رسيده است بدرُ الدجای عرش ، در عالم طلوع كرد شمس الضُّحاي روضهي رضوان رسيده است بعد از حسن كه لؤلؤ "بیتُ العقیق شد نوبت به جلوه کردن مرجان رسیده است خلقت گرفته جان که درون رگ حیات خون شــريف ايـزدِ منان رسیده است از رحمت کسی كه خودش رحمت خُداست لطف خدا به خلق دو چندان رسيده است بر بال جبرئيل ، به عنوان رو نمـاش آيات سُرخِ فجـر به قرآن رسيده است دوران پر شكستگي ات رو به خاتمه ست فطرس بيا كه نوبت درمان رسيده است چيزي كم از خزانه ي لطفش نمي شود گر چه نيازمند ، فراوان رسيده است در چشم تك تك شهدا برق شادي است سالارشان ، "امام شهيدان" رسيده است هارونِ مصطفاي نبي ، يا اباشُبير در خانه ي تو آمده از عرش ، كلّ خير ريحانه ي مُطهّره ي ختم الانـبيا اي از اَلَـست ، مادر سلطان اوليا بانو ، ظهور نور دوعينت ، مباركت بوسيــدنِ جمال حسينت ، مباركت زهرا ! عروس بنت اسد ، زوجة الاسد از عطر سيب سُرخ تو مستيم تا ابد آن سان كه مجتباي تو مثل پيمبر است از هر نظر حسين تو مانند حيدر است مولود گريه ، بر رُخ طاها نگاه كن اشك پدر بزرگ خودت را نگاه كن غوغا شده درون دل پُر خروش تو گفته پدر اذان و اقامه به گوش تو ياد از خُدايِ لم يَزَلت مي كند حسن با ذوق و شوق تا بغلت مي كند حسن رويت لطيف چون گُلِ سُــرخ مُحمّـدي دستار تو سياه نه "سبــزِ زبــرجدي" با جذبه هاي خاصِّ چشم سياه تو ما را طلسم كرده ، طلسم نگــاه تو سوگند بر علي كه وليّ دو عالم است نام تو يا حسين همان اسم اعظم است شك ميكند دراين كه تو باشي خدا،حسين هر دل كه زنده مي شود از ذكر يا حسين عُمريست گفته است به كرّات و باز هم در مجلـس سُرور تو قلبم گرفته دم: "اي دل بگير دامن سلطان اوليا" "يعني حسين بن علي شاه كربلا" http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
نسیم عشق وزیدن گرفت در جان ها بهار نور رسیده پس از زمستان ها خبر دهید به فطرس سر امده تبعید دوباره بال بزن بر فراز میدان ها بگو به مدعیان کرم که چاره کنند رسیده است کریم تمام دوران ها کسی که ساحل ارامش است و کشتی او گذر کند به سلامت ز هر چه طوفان ها کسی که قطره ی اشک عزای او کافی ست برای چیدن برگ و بساط شیطان ها همان که طفل دبستان روضه اش باشد معلم همه ی رهروان عرفان ها در امتحان "اَلَسْتُ بِربِكمْ " با عشق گذاشت هستی خود را به پای پیمان ها کسی که خنده ی نوزاد او به تیر بلا چه اعتبار رفیعی دهد به قربان ها به جایگاه غلام سیاه او فردا چه غبطه ها که نخواهند خورند سلطان ها بگو به هر که غم دل شکستگی دارد حسین امده یعنی کلید درمان ها کلیدْ واژه ی توبه حسین گفتن شد برای حضرت ادم برای انسان ها بگو نبیِ خداوند با دلی آگاه بگو"اَحَبَّ حسينا" شده اَحَبَّ الله http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
