#انیمیشن #اتمیزه_شدن و #تنهایی_انسان ها چگونه در ساحت استفاده از گوشی ها محقق می شود؟ ۱.فیگورهای اینیستاگرامی ۲.افسردگی های پشت صحنه ۳.تنهایی و غربت ۴.خیلی دور با نزدیکان ۵.بی عاطفگی و بیرحمی اندوریدی ۶.سقوط تمدنی @andisheengelabi

لایوهای اینستاگرام نیازمند فضای امن است نه امنیتی #شعور_سواد_رسانه‌ای وسیع‌تر از مهارت‌هاست 🔹شعور سواد رسانه‌ای وسیع تر از مهارت‌هاست؛ چراکه سواد رسانه‌ای به کاربر می گوید که چه محتوایی را با چه هدفی ببیند و حتی در مقابل با محتوا و تولیدات چه واکنشی باید داشته باشد. 🔹پیش از این زمانی که فردی خلوتی را پیدا می‌کرد، باید از جمع می‌رفت، اما هم‌اکنون به‌گونه‌ای شده که آن خلوت ممکن است در داخل جمع اتفاق بیفتد یعنی کاملا از جمع #ایزوله است و فرد با دیگرانی ارتباط دارد که پیش از این برای ارتباط با آنها باید به جمع آنها می رفت، اما امروزه #خلوتش در میان جمعی است که به صورت مجازی با یکدیگر در ارتباط هستند. 🔹ما در فضا مجازی ضعف های اساسی در امن کردن برای استفاده عام داریم، همانطور که شهر را برای زندگی مردم امن می کنیم باید #فضای_مجازی را هم تبدیل به محیطی امن برای کاربران کنیم. البته منظور از امن کردن، ایجاد فضای امنیتی نیست و این دو کلمه نباید با یکدیگر اشتباه شود؛ امن از این جهت که افراد بدون هیچ دردسری بتوانند از فرصت های فضای مجازی بهره مند شوند. 🔹افزایش مهارت به تنهایی کافی نیست چراکه مهارت بخش کوچکی از سواد رسانه ای است. #سواد_رسانه_ای وسیع تر از مهارت ها به شمار می رود چرا که در این نوع سواد کاربر می تواند بداند که محتوا با چه هدف و منظوری تولید شده و در پشت صحنه تولید آن چه خبر است. او به واسطه این نوع سواد می تواند فضا را درک کند؛ چراکه درک این فضا سخت است و دانش و معارف بسیار می طلبد. 🔹مهارت توسعه یافته در کنار سواد رسانه و دانش مناسب می تواند کاربر را در فضای مجازی به ویژه لایوهای اینستاگرامی در امان نگهدارد. زمانی که مهارت و سواد در کنار هم باشند، بهتر می توان مصرف کننده را به سمت محتوای مفید سوق داد. 🔹متأسفانه برخی از لایوهای اینستاگرامی یک سری #سبک_زندگی را تغییر می‌دهند، از مدل پوشش گرفته تا نظر کارشناسی دادن درباره هر موضوعی. در واقع بسیاری از افراد پرمخاطب در لایوها در مورد هر چیزی نظر می دهند .مصرف کننده نیز به نوعی مشوق تولیدکننده است، یعنی او با شرکت در لایوهای اینستاگرام به نوعی به صاحب آن لایو #اعتبار می بخشد؛ بنابراین مخاطبان اینستاگرام باید مراقب باشند با شرکت در لایو چه کسانی چه اعتباری به آن‌ها می‌دهند. #دکترحسن_خجسته ✅متن کامل این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید: 👉 http://fna.ir/ex1n9k @andisheengelabi

پساکرونا-نظم نوین جهانی #سواد_رسانه #سواد_رسانه_ای #ایلومیناتی #کرونا_ویروس #کرونا @andisheengelabi

