#بازنشر | #صوت ♦️ چرا #آزادی در جمهوری اسلامی دچار چالش است؟! 🎙 حسین مهدیزاده ✔️ گزیده: بررسی 4 علت اصلی: ۱. آزادی‌های بین نسلی؛ عدم موفقیت نسل انقلابی در تولید و انتقال آزادی به نسل‌های بعدی نسل اول با ادراک خاص و جمعیت خاص تلاش دارد که فضا را کنترل کند. همچنان نمی‌خواهند باور کنند که ریشه اصلی #آزادی_اجتماعی احساس مشارکت است نه احساس بهره‌وری و آزادی مصرف. ۲. اداره جامعه به صورت فرقه‌ای که متاثر از شرایط تاریخی ما بوده تصویر ما از جامعه پردازی شبیه به جغرافیای یک فرقه است و ما در دهه‌های بعدی به سمت خلوص مذهبی رفتیم در حالی که جامعه برای این خلوص آمادگی نداشته ۳. تکیه بر صناعت به جای ساخت طبیعت / یعنی به جای خودتنظیم‌گری در جامعه به سمت اعمال حاکمیت از طریق قانون پیش رفته‌ایم! برای ساخت وجه طبیعی در مسائل حکمرانی پشت قانون قائم شدیم! ۴. چالش شبکه‌ای شدن از روندهای جهانی که در حال شکل‌گیری است برون رفت از زندگی سازمانی به زندگی شبکه‌ای است. کسی که طعم آزادی جامعه شبکه ای را چشیده باشد و تجربه کرده باشد، احساس آزادی بالاتر دارد و با شما مفاهمه ندارد. @Taammolat74 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#بازنشر ♦️ مسأله‌ی حجاب؛ پازلی که قطعاتش گم شده است. ✍🏼|مهدیه منافی ▪️شاید همه‌ی ما به این سؤال فکر کرده‌ایم که بالاخره وضعیت حجاب چه خواهد شد؟ آیا جمهوری اسلامی تسلیم روند موجود شده است؟ قرار نیست اتفاق ویژه‌ای رخ دهد؟ برنامه‌ریزی برای بهبود اوضاع صورت گیرد؟ و در آخر به این پاسخ رسیدیم که این از علائم آخرالزمان است و کاری از ما نمی‌آید، باید صبر کنیم تا حضرت ظهور کنند و اوضاع را درست کنند! این پاسخ نه تنها رویکرد منفعلانه در برابر مفهوم ظهور و انتظار است، بلکه به مثابه‌ی پاک کردن صورت مسأله برای راحت کردن خودمان و فرار از مسئولیت است. اما واقعیت اینجاست که فقدان راه ‌حل، محصول فقدان فهم مسأله است. مسئله این است که ما به موضوع حجاب از منظر علت نگریسته‌ایم نه معلول. در صورتی که حجاب آخرین حلقه‌ از بروز و ظهور تربیت، جهان‌بینی و شالوده‌ی معرفتی یک زن است. به بیان ساده‌تر، حجاب معلول است نه علت. معلولی که تا قطعات پیشینی و زمینه‌ای آن حل نشود، نمی‌توان انتظار حضور حیامند یک زن در جامعه را داشت. ▪️این که یک زن چه فهمی از نسبت خود با بدنش دارد، چه نگاهی از خود و تصویر رسانه‌ای و استاندارد زیبایی موجود از زن دارد، رویکردش نسبت به پوشش از حیث مالکیت بر بدن است یا صرفا راحتی، پوشش را ابزار می‌داند برای ابراز هویت یا نماد ایدئولوژی، رویکردش به دین و احکام آن چیست، پوشش را محصول تحمیل و سلطه‌ی نگاه مذکر می‌داند یا بخشی از پازل عبودیت در نسبت میان خودش و خدا، همه مؤلفه‌هایی است که خروجی این دستگاه فکری، می‌شود نوع لباسی که یک زن برای حضور در جامعه انتخاب می‌کند. پوششی که می‌تواند ظاهر کننده‌ی وجه جنسی او باشد، یا بالعکس، مستور کننده‌ی آن. ▪️همچنین اگر در سطح گفتمان، حکمت حجاب را به جای تبیین چیستی و چگونگی آن و جایگاهی که زن در نظام آفرینش از جهت