⭕میراث هفت اکتبر 🔸با بازگشت ترامپ به جایگاه ریاست جمهوری ایالات متحده، تحلیل‌های متعددی در خصوص سیاست خارجی اعمالی آمریکا مطرح شده است که بیشتر آن تحلیل‌ها حول وعده‌های انتخاباتی او شکل گرفته‌اند و مهم‌ترین بخش آن نیز درباره خاتمه دادن به دو جنگ اوکراین- روسیه و رژیم صهیونیستی-فلسطین است. 🔹پایان دادن به این جنگ تحت شرایطی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی مناسب است که نظم مطلوب خود را در منطقه اعمال نمایند. نزدیک‌ترین تئوری به سیاست‌های ترامپ همان پروژه عادی سازی روابطی است که در دوره قبلی ریاست خود در کاخ در پیش گرفته و توافقاتی مانند پیمان ابراهیم را به ثبت رسانده بود. 🔸با توجه به موضع‌گیری‌های رسمی و اخبار منتشر شده، مسئولان جمهوری اسلامی نیز بعد از ترور شهید هنیه در تهران تحت تاثیر وعده‌هایی در خصوص برقراری آتش‌بس در آستانه صرف نظر از پاسخ به رژیم بودند که همین مورد موید استقبال مسئولان از هرگونه طرح منتهی به پایان جنگ در فلسطین است. در این میان نکته مهم کیفیت مناسبات سیاسی منطقه بعد از آتش بس احتمالی است. 🔹عملیات طوفان الاقصی با هدف بر هم زدن برنامه‌ای انجام شد که هدف آن سفیدشویی ذات خبیث رژیم صهیونیستی و برقراری روابطی بود که به وجود منحوس این رژیم هویت ببخشد و آرام آرام مسئله فلسطین را به دست فراموشی بسپارد اگر قرار بر این باشد که این جنگ پایانی هر چند موقت داشته باشد شرط لازم آن وجود برنامه‌ای است که میراث ارزشمند برجای مانده از 7 اکتبر را حفظ کند و رژیم بار دیگر نتواند با بهره‌گیری از طمع کاری حکام عرب منطقه جایی برای خود در کشورهای اسلامی باز کند و اگر تا دیروز تنفری از این رژیم برقرار بوده، امروز آن تنفر در قلوب طوری زبانه بکشد که مردمان کشورهای منطقه، دست دولت‌هایی را که به سوی نتانیاهو دراز شود را از مچ قطع کنند. 🔸بدیهی است اگر چنین برنامه‌ای وجود نداشته باشد و برای ادامه مسیر مبارزه فکری نشده باشد و گمان شود که نمایش چهره صلح‌طلب سازشگر، آورده‌ی بیشتری برایمان به ارمغان می‌آورد؛ ناخواسته خود را وارد زمین بازی‌ای می‌کنیم که قبل از 7 اکتبر 2023 ترسیم شده بود و صلحی را رقم می‌زنیم که مقدمات تقویت رژیم را بوجود می‌آورد. 🔹اکنون ترسیم زمین بازی جدید در دستان جمهوری اسلامی ایران است و باید مشخص کند که انتخابش برای ادامه مسیر زد و خورد محدود و جنگیدن فرسایشی و از نفس انداختن این موجودیت خبیث است یا برقراری آتش بسی که در پی یک نمایش مقتدرانه در وعده صادق 3 محقق می‌شود. انتخاب هر چه که باشد، خط قرمز تصمیم‌گیری در زمان کنونی خالی کردن میدان برای جولان دادن دولت جدید آمریکا در منطقه است. ✍️یاسر سالک نیا ✅ @asreiranian_ir

⭕بازگشت ترامپ چه معنی برای چین خواهد داشت؟ ▫️بخش اول 🔹بازگشت ترامپ به عرصه قدرت این انتظار را در عرصه جهانی ایجاد کرده که روابط جهانی در مناطق مختلف و خصوصا رقابت میان چین و آمریکا با لرزه‌‌های شدیدی مواجه می‌شود. 🔸بررسی سابقه سیاست چین آمریکا در دوره ترامپ و بعد از آن و وعده‌هایی که ترامپ در دوره انتخابات داده می‌تواند به دقیق‌تر شدن این پیش‌بینی‌ها کمک کند. 🔹ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری خود رقابت‌ها با چین را تشدید کرد. استراتژی امنیت ملی ترامپ در سال ۲۰۱۷ تشخیص داده بود که چین در حال تضعیف قدرت آمریکا در آسیا است و تلاش می‌کند تا از آمریکا پیشی بگیرد و رهبری فناوری را در جهان بدست بیاورد. 