افــتــخـارُ الـثَّـقـَلِین آمده است بـه نــبی نـور دو عِـین آمده است نور بـاران شــده ایــوان حـجـاز عاشقان مژده، حسین آمده است ساقی بزم ولائی تو حسین چشمه ی آب بقائی تو حسین محور دایره ی کرب و بلا افتخارالشهدائی تو حسین در دل افتاده عجب غوغائی همه خیره به گل زیبائی جبرئیل آمده با خیل ملک تا بخواند به حسین لالائی مرحبا ای شه فرزانه حسین رونق خانه و کاشانه حسین شمع پر نور همه انجمنی جان عالم به تو پروانه حسین ز آسمان صوت جلی می آید شهسوار ازلی می آید به زمین و به زمان مژده دهید که حسین ابن علی می آید عرشیان که به علی مانوسند حافظان شرف و ناموسند میهماندار گل زهرایند همه از دست حسین می بوسند شب میلاد و شب احسان است آسمان روشن و نور افشان است گفتم آنجا چه خبر، روح الامین گفت در عرش حسین مهمان است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
فطرس رسیده جا به کبوتر نمی رسد حتی فرشته پیش تو با پر نمی رسد پس با وجود این همه شعبان که رفته است دیگر گناهکار به محشر نمی رسد با یاحسین مست ترینیم به مقصدش هر قدر کاه گشت سبک تر،نمی رسد گاهی برای ما نرسیدن رسیدن است آن جا که دست شاه به نوکر نمی رسد دنیای بی حسین اگر آخر غم است دنیای با حسین به آخر نمی رسد کوهی به کوه نه که در این روزگار پَست دست برادری به برادر نمی رسد در هیچ لحظه ای به جز از لحظه ی اَخا در نقشه ها فرات به کوثر نمی رسد ارث پدر گلوی بریده ست لاجَرَم وقتی که اکبر است به اصغر نمی رسد وقتی که نیستند علی های کربلا انگشترت مگر که به دختر نمی رسد؟؟ در آخرین دقیقه به داد گلوی تو حتی نه بوسه های پیمبر نمی رسد حق در مَثَل همیشه به حق دار می رسد با این حساب شمر به حنجر نمی رسد با این حساب بر تن او پاره هم شود پیراهن حسین به لشکر نمی رسد این شاکلید قصه ی صحرای کربلاست سر می دهد حسین ولی سر نمی رسد http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
آیات عاشقی است که تنزیل می شود یس و مریم است که ترتیل می شود کوثر و مُلک بوده و والفجر هم رسید قرآن فاطمه است که تکمیل می شود سبِّح بحمد ربِّک یا مرتضی علی... با این پسر ز شأن تو تجلیل می شود کشتی عشق او که دلش را به آب زد دوزخ یقین نمود که تعطیل می شود بسم خدای فجر و قسم بر لیال عشر کانون عاشقی است که تشکیل می شود إنی أنا الغریب زمان ولادتت... با سرخی گلوی تو تاویل می شود http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
السلام ای پناه مُلک و مکان در یدِ قدرتت عنان جهان رفته قنداقه‌ات به عرش خدا تشنهٔ پای‌بوسی‌اَت، همگان در طوافت قیامتی شده است می‌رسد هر فرشته با هیجان پَر قنداقهٔ تو می‌بخشد پر و بالی به فطرس نگران از سرانگشت پاک مصطفوی جرعه جرعه بنوش شیرهٔ جان خواند جدّت «حسینُ منّی» را «وَ أنا مِن حسین» را تو بخوان با تو جود و شجاعت نبوی‌ست ای شکوه حماسه‌های عیان در نمازت شبیه فاطمه‌ای بین میدان علی‌ست جلوه‌کنان چشم‌های تو مرز خوف و رجاست قَهر و مِهر تو آتش است و امان رحمت محض! یا ابا الأیتام! پدری کن برای عالمیان ای که آقایی تو بی‌حدّ است باز ما را به کربلا برسان شب جمعه شمیم سیب حرم منتشر می‌شود کران به کران روضه‌هایت بهشت اهل ولاست چشم ما چشمه‌های کوثر آن «وَ مِنَ الماءِ کُلَّ شَیءٍ حَی» اشک‌ها از غمت همیشه روان السلام ای شهید روز دهم السلام ای امام تشنه‌لبان تا ابد در فراز، پرچم توست خون سرخت همیشه در جَرَیان کربلای تو از ازل بوده‌‌ست مبدأ حرکت زمین و زمان شب سوم رسیده‌ای، ای ماه السلام علیکَ ثارالله السلام ای نگین عرش برین سروِ بالا بلند اُم بنین جذبه‌های نگاه هاشمی‌ات ماه را می‌کشد به سوی زمین عبد صالح! مُواسِیاً لله! پدر