اثر محبت افراطی در کودکان عبارت است از: 🔸خودخواهی 🔸کم طاقتی 🔸اتکای به غیر یا وابستگی به دیگران 🔸جسارت به دیگران 🔸ضعف نفس و شکوفا نشدن استعدادهای پنهان کودک #تربیت_فرزند @asraredarun

دادن حق انتخاب و آزادی به كودك در ساختن شخصيت مثبت وسازنده كودك بسيار مهم و اساسی است. اما دادن انتخاب بايد محدود باشد. سوال نكنيد،لباس چی ميخوای بپوشی؟ به او دو یا چند لباس پيشنهاد بدهيد تا كودك گيج نشود و انتخاب برای او آسانتر باشد. مثلا نپرسيد غذا چي دوست داری؟ به او دو حق انتخاب بدهيد تا بعدا با خواستن غذایی خاص مجبور به نپذیرفتن آن نشوید! حد آزادی به كودك تا جايی است كه باعث آسيب به خود يا ديگری نشود و به حقوق كسی تجاوز نكند.

چقدر بچه ها را در جریان حوادث اخیر قرار دهیم؟ حادثه تروریستی شاه چراغ که رخ داده بود مهمترین دغدغه ی مادرانه ام این بود که مواجهه پسر دبستانی ام با این اتفاق چگونه باشد؟ اصلا لازم است از این قضیه که طبیعتا مشوش کننده است خبردار شود؟ خب اگر در مدرسه و محیط بیرون، از کسی دیگر قضیه را بشنود آن هم با روایتی نامناسب سنش چطور؟اگر برای رشد در مسیر تربیتی الهی اش لازم باشد که آگاه باشد از این گونه قضایا تکلیفم چیست؟ خلاصه هی پیش خودم فکر می کردم و در ذهن خودم فک می زدم که یکدفعه شبکه ی حاکم بر خانه ما تکلیف را برایم یکسره کرد. شبکه ی پویا که روشن شد گوشه ی بالای صفحه تلویزیون پیام ایران تسلیت و آرتین کنارتیم اولین چیزی بود که برایم جلب توجه کرد. و البته انگار زودتر از من توجه پسرم را جلب کرده بود، قبل از این که من چیزی بگویم سریع پرسید که مامان آرتین کیه؟ ایران تسلیت برای چیه؟ برایش از حادثه ای که پیش آمده بود توضیح مختصری دادم. اما خب نه شبکه ی پویا ول کن قضیه بود و نه سوالات پسرم. مثلا شبکه پویا اعلام کرده بود که بچه ها برای آرتین نقاشی بکشند تا در تلویزیون نشان داده شود، و پسرم هم با چهره ای که داد می زد علامت سوال های ذهنش را، گفت:" آخه مامان الان مثلا نقاشی به چه درد بچه ای می خوره که این قدر ناراحته که دیگه مامان و بابا و برادر نداره؟ به نظر من که حتی یک توجه کوچیک هم آرتین نمی کنه به این نقاشی ها." بگذریم از ادامه ی ماجرا و ارتباط مستقیم شبکه ی پویا با بیمارستانی که آرتین آنجا بود... حالا نمی دانم تکرار و تکرار این حادثه هاکه بسته به نوع مدیریت ما می تواند بر روی آرامش ما و خانواده مان عامل یا غیر عامل باشد، مثل همین حوادث ایذه، اصفهان و مشهد آیا باعث شده حساسیت های مادرانه برای حفظ آرامش و امنیت روانی بچه هایشان کمتر شود یا حتی زیادتر، اصلا نمی دانم هنوز هم پسر بچه ی دوست کاشانی ام که بعداز حادثه ی تروریستی شاهچراغ مادرش را برای رفتن به امامزاده ی شهرشان همراهی نکرده بود و از مادرش خواهش کرده بود که تو هم نرو چون با تیر می زنندت، هنوز هم امامزاده می رود یا نه. همه ی این دغدغه ها باعث شد که قضیه را از دیدگاه یک کارشناس خبره و کاربلد بررسی کنم. با یک سوال کلی گفتگویمان را با خانم مرزانی کارشناس تربیتی، آموزشی و مدیر محتوای مجموعه موج کودک شروع کردیم. اینکه چقدر بچه‌ها را در جریان حوادث اخیر قرار دهیم؟ خانم مرزانی توضیح می دهد:"اتفاقات و مسائل اجتماعی، تلخ یا شیرین بخش مهمی از زندگی ما و فرزندان ما هستند. اگر چه که ما معمولا ترجیح می‌دهیم تا حد ممکن بچه‌ها از آسیب‌های این فضا در امان باشند ولی نوع مواجهه‌ی درست بچه‌ها با این جنس مسئله‌ها هم موضوع مهمی برای والدین و خانواده‌هاست. در مسائل اجتماعی و فرا خانوادگی و انتقال آن به بچه‌ها به دو موضوع خیلی مهم باید توجه داشته باشیم؛ موضوع اول امنیت، و موضوع دوم هویت ملی و نقش من در جامعه.

