📷عکس نوشت تیتر یک؛ شهید حقیقت
⭕️ وصیت خبرنگار انس الشریف: خدا شاهد است چه کسانی در قبال غزه سکوت کردند؛
✅ @asreiranian_ir
📷عکس نوشت؛ مذاکره با FATF، گامی در جهت افزایش فشار بر ایران
✍️ مسعود براتی
✅ @asreiranian_ir
#روزنامه
▫️چهارشنبه ۲۲ مرداد ۱۴۰۴
💬 تجلی عظمت ملت و نعمت ولایت در جنگ
▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در
asre-iranian.ir
✅ @asreiranian_ir
#یادداشت | چرا محافل قدرت و ثروت به دنبال حذف سعید جلیلی هستند؟
✍️سعید فتحی سارانی
🔸جلیلی در هفته پیش گفته بود: «قوم بنیاسرائیل پس از پیروزی بر دشمن فرعونی و غلبه بر آنها، وقتی ۴۰ روز پیامبرشان برای دریافت تورات از میان آنها رفت، به گوساله پرستی روی آوردند؛ عدهای نیز امروز پس از اینکه دشمن در وسط مذاکره به ما حمله کرد و ملت ایران پیروز شد، از ادامهی مسیر خسارت بار گذشته دم میزنند!»
🔹پس از این اظهارات موجی از حملات علیه جلیلی شروع شد به حدی که کسانی تبلیغ میکردند نباید خالصسازی کرد و باید صداهای مختلف در حاکمیت شنیده شود، معترض بودند چرا جلیلی از شورای عالی امنیت ملی حذف نمیشود و نباید اظهار نظر کند.
🔸حتی رییسجمهور در اقدام غیرطبیعی موضعگیری کرد و اظهار داشت:«خب میخواهی چهکار کنی، بجنگی؟ خب آمد زد و دوباره درست هم بکنیم هم میزند. یکی بگوید مذاکره نکنیم، چهکار کنیم؟ این مسائلی نیست که احساسی با آن برخورد کنیم. این را بگویم که هر اقدامی با رضایت و هماهنگی مقام معظم رهبری انجام خواهد شد. هنگامی هم که نظر مقام معظم رهبری عنوان شد، دیگر نباید بهانهگیری کرد.»
🔹اگر بی اعتمادی مردم به نتایج مذاکرات با آمریکا به بالای ۸۰ درصد رسیده است چون مردم در طول یک سال گذشته، دو نگاه متفاوت را مشاهده میکردند. نگاه نخست معتقد بود با مذاکرات میتوان تحریمها را برداشت و نگاه دوم اعتقاد داشت مذاکرات موجب کاهش فشار بر کشور نمیشود. حتی رسانههای طرفدار دولت برای ترساندن مردم از نگاه رقیب، این اختلاف نظر را برجستهتر میکردند.
🔸با وقوع جنگ در حین مذاکرات، اعتماد مردم به مخالفین مذاکرات با آمریکا جهش پیدا کرده است.
یا اگر الآن مردم به ضعف تیم مذاکرهکننده هستهای در دولت روحانی پی میبرند چون در حافظه تاریخی کشور مانده است که جلیلی وجود مکانیسم ماشه را ضعف بزرگ برجام معرفی میکرد و ظریف منکر مکانیسم ماشه بود. اگر جلیلی همچون بسیاری از اصولگرایان به تعریف و تمجید از برجام میپرداخت ضعفهای حقوقی برجام به حساب تمام چهرههای نظام گذاشته میشد.
🔹در فضای فعلی که افکار عمومی امید کمی به نتایج مذاکرات دارد، دولت قصد دارد هزینه ناکامی احتمالی مذاکرات را به نظام تحمیل کند و القا کند مذاکرات با آمریکا بنا به مصالحی، تصمیم کل گروه های تصمیم گیرنده داخل کشور بوده است.
