⭕️ به مناسبت موسم اربعین
▫️هشدار درباره تبلیغ جریان احمد اسماعیل بصری، مدعی «یمانی و مهدویت» در موکبهای مسیر اربعین
▫️آیا امام سیزدهم، وجود دارد؟
▫️بخش #اول
✍️مصطفی امیری
پیروان احمداسماعیل بصری، برای اثبات عقیده خویش، به احادیثی استناد میکنند که در ادامه نقد و بررسی خواهد شد:
✅ استناد به «حدیث وصیت» و اشاره به امام سیزدهم
1. عمده استدلال جریان مدعی مهدویت (احمد اسماعیل بصری)، استناد به «حدیث وصیت» در کتاب الغیبة شیخطوسی است. چرا؟ زیرا این جریان، افزون بر دوازده امام، ادعا میکنند که امام سیزدهم هم داریم و این یعنی ساخت «عقیده جدید». و برای اثبات این عقیده، مجبور هستند که همه محتوای حدیث وصیت را متواتر جلوه دهند. از اینرو برای حدیث وصیت، ادعای تواتر میکنند. در حالیکه فقط درباره بخش اول یعنی دوازده امام، ادعای تواتر، ثابت است و نه بخش دوم حدیث. زیرا خود شیخ طوسی که ناقل حدیث بوده، آن را به عنوان «حدیث احتجاجی» آورده است و نه حدیث اعتقادی. توضیح بیشتر اینکه: اگر سند حدیث وصیت را ببینید. فردی به نام بزوفری در طریق سند قرار دارد. وی کتابی داشته به نام «رد علی الواقفه»؛ فرقه واقفه، هفت امامی بودند. بُزوفری این حدیث را در کتاب خویش نقل میکند احتجاجا علیه واقفه که ببینید شیعه به هفت امام ختم نمیشود. بعد شیخطوسی هم از کتاب بُزوفری نقل میکند. پس اینگونه احادیث، نفی اعتقاد باطل فرقه واقفه است نه اینکه علمای شیعه، کل محتوای حدیث را قبول داشتند.
2. شاهد بر این امر، شیخ طوسی در کتاب الغیبۀ، در چند صفحه قبل (ص۱۲۷) و چند صفحه بعد (ص۱۵۷ و ص۲۲۸) تصریح میکند: دوازده امام؛ اعتقاد اصیل شیعه است. پس شما پیروان امام سیزدهم (احمد اسماعیل بصری) چگونه ادعای تواتر همه محتوای حدیث وصیت دارید در حالیکه نقلکننده (شیخطوسی) هم چنین اعتقادی ندارد؟ بویژه اینکه متن بخش دوم حدیث وصیت در «وصیت مکتوب نازله» وجود ندارد و از طرفی «وصیت آشکار» نیز درباره وی وجود ندارد.
3. ضمن اینکه پیروان جریان احمد اسماعیل مدعی یمانی، میخواهند عقیده هزارساله شیعه مبنی بر«انحصار ائمه در دوازده امام» را نفی کنند، با چند حدیث؟ فقط با یک حدیث؟ در حالیکه در کتب شیعیان، بیشمار احادیث در باب «ائمه اثنی عشر» وجود دارد؛ یک حدیث کجا، چندصد حدیث کجا؟
4. تمام جانمایه استدلال جریان احمد اسماعیل بر این است که پیامبر در پنجشنبه وصیت نکرد درحالیکه در احادیث معتبر داریم که پیامبر وصیت هم کرد (کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۶۵۹ و ۹۰۶. نعمانی، الغیبة، ص۸۲. کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۷۷). بر فرض هم تمام محتوای حدیث وصیت، معتبر و قابل قبول است. از کجا معلوم «احمد الذی مندرج فی هذا الحدیث، انت یا احمد اسماعیل؟» شاید شخص دیگری باشد؟ ضمن اینکه قبل از احمد اسماعیل، فرقه شیخیه هم به بخش دوم حدیث وصیت استناد کردهاند (شهبازیان، تمایز مهدی موعود از مدعیان دروغین، ص۴۶۲-۴۶۶).
5. جریان احمد اسماعیل بصری، تلاش دارند «بخش دوم» حدیث وصیت را «متواتر معنوی» جلوه بدهند. خوب بخش دوم چه میگوید؟: امام مهدی، فرزندی دارد به نام احمد و او را پس از خود به خلافت و امامت منصوب میکند. به فرض بخش دوم حدیث وصیت را قبول کنیم. اما آیا بخش دوم حدیث وصیت، تواتر هم دارد که بتوان برای اثبات عقیده جدید (امام سیزدهم بودن احمد اسماعیل) استفاده کرد؟ حتی فرض کنیم کتاب «چهل حدیث مهدیین» ناظم العقیلی را هم قبول کرده باشیم که سعی داشته در این کتاب، تواتر معنوی فرزند داشتن امام مهدی را اثبات کند اما روایتهای ذکر شده در کتاب وی، تنها ادعای فرزند داشتن امام مهدی را اثبات میکند اما آیا توانسته تواتر بخش بعدی را اثبات کند مبنی بر اینکه: فرزند امام مهدی که به امامت سیزدهم میرسد، نامش احمد است؟ قطعا خیر.