حریم و نقشی که برای حیات‌بخشی و ادامه‌ی زندگی دارد، صرفا منحصر کردیم در یکی از کارکردهای آن که حفظ مرد از گناه است و حجاب تبدیل شد به محدودیت برای زن و راحتی جنس مذکر، نه تنها در زمانه‌ی ما پاسخگوی نیاز زن نیست، بلکه فروکاست مفهوم حجاب نیز هست، چون مفهوم حجاب بیش و فراتر از این است و منحصر در یک کارکرد نیست‌. ▪️حالا فرض کنیم بدون توجه به این عوامل و بسترها و تغییر جهان معرفتی یک زن، صرفا بخواهیم او را از بیرون ملزم به حجاب کنیم، امری که ممکن نیست. اگر هم ممکن باشد در سطح دیسیپلین (نظم بیرونی) است نه اوردر (نظم درونی) و بدون توازن و تناسب این دو سطح از نظم‌بخشی به نظام اجتماعی، نمی‌توان انتظار کارامدی بالا از این راهکارها را داشت. از سوی دیگر زن نیاز به دیده شدن دارد، نیاز مشروعی که می‌تواند پاسخ صادق یا کاذب داشته باشد. اگر این نیاز به درستی در فضای حلال و بدون آسیب خانواده پاسخ داده شد، خودنمایی جنسی او در جامعه به حداقل خواهد رسید و اگر بالعکس نه تنها به نیاز او در بستر حلال خانواده توجه نشود، بلکه پاسخ کاذب برای این نیاز مهیا باشد، زن در جامعه میل به جلوه‌نمایی پیدا می‌کند. همین‌گونه است در مورد هر نیاز مشروعی که در بستر خود پاسخ داده نشود مثل تفریح حلال، که معماری سنتی ما در گذشته پاسخگوی آن بود و یک زن در حیاط خانه نیازش به آب و گیاه و نور بدون پوشش از نامحرم، تأمین می‌شد. فضایی که معماری مدرن که حیا و حریم‌زدایی جزء ویژگی‌های آن است، آن را از زن گرفت و روز به روز حریم امن او را برای حضور آزاد بدون حجاب، تنگ کرده است. ▪️همه‌ی این‌ها حلقه‌های مفقوده و قطعات پازلی است که ما از مسئله‌ی حجاب نفهمیده‌ایم و و برای حل مسأله صرفا به دم دستی‌‌ترین راهکارها روی آورده‌ایم. اگر می‌خواهیم مسئله‌ی حجاب حل شود، باید با نگاه کلان و همه‌جانبه‌نگر، علت‌ها و بسترهای حیازدا را بشناسیم و از ریشه مسأله را حل کنیم. ریشه‌هایی که زن بخشی از آن است نه تمام آن و او جزئی از سیستمی است که داشتن حجاب را برای او سخت کرده و حتی از وادی «حجاب اجباری« که عبارت مرسوم فضای مجازی است به تنگنای «بی‌حجابی اجباری» افتاده است و برای حفظ حجاب در همه جا باید هزینه بدهد. در این فضا و بستر، زنی که بخواهد حجاب را حفظ کند در سختی می‌افتد، از تفریح حلالی که نیست و بستر آن از جامعه حذف شده، تا پاسخ به نیاز مشروع برای دیده شدن در خانواده که رو به کاستی است و تجردی که روزافزون است و دختران محجوب و باحیایی که در رقابت با نمایشگاه عمومی خودنمایی جا می‌مانند، تا جهان معرفتی که حجاب را نه در نسبت با خدا و حق الله، بلکه صرفا محصور در یک کارکرد محدود کننده می‌بیند و خود را برخلاف نگاه الهی که انسان را مالک درجه دو می‌داند و جسم را امانتی که نیاز به حفظ دارد، مالک تن خود دانسته و تصرف بر اساس امیال نفسانی بر جسم خود را به عنوان حق انسانی تصور می‌کند. @mahdiehmanafi @strategistladies 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#بازنشر | #یادداشت ♦️ناکامی در همراه‌سازی‌های حداقلیِ زنانه: شکست اغتشاش