🔸جامعه اطلاعاتی (Information Society):
جامعه‌ای را که در آن کیفیت زندگی، گستره دگرگونی اجتماعی، و توسعه اقتصادی به‌گونه‌ای روزافزون به اطلاعات و بهره‌وری از آن متکی است #جامعه_اطلاعاتی می‌گویند.
در این جامعه، استانداردهای زندگی و الگوهای کار و فراغت، نظام آموزشی، و فعالیت‌های اقتصادی و بازرگانی از پیشرفت اطلاعات و دانش فنی تأثیر می‌پذیرد. نشانه این امر، تولید رو به گسترش کالاها و خدمات مرتبط با #اطلاعات و اشاعه آنها از طریق حلقه گسترده‌ای از #رسانه‌ها، به‌ویژه فن‌آوری‌های چندرسانه‌ای الکترونیکی، و به‌طور کلی غلبه فن‌آوری اطلاعات در امر #ذخیره، #پردازش، و #انتقال اطلاعات است.
جامعه اطلاعاتی جامعه‌ای وابسته به خدمات اطلاعاتی رسانه‌های همگانی است و با آهنگی سریع‌تر از دیگر جوامع و با سلطه بیشتر بر اندوخته‌های علمی و تجربی پیش می‌رود. در چنین جامعه‌ای، #ارتباطات عامل واقعی انتقال برای ایجاد تحول در افراد به‌منظور دستیابی به اطلاعات است و ارزش‌های اطلاعاتی عامل تعیین‌کننده در توسعه جامعه محسوب می‌شود.
انديشه‌هاي مربوط به پيدايي و پيشرفت جامعه اطلاعاتی، براي نخستين بار در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در آثار علمي چند تن از اقتصاددانان و جامعه‌شناسان دانشگاه‌هاي آمریکا و پيش از همه در كتاب‌ها و مقاله‌هاي #فريتز_مك‌لوپ و #دانيل_بل مطرح شدند.
براساس ديدگاه‌هاي این دو محقق، جامعه اطلاعاتی سه ویژگی برجسته دارد که عبارتند از:
• كارگران اطلاعاتی (Information Workers) که بیشترین تعداد آنها را كارگران صنعتی تشكيل می‌‌دهند، به عنوان يك طبقة جديد معرفتی به وسيع‌ترين گروه در حال اشتغال تبديل شده‌اند.
• نوعی ساختار فنّاوری فكری در كنار فنّاوری صنعتی به وجود آمده است.
• عنصر اصلي تولیدات و فرآورده‌ها را اطلاعاتِ بسته‌بندی شده تشكيل داده است.
دکتر یونس شکر خواه
@asrehooshmandi
عروسك، پيام است
#عروسک‌ها جزء صمیمی‌ترین اسباب‌بازی‌ها هستند. عروسک‌ها امروز گمنام نیستند؛ بچه‌ها خیلی از آنها را در #کارتون‌ها و بازی‌های رایانه‌ای دیده‌اند. تنها هم نیستند، دوستانی دارند و از آن مهم‌تر کلی هم لوازم با خودشان همراه دارند.
کودکان امروز #ارزش‌ها و ملاک‌های زیبایی و محبوبیت را از عروسک‌‌هایشان فرا می‌گیرند و به صورت ناخودآگاه پیام‌هایی که این اسباب‌بازی‌ها ارسال می‌کنند، در طول زمان دریافت می‌کنند.
عروسک‌ها تا اینجا دو کارکرد اصلی #رسانه‌ها یعنی سرگرمی و انتقال میراث فرهنگی را به همراه دارند و از قاعده تکرار در اقناع پیروی می‌کنند چراکه عروسک‌ها و خانواده‌هایشان پیام‌های مشابهی را مرتب ارسال می‌کنند و در نزدیکی ما هستند.
آنها علاوه بر این، همکاران رسانه‌ای دیگری هم دارند: انیمیشن‌ها، فیلم‌های سینمایی و بازی‌های رایانه‌ای که به فاصله کمی از هم متولد می‌شوند و به دنیای کودکان راه پیدا می‌کنند.
شاید نظریه «رسانه پیام است»، اینجا به کمکمان بیاید و بتوانیم بگوییم: عروسک نه تنها #رسانه است، بلکه خود به تنهایی پیام است.
منبع: شاه‌طاهری، فائزه، عروسک پیام است، #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، شماره 51
@asrehooshmandi