فضل! روح حق و یقین! به حضورت گشوده دست، فلک به قدوم تو سوده عرش، جبین وقت هوهوی ذوالفقار علی‌ست به روی مرکب حماسه نشین می‌شود با اشارهٔ‌ تو دو نیم هر کسی آید از یسار و یمین زینبت «إن یکاد» می‌خواند آسمان محو هیبت تو! ببین کاشف الکرب اهل‌بیت نبی! بازوان تواند حصن حصین ماه من! بازوی رشید تو را که برافراشته‌ست بیرق دین ـ زده بوسه علی به گریه چنان چیده از آن حسین بوسه چنین سائلان تو بی‌شمارند و ... گوشه چشمی به ما! بس است همین شب جود و کرامت و بذل است شب چارم شب اباالفضل است السلام ای حقیقت جاری روح تقوا و زهد و بیداری سید السّاجدینِ شهر رسول عبد مسکینِ حضرت باری روزهایت مجاهدت، ایثار نیمه‌شب‌هات بخشش و یاری در مناجاتت ای صحیفهٔ نور آیه آیه زبور می‌باری همه مجذوب ربنای تواند محوِ این سِیْر و این سبک‌باری گوش کن این صدای داوود است که به شوق تو می‌شود قاری پا برهنه به حجّ که می‌آیی کعبه را هم به وجد می‌آری خطبه‌های تو تیغِ برّانند ثانی حیدری و کرّاری در مصاف تو سهم دشمن تو چیست غیر از مذلّت و خواری وارث عزت و سخای حسین ای که بعد از عمو، علمداری به محبان خود نظر فرما بیشتر موقع گرفتاری رو سیاهی من گذشت از حدّ تو برایم مگر کنی کاری در نماز شبت دعایم کن تو عزیزی تو آبروداری دلم از بند هر غم آزاد است شافع من امام سجاد است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
بر عرش دوباره زیب و زین آمده است محبوب رسول ثقلین آمده است از کنگرۀ عرش به ذکر صلوات گفتند حسینیان حسین آمده است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
گر چه از عشق فقط لاف زدن را بلدیم گر چه چندی ست که بی روح تر از هر جسدیم گر چه در خوب ترین حالتِ‌مان نیز بدیم جز در خانه ی ارباب دری را نزدیم روزگاری ست که ما رعیت این خانه شدیم سجده ی شکر بر آریم که دیوانه شدیم  از همان روز که حُسنش به تجلّی دم زد از همان دم که دمش طعنه به جامِ‌جَم زد از همان لحظه که مهرش به دلم پرچم زد عشق پیدا شد وُ آتش به همه عالم زد بنده ی عشقم و مجنون حسین بن علی در رگم نیست به جز خون حسین بن علی  آسمان با طپش ماه تماشا دارد قطره دریا که شود جلوه ی زیبا دارد روح در جسم که باشد همه جا جا دارد  عشق با نام حسین است که معنا دارد تا خدا هست و جهان هست و زمان هست و زمین شب میلاد حسین است شب عشق، همین او رسیده که به داد دل غافل برسد کشتی گمشده ی عشق به ساحل برسد کاروانی که به ره مانده به منزل برسد نمک سفره ی ما نُقل محافل برسد به همان کس که به میزانِ خدا هست محک هر کجا سفره ی عشق است ،حسین است نمک شب شور است که شیرین و غزل خوان شده ام خیس از بارش احسان فراوان شده ام جان رها کرده و دل بسته ی جانان شده ام مست جام رجب و تشنه ی شعبان شده ام که شب سوم این ماه حبیب آمده است باز از باغ خدا نفحه ی سیب آمده است او همان است که احسانِ قدیمش خوانند در مدینه همه آقای کریمش خوانند صاحب جام بلایای عظیمش خوانند پنجمین دشمن شیطان رجیمش خوانند از ازل تا به ابد خلقِ خدا می دانند ما همه بنده وُ این قوم همه سلطانند غم عشق است که آتش زده بر بنیادم تا که در راه محبت بدهد بر بادم من مَلَک بودم وُ فردوس نه آمد یادم که من از روز ازل ، اهل حسین