در برابر روایت‌‌های معارض ✍🏼| مهدی جمشیدی ▪️۱. این‌گونه نیست که وضع جریان‌های اجتماعی از لحاظ بدنۀ مردمی، همان بماند که در ابتدا بوده است، بلکه این امر به خود آن جریان وابسته است. به طور ضروری، هیچ‌گونه «تداوم» و «پیوستگی»‌ای در میان نیست و همه‌چیز به تصویرسازی بعدی جریان از خود و ظهور روایت‌های جدید از واقعیّت گره خورده است. «لحظه‌های آغازین»، لحظه‌های شورانگیزی و هیجان‌سازی هست که بر شانۀ «روایتِ» برآمده از خود جریان، تکیه زده است، امّا همین که زمان می‌گذرد و روایت‌های دیگری نیز در کنار روایت نخستین می‌نشیند، چه‌بسا از خویش‌حقّ‌انگاری جریان اجتماعی، به شدّت کاسته شود و به‌تدریج، این برداشت در ذهن بسیاری از هواداران جریان اجتماعی ایجاد شود که «واقعیّت»، آن نبوده که در ابتدا پنداشته بودند. از آنجا که جریان اجتماعی می‌خواهد یک شروع طوفانی داشته باشد تا بدنۀ اجتماعیِ حداکثری بیابد و توده‌های مردم را هرچه بیشتر با خود همراه کند، گویا چاره‌ای جز این‌که یک «روایت حاد» و «برداشت تشدید شده» بپروراند و خویش را دچار محرومیّت و مظلومیّت آنچنانی نشان بدهد ندارد، امّا چندی بعد همین روایت، به نقطۀ ضعف او نیز تبدیل خواهد شد؛ چراکه «روایت‌های معارض» راه می‌رسند و بدنۀ جریان اجتماعی را گرفتار «ساخت‌شکنی ذهنی» می‌کنند. آنها درمی‌یابند که واقعیّت، آن نبوده که در لحظه‌های آغازین شنیده‌اند و خام‌اندیشانه پذیرفته‌اند، بلکه واقعیّت، جنبه‌های مهم و تعیین‌کننندۀ دیگری نیز داشته که نیروهای پیشرانِ جریان اجتماعی برای آن‌که در رودخانۀ جریان اجتماعی، موج‌آفرینی کنند و راه خویش را در برابر حاکمیّت باز کنند، آنها را حذف کردند. ریزش گستردۀ همان بدنۀ اندک در اغتشاش‌های اخیر نشان می‌دهد که برخلاف تحلیل آصف بیات، مسأله‌های القا شده و برجسته شده، ساختگی بودند و از این رو نتوانستند از خود در برابر روایت‌های متفاوت محافظت کنند. ▪️۲. این وضع حتّی در شعار اساسی این جریان اجتماعی نیز به چشم می‌خورد. شعار «زن، زندگی، آزادی»، درون‌خیز و جامعه‌بنیاد نبوده است، بلکه از بیرون به آن عرضه شده است و بدنۀ این جریان نیز تصوّر کرده بود که این شعار می‌تواند خواسته‌هایش را پوشش بدهد. این در حالی است که شعار یاد شده، هرگز نمی‌تواند همچون یک «چتر فراگیر»، دغدغه‌های مردم ایران و یا حتّی بخش عمده‌ای از آن را نمایندگی کند؛ چراکه این مضامین با چالش‌ها و نیازها و مطالبه‌های مردم، تطابق ندارند. جامعۀ ایران، جامعۀ عینیّت‌ها و واقعیّت‌هاست و دردها و رنج‌هایش را به طور مستقل، احساس می‌کند و این‌گونه نیست که بتوان «از بیرون» و به صورت «پیش‌ساخته»، شعاری را به آن خوراند و از آن انتظار «همراهی طوطی‌وار» داشت. ما با یک جامعۀ سیّال و ژله‌ای روبرو نیستیم که بتوانیم مسأله‌های خویش را در ظرف «هیجان‌های روایتی» بریزیم و به این جامعه بنوشانیم. ازاین‌رو، باید دردهای آنها را یافت نه این‌که دردهایی را به آن القا کرد. براین‌اساس، روند اغتشاش نتوانست حتّی همسویی و همراهی آن بخش از زنان ایرانی که دچار «حجاب ضعیف» بودند را