✅ استناد به احادیث «دوازده مهدی»
6. دلیل بعدی، استفاده ابزاری از احادیث دوازده مهدی (مهدیون) است. و معتقد هستند اولین مهدیون یعنی احمد اسماعیل، امام سیزدهم نیز است و بعد به احادیث دوازده مهدی (اثناعشر مهدیا) استناد میکنند درحالیکه حدیث از ابوبصیر داریم که این دوازده مهدی، امام نیستند بلکه به امامت اهلبیت دعوت میکنند: «لم یقل اماما» (صدوق، کمالالدین، ج۲، ص۳۵۸) مثل ابنحنفیه که امام نبود اما «کان مهدیا» (بابویه، الامامة و التبصرۀ، ص۶۰). اما پیروان احمد اسماعیل در مناظرات وقتی قافیه را میبازند میگویند: ما هم معتقدیم این دوازده مهدی، امام نیستند اما جواب میدهیم: خود احمد در کتاب المتشابهات (اسماعیل بصری، المتشابهات، ج۱، ص۲۵۳ و ج۴، ص۷۳) تصریح میکند: مهدی اول یعنی خود احمداسماعیل، امام سیزدهم است (شهبازیان، ره افسانه). این تناقض را چه میکنید؟
➖➖➖➖➖➖
🆔 @AsrZohur110
⭕️ معمای پر رمز و راز «رجفۀ» در فتنه شام قبل از ظهور
✍️مصطفی امیری
▪️آیا زلزله سوریه زلزله با بیش از صدهزار کشته در سوریه قبل ظهور، صحت دارد؟
▪️بخش #اول
✅ مقدمه
▪️در صحنه تحولات فتنه طولانی شام[1] قبل از ظهور، دو واژه «رجفۀ» و «خسف» به عنوان نشانههای کلیدی و سرنوشتساز در حوادث قبل از خروج «سفیانی»، اولین نشانه حتمی ظهور بیان شده است؛ و اگرچه درباره مصداق و معنای «خسف» اتفاقنظر وجود دارد و به فرو رفتن زمین در محور حرستا[2] -جابیه[3] تعبیر شده است که موجب تخریب بخشهایی از مسجد دمشق نیز خواهد شد[4] و مجموع این حوادث در سوریه حاکی از نزدیک بودن خروج سفیانی و تسلط وی بر دمشق به عنوان حاکم آینده منطقه شام خواهد بود[5]
▪️در این نوشتار، سخن از معمای پر رمز و راز «رجفۀالشام» در صحنه تحولات فتنه شام خواهد بود. از دیدگاه مشهور، رجفۀ الشام بر وقوع زلزله بسیار بزرگ و ویرانگر در منطقه شام قبل از ظهور با بیش از 100 هزار کشته، تفسیر شده است.[6]
▪️رواج استعمال معنای زلزله برای رجفۀ در دوران معاصر، سبب گردیده تا معانی دیگر رجفۀ مورد غفلت واقع شود در حالیکه با مروری بر کتب مهدوی، معنای رجفۀ الشام تنها در چند دهه اخیر در معنای زلزله ترجمه شده است؛ برای اولینبار، ترجمه معنای رجفۀ به زلزله در کتاب یوم الخلاص و کتاب عصر ظهور به کار رفته است[7]
▪️هرگونه فهم اشتباه و نادرست در تفسیر معنای رجفۀ الشام، منجر به بروز اشتباهات بعدی و محاسبات غلط در شناخت تحولات فتنه شام قبل از ظهور خواهد شد. به گونه ای که ممکن است سفیانی خروج نماید و با محوریت و حمایت «روم[8]، یهود[9] و خاندان آلفلان حاکم بر عربستان[10] » و مثلث «غربی، عبری، عربی» بر دمشق مسلط گردد اما شیعیان چنین گمان کنند که مراحل قبل از سفیانی، هنوز رخ نداده است.