#یونس_شکرخواه 🔸 #فلسفه_سواد_رسانه_ای اعاده عدالت است. 🔸️جنگ واقعی در فضای مجازی امروز تلاش برای #تغییر_واقعیت_ها است. 🔹️برخی فکر می کنند سواد رسانه ای یعنی فرق خبر و مصاحبه .یا فرق فرمت های مختلف یک عکس 🔹️ #سواد_رسانه‌ای یعنی بدانیم محتوایی که می‌آید #از_چه_سکویی پرتاب شده و کجا #فرود می‌آید؛ یعنی #ناعدالتی را در متن روشن کنیم؛ #رمزگشایی و #واکاوی کنیم..من انرا #اعاده_عدالت می نامم. بین سواد رسانه ای و #سواد_دیجیتالی تفاوت بسیار است. 🔹️سواد رسانه ای الزاما دانش بکار گیری ابزارهانیست. وبلاگ باز کردن و نوشتن آکنون راحت است..سواد رسانه ایده دسترسی به پدیده های نوین نیست. همچنان که بین سوشال مدیا و سوشال نتورک تفاوت است سوشال مدیا می‌تواند رسمی باشد ولی سوشال نتورک، هرگز. 🔹️متأسفانه کلمات در عرصه فضای مجازی به سهو یا به سبب بی‌اطلاعی، به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. شبکه اجتماعی سوشال نتورک است و رسانه اجتماعی سوشال میدیا جنگ واقعی در فضای مجازی برای تغییر واقعیت است . 🔹️الان کشورها دو چهره دارند؛ یکی روی زمین و یکی تصویر فضای سایبریشان. شما کشوری مثل کره شمالی را ندیدید اما به واسطه تصویری که رسانه‌ها از کره شمالی ساخته‌اند از آن می‌ترسید. 👈بخش هایی از گپ دکتر یونس شکرخواه، در لایو #اینستاگرام صفحه یونسکو ایران @andisheengelabi

🔴 تحلیل فیلم آخرالزمانی #هنر_جنگ ۲۰۱۶ 👤 بخشی از سخنرانی امین بسطامی ⁉️ #نمادهای_مذهبی چگونه در تسخیر #ضدقهرمان ها در می آیند؟ ❌ چگونه اعتقاداتمان خراش برمیدارد و روحمان هم خبر ندارد.. #آینده_دینی بشر چگونه #روایت می شود و به تصویر در می آید؟ @andisheengelabi