نیز به دست آورد و آنها را به سوی «کشف حجاب» سوق بدهد. این امر، «بدیهی‌ترین» و «مستقیم‌ترین» توفیقی بود که باید نصیب جریان اغتشاش می‌شد، امّا چنین نشد. با توجّه به چنین شکست آشکاری، نمی‌توان حتّی فراگیری و اجتماعی‌بودن همان جنبۀ زنانۀ این جریان را پذیرفت، چه رسد به دعاوی کلان و فربه دیگر که بیش از نقشی بر آب نبودند. آنچه که در لحظه‌های آغازین، شعلۀ اغتشاش را برافروخت و مایه و پایۀ صورت‌بندی جریان اجتماعی شد، همین لایۀ مطالبه‌های زنانه بود که تا چند هفته‌ای پیش رفت و لایه‌های دیگری را نیز به خود افزود، امّا نه‌فقط لایه‌های دیگر و مکمّل را باخت، بلکه لایۀ اصلی و نمادین‌شده نیز از همراه‌سازی زنانِ دارای پوشش بینابینی با خود ناکام ماند و در عمل مشخص شود که مسألۀ زنان ایران، «حجاب اختیاری» نیست. حجاب، چه قانونی باشد و چه اختیاری، بخش عمده و غالب زنان ایرانی، به سوی کشف حجاب حرکت نمی‌کنند و روایت‌شان از «زندگی» و «آزادی»، تناسبی با آنچه که جریان اغتشاش می‌گفت و می‌طلبید ندارد. این «واقعیّت عریان»، همۀ تحلیل‌هایی را که اغتشاش را همچون یک «جنبش اجتماعیِ فراگیر و مردمی» تصویر می‌کنند - از جمله تفسیر آصف بیات که سخت بر ریشه‌داری و عمق اجتماعی آن اصرار کرده است - بیش از وهم و خیال معرفی نمی‌کند. 🖇متن کامل در روزنامه ایران: https://irannewspaper.ir/8110/15/2320 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#خبرنامه | #اختصاصی ♦️ پیام تسلیت و تاسف رسمی وزارت امورخارجه و سفارت کشورمان در انگلستان در راستای درگذشت مرحومه منصوریان نشان‌دهنده‌ی فقدان زن ایرانی و کاردانی است که علیرغم گمنامی در زمان حیات‌شان و عدم شناخت مردم از ایشان، شخصیت علمی_سیاسی درخشانی را دارا بودند. 📥 ادامه یادداشت 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#خبرنامه | #اختصاصی ♦️ ارتحال بانوی موفق مسلمان ایرانی «ماندانا منصوریان» 📌 « "ماندانا منصوریان" نماینده‌ی جمهوری اسلامی ایران در سازمان بین‌المللی دریانوردی (International Maritime Organization) به اختصار IMO، روز گذشته و پس از طی دوره‌‌ی بیماری در لندن دعوت حق را لبیک گفت. او مدت ۷ سال نمایندگی کشورمان در IMo را عهده دار بود و از او به عنوان نماینده‌ای موفق یاد می‌شود که در این دوران به مدت دو سال به عنوان معاون کمیته فنی سازمان IMO نیز انتخاب شده بود. در جلسه‌ی روز گذشته IMO پس از اعلام خبر درگذشت خانم منصوریان حاضرین برای ادای احترام به ایشان یک دقیقه سکوت کردند.» ▪️پیام تسلیت و تاسف رسمی وزارت امورخارجه و سفارت کشورمان در انگلستان در راستای درگذشت مرحومه منصوریان نشان‌دهنده‌ی فقدان زن ایرانی و کاردانی است که علیرغم گمنامی در زمان حیات‌شان و عدم شناخت مردم از ایشان، شخصیت علمی_سیاسی درخشانی را دارا بودند. ▪️خانم منصوریان نمونه‌ای از زنان تربیت‌یافته‌ی مکتب انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی بودند که ارزش‌های انقلاب‌اسلامی، حجاب و عفاف و پایبندی ایشان به نقش همسری و مادری خود نه تنها مانعی در جهت رشد