🔸این در حالی بود که تجارت دوجانبه آمریکا با چین ناترازی بزرگی به نفع چین داشت. ترامپ با در پیش گرفتن سیاست «اول آمریکا» جنگ تجاری گسترده‌ای را علیه چین آغاز کرد و بر حدود سه چهارم از واردات چین به آمریکا تعرفه‌های اضافی اعمال کرد. در عین حال کنترلهای صادراتی و غربالگری سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در حوزه فناوریهای نوظهور را به امید آنکه مانع از انتقال فناوری آمریکایی به چین شود اعمال کرد. 🔹در دوره بایدن تهدید چین شفاف‌تر شده بود. استراتژی امنیت ملی بایدن چین را رقیبی می‌دید که می‌خواهد نظم بین‌المللی موجود را تغییر دهد و چین توان نظامی، فناوری، اقتصادی و دیپلماتیک لازم برای این کار را دارد. 🔸لذا سیاست مهار چین در دوران بایدن به یک سیاست همه‌جانبه و اولویت اصلی دولت بایدن تبدیل شد. هر چند دولت بایدن فناوری‌های نوظهور که آینده جهان را شکل می‌دادند را در قلب رقابت میان چین و آمریکا می‌دید اما تعرفه‌های تجاری دوران ترامپ را هم ادامه داد، زیرساختهای گسترده‌ای برای شناسایی زنجیره‌های تامین چین و نقاط آسیب پذیری آمریکا ساخت، بسترهای قانونی متعددی ایجاد شد تا مانع هرگونه دستیابی چین به فناوری‌ آمریکا در حوزه‌های پیشرفته شود، بایدن تلاش کرد وابستگی‌ها به زنجیره‌های تامین چین خصوصا در حوزه‌های مرتبط با فناوریهای نوین از جمله هوش مصنوعی، تراشه‌ها، انرژی‌های نو و مواد معدنی کاهش دهد. 🔹مهمتر از همه، دولت بایدن به این نتیجه رسیده بود که اعمال این محدودیتها بدون همراهی شرکا و متحدان آمریکایی به دستاورد قابل قبولی نمی‌رسد و تنها این شرکتهای آمریکایی هستند که از مزایای بازار چین بی‌بهره می‌شوند. لذا با انتقاد جدی از سیاست یکجانبه‌گرایی ترامپ، همراهی با شرکا و متحدان را اصل اساسی سیاست مهار چین آمریکا قرار داد. ژاپن، کره جنوبی و اروپا خصوصا هلند را وادار کرد تا با سیاستهای آمریکا در حوزه‌های مختلف همراهی کنند. در کل هر چند زبان دولت دموکرات بایدن نسبت به دولت ترامپ در مواجه با چین نرم‌تر بود اما مهار چین در دهه گذشته روند رو به رشدی بود که هیچگاه دچار انحراف نشد. 🔸دولت دوم ترامپ نیز نمی‌تواند از این حرکت مستثنی باشد چرا که مهار چین به یک سیاست دوحزبی و اولویت اول هر دو حزب در آمریکا تبدیل شده است. اما وعده‌های انتخاباتی ترامپ‌ نشان می‌دهد که او احتمالا به همان شیوه سابق خود به مدیریت چالش‌های جهانی خواهد پرداخت. ترامپ قصد دارد تعرفه‌های ۶۰ درصدی را بر همه محصولات چینی و تعرفه ۱۰درصدی را بر همه محصولات وارداتی دیگر اعمال کند. او اعلام کرده که جنگ در اوکراین و خاورمیانه را به سرعت پایان خواهد داد. و تاکید کرده است که متحدین آمریکا از اروپا گرفته تا تایوان و... باید هزینه‌های مشارکت و حمایت آمریکا را خودشان پرداخت کنند. ✍️فاطمه فهیمی ✅ @asreiranian_ir

