#سلام_امام_زمانم 💖 عالم‌بہ‌عشق روی تو بیدار می‌‌شود هـر روز عا‌شقان تـو بسیار می‌شود وقتی سلام می‌دهمت در نگاہ مـن تصویر مهربانی تو تڪرار می‌شود #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @asraredarun ‌‌‌‌‌❀🍃✿🍃❀ ❀🍃✿🍃❀

#استوری ⚠️ فرصت زیادی تا آن واقعه‌ی بزرگ نداریـــم‼️ در این زمان باقی‌مانده، چه وظیفه‌ای داریم؟ #آخرالزمان #ما_و_امام_زمان علیه‌السلام Instagram.com/ostad.shojae1

‼️فرزندتان را با هیچ کس مقایسه نکنید. یکی از بدترین کارهای ممکن این است که آثار خلاقانه او را با خواهر یا برادر یا دوستانش مقایسه کنید و به او سرکوفت بزنید. هیچ گاه از جملاتی مانند «تو هیچ وقت نمی توانی مثل خواهرت داستان های خوبی تعریف کنی» یا «چرا سعی نمی کنی مثل برادرت نقاشی های زیبایی بکشی؟» استفاده نکنید. این کار به معنای واقعی خلاقیت را در وجود کودکان نابود می کند. #تربیت_فرزند @asraredarun

دوران کودکی دورانی است که ما به بچه هایمان یاد می دهیم که چگونه عزت را انتخاب کنند نه ذلت را و حاصل این کار عزت نفس است. در زمینه ی عزت نفس بسیار کتاب داریم اما یادتان باشد که این کتاب ها عزت نفس ایجاد نمی کنند این کتاب ها روش را به ما نشان می دهند و این خود ما هستیم که باید عمیقاً روی عزت نفس کار کنیم و آن را به دست آوریم. ما در یادگیری با دو مسئله مواجه هستیم: 1- باید برویم و تحقیق کنیم و وقت بگذاریم و به دست آوریم  2- نه تحقیق کنیم و وقت نگذاریم و فقط تقلید کنیم و کلید بگیریم.  امکان ندارد عزت نفس را با کتاب بخواهید در بچه هایتان بسازید؛ عزت نفس برپایه ی اعتقادات و ایمان و تحقیق خود فرد به وجود می آید. این طور نیست که من به شما کلید و راه حل بدهم و چندتا کتاب معرفی کنم بعد شما مطمئن شوید که بچه هایتان عزت نفس پیدا کردند. برای به دست آوردن عزت نفس باید به آن برسیم، ایمان آوریم و به آن معتقد شویم بعد روش های به دست آوردن اعتماد به نفس را می توانیم در حیطه ی اهمیت و مهارت به دست آوریم. حاضرین: باورها در کجای این ساختار قرار می گیرند؟ پاسخ: باورها در سه حیطه ی بالای ساختار هستند. در کل نظام باورها از حیطه ی اهمیت به بالا است و عزت نفس هم در باورهای ما است. ما اصلاً باور نداریم که عزت نفس داریم. چه قدر عبارت من بدبخت هستم را می گوییم؟ چه قدر بارها و بارها خودمان را در بن بست دیده ایم؟ چه قدر دچار این حالت شده ایم که اصلاً چرا من بدنیا آمده ام؟ من به چه دردی می خورم؟ و هیچ وقت نتوانستیم به این شکل نگاه کنیم که من بدنیا آمده ام چون مأموریت دارم. می توانم مأموریتم را نبینم و اجرا نکنم و سقوط کنم به مراحل پایین ساختار و مخروط؛ و می توانم مأموریتم را ببینم و بالا بروم به سمت اصل و عزت نفس. عزت نفس یعنی من وظیفه ای دارم، من انتخاب شده ام، آمده ام و کاری باید انجام بدهم؛ می توانم انجام ندهم؛ حالا وقتی وارد مبحث مسئولیت شدیم می بینیم که از کودکی این حالت چگونه به وجود می آید. ما راجع به روش به دست آوردن عزت نفس صحبت می کنیم اما باور آن باید در خود شما به وجود آید. @asraredarun