✍️ #یادداشت_رسانه_و_جامعه ✅ مصرف نمایشی و نمایش مصرف در اینستاگرام" 🔸در مواجهه با شبکه‌های اجتماعی، مخصوصا شبکه‌ی اینستاگرام، با چند الگو برای عکس‌برداری از زیستِ فردی روبه‌رو خواهیم شد. الگوهایی چون: «عکسِ فرد در مهمانی‌ها و جشن‌ها»، «عکس از غذا، در خانه و یا در رستوران»، «عکس با آرایشِ بسیار و لباس‌هایی عموما جدید و مطابق با مدِ روز»، «عکس از وسایل شخصی لوکس» و الگوهای بسیارِ دیگر. تقلید از این الگوها نیز، بنا به طبقه اقتصادی هر فرد، شدت و ضعف‌‌هایی دارد. این الگوها چگونه و با چه انگیزه‌ای ساخته می‌شوند؟ 🔸یادداشتِ حاضر در پی نزدیک شدن به پاسخ‌هایی است که شاید بتواند تبیینی از این پدیده بدست آورد. بنظر می‌رسد که الگوهای (غذا،لباس مارک، آرایشِ صورت، وسایل شخصی لوکس)، الگوهایی هستند که ابتدا در افرادِ طبقات بالادستی (طبقه مرفه) به اجرا در می‌آید و سپس به نوعی ارزش تبدیل می‌شود و بعد از آن است که به طبقات پایین دستی انتقال می یابد . 🔸گسترش این رفتار را می‌توان با مفهوم مد توضیح داد؛ رفتارِ پر تکرارِ موقتی‌یی که خیلی سریع، پیدا می‌شود و گویی زمانی که به طبقاتِ مختلف ( مخصوصا طبقات پایین دست) رسوخ کرد، ناگهان ناپدید می‌شود. رفتاری که اگر از منظر زیملی به آن بنگریم، به جهت ایجاد تفاوت، پیدا می‌شود. 🔸 #زیمل معتقد است: «به محض اینکه طبقات پایین، شیوه‌ی طبقات بالا را کپی می‌کنند، طبقات بالا آن شیوه را تغییر داده و خود را با شیوه‌‌ای جدید تطبیق می‌دهند و در این حالت است که تفاوت را با توده‌ی مردم حفظ می‌کنند و این بازی به همین صورت ادامه می‌یابد». از منظر زیمل ، طبقه‌ی بالادستی به این سبب الگوهای تولیدی را سریعا جذب می‌کند، که به دنبالِ ایجادِ تمایز میان خود با طبقاتِ پایین دستی است. همچنین گویی منزلتی را نیز از این تمایز بدست می‌آورد. منزلتی که به ناتوانی طبقات پایین دستی گره خورده است، زیرا که او نمی‌تواند براحتی و سریعا آن الگو را تقلید کند و مجبور است آن را در بهترین حالت، در سطحی پایین‌تر تجربه کند. 🔸به الگوهای تصویری شبکه اجتماعی اینستاگرام نیز می‌توان از چنین منظری نگریست؛ رفتارهایی که برای ایجاد تفاوت و یا ایجادِ منزلتِ اجتماعی ایجاد می‌شود و هنگامی که این رفتار، به طبقاتِ مختلف رسوخ کرد، تغییر می‌کند، زیرا که از هدفِ اولیه خود، یعنی ایجاد تمایز دور شده است. برای مثال، هنگامی که رفتارِ عکس گرفتن فردِ متعلقِ به طبقه‌ی بالادستِ اقتصادی از غذای رستورانِ لوکس، به طبقه‌های پایین دست نیز سرایت کرد و آنان نیز، حتی در سطحی پایین‌تر، از غذاهای ارزانِ‌تر رستوران خود عکس گرفتند، دیگر کارکرد اولیه‌ آن رفتار از دست می‌رود و تبدیل به #شباهت می‌شوند تا #تمایز. 🔸این‌گونه است که چنین رفتارِ پر تکراری، کم‌کم می‌تواند کم‌رنگ شود و مثلا جای خود را به عکس گرفتن از #حیوانِ_خانگی بدهد و یا عکس گرفتن در کنارِ خودروی شخصی و یا ویلا و منزلِ لوکس شخصی. گویی این طبقه‌ی بالادستی است که بازی را آغاز می‌کند و هنگامِ همه‌گیر شدنش، میدان را برای مدتی ترک می‌کند تا با استراتژی جدید، دوباره پا به میدان بگذارد؛ استراتژی‌یی که فاصله‌ او را با افرادِ دیگر حفظ خواهد کرد. 🔸گویی فردِ متعلقِ به طبقه‌ی بالادستی دیگر با انباشتِ سرمایه و مصرف ارضا نمی‌شود و نیازمندِ یک رفتارِ جدید است تا هویتِ فعلی‌اش را درک کند و از آن لذت ببرد و همچنین به خود و دیگران، وجود آن #هویت را در زبان و رفتار بازتولید کند. در چنین وضعیتی است که مصرف، جنبه‌ی نمایشی به خود می‌گیرد تا لذتِ جدیدی را به لذت‌های گذشته اضافه کند و همچنین هویتِ متمایز را به « دیگری» بیرون از طبقه، گوش‌زد کند. 🔸تورستین وبلن معتقد است که: «ثروت برای اینکه برای فرد منزلت بیشتری به همراه آورد باید بصورت #متظاهرانه به نمایش گذاشته شود. طبقه مرفه علاوه بر بدست آوردن ثروت و به تبع آن قدرت، ‌همواره در پی نشان دادن این ثروت برای کسب افتخار اجتماعی بوده‌اند. این تظاهر در ابتدا بصورت «فراغت خودنمایانه» از طریق اشتغال فرد به کارهای غیرتولیدیست، زیرا کار مولد تنها متعلق به طبقات پائینتر بوده». 🔸در مجموع می‌توان چنین استدلال نمود که میلِ به #نمایش_مصرف، در پرتویِ خواست کمپانی‌های گوناگون، الگوهایی را جذب و حتی تولید می‌کند که ابتدا توسطِ افرادِ این طبقه‌‌ی قدرت‌مند اقتصادی تجربه می‌شوند و هنگامی که به سایر طبقات سرایت کرد، تغییر می‌کنند و الگوهای جدید، جای آنها را می‌گیرند. و حال چه فضایی بهتر از شبکه‌ اجتماعی #اینستاگرام که مهم‌ترین علتِ وجودی‌اش، نمایش است. نمایشِ هر آن‌چه فرد در زیستِ خود به دنبال آن است. 🖌مسعود ریاحی @andisheengelabi

#مصرف_نمایشی بشر، حاصل زندگی اینستاگرامی است و چون متظاهرانه و فاقد عمق کافی می باشد، #خلوت_های_بشدت_افسرده ای را در پی دارد و رهآوردش پیام های پرتکرار و پیج_های موازی و #فیگورهای_مصرفی_گردشی در فضای مجازی است که جهت پوشش و فرافکنی بحران هویت و #کنترل_تنهایی است.. #بازگشت_به_معنویت @andisheengelabi