🔸عصبانیت آنها به خاطر خراب کردن چنین تصویری از سوی جلیلی است. دوباره مردم شاهد دو نگاه متفاوت هستند که طرفدار و مخالف مذاکره با آمریکا هستند. با توجه به اینکه احتمال شکست مذاکرات بسیار بالاست شکل گیری این دوقطبی، یک شکست بزرگ گفتمانی برای طرفداران مذاکرات خواهد بود.
🔹بخشی از اصولگرایان خواسته یا ناخواسته به دولت در این راهبرد کمک میکنند همانگونه در زمان برجام این رفتار را انجام دادند. چون گمان میکردند برجام غنیمت است و باید در این غنیمت شریک شوند آن را تصمیم نظام عنوان میکردند و پیام تبریک به مقامات کشور از جمله رهبر معظم انقلاب ارسال میکردند که مورد شماتت ایشان قرار گرفتند. در حال حاضر نیز مخالفت علنی برخی چهرهها همچون جلیلی به مذاکرات با آمریکا را نقد میکنند و عنوان میکنند جلیلی باید در جلسات نظرش را بدهد نه بین مردم.
🔸این گروه از یک طرف در وفاق با دولت هستند و نمیتوانند موضع گیری علنی علیه اظهارات مسئولین دولتی بگیرند و از طرف دیگر نمیخواهند جایگاه جلیلی به عنوان جدیترین رقیب انتخاباتی پزشکیان در انتخابات سال گذشته، در رقابتهای بعدی تقویت شود.
🔹مذاکرات برای کشور هزینه خواهد داشت اما افزایش سطح بینش افکار عمومی منفعتی بیش از هزینه انجام مذاکرات خواهد داشت. در رقابت بین طرفداران سیاست «تنش زدایی» از جمله دولت چهاردهم و سیاست «تهدید زدایی» همچون رهبر معظم انقلاب، هر چه امید جامعه به سیاست تنش زدایی کاهش یابد جامعه رشد خواهد کرد.
🔸رهبر معظم انقلاب به خاطر اصرار برخی مقامات، شاید برای ارتقای فهم مسئولین کشور و جامعه مانع مذاکرات نشود همانگونه در مذاکرات منتهی به برجام، با وجود ناامیدی از این مسیر مانع نشدند اما باید مراقبت کرد در مقابل پذیرفتن هزینه مذاکرات، تجربه حاصل از انتخاب این راهبرد اشتباه کسب شود.
🔹موضعگیری جلیلی در زمان مذاکرات منتهی به برجام، احیای برجام و مذاکرات اخیر به کسب این تجربه کمک میکند.
✅ @asreiranian_ir
#یادداشت | نئولیبرالیسم بدون نقاب
✍️حسین عباسی فر
🔸مرگ در آمریکا! شعار "مرگ بر آمریکا" برای بسیاری تنها یک شعار سیاسی است، اما اگر به عمق فاجعههای انسانی در نظامهای لیبرال سرمایهداری نگاه کنیم، میبینیم که "مرگ در آمریکا" و "مرگ در اروپا" واقعیتی روزمره برای میلیونها انسان است. این نظامها با شعار آزادی و دموکراسی، هر سال هزاران نفر را به کام مرگ میفرستند؛ نه با جنگ و موشک، بلکه با فقر، گرسنگی، بیخانمانی و نادیده گرفته شدن حقوق ابتدایی بشر.
🔹 در سایه نئولیبرالیسم، مرگ به پدیدهای عادی تبدیل شده است. نه مرگی در میدان نبرد، که مرگی خاموش و تحمیلی، در گوشه خیابانهای یخزده، زیر آفتاب سوزان، در مقابل درهای بسته بیمارستانها و پشت دیوارهای بلند ثروت. سال ۲۰۲۴ تنها در اروپا ۴۰۷ هزار نفر بر اثر سرما و گرما جان باختند؛ مرگهایی که میشد جلوگیری کرد، اگر سیستم اقتصادی حاکم، انسانها را بر سود ترجیح میداد.