و تکامل ابعاد شخصیتی ایشان نشدند، بلکه بستر رشد روزافزون ایشان را نیز فراهم نمودند. فقدان ایشان علیرغم برانگیختن افسوس از دست دادن ایشان، افسوس دیگری را به دنبال دارد و آن عدم معرفی شخصیت این بانوی مسلمان ایرانی قبل از وفاتشان برای مردم خصوصا زنان ایرانی است، زیرا شخصیت ایشان به عنوان الگویی موفق و درخشان از زن ایرانی مسلمان می‌توانست همچون نوری برای حرکت زنان زمان خودشان به سمت کمال انسانی باشد. می‌طلبد تا گنجینه‌هایی از زنان مسلمان ایرانی موفق را قبل از ارتحال‌شان دریابیم و ابتدا به ملت خود و سپس سایر ملتهای دنیا معرفی نماییم تا نشانی درخشان در حقانیت جمهوری اسلامی و نسبت انسانی او با زنان ایرانی باشد. 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#کلیپ | #اختصاصی ♦️ #نشست || تأملی بر بیانات رهبری در جمع بانوان 📅 برگزار شده در: ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۱ 🔺 بخش پنجم || زن انقلاب اسلامی و جهان مردسالار سرمایه‌داری 🎙 آقای محسن آقایی ✔️ ما تصویری از زن انقلاب اسلامی نداریم؛ تصویری که نسبتش با جهان مردسالار سرمایه‌داری روشن باشد. 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

🌸🍃 ضمن عرض تبریک اعیاد شعبانیه و آرزوی توفیق برای مخاطبین محترم و فرهیخته عصر زنان 🍃🌸 ♦️ فایل تصویری کامل نشست «تاملی بر بیانات رهبری در جمع بانوان» در کانال آپارات عصر زنان بارگذاری شد. ♦️ مشاهده ویدیو نشست ♦️ 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#بازنشر ♦️ تجربه یک "زن" از زندگی در خانه "امام سجاد" علیه‌السلام ▪️زمانیکه «یزیدبن معاویه»، مسلم‌بن عقبه را فرمان داد تا اهل مدینه را قلع و قمع کند (اشاره به واقعه "حرّه") و پس از آنکه مدینه ویران شد، «علی‌بن‌الحسین علیهماالسلام، سرپرستی ۴۰۰ زن بی‌سرپرست و بی‌خانمان(که شوهران خود را ازدست داده بودند) را عهده‌دار شد و به آنها در خانه‌هایش پناه داد! یکی از زنها می‌گفت: «به خدا زندگی‌ای که در خانه این مرد شریف (امام سجاد) داشتم را در خانه پدر و مادرم نداشتم!» ▫️ لَمّا وَجَّه يزيدُ بنُ معاوية مسلمَ بنَ عقبة لِاستِباحةِ أهلِ المدينة، ضَمَّ عليُ بنُ الحسين إلى نفسِهِ أربعَ مائةٍ منافيةٍ بِحَشَمِهِنَّ يَعولُهُنَّ إلى أن تُقُوِّضَ جيشُ مسلم، فقال امرأةٌ منهنّ: ما عِشتُ وَاللهِ بينَ أبوَيَّ بِمِثلِ ذلك الشريف. (ربیع‌الابرار، زمخشری -سنی‌مذهب- ج۱، ص ۴۲۷) @rouhollah_shamsi_koushki #پنجم_شعبان #میلاد_امام_سجاد علیه‌السلام 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

♦️ حمل و نقل عمومی و حفاظت از حریم زنان 📌 «به گزارش نیویورک تایمز، بسیاری از زنان آمریکایی که برای رفت و آمد خود از مترو استفاده می‌کنند تجربه‌های زیسته زیادی از آزار و اذیت خود به دلیل جنسیت‌شان در مترو دارند، برخی برای مواجهه با این آزارها خصوصا در دوران شیوع ویروس کرونا استفاده از دوچرخه و یا تاکسی را به جای مترو در برنامه خود گنجاندند. زنانی نیز معتقد هستند که چون جنسیت‌شان زن است مجبورند برای محافظت از خود اقدامات