⭕بازگشت ترامپ چه معنی برای چین خواهد داشت؟ ▫️بخش دوم 🔹اعمال تعرفه‌های بیشتر بر چین می‌تواند فشارهای اقتصادی زیادی را بر چین اعمال کند و سیاست مبتنی بر صارات چین را با چالش‌های جدی مواجه کند و احتمال‌ها برای جدایی اقتصادی چین از آمریکا را افزایش دهد. 🔸اما بازگشت ترامپ به سیاست یکجانبه‌گرایی فرصتهای بلند مدتی را هم برای چین در ایجاد شکاف در ائتلافی جهانی که بایدن سعی می‌کرد بسازد ایجاد خواهد کرد. اگر ترامپ به وعده خود مبنی بر رها کردن اوکراین عمل کند، این دستاورد مهمی برای چین خواهد بود، القای این گذاره که متحدان آمریکا نمی‌توانند روی وعده‌های آمریکا حساب کنند، برای ایجاد فاصله اروپا از آمریکا و حرکت اروپا به سمت «خودمختاری استراتژیک» موثر خواهد بود . این بهتر می‌تواند منافع چین را تامین کند. علاوه‌بر‌این به تایوان هم نشان می‌دهد که در صورت بالا گرفتن تنش، تایوان نمی‌تواند برروی حمایتهای آمریکا حساب باز کند. 🔹ادامه روند یکجانبه‌گرایی ترامپ، عدم توجه به سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه و عدم تعامل مناسب او با سازمانهای بین‌المللی همچنین زمینه‌های گفتمانی و اقتصادی بیشتری را برای افزایش نفوذ چین و بدست گرفتن رهبری کشورهای درحال توسعه برای او فراهم می‌کند. 🔸در کل به نظر می‌رسد ترامپ تنش‌ها بین چین و آمریکا را در دور تندتری از تحولات قرار می‌دهد که هرچند در کوتاه مدت منافع چین را به خطر می‌اندارد اما چین در صورت موقع‌شناسی فرصتهای بیشتری در بلند مدت برای تامین آرزوهایش برای رهبری جهانی خواهد داشت. ✍️فاطمه فهیمی ✅ @asreiranian_ir

💬 زمان پایان خوش خیالی ▫️صفحه اول روزنامه عصر ایرانیان ▫️ دوشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۳ ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

⭕ آینده سیاست خارجه آمریکا 🎙️مصاحبه با ابوالفضل ظهره وند 🔸مقدمه: نتایج انتخابات آمریکا چند روز پیش مشخص شد و ترامپ رسما به عنوان رئیس جمهور آمریکا معرفی شد، با آمدن ترامپ چه چیزی تغییر می کند یا چه اتفاقی می افتد؟ آمریکا به کدام سمت خواهد رفت؟ سیاست او در برخورد با کشور های دیگر چه خواهد بود؟ و سوالات زیاد دیگری که ما را به مصاحبه با ابوالفضل ظهره وند نماینده مردم محترم تهران کشاند. کسی که سابقه سفارت و حضور در تیم مذاکرات و.. را هم را خود داشته و نگاهی تخصصی به مسائل منطقه دارد. بخش اول مصاحبه با ایشان را امروز می خوانید: 🔹۱. به نظر شما ریاست‌جمهوریِ ترامپ چه تاثیری در تغییر رویکرد آمریکا و ایران خواهد داشت؟ بسم الله الرحمن الرحیم. در مورد سوال اولی که مطرح فرمودید به اعتقاد بنده رویکرد کلی آمریکا در قبال ایران تغییری نخواهد کرد بلکه با توجه به تغییراتی که در اوضاع کلی ایالات متحده در حوزه ی روابط بین‌الملل می بینیم و تجربه ای که آقای ترامپ به ویژه در این چهار سال اخیر که دموکرات ها بر سر کار بودند به دست آورده، بعید می دانم که ترامپ به دنبال این باشد که خودش را در یک چالش ژئوپلیتیکی وارد کند. دلیلش هم این است که ایشان رئیس جمهور تک دوره ای است و بنابراین آنچه که برایش اهمیت دارد منافع و موقعیت داخلی ایالات متحده است و محورهایی را هم که تا الان در رقابت‌های انتخاباتی خود مطرح کرده گویای همین مطلب است که او تلاش خواهد کرد خودش را از هر نوع چالش نظامی دور نگه دارد و به دنبال این است که آن وعده‌هایی را که به مردم آمریکا داده عملی کند و تلاش و تمرکز خودش را روی آمریکا بگذارد تا این کشور را از این حالت ورشکستگی که در ساختارهای اقتصادی اش به وجود آمده نجات دهد. از جمله همین مشکلات بحث اخراج مهاجران غیرقانونی و جلوگیری از