✅ نسخهشناسی و منبعشناسی «رجفه الشام»
▪️حدیث رجفۀ الشام در کتب الغیبۀ نعمانی و الغیبۀ طوسی، نقل شده است. متن حدیث به نقل از امام علی در کتاب الغیبۀ نعمانی، چنین است:
▪️إذَا اخْتَلَفَ الرُّمْحَانِ بِالشَّامِ لَمْ تَنْجَلِ إِلَّا عَنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ قِيلَ وَ مَا هِيَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ قَالَ رَجْفَةٌ تَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ فِيهَا أَكْثَرُ مِنْ مِائَةِ أَلْفٍ يَجْعَلُهَا اللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَانْظُرُوا إِلَى أَصْحَابِ الْبَرَاذِينِ الشُّهْبِ الْمَحْذُوفَةِ وَ الرَّايَاتِ الصُّفْرِ تُقْبِلُ مِنَ الْمَغْرِبِ حَتَّى تَحُلَّ بِالشَّامِ وَ ذَلِكَ عِنْدَ الْجَزَعِ الْأَكْبَرِ وَ الْمَوْتِ الْأَحْمَرِ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَانْظُرُوا خَسْفَ قَرْيَةٍ مِنْ دِمَشْقَ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ خَرَجَ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ حَتَّى يَسْتَوِيَ عَلَى مِنْبَرِ دِمَشْقَ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَانْتَظِرُوا خُرُوجَ الْمَهْدِيِّ.[11]
▪️این حدیث در کتاب الغیبة طوسی نیز ذکر شده است[12] و تا حدوی با نسخه نعمانی، متفاوت است. البته «اختلاف نسخ» در ترجیح معنای رجفۀ نیز احتمالا اثرگذار خواهد بود.
✅ ترتیب حوادث «فتنه شام» قبل ظهور
▪️بنابراین، مطابق این گزارش حدیثی در کتاب الغیبة نعمانی و الغیبة طوسی، ترتیب حوادث فتنه شام قبل از ظهور، چنین است:
1. اختلاف الرمحان: اختلاف یا جنگ بین دو جبهه در منطقه شام
2. رجفة بالشام: اضطراب شدید، فتنه، قتل و جنگ در منطقه شام و یا احتمال زلزله با بیش از صدهزار کشته
3. البراذین الشهب المحذوفة: ورود ادوات نظامی و ماشینهای جنگی مجهز به پرتاب سلاح که شعلههای آتش از آن زبانه میکشد
4. الرایات الصفر تحل بالشام: ورود نظامیان پرچمهای زرد رنگ در صحنه تحولات میدانی فتنه شام
5. خسف حرستا دمشق در سوریه: احتمال وقوع زلزله یا رانش زمین یا حادثهای سهمگین در اثر حمله نظامی با سلاح مرگبار یا انفجارهای قوی در زیر زمین؛ منجر به خسف و فرو رفتن در سطح زمین در محور جابیه- حرستا در دمشق سوریه
6. خروج سفیانی از وادی یابس (درعا) در جنوب سوریه و تسلط بر دمشق، اولین نشانه حتمی.
7. ظهور امام مهدی[13]
✅ پینوشت:👇
https://eitaa.com/asrzohur110/351
➖➖➖➖➖➖
🆔@AsrZohur110
⭕️ آیا ظهور، بغته و ناگهانی است؟
▪️سوالی که مطرح است: آیا ظهور بدون تحقق نشانههای حتمی، رخ خواهد داد؟
▪️بخش #اول
✍️ مصطفی امیری
▪️ظهور «منجی» برای عموم مردم جهان، بغته و ناگهانی است[1] مگر برای مومنین و موحدان، مترصد «حوادث و نشانههای ظهور» امام هستند و چشم انتظار و مُترقب، رخدادهای «جغرافیای ظهور» را رصد میکنند.