🔸در ایالات متحده، ثروتمندترین کشور جهان، سالانه دهها هزار نفر بر اثر فقر و محرومیت از حداقلهای زندگی میمیرند: بیش از ۵۰۰ هزار بیخانمان هر شب در خیابانهای آمریکا میخوابند و صدها نفر هر سال در سرمای کشنده جان میبازند. در سال ۲۰۲۲، حدود ۲۰۰ هزار آمریکایی به دلیل ناتوانی در پرداخت هزینههای درمانی مردند. کودکان بیخانمان در آمریکا از ۲.۵ میلیون نفر عبور کردهاند؛
🔹کودکانی که آیندهشان در چرخه فقر نئولیبرالیسم نابود میشود. در اروپا نیز وضعیت بهتر نیست: در انگلیس، هزاران نفر هر سال در صفهای طولانی درمان جان میبازند، در حالی که ثروت میلیاردرها روزبهروز بیشتر میشود. در آلمان، بزرگترین اقتصاد اروپا، بیش از ۶۰۰ هزار بیخانمان وجود دارد و شمار کسانی که از سوءتغذیه رنج میبرند، هر سال افزایش مییابد. در همین انگلیس، ۹۰۰۰ نفر در خانههای سرد خود بر اثر هیپوترمی مردند، در حالی که ثروتمندان همان کشور در کاخهای مجلل، گرمای زندگی را به قیمت محرومیت دیگران تجربه میکردند.
🔸شکاف طبقاتی به جایی رسیده که امروز پنج نفر به اندازه نیمی از جمعیت جهان ثروت دارند. این آمارها را با ترفندهای آماری مثل درآمد سرانه میپوشانند؛ گویی تقسیم ثروت یک میلیاردر بر جمعیت یک کشور معنایی دارد، در حالی که مردم عادی حتی به درصدی از آن ثروت دسترسی ندارند. این همان سیستم اقتصادی است که ادعای عدالت و رفاه دارد، اما در عمل، هر روز هزاران نفر را به کام مرگ میفرستد، بیآنکه کسی مسئولیتی بپذیرد. در مقابل، مقاومت مردمی که در غزه و ایران در برابر این نظام جهانی ایستادهاند، نهتنها یک مبارزه سیاسی، که نبردی برای بقای انسانیت است. وقتی در غزه پس از ۱۸ ماه جنگ، مردم زیر آوارها جان میبازند، رسانههای غربی فریاد برمیآورند، اما وقتی در لندن یا نیویورک یک بیخانمان از گرسنگی میمیرد، کسی آن را خبر نمیداند. این دوگانگی، ذات نظام سرمایهداری را نشان میدهد: مرگ فقرا عادی است، تا زمانی که به منافع قدرتها آسیب نزند. اما حقیقت این است که امروز مردم غزه، با همه رنجهایشان، دستکم در راهی مقدس میمیرند، در حالی که قربانیان سیستم سرمایهداری در غرب، در سکوت و فراموشی دفن میشوند.
🔹این نظام نهتنها جان مردم را میگیرد، که روح جامعه را نیز میمیراند. فردگرایی افراطی، نابودی خانوادهها، افسردگی و خودکشیهای روزافزون، همه نشانههای فروپاشی اخلاقی در جوامعی است که پول را بر انسان ترجیح دادهاند. پس وقتی شعار "مرگ بر آمریکا" سر داده میشود، تنها به یک دولت اشاره ندارد، بلکه به سیستمی اعتراض دارد که هر سال میلیونها انسان را به خاطر سود بیشتر به کام مرگ میفرستد. مرگ در آمریکا و اروپا یک تراژدی روزمره است، تراژدیای که تنها با مقاومت میتوان از آن رهایی یافت. راهی که مردم غزه و ایران انتخاب کردهاند، نه یک انتخاب سیاسی، که تنها راه نجات انسانیت از چنگال سرمایهداری خونخوار است.
✅ @asreiranian_ir