ویژگی والدین خوب ۲. شما از هم پشتیبانی می‌کنید. توافق والدین روی هر تصمیمی مهم‌ترین چیز است، بله، ولی به همین جا ختم نمی‌شود. اگر همسرتان همیشه تنها کسی است که برنامه‌ها و تصمیمات‌ مشترک‌تان را اجرا می‌کند، برای کودکان‌تان یک طرفه به نظر می‌رسد. هر دو باید در نقش مجری مشارکت کنید، یا با هم انجام دهید یا به نوبت. ۳. شما با انجام کار به روشی دیگر موافقت می‌کنید. همیشه شما چگونگی مراقبت از کودکتان را از نزدیک و چشم به چشم نمی‌بینید. با این وجود هرگاه تصمیم می‌گیرید در مورد نحوه ی مراقبت از او مصالحه کنید، فقط اطمینان حاصل ‌کنید هر دو به یک راه‌حل رسیده‌اید که می‌توانید با آن کنار بیایید. برای بعضی‌ از تیم های والدین، همیشه این کار را کسی انجام می‌دهد که بهترین و قوی‌ترین اقدام را احساس می‌کند (به عنوان مثال، همسرتان ممکن است بگوید، «نمی‌دانم که درست است، ولی حس‌ام می‌گوید درست است- ممکن است اجازه بدهی به این روش انجام بدم») برای بعضی دیگر، فقط باید مرور شود آخرین بار چه کسی آن مراقبت را انجام داده است و حالا فقط باید جاها عوض شود.

اگر به شما بگویند از یک روز رفتارتان با فرزندتان فیلم تهیه شده، از دیدن آن به شما حسی خوبی دست می دهد وبه خود افتخار می کنید؟ یا خجالت زده می شوید و احساس گناه می کنید؟ مغز کودک شما هر روز از رفتار شما فیلم تهیه می کند ودر مغز خود ذخیره می کند و در آینده این فیلم ها را در مسیر زندگی خود تکرار می کند. آگاهانه انتخاب کنید چه رفتاری را تا آخر عمر می خواهید در ذهن فرزندتان حک کنید.

وقتی در جهت رفع نیازهایی کودک می‌کوشیم او به دنیای پیرامون خود اعتماد می کند و آن را محل امنی می یابد. اگر می خواهیم کودک نوپا لجباز نشود نیاز داریم محیط او را امن کنیم، نه اینکه وسایل دم دست او باشد و از او بگیریم؛ به عبارت دیگر نباید با انواع منع شدن روبرو شود و مرتب "نکن" و "دست نزن" را بشنود. فردی که به دنیای اطراف خود و دیگران اعتماد می کند به توانایی های خودش نیز اعتماد می کند و با شما بهتر همراهی می کند....