#یادداشت_رسانه ✍️تفکر انتقادی عجب حکایتی است این فضای مجازی! کاربران شبانه روز بدون وقفه در معرض بمباران انبوه اطلاعات جعلی قرار دارند. اطلاعات غیر واقعی در مواقعی دستمایه تصمیم‌ها و قضاوت‌ها قرار می‌گیرد. ادراک، نگرش و رفتار کاربران و زندگی شهروندان را متأثر کرده و در مواقعی آثار زیان‌بار غیر قابل جبران بر جا می‌گذارد. صواب آن است که در فضای دوم چیزی را گز نکرده پاره نکرد. نان کسی را بی‌جهت آجر نکرد و در مواقع ضروری آب را از سرچشمه بست. ورود به این فضا مستلزم آمادگی‌ها و حضورهایی است که در غیاب آنها، مهمانان ناخوانده‌ای پشت ماشین فکری هر یک از ما نشسته و در مسیر مورد نظر خود هدایت میکنند. در بازار مکاره فضای دوم (فضای مجازی)، سطح مردم فریبی و #دستکاری_اطلاعات به مراتب گسترده‌تر و چالش برانگیزتر از فضای اول (فضای واقعی) است. فناوری اطلاعات سطح پیچیدگی‌های اطلاعاتی را بسیار افزایش داده و در مواردی قدرت تمیز کاربران برای تشخیص صحت پیام‌ها،کمکی نمی‌کند و فرد را تسلیم و قربانی پیام‌های فیک میکند. تفکیک #فراواقعیت‌ها از واقعیت‌ها چندان سهل نیست. هر روز خبرهایی از فضای دوم منتشر میشود که همگان انگشت حیرت را بر دندان می‌گیرند. افرادی در دام کلاهبرداران اینترنتی اسیر شده و یک شبه زندگی را باخته‌اند. یکی در زمینه تجارت، یکی دیگر در زمینه دوستی، یکی اعتماد به #اطلاعات_جعلی، یکی افشای اطلاعات زندگی شخصی، فریب نیرنگ‌های افراد بی‌نام و نشان را خورده و اسیر دام‌های فریبنده آنان شده‌اند. افرادی از همین طریق به صفوف تروریست‌ها درآمده و موقعیتی بهتر از یک قاتل نصیب آنان نشده است. کاربرانی ارتباطات اجتماعی آن‌ها با دوست، فامیل و دیگران دچار سوءتفاهم شده است. اخباری از این دست کم نیستند. زیست در فضای دوم به مراتب پیچیده‌تر از زندگی در فضای اول است. همان گونه که زندگی در فضای واقعی بدون کسب مهارت‌ها و پرورش دائمی آنها ناشدنی است، در فضای مجازی کسب مهارت‌ها ضروری است وگرنه چه بسا کاربران در تورهای زهرآگین شیادان و کلاهبرداران گیر افتند. یکی از مهارت‌های بسیار مهم برای زیست آگاهانه در فضای دوم « #تفکر_انتقادی» است. در فضای دوم جنس کسب و کارها از نوع اطلاعات و دانش است و مهارت اصلی برای زندگی در این فضا «تفکر انتقادی» است. کاربران باید توانایی‌های فکری خود را افزایش دهند. با انواع نیرنگ‌ها و پیام‌های فریبنده آشنا شوند تا از گزند آسیب‌ها مصون بمانند. خود را بی‌جهت در معرض پیام‌های آسیب‌زا قرار دادن و بدون دریافت هیچ گونه مابه ازا به خود و دیگران ضرر رساندن از عقلانیت و خرد ورزی به دور است. عقلانیت ایجاب میکند بدون تشخیص، تحلیل و ارزیابی اطلاعات متقاعد نشویم و با «خودتجهیز‌سازی، خودنظارتی، خودکنترلی و خودارزیابی» با #اطلاعات_فیک و آلوده مقابله‌کنیم. شرط اساسی زیست در این فضا این است که قدرت تفکر و استدلال را بارور کنیم، بی‌جهت مهر تأیید بر اندیشه‌های دیگران نزنیم یا بی‌جهت به اندیشه‌های دیگران حمله نکنیم. ورود به حوزه‌های ناشناخته به ابزارهای مجهزتری نیاز دارد. کاربرانی که در این فضا زیست میکنند، باید خود را به مهارت تفکر انتقادی مجهز کنند. تا از این رهگذر از #اطلاعات_بیهوده و جعلی جلوگیری و به اطلاعات قابل اعتماد دست یابند. بدون داشتن تفکر انتقادی حرکت کردن در وادی پرسنگلاخی مانند فضای مجازی، مشکلات ریز و درشتی را در کمین کاربران قرار می دهد و چه بسا که زندگی آنها را دچار تنش‌های ناخواسته کند. تفکر انتقادی، یعنی به حرکت درآوردن قدرت تفکر و بارور کردن اندیشه و به مثابه چراغی است که با تاباندن نور برتاریک‌خانه‌ها از جانشین شدن ادعاها بر جای واقعیت‌ها جلوگیری‌می‌کند. تفکر انتقادی یعنی #خوددروازه‌بانی_اطلاعات و وارسی اجمالی ادعاها و اجازه ندادن به هر پیامی برای عبور از #دروازه‌های_اطلاعاتی است. تفکر انتقادی یعنی این که برای حفاظت از ارزش‌ها، هنجارها و باورها، حریم حفاظتی ایجاد کرده و از فرو غلتیدن در دام‌هایی که توسط دیگران ساخته و پرداخته شده است، پرهیزکنیم. باید در انتخاب #مراجع_فکری و مجازی اطلاعات و به ویژه منابع اطلاعات دقت کرد. در اولین مواجه با مطالب دیگران اعمال سطحی از شک و تردید درباره پیام‌ها و بدون سوگیری شخصی و تعصب فردی یا گروهی درباره موضوع فکر کردن ضروری است. پرسشگری لازمه کنشگری در فضای دوم است. به ویژه طرح سؤال‌هایی درباره چرایی و چگونگی پیام‌ها، خبرها، رخدادها و هر گونه اطلاعات در این فضا ضروری است. دکتر‌حجت‌الله عباسی @andisheengelabi