آبادم منم آن رود که جز جانب دریا نروم بر  دری غیر در خانه ی مولا نروم ما که بر صاحب این عشق ارادت داریم ما که انگیزه ی بر گشت به فطرت داریم یک نفس تا به خدا بُعد مسافت داریم باز هم در سرمان شور زیارت داریم  هرکه دارد سر همراهیِ ما بسم الله هر که دارد هوس کربُ‌بلا بسم الله کربلا گفتم وُ دیدم جگرم می سوزد آسمان دود ، زمین در نظرم می سوزد گوییا معجر بانوی حرم می سوزد دختری گفت که ای عمه سرم می سوزد خیمه در خیمه دل اهل حرم شعله ور است آتش سینه ی زینب زِ همه بیشتر است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
جبرئیل آمد از سما امشب ، می زند از شعف به هم شهپر همه دنبال او ملائکه ها ، صف زده گرد خانه ی حیدر  هر چه در آسمان ستاره که هست ، می درخشند کنار یکدیگر نکند حق برای دوم بار ، کرده کوثر عطا به پیغمبر  که نهیبی به خود زدم گفتم ، من به بیداریم و یا خوابم که ز گهواره این ندا آمد ، تو مرا نوکری ،من اربابم فُطرس از بعد این همه حسرت ، صاحب بال و پر شد از کَرَمَش می برد لذت دو عالم را ، به دو چشمش اگر نهد قدمش  گرچه نا قابلم ولی قلبم ، شده مشتاق یک نگاه کَمَش به خدا عاقبت به خیر شود ، پاگذارد هر آنکه در حرمش هر که دارد به سینه مهرش را ، جایگاهش بود بهشت برین تا قیامت گدای در گاهش ، پادشاهی کند به عرش و زمین هر چه در چهره اش نگاه کنی ، چهره اش جلوه ای ز روی علیست از میان ملائکه یکسر ، با نگاهش به جستجوی علیست  خنده اش مو نمی زند با مادر ، خُلق و خویش به خُلق و خوی علیست می گشاید همین که آغوشش ، بوی خوش می دهد که بوی علیست  به علی رفته هر که می نگرد ، جود و احسان و هم مرام حسین با دل شیعه می کند بازی ، از همین کودکی مرام حسین  می کند مثل لاله پیغمبر ، نوه ی نو رسیده را بویش به چه عشقی و از تمام وجود ، شانه مادر زند به گیسویش هر چه نور بوده در عالم ، تابَد از پشت پرده ی رویش اگر این پرده را کنار زند ، آسمان ها شوند پی جویش  دین و دنیا ببازد آنکس که ، دوست دارد کسی به غیر حسین از قیامت دگر نمی ترسد ، هر که دارد به سینه مِهر حسین   به مسیحی بگو بیا و ببین ، جلوه ای از خدای عیسی را ای یهودی ببین به گهواره ، باعث معجزات موسی را پیر عیسی بود همین کودک ، که شفا می دهد مسیحا را به روی دست مصطفی بینید ، این تجلی طور سینا را هر که شد عاشق حسین هرگز ، حرفی از عشق دیگری نزند هر که شد گدای کوی حسین ، در خانه ی دگری نزند  او ردم گر کند خدا نکند ، یا که از خود جدا ،خدا نکند هر چه دارم من از عنایت اوست ، دل به او بسته ام رها نکند گر چه خوارم اگر چه پَستَم من ، نکند او مرا دعا نکند شب میلاد می زنم صدا او را ، جان دهم گر مرا صدا نکند  جمع ما یک شب از عنایت او ، اگر او از همه رضا باشد سال دیگر ولادت ارباب ، وعده ی ما به کربلا باشد  نگران بود مادرت تا دید ، بوسه زد مصطفی به حنجر تو پدرت با خبر از این که شود ، قطعه قطعه تمام پیکر تو گریه می کرد مجتبی به آن روزی ، که جدا می شود زتن سر تو سر و جان تمام علمیان ، به فدای تن مطهر تو شده از کودکی به هر محفل ، گریه کردن به تو سعادت من من ز خاک کمترم اگر که شود ، سر موئی کم از ارادت من http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af