. شعری در سوگ آیت الله العظمی صافی گلپایگانی ------------- گلپایگانی مرجع بیدار دل رفت مانند شمعی پُر فروغ و مشتعل رفت آن مشعل علم و فقاهت کرده هجرت از دار دنیا جانب گلزار جنت از آیت الله بزرگی مثل صافی در دل نمانده غیر عطر اعتکافی گردیده ایم ای دل درین ایام محزون از رحلت لطف اله صافی جگر خون یارا ببین مهتاب دل از آسمان رفت آن مرجع والامقام شیعیان رفت هر دل ز هجرانش عَلَم بگرفته بر دوش شد حوزه ی علمیه از داغش سیه پوش بر لب نشسته بغض ماتم در عزایش باید بگرید دیده های من برایش مرد دیانت مرد حق مرد خدا بود یار امام و رهبر بیدار ما بود در حلقه ی اهل فقاهت چون نگین بود در حوزه ی دین حافظ احکام دین بود بین فقیهان چهره ی وارسته ای داشت در سنگر دین همت پیوسته ای داشت همواره با یاد شهیدان زندگی کرد در محضر پروردگارش بندگی کرد آن عالم وارسته ی لبریز تقوا هم در تولی هم تبری بود کوشا آن عالمی کز داغ زهرا گریه می کرد بر ماتم اُم اَبیها گریه می کرد با یاد سرخ کریلا آتش به دل داشت بر تشنگان جنب دریا گریه می کرد بر جسم های غرقه در خون ناله می زد بر پیکر بی رأس مولا گریه می کرد بر آن سر بالا نشین روی نیزه بر خواهر افتاده از پا گریه می کرد بر حنجر خونین طفل شیرخواره بر لاله های اربا" اربا گریه می کرد بر قامت بشکسته از داغ برادر بر علقمه ، بر دست سقا گریه می کرد بر قتلگاه لاله گون ، بر جسم بی سر بر دختر نالان بابا گریه می کرد مانند او در قله های درد «یاسر» بر ماتم اولاد زهرا گریه می کرد ** محمود تاری «یاسر»✍ #صافی_گلپایگانی . ........._________________________ کانال باب الحسین (ع) https://t.me/Babolhusein گروه اشعار حسینی https://t.me/joinchat/TnNArTssrr8vRxab کانال ایتا http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af .