میگفت ما هرجا کم بیاریم، پشیمون شیم، ناامید شیم، بیپناه شیم، آخرش امام حسینو داریم. ته ته هراتفاقی دلمون گرمه امام حسينو داریم؛ چه پناهی بهتر از این؟
ولی فک کردیم به اوناییکه، به جووناییکه، نوجووناییکه، با این پناه آشنا نشدن؟ به فکر اونا هستیم؟
بیپناهی سخته.. دوری از امامحسین سخته.. خودمونو نبینید که از وقتی چش باز کردیم مامانمون زیرلب 'حسینحسین' میکرده، بابامون محرما میبردمون هیئت؛ خیلیا محرومن از این نعمت..
امشب براشون دعا کنیم؛)))
دعا کنیم خودمونم تا آخرش بمونیم.. زیر این بیرق.. دم خونه اهلبیت..