🔰 مرحوم مولوی در مثنوی در شرح این حدیث تعبیر زیبایی دارند: گفت پیغمبر ز سرمای بهار/تن مپوشانید یاران زینهار زانکه با جان شما آن می‌کند/کان بهاران با درختان می‌کند لیک بگریزید از سرد خزان/کان کند کو کرد با باغ و رزان راویان این را به ظاهر برده‌اند/ هم بر آن صورت قناعت کرده‌اند بی خبر بودند از جان آن گروه/ کوه را دیدند ندیدند کان بکوه آن خزان نزد خدا نفس و هواست/ عقل و جان عین بهارست و بقاست مر ترا عقلیست جزوی در نهان / کامل العقلی بجو اندر جهان جزو تو از کل او کلی شود/ عقل کل بر نفس چون غلی شود پس به تأویل این بود کانفاس پاک/چون بهارست و حیات برگ و تاک... 🔅ایشان سرمای پاییزی را به هوای نفس و انسانهای با غلبه و فساد سودا که مایوس و ناامیدند و این حس بد را در اثر همنشینی به اطرافیان منتقل می‌کنند تشبیه کرده اند که باید از این افراد که دائما آیه یاس می خوانند دوری کرد. اما در عوض از عقل بهره ببریم و با کسانی که مانند سرما و باد بهاری باعث رویش و دل انگیزی و سرزندگی میشوند، همنشین و هم صحبت بود. خیلی زیباست😊👌 #معرفت_النفس #مهندسی_طبایع