احتیاطی زیادی را انجام دهند. این درحالی است که مدیران بخش‌های حمل و نقل عمومی در شهرهای بزرگی چون نیویورک مسئله‌ی اضطراب زنان آمریکایی به دلیل آزارهای مکرر زنان در مترو را نادیده می‌گیرند.» ▪️علیرغم آنکه زنان بخش اعظمی از جمعیت استفاده کننده از حمل‌ونقل عمومی خصوصا مترو را در بر می‌گیرند و چرخ اقتصادی این بخش حمل و نقل عمومی آمریکا به واسطه‌ی زنان میچرخد، آزارهای زنان در مترو جزء آسیب‌های اجتماعی پربحث در محافل جامعه‌شناسی آمریکا گردیده است اما عملا اقدامی ملموس در جهت حمایت از زنان آمریکایی در مواجهه با خشونت و آزارهای خیابانی رخ نمی‌دهد. ▫️با کاهش اقبال زنان آمریکایی از مترو اما آمار ارائه شده و گزارش‌های خبری نشان از افزایش دوبرابری قتلها و جرائم در مترو شده‌اند و این علت به دلیل خلوت شدن محیط مترو، کاهش نظارت بر آن است و زنان کم بضاعتی که مجبور به استفاده از مترو هستند بازهم قربانیان این جنایات می‌باشند. به راستی چرا زنان آمریکایی و مسائل‌شان هیچ جایی در سیاست‌های ساده شهری در شهرها و ایالت‌های آمریکا ندارد؟! 🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir

#اختصاصی | #یادداشت ♦️ نگاهی به رشته‌ی مطالعات زنان و مطالعات جنسیت در سطح بین المللی و ایران ▫️بخش اول ✍🏼| الهه سادات شفیعی ▪️برای بررسی تاریخچه‌ی رشته‌ی مطالعات زنان، آگاهی از بسترهای اجتماعی و سیاسی آن زمان در غرب اجتناب ناپذیر است. اولین جرقه‌های این رشته دردهه‌ی شصت میلادی که به عصر جنبش‌های آزادی بخش از جمله جنبش‌های زنان در غرب برمی‌گردد و همین زمینه‌های اعتراضی، بستر را برای تاسیس آکادمیک این رشته در دانشگاه‌های آمریکا فراهم کرد و به سرعت گسترش یافت. درواقع مطالعات زنان یک رشته‌ی معطوف به کنش و کنشگران اجتماعی بوده است، از همین رو بسیاری از فعالین ابتدایی این رشته بدون چشم‌داشت مادی و با اهداف آرمانگرایانه و رهایی زنان از ظلم تاریخی در دپارتمان‌های مطالعات زنان حضور داشتند، افرادی که پیش از آن در بسیاری از جنبش‌های اجتماعی دیگر، مانند جنبش‌های ضد جنگ فعال بوده‌اند. ▪️تفاوت مطالعات زنان با بسیاری از رشته‌های دیگر علوم انسانی، علاوه بر مباحث نظری، با تبیین راهکارهای عملی برای بهبود شرایط اجتماعی زنان همراه بوده است. در واقع رشته‌ی مطالعات زنان بازوی آکادمیک جنبش‌های فمینیستی بوده است و در موج دوم فمینیسم ما عملا با یک صورتبندی علمی در رشته‌ی مطالعات زنان در دانشگاه موجه هستیم که پشتوانه‌ی علمی جنبش‌های فمینیستی را فراهم می‌کرد. در ابتدا فقط زنان مورد مطالعه‌ این رشته بودند و هیچ دسته‌بندی و قشر دیگری حق ورود به بررسی‌های این رشته را نداشتند؛ زیرا اعتقاد موسسان این رشته بر این بود که زنان دچار ظلم تاریخی و فرودستی واقع شده‌اند و فقط زنان می‌توانند زنان را نجات دهند و اساس گفتمان فمینیست‌ها در دهه‌ی 1970، حول محور زنان می‌چرخید، به همین خاطر ادبیات تولیدی در این دوران کاملا زنانه بود. ▪️بعدا کم‌کم در دهه‌ی هشتاد و ورود به دوران پست مدرن، فمینیست‌های موج سوم به دنبال تفاوت‌های