یکی از علل پرخاشگری کودکان، بیش از حد تلوزیون دیدن❗️ برخلاف تصور والدین تلویزیون به کودکان در آموختن زبان کمکی نمی کند. آنچه به ویژه کودکان زیر 2 سال از تلویزیون می فهمند تنها یک سری تصویر و صدای گنگ است که توجه آنها را به خود جلب میکند؛ اما به یادگیری مسایل در آنها کمکی نخواهد کرد. بلکه این کارتون ها بر شخصیت کودک اثر می گذارند هو به صورت برخی رفتارها و ناهنجاری‌ها بروز می‌کند. تحقیقات نشان می دهد که هرچه تعداد ساعت‌های تماشای تلویزیون در کودکان بیشتر می شود، میزان بروز ناراحتی‌های روانی از جمله پرخاشگری و عصبانیت، ترس و استرس و بدخوابی در کودکان افزایش می‌یابد. @asraredarun

با ذهن باز به توانایی کودکان خود نگاه کنید «هر کودکی هنرمند است. مسئله این است که پس از این که بزرگ شد، هنرمند باقی بماند.» پابلو پیکاسو دکتر کلوین تیلور، استاد دانشگاه یوتا و یکی از پیشگامان بزرگ در آموزش افراد تیزهوش و پراستعداد، به مطالب بسیار شگفت‌انگیزی در تحقیقات خود دست‌یافت. وی دریافت که تمام کودکان تیزهوش و خلاق‌اند. برخی در سخنوری خلاق‌اند، بعضی در حرکات بدنی، بعضی دیگر در نقاشی یا نویسندگی و عده‌ای دیگر در شیوه‌ای که با دیگران ارتباط پیدا می‌کنند، یا در سبک سازمان‌دهی. دکتر تیلر مجموعه‌ای از استعدادها را کشف کرد که بسیاری از آن‌ها قبلا هرگز شناخته نشده بود. این نکته بسیار مهمی است زیرا نشانگر این حقیقت است که نبوغ افراد منحصربه‌فرد است و شاید چندان دور از حقیقت نباشد اگر گفته شود که «با تولد هر کودک یک استعداد و توانایی کاملا جدید به دنیا افزوده می‌شود.» @asraredarun

به جای متهم کردن فرزندتان بهتر است نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ بدون شک فرزندتان از ابتدا این‌گونه نبوده و اشتباه‌های رفتاری شما از او یک کودک نق‌نقو ساخته است. یادتان نرود محیط بر کوچک‌ترین رفتارها و عادات فرزندتان اثر می‌گذارد و هر رفتار یا واکنش کوچکی از سوی شما می‌تواند رفتارهایی را در فرزندتان ماندگار کند که تغییر دادن‌شان کار ساده‌ای نیست. شاید در گذشته زمانی‌که حال‌تان خوب بوده یا حوصله نق زدن‌های فرزندتان را نداشتید به خواسته‌های او گوش دادید و اکنون او یاد گرفته می‌تواند با نق زدن به خواسته‌اش برسد. @asraredarun

عیب‌پوشی از کودکان‌ ‌ پوشاندن اسرار، عیب‌ها و اشتباهات کودکان بسیار با اهمیت است.‌ اگر کودکی خطایی و خلافی کرد، به او سرکوفت نزنیم، خطای او را افشا نکنیم، جلوی دیگران آبرویش را نبریم.‌ ‌ انسان باید حافظ اسرار دیگران باشد. هیچ انسانی فطرتاً دوست ندارد عیب و بدی‌هایش بروز کند و ظاهر شود. کودکان نیز شاید از نظر مهارتی از ما کم‌تر بدانند و کم‌تر بلد باشند؛ اما آن‌ها هم مانند ما در ساحت‌های انسانی برابرند. دوست‌دارند با احترام با آن‌ها برخورد شود، دوست‌دارند عزت‌نفس‌شان پایمال نشود، دوست‌دارند دیگران نسبت به آن‌ها خطاپوش باشند و...‌‌ ‌ ‌ البته در ارتباط با همه باید همین‌طور باشیم، ولی در خصوص کودکان باید بیشتر به این امر اهمیت بدهیم؛ چراکه والدین در جایگاه خدای بچه‌ها هستند و بهتر است ما نیز خداگونه با آن‌ها رفتار کنیم و سَتّار باشیم تا آن‌ها نیز خطاپوشی و گذشت را بیاموزند...‌ ‌ «محافظ حریم شخصی و شخصیتی کودک خود باشیم.»‌ ‌ ‌ ‌ شما تا حالا خطاپوشی کردید؟ واکنش فرزندتون چی بود؟‌ و آیا تا حالا آبروی بچه‌تون رو بردید؟ چه حسی بهش دست داد؟‌ ‌ @asraredarun