#یادداشت_رسانه 🔎چهارضلعی بحرانی فرهنگ در سونامی کرونا رهآورد کرونا برای جامعه دینی ما چه بوده و شاخص سهام چه مقولاتی در بازار فرهنگی و تربیتی و تمدنی مان امکان سیر نزولی داشته و جای تامل جدی دارد؟ درواقع با سونامی کرونا چه شده ایم یا تبدیل به چه موجوداتی در حال شدن هستیم؟ #آموزش_ازهم_گسیخته آموزش از مقولاتی است که خیلی واضح دچار ضعف و لاغری شده و مجازی شدن تعلیمات هم بدلیل #فقدان_پیوست_تربیتی و حضور معلمان و مربیانی صبور و دلسوز، گسستی جدی در تربیت یک مردم آموزش دیده و بافرهنگ می باشد. #بحران_شخصیت_نمایشی بدلیل وسعت زمانی که در اختیار عموم مردم برای حضور در فضای مجازی ایجاد شده، میل به دیده شدن و #خودشیفتگی بدلیل فقدان شاخص های هویت ساز و #مهارت_های_رسانه_ای، اوردوز نموده و ماحصل آن به تعبیر گافمن، شخصیت های نمایشی و کاریکاتوری است که در قالب لایوهای پرتعداد اینستاگرامی قابل مشاهده و ارزیابی است. #معنویت_ازدست_رفته موردسوم آسیب دیده در کش و قوص کرونایی، معنویت ازدست رفته می باشد. منبع و مرجع معنوی مردم ما، مساجد و هیئات و زیارتگاه هایی است که در کنار مدارس و آموزشگاه ها، مهرتعطیلی بر پیشانی شان خورده و جامعه ازین لحاظ نیز دچار فقدان جدی گشته و به نحیف شدن #تربیت_معنوی_الگوپایه با محوریت منابر و مساجد دچار شده است. #فقدان_خودتعمیم_یافته نکته چهارمی که عامل انسجام اجتماعی در جامعه دینی ما بوده و برخلاف دنیای مکانیکی و اتمیزه شده غربی، مقوله قدرت در سیستم ما را عینیت بخشیده و حمایت می کند، فرهنگِ خودِتعمیم یافته(انسان ایثارگر و درفکر همنوع) می باشد که با شرایطی که کرونا رقم زده و در صورت ادامه دار بودن قضیه، به #فردیت_لجام_گسیخته و سوبژکتیویسم مهارنشده تبدیل خواهد شد. مفاهیم و معانی دیگری نیز قطعا مورد تهاجم جدی قرار گرفته اند و در مناسبات جدید بین المللی چه بسا تحولات جدی در معانی، سوژه ها،‌ساختارها و فراروایت ها صورت بگیرد که نیازمند #مساله_شناسی، چشم اندازنویسی و راهبردسازی است تا در رقابت تمدنی، #مزیت_های_رقابتی قابل توجهی بتوانیم برای عرضه جهانی داشته باشیم. 🖌علیرضامحمدلو @andisheengelabi

