🔰 امام حسین (ع) را می‌کشیم و گریه سرمی‌دهیم! (۱) ✍استاد شهید #سید_محمد_باقر_صدر ◾️از خداوند خواستارم که ما را چنان نکند که امام حسین را بکشیم حال آن که بر او می گرییم. ما را چنان نکند که اهداف حسین را بکشیم در حالی که بر او می گرییم. ◾️ امام حسین، کلیت اسلام است. امام حسین، کل اهدافی است که این امام والا به خاطرش از خود گذشت. این اهداف، امام حسین است. چراکه این‌ها روح ایشان و اندیشه ایشان و دل ایشان و عواطف ایشان است. کل محتوای امام حسین این اهداف است، این ارزش‌ها است که در اسلام نمود یافته است. ◾️هم‌چنان که کوفیان حسین را می‌کشتند و گریه می‌کردند، این خطر بزرگ هست که ما هم به همان بدبختی دچار شویم؛ این که حسین بن علی را بکشیم در حالی که می گرییم. باید مطمئن شویم که دست‌کم قاتل گریان حسین نباشیم. ◾️گریستن به این معنا نیست که ما از قاتلان حسین نیستیم؛ زیرا اگر گریه به تنهایی به این معنا باشد که کسی از قاتلان حسین نیست، پس عمرسعد هم قاتل حسین نبود، چون عمر بن سعد خودش هم گریست. ◾️وقتی زینب (س) آمد و بر کاروان اسیران و قربانیان گذر کرد، وقتی رو سوی رسول خدا (ص) کرد تا از ایشان یاری بخواهد و کمک طلبد، غریو گریه همه قاتلان برخاست، خون‌خواران گریستند و آنانی که چنان جنایاتی کرده بودند، گریستند؛ خود آنان هم گریستند. بنابراین گریه به تنهایی ضامن نیست، عاطفه به تنهایی ضامن نیست تا ثابت کند این، دارنده عاطفه؛ در موقعیتی قرار ندارد که امام حسین را یا اهداف امام حسین را بکُشد. 📚 امامان اهل بیت (علیهم السلام) مرزبانان حریم اسلام، ص ۵۱۷ 🆔 @ashora_karbala

▪️ریان بن شبیب؛ جدمون رو غریب؛ گیر آوردن ▪️ریان بن شبیب؛ رفته شیب الخضیب؛ زیر مرکب

▪️بعد از شهادت تمام اصحاب؛ علی اکبر به عنوان اولین نفر از بنی هاشم از اباعبدالله اذن میدان گرفت و حضرت بدون معطلی به او اجازه دادند و هنگام عزیمتِ جوانشان به سوی میدان محاسن خود را در دست گرفتند و با نگاهی مأیوسانه به فرزندشان؛ فرمود خداوندا شاهد باش که شبیه ترین انسانها به پیامبرت را از حیث خَلق و خُلق و منطق به میدان فرستادم. ما هر وقت مشتاق دیدار پیامبر میشدیم این جوان را میدیدیم.

▪️علی اکبر بعد از مبارزه طولانی به علت خستگی و عطش و زخمهایی که برداشته بود؛ با ضربه ای که به سرش اصابت کرد؛ روی اسب افتاد و اسبش او را به اشتباه تا میانه لشکر دشمن کشاند و آنجا بر زمین افتاد.

▪️بعد از آنکه علی اکبر بر زمین افتاد اباعبدالله را صدا زد و حضرت به سرعت خود را به بالین جوانش رساند و او را در آغوش کشید و صورت به صورت او گذاشت و در میان هلهله لشکر دشمن؛ با صدای بلند ناله کردند.

▪️وقتی حضرت زینب بر سر بالین علی اکبر حاظر شد؛ اباعبدالله به سرعت؛ خواهرشان را به سوی خیمه ها برگرداندند و به جوانان بنی هاشم فرمودند که بدن علی اکبر را به سمت خیمه ها حمل کنند.

▪️اباعبدالله در حالی به بالین قاسم بن الحسن رسید که تمام سر و بدن برادر زاده اش؛ بر اثر اصابت سنگها؛ مجروح و زخمی بود و در حال جان دادن؛ پاهای خود را بر زمین میکشید و تنها عموی خود را صدا میزد. حسین فرمود برای عمویت سخت است که او را صدا کنی و او نتواند ترا اجابت کند. و بعد از جان دادن؛ او را در خیمه مخصوص شهدا کنار بدن علی اکبر قرار داد.

▪️عباس بن علی به عنوان آخرین یاور اباعبدالله برای آوردن آب به سمت فرات رفت و موفق شد وارد شریعه شود و مشکهایی که همراهش بود را پر کرد اما خودش آب ننوشید.

▪️اما عباس؛ در راه بازگشت به خیام مورد هجوم همه جانبه لشکر دشمن قرار گرفت و دست راست و چپش قطع شد و بدنش تیر باران گردید و نتوانست آب را به خیمه ها برساند و همانجا با لبان تشنه به شهادت رسید.