چقدر بچه ها را در جریان حوادث اخیر قرار دهیم؟ #امنیت،پایه ای ترین نیاز انسان برای زندگی. اصطلاحات امنیت و آسیب های این فضا، ناخودآگاه ذهنم را می کشاند به سمت آرتین و اینکه واقعا چقدر طول می کشد که این بچه که در یک لحظه جلوی چشمانش پدر ومادر و برادرش را از دست داده، بازهم امنیت خاطر و آرامش را احساس کند! خانم مرزانی ادامه می دهد: امنیت داشتن و امنیت خاطر بعنوان پایه‌ای‌ترین نیاز انسان برای زندگی، ثبات و رشد است که به مراتب برای بچه‌ها اهمیت بیشتری دارد. در موضوعات مختلف باید به این نکته توجه کنیم که نباید به امنیت خاطر بچه‌ها آسیب وارد شود. محیط خانه، بعنوان امن‌ترین مکان برای بچه‌ها نباید در این شرایط ناامن شود، وقتی بچه‌ها در محیط خانه ،در کنار پدر و مادر امنیت را حس کنند، در ناامن‌ترین نقطه‌ی دنیا هم که باشند، باز هم احساس امنیت می کنند. # چند مورد ایجادکننده حس ناامنی برای روحیه ی بچه ها حالا خانم مرزانی که خودش هم مادر است و خوب می فهمد دغدغه های مادرانه و البته صبورانه این روزهای مادران ایران عزیز را، ریز تر و مصداقی تر برایمان توضیح می دهد و می گوید:" چند مورد از اتفاقاتی که در حوادث اخیر برای روحیه‌ی لطیف بچه‌ها ممکن است احساس ناامنی ایجاد کند را بشماریم: 1. شنیدن و دیدن اخبار تلخ و نگران‌کننده در حضور بچه‌ها،گاهی ممکن است احساس کنیم بچه‌‌ی چهار، پنج‌ساله‌ی من که چیزی متوجه نیست پس کلا اخباررا از تلویزیون می‌بینم، یا با صدای بلند از گوشی دنبال می‌کنم، در صورتی که شنیدن و دیدن این اخبار که بچه‌ها را با آسیب‌هایی به جامعه‌اش یا ضربه زدن به آ‌دم‌ها روبرو میکند، برای بچه‌ها در این سن و حتی سنین پایین‌تر تشویش و اضطراب را به دنبال دارد. ۲. دنبال کردن درگیری‌ها و توقف در محیط بیرون از خانه؛گاهی ممکن است در حضور بچه‌ها صحنه‌ی درگیری را در محیط بیرون از خانه ببینیم، که توقف و دنبال کردن ماجرا هیچ لزومی ندارد. ۳.توصیه ‌های مکرر به بچه‌ها نسبت به حوادث اخیر؛شبها اغتشاش میشه باید زودتر بریم خونه، مراقب باش کسی نزدیکت نشه و … اینها مکالماتی هست که گاهی برای مراقبت از بچه‌ها با آنها داریم و چیزی جز احساس ناامنی و ترس برایشان ندارد. باید سعی کنیم با وجود حوادثی که در بیرون از خانه در جریان است، محیط خانه را با دور نگه‌داشتن از اخبار تلخ و توصیه‌های نگران کننده به بچه‌ها امن کنیم تا زندگی عادی بچه‌ها به راحتی ادامه پیدا کند."

نوزادتان كه به شش ماهگي رسيد بايد خانه را برای كودك كنجكاوتان امن كرده باشيد. وسايل شكستني و خطرناك از دسترس او دور باشد. كودكان عاشق بازي كردن با وسايل آشپزخانه هستند، بايد كابينت يخچال و اجاق گاز امن براي رفت و امد كودك باشد. در دستشويي، پودر لباس شويي صابون خمير دندان و دستمال كاغذي از دسترس كودك خارج باشد. كشوي كمد براي كودك تبديل به پله هاي خطرناك ميشود. تلويزيون، كامپيوتر، و وسايلي كه بزرگسالان به آن توجه مي كنند رقيب بزرگي براي كودكان هستند پس طبيعي است كه تلاش كنند به آنها آسيب برسانند. "نه" گفتن برگ برنده شماست. آنها را صرف مراقبت از وسايل منزل نكنيد. كودكان دانشمندان كوچكي هستند كه بايد محل زندگي خود را كشف كنند. هنگامي كه خرابكاري ميكنند يادتان باشد كه اين شما بوديد كه فراموش كرده ايد محيط را امن نگه داريد.

فواید بازی پازل برای کودکان👇 🔺تمرکز 🔺هماهنگی چشم و دست 🔺خلاقیت کودک 🔺اعتماد به نفس 🔺تقویت دقت 🔺رشد ذهنی و هوشی 🔺سرگرمی و نشاط

برخوردهای «حالی به حالی» والدین با بچه ها آسیب زننده ترین رفتار با آنها است! در این برخورد والدین هر موقع حال خودشان خوب باشد، با فرزند خود برخورد خوبی داشته و هر زمان حالشان بد است، او را تخریب می‌کنند! تا زمانی که والدین با این شیوه "حالی به حالی" با فرزندشان برخورد کنند، او در مورد تصمیم هایش گیج می‌شود و فکر می‌کند مشکل از اوست و این شیوه غلط تربیتی به نسل‌های بعدی نیز تعمیم می‌یابد همانطور که رفتارهای غلط امروز والدین نیز نشان‌دهنده همین تربیت نادرست نسل ‌های گذشته است.