درونی جنبش‌های زنان رفتند و این انتقاد را به فمینیست‌های موج دوم وارد می‌کنند که شما نباید ملاک مقایسه را مردان قرار دهید، بلکه باید زنان را باشرایط مختلف و با یکدیگر مورد مقایسه و مطالعه قرار بدهید. مثلا اینکه موج دوم متاثر از زنان سفیدپوست طبقه‌ی متوسط است، حال آنکه زنان سیاهپوست و زنان طبقات پایین‌تر نیز باید مورد توجه مطالبات فمینیستی قرار بگیرند و از این رو زبان‌دار کردن زنان حاشیه‌ای بسیار پررنگ شد و کم‌کم ادبیات جدیدی پیرامون آن شکل گرفت. همچنین در موج سوم شاهد تغییر موضع جنبش‌های زنان از رویکردهای جهان‌شمول در موج اول و دوم، به سمت رویکردهای متکثرگرا و خرد هستیم و نقطه‌ی اصلی رویکردهای فمینیستی از تقابل با مردان به تعریف جایگاه زنان در نسبت با جریان‌های جهانی مانند نسبت زنان با سرمایه‌داری و مدرنیته و پست مدرن و... تغییر موضع پیدا کرد و این روند به دلیل جریان‌های اجتماعی مختلف، مدام در حال تغییر بوده و هست و همین امر سبب شد تا کم‌کم زمینه فراهم شود و مطالعات زنان به سمت مطالعات جنسیت میل پیدا کند. بدین ترتیب از آن‌جا که گرایش به تکثر در مباحث مختلف نمود و بروز و ظهور جدی پیدا کرد، گرایش به سمت پذیرش طیفی از جنسیت، و نه تنها مردانگی و زنانگی، نیز پررنگ شد و گرایش‌های جنسی متفاوت و هویت‌های جنسیتی مختلفی مطرح و زمینه برای تولد رشته‌ی مطالعات جنسیت فراهم ‌شد. ▪️یکی از سوالات اساسی در آن دوران این بود که: آیا مطالعات زنان قابلیت پوشش انواع هویت‌های جنسیتی را دارد؟ قطعا خیر؛ و در ادامه این سوال مطرح شد که: آیا می‌شود مطالعات جنسیت مطالعات زنان+ مطالعات فمینیستی+ مطالعات مردان+ همجنسگرایان+ مطالعات کوئیرها را پوشش دهد؟! در پاسخ به سوال دوم مقاله‌ای در مجله‌ی تفاوت به رشته‌ی تحریر در آمد که در آن به تبیین این موضوع پرداخته بود که بله، مطالعات جنسیت همین است و در واقع این تغییر عنوان از مطالعات زنان به مطالعات جنسیت، زبان‌دار کردن گرایش‌های مختلف جنسی بود. اما قصه فقط به اینجا ختم نمی‌شود و درواقع هدف اصلی رشته‌ی مطالعات جنسیت در سطح بین المللی، مشروعیت بخشیدن و تولید ادبیات علمی برای انواع همجنسگرایی‌ها و همباشی‌های خارج از چارچوب ازدواج رسمی پا به عرصه گذاشته است. ناگفته نماند که در این بین برخی از فعالین جنبش‌های زنان از تولد مطالعات جنسیت خیلی راضی نبودند و معتقد بودند که دولت‌ها بخاطر سیاست‌های مختلف و بخصوص سیاست‌های مالی به مطالعات جنسیت پرداخته‌اند و از طرفی با تقویت مطالعات جنسیت، مسائل زنان از محوریت اصلی خارج می‌شود و این مطلوب ایشان نبود. 📥 ادامه دارد... 🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#کرسی_ترویجی ♦️ «مسأله حجاب و عدالت جنسیتی» 🎙 حجت الاسلام دکتر شجریان @rahbariefarhang 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#خبر_روز 📌 بی‌بی‌سی گزارش داد «برخی مراکز مشاوره بارداری بحرانی در انگلستان، زنان انگلیسی را برای انجام سقط جنین فریب می‌دهند.» 📥 ادامه یادداشت 🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|