🔷 #آینده_شناسی_رسانه_ها 📚 کتاب‌ های آینده مبتنی بر تکنولوژی #واقعیت_افزوده که به سرعت در حال جا باز کردن است ❓ شرایط زیست رسانه‌ای در آینده بسیار متفاوت خواهد بود آیا بشر آمادگی آن را دارد ؟؟ @andisheengelabi

🎯 مقاومت در برابر گوگل شاید سخت‌تر از مقاومت در برابر ارتش نازی باشد — مسابقۀ بی‌پایان بر سر جمع‌آوری داده‌ها از زندگی شخصی ما شکل جدیدی از قدرت را به وجود آورده 📍سرمایه‌داری مدت‌هاست که خود را مدافع سرسخت حیطۀ خصوصی و آزادی‌های فردی می‌داند. اما در سال‌های اخیر به نظر می‌رسد این پیوند قدیمی به نفعِ سودی بزرگتر از هم گسسته است. سرمایه‌داری این‌بار با شرکت‌هایی عقد اخوت بسته است که بیشترین توانایی را برای رسوخ به شخصی‌ترین لایه‌های وجود ما از خود نشان دهند. از این پیوند تازه شکل جدیدی از قدرت متولد شده است که کتابِ قطور شوشانا زوبف، «عصر سرمایه‌داری نظارتی»، تلاش کرده است تا ماهیت آن را برملا کند. 🔖 ۴۲۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۲۵ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: http://tarjomaan.com/barresi_ketab/9717/ 🔗 @andisheengelabi

🎯در عصر #توجه، شما #تمرکز کنید! 🔹حتما تا به حال شده تصمیم گرفته باشیم کاری را انجام دهیم اما نوتیفیکیشن‌ها، صدای تلویزیون، عکس روی جلد یک مجله و... حواسمان را پرت کرده باشد. این همان چیزی است که از آن به عنوان #حواس_پرتی_دیجیتال یاد می‌کنیم؛ موقعیتی که مدام توجه ما به سمتی جلب می‌شود و اساسا تنازع برای جلب توجه کاربران نیز بین غول‌های فناوی در جریان است. هر کسی توجه بیشتری را جلب کند، ماندگارتر خواهد شد. پس #توجه‌ ما امروز کالای گرانبهایی است. 🔹اما این سکه، روی دیگری نیز دارد. ما خیال می‌کنیم که به‌خاطر توجه بیشتر، در حال دریافت اطلاعات بیشتر نیز هستیم اما به هزینه‌ای که برای این توجه پرداخته‌ایم توجه نداریم. در زمانه‌ای که از عصر «رسانه‌های آنلاین آزاد» به عصر «رسانه‌های آنلاین همه‌جا» رفته‌ایم، به قدر در معرض اطلاعات گوناگون برای جلب توجه قرار گرفتیم که در واقع می‌توان ادعا کرد #آن‌قدر_می‌دانیم_که_انگار_نمی‌دانیم! 🔹پوریست اقتصاددان، توجه را یک نوع «پول رایج» دانسته که بسیاری از مشخصات پول را داراست. کسانی که آن را ندارند، آن را می‌خواهند. کسانی که دارند بیشتر می‌خواهند. می‌توانید آن را تجارت کنید؛ می‌توانید آن را بخرید و... 🔹تکنولوژی های دیجیتال در حال تربیت نسلی #حواس_پرت و #دیجیتال‌زده است که توجهش جای تمرکزش را گرفته است. نسلی که در مدل بازاری «توجهت را بده اطلاعات را بگیر» اسیر شده است و نمی‌داند نتیجه داشتن اطلاعات بدون تمرکز می‌تواند ورود به تونل نادانی باشد. ✍️سطرهایی از مقاله «مغز آنلاين؛ چگونه رسانه‌هاي آنلاين مي‌توانند نگرش شناختي ما را تغيير دهند» ارائه شده توسط معصومه نصیری در همایش «رسانه و علوم شناختی» #علوم‌شناختی #اقتصادتوجه @andisheengelabi