ورود آنها به ایالات متحده است که برای آمریکایی ها بحث بسیار جدی است. نکته دومی که ترامپ وعده اش را داده این است که در قبال روسیه، چین و به ویژه ایران موضع سختگیرانه داشته باشد اما این به معنای درگیری نیست بلکه سعی می کند از اهرم های اقتصادی خود علیه ایران و چین استفاده کند. وعده ی دیگر او راجع به کاهش تورم و کاهش مالیات‌ها به ویژه برای تولید کننده ها و حمایت از تولید داخلی است که در همین راستا قطعاً قابل پیشبینی است که تعرفه‌ ی روی کالاهای وارداتی به ویژه از چین افزایش پیدا کند و این موضوع فقط شامل چین نمی شود و حتی در رابطه با کشور های اروپایی هم ممکن است. مبحث بعدی تمرکز روی ظرفیت نفتی و انرژی آمریکا است زیرا ترامپ معتقد است که این یک قدرت شاخص برای آمریکا است چون ذخایر نفتش از ایران و روسیه و عربستان بیشتر است و قصد دارد روی نفت شِل متمرکز شود بنابراین تمام تلاش خودش را می کند تا کنترل انرژی و قیمت آن را در اختیار بگیرد. مبحث حمایت از آموزش و معلمان هم محور دیگری است که ترامپ به آن اشاره کرده بنابراین وقتی توجه می‌کنیم به این نتیجه می رسیم که کلیه ی وعده‌هایی که داده متوجه موقعیت داخلی ایالات متحده است و ترامپ قصد دارد به نوعی یک شخصیت ملی را از خودش ترسیم کند در واقع یک نوع ناسیونالیسم امریکایی؛ به عکس دموکرات ها که کماکان مترصد این بودند که به هر قیمتی که شده هژمونی آمریکا را حفظ کنند و در خلال این چهار سال آقای بایدن از هیچ اقدام نظامی علیه روسیه و ایران و حتی چین فروگذار نکرد و دیدیم که در غرب آسیا چه اتفاقاتی را شکل داد و یک کارنامه کاملا سیاه و غیر قابل دفاع را از خودشان به جا گذاشتند. بنابراین ترامپ فرصت زیادی هم ندارد یعنی همین محورهایی را هم که وعده داده اگر بخواهد عملیاتی کند شاید بخشی از آن را در صورت موفقیت در این مسیر به معاون خودش برای انتخابات دوره ی بعد محول کند. 🔸۲. برخی صحبت‌ها در خصوص احتمال اثرگذاری رویکرد آمریکا و رژیم صهیونیستی در پاسخ ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ بنده معتقد بودم که اگر وعده ی صادق ۳ قبل از پایان رقابت های انتخاباتی، عملیاتی شود، می توانیم بگوییم که ما در انتخابات آمریکا اثر گذاشتیم و امروز ترامپ پیروز شد اما بدون این هم ترامپ به این موفقیت دست پیدا کرد و ما تا قبل از ژانویه باز هم فرصت داریم که تنبیه نتانیاهو را عملیاتی کنیم مخصوصا اگر این آتش افروزی ها و حملات رژیم غاصب به جبهه های مقاومت از جمله غزه و لبنان بخواهد ادامه داشته باشد. نکته دیگر این است که ترامپ هم در صحبت هایی که داشته اعلام کرده است که تا قبل از ژانویه نتانیاهو هر کاری کند مسئولیت آن با خودش است اما بعد از ژانویه جنگ بین رژیم غاصب و جبهه ی مقاومت را نمی پذیرد. ✅ @asreiranian_ir

⭕ آینده سیاست خارجه آمریکا 🎙️مصاحبه با ابوالفضل ظهره وند 🔹ادامه پاسخ سوال دو: بنابراین اگر تا آن زمان اتفاق خاصی رخ ندهد، با بر سر کار آمدن ترامپ و برقراری آتش بس دائم و شکل گیری فرایند جدید از دیپلماسی در غرب آسیا دیگر توجیهی هم برای وعده صادق ۳ نخواهد بود و در صورت انجام آن بعد از آتش بس ممکن است پای ترامپ به درگیری با ایران کشیده شود که بنده فکر می کنم این موضوع برای ما خسارت بار است. ضمن اینکه این وعده صادق یک چک است که ما آن را در اختیار داریم و اگر هم تا آن مقطع اجرا نشد، در صورتی که ترامپ از موضع خود عدول کند و همان مسیر بایدن را برود ما می تونیم از این چک استفاده کنیم. 