وارد موضوع #اعتماد_به_نفس می شویم که در حوزه ی مهارت ها است و توانایی ها را می شناسد. به یاد دارید که گفتیم خودپنداره ی واقعی چگونه شکل می گیرد. خودپنداره ی واقعی، اعتماد به نفس واقعی می آورد. اعتماد به نفس واقعی یعنی دیدن توانایی ها و تقویت حیطه ی اهمیت (مهارت ها) . اعتماد به این که من می توانم یاد بگیرم. من همیشه تأکید کرده ام که کار یا عمل را از وجود جدا کنید چه در مورد کودک و چه در مورد خودتان یا دیگران. اعتماد به نفس و عزت نفس مربوط به وجود است، توانایی است. کار را بلد هستم یا نیستم؛ می توانم یاد بگیریم. بنابراین کسی که اعتماد به نفس دارد قدرت این را دارد که کار را از وجود خودش جدا کند یعنی اگر مرتکب اشتباهی شد وجود و شخصیت خودش را زیر سوال نبرد با درک مسئول مسئله را بررسی کند بها پرداخت کند و جبران کند یا اگر کاری را بلد نیست باز وجود خودش را زیر سوال نبرد مثلاً خودش را بی عرضه یا ناتوان تلقی نکند بلکه زمان بگذارد و به دنبال یاد گیری آن برود. بچه ها کاملاً به صورت فطری این قدرت را دارند که کار را از وجود جدا کنند. مادری اذعان می کرد که دائم به کودکش می گوید نمی تونی!! ولی کودک پافشاری می کند که می تونم خوب هم می تونم، بلد نیستم اما می تونم!!!! کودک، کار را از وجود جدا می کند. گاهی که من با بچه ها درگیر می شوم اخم می کنم و محکم میگم برو کنار، قاطعیت را نشان می دهم؛ کودک یک کمی از من بدش می آید و اخم می کنه و میره اما یک کم بعد که حالش خوب میشه میاد و می بینه که من باهاش مشکلی ندارم. بچه ها دید عمیقی دارند در صورتی که بزرگترها دید سطحی دارند. کودک، درون من را می تواند ببیند و حس کند و وقتی به من نگاه می کند می داند که من از درون مشکلی با او ندارم یعنی با وجود او مشکلی ندارم بلکه با کارش مشکل دارم. می داند که این اخم ابروی من اصلاً از درون من نمی آید و بعد ها حتی برایم شیرینی هم می آورند و بوسم هم می کنند چون دقیقاً قدرت تفکیک دارند که من با وجودش مشکلی ندارم خیلی هم دوستش دارم و حتی برایشان این دوگانگی پیش می آید که این سلطانی که منو دوست داره و با من مسئله ای نداره پس چرا اخم می کنه! در حالیکه والدین به خاطر کارِ بچه، وجود او را زیر سوال می برند. @asraredarun

نتیجه محوری ، چیزی که خیلی از ما درگیرش هستیم و باعث میشه از فرآیند غافل بشیم و لذت کافی رو نبریم‌. 👈🏻یکی از مسائل مورد نیاز ما جایگزین فرآیند محوری بجای نتیجه محوری است . تا الان درمورد استفاده از کمک بچه ها و مشارکت گفتیم و الان می‌خوام بگم که ما نیاز داریم به اینکه نگاه خودمون و فرزندانمون رو به سمت فرآیند معطوف کنیم. 🔰وقتی همیشه ، همه چیز ، حاضر و آماده جلو افراد قرار میگیره و در فرآیند مشارکت نمی کنند ، در آینده هم منتظر یک میز و پست و سمت آماده میشینند . فرآیند محوری به ما یاد میده که تلاشی که برای این محصول و نتیجه کشیده شده رو ببینیم و درگیرش باشیم. 🔻مشارکت بچه ها هم هزینه داره هم دستاورد . اما به نظر من دستاوردش خیلی بیشتره و هزینه اش یه زیراندازه و یه دور لباسشویی و ظرف و ظروفی که به کمک هم جمع میکنیم و میشوریم اما در بلند مدت ، دستاوردی داره بنام یادگیری مشارکت... در مشارکت بجای رقابت منفی و حذف بقیه ، همه با توجه به توانمون کمک میکنیم برای رسیدن به نتیجه و همه با هم از نتیجه لذت می‌بریم . 💠یکی از دلایل کاهش میزان مشارکت بعضی آقایون در کار خونه همینه ... همیشه حاضر و آماده دیدند . 🔻حالا من بعنوان مادر ، مشارکت و تعامل رو هم یاد دخترم میدم هم پسرم... هر کدوم به یک شکل. البته انگیزه و علاقه مهمه. سیما رضاییان ‌✅ شما نتیجه‌محورید یا فرایندمحور؟‌ ‌ @asraredarun