─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ #در_سوگِ_باب_الحوائج_حضرت_موسی_ابن_جعفر_ع امام  هفتـــمین  در  کُنجِ  زِندان بگفتا  با  خــــدایِ  حَیِ  سُبحان الهی  من  غریبم  ،  مـن  غریبم در این زندان  تویی  تنها حَبیبم شدم  خسته  از  این رنجِ فراوان چه سازم  بر غم  و اندوهِ  دوران به آه  و  ناله یِ  شب زنده داران به  اشکِ  چـشمِ  خونینِ  یتیمان به  آب و خاک و دریا و درختان به  قلبِ  مــادران  ،  آهِ  فقـیران به  آن  مـــادر که حَمـلِ بار  دارد به آن  طــفلی  که بـا تو کار دارد درختـانی  که بـینِ  آب و خـاکَند رها بخشی  به  غــیرِ  تو  ندارند به لالان  و کَران و شــب نشینان غریبان  ،  بی کَســان و بینوایان اِلاها  ،  قـــادرا  ،  پــرورد گـــارا نجاتــم ده  ،  خــدایا  ،  کِردگارا دعایِ حضرتش  شد  اِستــجابَت رها شد از غـم و رنج و مُصیبت شهیـــدِ  راهِ   قــرآنِ  مُبـــین  شد قریــنِ غــم ، امامِ هشتمین ،  شد ولی چــون آمـدند آنجا ، غـلامان که آقــا را  بَــرند  از  کُنـجِ  زندان عجب  دیدند  زنجیـــرِ  جفــا  را که بسته گَردن وهم دست وپا را به هر  ترتیب  جسمِ  شاهِ دین را ولیِ حـق  ،  امــامِ  هفتـــمین  را امــام  هشتــمین آمد ،  کَفـن کَرد نمازِ آخـــرین ،  بَــر آن  بَدن  کَرد به دستِ خویش درقَبرش،نهان کرد زِ اشکِ  چشم ، آن را گُلسِتان کرد ولی  جسمِ حسین ،آن شاهِ خوبان به  دشتِ  کربلا  خونین  و عُریان زِ جور و کینه،بی غسل وکَفن بود بدون سَر  ،به صحرا ، آن بدن بود "طریقـت" از  غمِ  سُلـطانِ  خوبان به روز و شب بُوَد ، زار و پـریشان شعر:حاج مرشدعلی طریقت