🔸۳.با توجه به سابقه حضور شما در مذاکرات هسته‌ای، رویکرد درست ایران نسبت به مذاکرات را چه می‌دانید؟ در مورد سوال سوم ما در مذاکرات هسته‌ای، رویکردمان به نحوی بود که ظرفیت هسته ای ما مورد معامله قرار نگیرد زیرا آن را غیر قابل معامله می دیدیم و بحث مذاکرات برای این بود که ما دیدگاه‌های خودمان را مطرح کنیم و در کنارش زمان هم می‌خریدیم تا بتوانیم فعالیت‌های هسته‌ای مان را در مسیر خودش جلو ببریم. ما در مذاکرات منطق مان را بیان می‌کردیم و از ظرفیت های رسانه‌ای به خوبی استفاده می کردیم و طرف مقابل هم جرات نمی‌کرد که مستقیما روی ظرفیت های ما متمرکز شود به همین خاطر در خلال آن چند سالی که مذاکرات ادامه پیدا کرد ما پیشرفت های هسته ای خوبی داشتیم و آنها به نقطه ای رسیده بودند که نمی توانستند به طور مستقیم ظرفیت های هسته ای ما را مورد هدف قرار دهند زیرا افکار عمومی به این شکل بود که می گفتند انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست و این یک دستاورد بود و متاسفانه بعد از این دوران بود که افرادی آمدند و وارد ظرفیت های ایران شدند با وعده نسیه از طرف امریکایی ها ظرفیت های هسته ای ما را مورد هدف قرار دادند و نتیجه اش را هم دیدیم که شد برجام، یک خسارت محض برای کشور. بنابراین در حال حاضر هم نباید اجازه چنین مذاکراتی را داد و فرصتی را فراهم کرد برای اینکه آمریکایی ها بتوانند دوباره روی ظرفیت های دیگر ایران وارد بحث بشوند چون آمریکایی ها خودشان هم رسما اعلام کردند که ما قصد نداریم مذاکرات هسته‌ای انجام بدهیم بلکه ما مذاکرات جامع را می‌خواهیم بنابراین رویکرد خلع سلاح ایران و تسلیم سازی ایران به هیچ عنوان به نفع منافع و امنیت ملی ما نیست و اساسا مذاکره برای ما در این شکل آورده ای ندارد. مذاکرات باید در چارچوب بازدارندگی و روی خروجی های کار باشد و نه روی ظرفیت ما زیرا ظرفیت ملی خط قرمز ما است و به هیچ عنوان نباید موضوع مذاکره قرار بگیرد و ما می توانیم در حوزه هایی که منافع ما و منافع آمریکایی ها درآن جا با هم تعارض پیدا میکند روی منافع با هم بحث کنیم اما نه روی ظرفیت‌ها. 🔹۴.رویکرد دولت جدید آمریکا با توجه به اظهارات ترامپ دربارهٔ چین و روسیه چگونه می‌دانید؟ در موضوع چین و روسیه هم بنده فکر می‌کنم ترامپ این زیرکی را دارد که مسئله ی اوکراین را هر چه سریع تر حل و فصل کند و از این طریق بین همکاری های چین و روسیه شکاف ایجاد کند البته این مسیر، مسیر جدیدی نیست بلکه در گذشته هم آمریکایی‌ها آن را دنبال می‌کردند و در دوره ی بایدن به قدری بد عمل کردند که چین و روسیه و حتی کره ی شمالی با هم اتحاد راهبردی پیدا کردند و بنابراین ترامپ برای اینکه بتواند فشار بیشتری را بر روی چین وارد کند، سعی می کند که تنش ها و چالش های خود با روسیه را به حداقل برساند؛ ضمن اینکه ترامپ سعی می کند از ارتباط مستقیم روسیه با آلمان و بخشی از کشورهای اروپایی هم جلوگیری کند چون در گذشته هم ترامپ مدعی بود که خودش جلوی نورد استریم ۲ را گرفته و مانع از برقراری ارتباط میان آلمان دوره ی مرکل با پوتین شده است. ✅ @asreiranian_ir

