#قالب_غزل : #غزل شعری است که قافیه‌ی آن در مصراع اول و مصراع های دوم، چهارم، ششم، هشتم، و... تا آخرین بیت، رعایت شده و مجموعه‌ای از ابیات هم‌وزن است که همانند قصیده، قافیه در دو مصراع اول و تمام مصراع های زوج (سمت چپ) یکی است. #موضوع_غزل : این نوع شعر غالباً مضامین عاشقانه و عارفانه دارد و معمولا بیان عواطف و احساسات است. غزل معاصر از نظر به‌کارگیری کلمات و مضامین امروزی که حاصل تلفیق شعر سنتی فارسی و شعر نیمایی است شکل تازه‌ای به خود گرفته است. تعداد ابیات غزل از 7 بیت تا 14 و 16 بیت است و کمتر از 4 بیت را نمی‌توان غزل نامید. نمونه‌ای از غزل، حافظ : ساقیا برخیز و در دِه جام را خاک بر سر کن غم ایام را ساغر می بر کفم نه تا ز بر برکشم این دلق ازرق فام را گرچه بدنامی‌ست نزد عاقلان ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را باده در ده چند ازین باد غرور خاک بر سر ، نفس نافرجام را دود آه سینه‌ی نالان من سوخت این افسردگان خام را مَحرم راز دل شیدای خود کس نمی‌بینم ز خاص و عام را با دلارامی مرا خاطر خوش است کز دلم یکباره بُرد آرام را ننگرد دیگر به سرو اندر چمن هر که دید آن سرو سیم اندام را صبر کن حافظ به سختی روز و شب عاقبت روزی بیابی کام را «حافظ» #واژه‌های : (جام ، ايام ، فام ، نافرجام ، خام ، عام ، آرام ، اندام ، كام) قافيه و واژه‌ی (را) كه بعد از قافيه تكرار شده (رديف) است. #آموزش_مبانی_پنج