⭕به رنگ ابهام؛ آینده روابط روسیه و آمریکا با پیروزی ترامپ ✍️سهیل فضلی 🔹با پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا بسیاری انتظار می‌کشند که سیاست‌های آمریکا با تغییراتی روبرو شوند. هرچند به طور کلی انتظار حفظ اصول و راهبردهای کلان سیاست خارجی آمریکا می‌رود، اما وعده‌های انتخاباتی ترامپ این انتظار را ایجاد کرده که تغییراتی در سیاست خارجی و سیاست تجاری ایجاد شود و روابط روسیه یکی از ابعاد آن خواهد بود. 🔸اکنون جنگ اوکراین به عنوان داغ‌ترین مسئله موجود بین روسیه و آمریکا، جایی است که هر دو طرف متحمل هزینه‌های بسیاری شده‌اند و شرایط فرسایشی در جنگ حاکم است. هرچند روسیه توانسته زیر فشار تحریم‌ها مقاومت بالایی از خود نشان دهد و در میدان نیز پیش روی‌هایی داشته باشد اما این کشور با هزینه‌های بالای مالی، اقتصادی و انسانی روبرو است. بدین ترتیب سعی دارد از زیر بار یک جنگ فرسایشی خارج شود. از سویی دیگر تجربه نشان داده ترامپ به کمک‌های به اصطلاح انسان دوستانه علاقه‌ای ندارد. به هر حال به نظر می‌رسد آمریکا سود کافی از بحران اوکراین را برده است و وقت آن است سرمایه گذاری بیهوده متوقف شود! شکاف روابط روسیه با اتحادیه اروپا به اوج خود رسیده و در مقابل اروپا در عرصه‌های بسیاری به آمریکا وابسته‌تر شده است. همچنین که زمینه خوبی برای روسیه هراسی در ذهن اروپاییان ایجاد شده. نقطه نگران کننده برای آمریکا تداوم هر چه بیشتر دوری آمریکا و روسیه است که می‌تواند به نزدیکی هر چه بیشتر آن به چین، ایران و کره شمالی تبدیل شود. 🔹با این وجود مبهم بودن اظهار نظر ترامپ درمورد پایان 24 ساعته جنگ در اوکراین همه چیز را تار کرده است. تا جایی که پوتین نیز در اظهارات خود نسبت به پیروزی ترامپ ضمن استقبال از پایان جنگ و بهبود روابط دو کشور گفته نمی‌داند چه اتفاقی خواهد افتاد. اما به طور کلی به نظر می‌رسد روس‌ها به خوبی لزوم تنوع روابط را درک کرده‌اند و به این دلیل با گسترش روابط با غرب روابط حسنه با شرق را رها نخواهند کرد. خصوصا که به قول سخنگوی کرملین وقتی از آمریکا صحبت می‌کنیم در واقع از کشوری صحبت می‌کنیم که مستقیم و غیر مستقیم درگیر جنگ همه جانبه علیه روسیه است. 🔸به هر حال احتمالا پوتین انتظار خواهد داشت که برخلاف بایدن، ترامپ به آسانی گذشته از اوکراین حمایت نکند. این یعنی بسته‌تر شدن دست اوکراین در میدان نبرد. بدین ترتیب روس‌ها از پیروزی ترامپ خوشحال‌اند و به نظر می‌رسد ابهام با ترامپ را به تاریکی مطلق با هریس ترجیح می‌دادند. این یعنی نیم نگاهی به کاهش تنش‌ها خواهند داشت و توامان برای دست دراز کردن عجله به خرج نخواهند داد. نکته مهم این است که روس‌ها از این موضوع آگاه باشند که پایان جنگ به معنی پایان تحریم نیست و مسائلی همچون حقوق بشر، فعالیت‌های خارجی روسیه در خارج نزدیک، گسترش روابط با ایران و از این قبیل موارد همواره بهانه مناسبی برای تحریم علیه افراد و نهادهای روسی خواهد بود. 🔹اما سوال اصلی در روابط روسیه و آمریکا در دوران دوم ترامپ، این است که آیا تمایزی بین موضوع اوکراین و دیگر مسائل روسیه و آمریکا وجود خواهد داشت یا خیر. بدیهی است که جنگ اوکراین تنها محل تنش بین روسیه و آمریکا نیست. از نگاه اندیشکده‌های آمریکایی در اینجا از یک "محور شرارت جدید" با عضویت روسیه، چین، ایران و کره شمالی صحبت می‌کنیم. و روسیه در اینجا بازیگر مهمی تلقی می‌شود که سعی دارد نظم سابق را برهم زده و جهان چند قطبی را ایجاد نماید. بدین ترتیب مبهم‌ترین بخش روابط روسیه و آمریکا در اینجا شکل می‌گیرد. چرا که از یک سو ترامپ خواهان کاهش هزینه‌های نظامی خارجی است و از سویی اولویت اصلی او آمریکاست و جبهه ضد آمریکایی با نقش آفرینی روسیه تهدید مهمی تلقی خواهد شد. در چنین جایی به نظر نمی‌رسد ترامپ به آسانی این خرس جنگی با تجربه را رها کند و همچنان از ابزار تحریم یا تعرفه‌ای برعلیه روسیه استفاده خواهد کرد. ✅ @asreiranian_ir

💬 شکست پشت شکست ▫️صفحه اول روزنامه عصر ایرانیان ▫️ سه شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳ ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

💬 رشد هشت درصدی قلب برنامه هفتم ▫️صفحه اول روزنامه عصر ایرانیان ▫️ چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۳ ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

💬 سردرگمی مازوتی ▫️صفحه اول روزنامه عصر ایرانیان ▫️ پنج شنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۳ ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

⭕جمهوری اسلامی یا باید ابر قدرت باشد یا نباشد ▪️بخش اول 🔹جمهوری اسلامی راهی جز تبدیل شدن به یکی از قدرت های برتر جهانی ندارد. قدرت برتر منطقه ای شدن کافی نیست، باید قدرت برتر جهانی باشد. این فقط یک آروز نیست، بلکه مسئله ای حیاتی است. 🔸 برخلاف اکثر کشورهای جهان، جمهوری اسلامی نمیتواند به صورت یک کشور معمولی به زندگی خود ادامه دهد. جمهوری اسلامی به علل مختلف سیاسی، جغرافیایی، ایداولوژیک، مذهبی و نژادی دشمنان زیادی دارد. بدترین دشمنان ایران آمریکا و اسرائیل و پس از آن کشورهای اروپایی هستند که همۀ اینها از قدرت هسته ای برخوردارند. اما میدانیم که فقط اینها دشمنان جمهوری اسلامی نیستند. این کشور دشمنان بسیار دیگر هم دارد. فتنه داعش نمود یکی از این خصومت ها بود. تهدیدهای گاه به گاه برخی همسایه ها را هم در نظر داریم. 🔹 بر این بیفزایید دشمنان متنوع داخلی را از قماش های گوناگون که فتنه ها کرده و نقشه ها در سر دارند و تجزیه طلب ها و تروریست های شروری که هر روز در گوشه و کنار کشور ما ناامنی ایجاد می کنند. این دشمنان اگر نمی توانند بر جمهوری اسلامی غلبه کنند و آن را تجزیه کنند اما می توانند با فتنه ها و خرابکاری ها و مزاحمت های مستمرشان جمهوری اسلامی را سرگرم به مقابله با خود کنند و مانع پیشرفت و تحقق بخشیدن به اهداف تمدنی او شوند و در نتیجه آن را ضعیف نگاه دارند. البته نباید در مقابله قاطعانه با این دشمنان تردید کرد، اما راه حل نهایی غلبه بر این دشمنان متنوع و رنگارنگ جنگیدن با تک تک اینها نیست، چرا که جنگ دایمی فرسایشی هر نوع فرصت را برای پیشرفت و شکوفایی می گیرد و مردم را نسبت به آیندۀ مطلوب ناامید می کند و این خود بحرانی سخت افزون بر دیگر مشکلات می شود. 🔸تنها نسخه غلبه بر همۀ دشمنان و فائق آمدن بر همۀ مشکلات قدرتمند شدن است، به معنای ابرقدرت شدن. آنچه هم که تاکنون جمهوری اسلامی را حفظ کرده است همین قدرت نسبی است که از آن برخوردار بوده است. ظهور این قدرت در قدرت نظامی است که باید در حدی باشد که به تعبیر قرآن کریم دشمنان را بترساند (ترهبون به عدوالله). این قدرت باید بحدی باشد که دستکم موازنه قدرت با دشمنان برقرار باشد. با چنین دشمنانی جمهوری اسلامی راهی جز ابر قدرت شدن ندارد. مسئله بودن و نبودن است. جمهوری اسلامی یا باید ابرقدرت باشد و یا اساسا نباشد؛ گزینه سومی وجود ندارد. قدرت ایمنی می آورد. اگر قدرتمند باشی بدون اینکه تیری شلیک و قطرۀ خونی ریخته شود دشمنان به لانه هایشان خواهند خزید. در کنار ابعاد مختلف قدرت نظامی، قدرت هسته ای از جایگاهی ویژه برخوردار است. 🔹 تجربۀگذشته و مشاهده وضع موجود دنیا نشان می دهد که سلاح هسته ای بیش از هرچیزی قدرت بازدارندگی دارد. اگر سلاح هسته ای روسیه نبود غرب آن را بلعیده بود. اگر ترس آمریکا از سلاح هسته ای کره شمالی نبود آمریکا یک روز در نابودی این کشور تردید نمی کرد. پاکستان با دست یافتن به سلاح هسته ای خیالش را از تهدید هند تا حد زیادی راحت کرد. 🔸 اسرائیل با تهدید سلاح هسته ای کشورهای عربی را تسلیم خود کرده است. این سخن منافاتی با فتوای مقام معظم رهبری ندارد، چرا که این گونه احکام اجتماعی تابع شرایط و وضعیت ها هستند و می توانند متناسب با شرایط و ضرورت ها تغییر کنند. در شرایط فعلی تکلیفی واجب تر و فوری تر از این نداریم. ✅ @asreiranian_ir

⭕جمهوری اسلامی یا باید ابر قدرت باشد یا نباشد ▪️بخش دوم 🔹باید افزود که قدرت نظامی برای دفع حملۀ نظامی دشمن خارجی است، نه برای مقابله با فتنه های دیگر مانند تحریم اقتصادی، انقلاب مخملی و شورشهای داخلی . 🔹 در کنار قدرت نظامی پیشرفت در سایر ابعاد علمی، صنعتی، اقتصادی، فرهنگی، رسانه ای، سایبری و غیر آن ضروری است. قدرت نظامی برای مقابله با دشمن خارجی است. اگر اتحاد جماهیر شوروی با داشتن سلاح هسته ای از هم پاشید علتش حمله نظامی از بیرون نبود، بلکه با جنگ نرم دشمن و از درون از هم پاشید. 🔸 بزرگترین پشتوانۀ جمهوری اسلامی و اساس قدرت آن همراهی مردم است. رضایت، حمایت و همبستگی داخلی تنها با تأمین زندگی شایسته و مطلوب برای شهروندان حاصل می شود که صاحبان اصلی کشور و بزرگترین سرمایۀ آن به حساب می آیند. باید تأکید کرد که قدرتی که از آن سخن می گوییم قدرت الهی است، نه شیطانی. این قدرت برای مقابله با شیاطین و طواغیت و فراعنه و حمایت از مظلومان و مستضعفان و استقرار حق و عدالت است، نه برای سلطه جویی و ستمگری. 🔹بنابراین جمهوری اسلامی برای رسیدن به آیندۀ مطلوب و تحقق بخشیدن به آرمان های انقلاب راهی جز دست یافتن به قدرت همه جانبه ندارد. نکته امیدبخش این است که ایران کشوری است که ظرفیت و استعداد لازم برای ابرقدرت شدن را دارد. زیربنای عقیدتی، فرهنگی، سابقه تمدنی، تجربۀ تاریخی، نیروی انسانی مستعد و باانگیزه، سرزمین مناسب، طبیعت استثنایی، منابع سرشار و غنی، موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک و بسیاری از مزایای دیگر مواهب بی بدیلی اند که خداوند به این ملت و مملکت عنایت کرده است. 🔸آنچه لازم داریم بصیرت، همت و عزم و تدبیر و اراده و بالاتر از همه وحدت و یکپارچگی است. اگر با همت و درایت شهید طهرانی ها توانسته ایم در صنعت موشکی از نقطۀ صفر به یکی از قله های قدرت موشکی مطرح دنیا برسیم در حوزه های دیگر هم این استعداد را داریم. زمان زمان حرکت جهادی و شگفتی آفرینی است. حتی یک لحظه درنگ و سستی جایز نیست. همت و صبر، سحر نزديک است نوبت فتح و ظفر نزديک است ✅ @asreiranian_ir