▪️اگر بیان شده است امر حضرت، ناگهانی و به اصطلاح یکشبه حل میشود، به اشتباه گمان نشود بدون وقوع نشانههای ظهور، رخ خواهد داد. زیرا در ادامه بیان شده است، ندای آسمانی دومین نشانه حتمی، معیار و فصل ممیز برای شناخت حضرت است:
▫️«الْقَائِمُ...يُصْلِحُ اللَّهُ لَهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ...فَإِنَّ الصَّوْتَ مِنَ السَّمَاءِ لَا يُشْكِلُ عَلَيْهِمْ إِذَا نُودِيَ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ»[2]
▪️آیا ندای آسمانی، قابل تشخیص است؟ بله؛ کسانی که این احادیث را روایت کردند و نشانهها را میشناسند و قبل از اينكه صیحه آسمانی، واقع شود، مىگويند كه آن، اتفاق خواهد افتاد:
▫️«يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاء...يَعْرِفُهُ الَّذِينَ كَانُوا يَرْوُونَ حَدِيثَنَا وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ يَكُونُ قَبْلَ أَنْ يَكُون»[3]
▪️باید «بغتة» را اینگونه و با این احادیث، در کنار هم نگریست. آری، برای مردمی که غرق در دنیا هستند، قطعا هنگام رسیدن به مقصد، همچون فرد خواب که از پیرامون خود بیخبر و ناآگاه است:
▫️«يَخْرُجُ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِنَ النَّاس»[4]
☑️ به هشدارها توجه نمیکنند و میگویند مشابه آن در تاریخ، تکرار شده است
▪️مَثل برخی افراد بویژه برخی مورخین معاصر، با عدم توجه به رخدادهای منتهی به ظهور، همچون این سخن امام معصوم است که میفرماید: «بنگر که چگونه در فتنهها سقوط میکنند و در وادى تحیر و سرگردانى گام مىزنند...آیا از روایات صحیحی که به آنها رسیده است، بیخبرند؟ و يا آن را مىدانند و خود را به فراموشى مىزنند و به آنها توجه نمیکنند؟
▫️«كَيْفَ يَتَسَاقَطُونَ فِي اَلْفِتْنَةِ وَ يَتَرَدَّدُونَ فِي اَلْحَيْرَةِ...جَهِلُوا مَا جَاءَتْ بِهِ اَلرِّوَايَاتُ اَلصَّادِقَةُ وَ اَلْأَخْبَارُ اَلصَّحِيحَةُ أَوْ عَلِمُوا ذَلِكَ فَتَنَاسَوْا»[5]
▪️البته بعد از ظهور، دیگر پشیمانی از عدم توجه به هشدارها، سودی ندارد:
▫️«أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ حِينَ لَا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لَا يُنْجِيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَم»[6]
☑️ وجوب فقهی شناخت نشانههای حتمی ظهور
▪️از اینرو، برخی از فقهاء، یادگیری و شناخت نشانههای ظهور را از باب جلوگیری از سقوط در وادی هلاکت و ضلالت عصر غیبت و دفع ضرر محتمل، واجب دانستهاند. آیۀالله صافی گلپایگانی در کتاب ارزشمند منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر، چنین میفرمایند:
▪️ آیا شناخت و معرفت نشانههای ظهور، واجب است؟ تا اینکه هنگام وقوع نشانهها، علم و آگاهی به آن حاصل شود و بین حق و باطل، تمییز و تشخیص قائل شوند؟ آری؛ ظاهر، وجوب یادگیری و شناخت نشانههای ظهور است تا اینکه در ضلالت و گمراهی عصر غیبت، دچار نشویم. علاوه براین، از باب دفع ضرر احتمالی ناشی از عدم شناخت، نیز واجب است.
▫️«هل يجب معرفة علائم الظهور، ليعلم به عند وقوعه و يعرف المحقّ من المبطل، و يميز بين الخبيث و الطيّب؟ الظاهر هو وجوبها؛ حذرا عن الوقوع في الضلالة، و دفعا للضرر المحتمل»[7]
▪️بدینسان، پیشوایان معصوم، برای ظهور امام مهدی، نشانههای فراوانی را بیان فرمودهاند و از طرح و ذکر آنها، اهدافی داشتهاند و محال است در کلمات معصومین، حرف لغو و بیهدفی، وجود داشته باشد.
☑️ سفیانی، بغتة و سال ظهور
▪️در احادیث تصریح شده است، پانزده ماه بعد از سفیانی، رخداد شریف ظهور، اتفاق خواهد بود و دیگر بغته، معنا و مفهومی برای ندارد. بلکه برای آن ناآگاهانی است که با دیدن این همه نشانه و حوادث و خروج دشمنترین دشمنان امام عصر، همچنان سر در برف کرده و چشممان خود را بسته و مشغول تماشا هستند:
▫️«السُّفْيَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُهُ فِي رَجَبٍ وَ مِنْ أَوَّلِ خُرُوجِهِ إِلَى آخِرِهِ خَمْسَةَ عَشَرَ شَهْرا»[8]
▪️آری، بغتة یعنی ظهور، هنگامی رخ میدهد که انسانها عموماً آمادگی و انتظارش را ندارند اما برای «منتظران آگاه به حوادث»، نه تنها ظهور، بغته و ناگهانی نیست بلکه حوادث آینده و پیشرو را نیز تشخیص خواهند داد؛ طوبی لهم.
▪️پاورقی: سيكون الظهور، بغتة على عامة، وسيكون الظهور معروفاً فقط للمؤمنين المنتظرين الممهدين المهتمين بقضية الامام المهدي عج والمترصدين لعلامات ظهوره الشريف.
✅ پینوشت:
1. صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۳.
2 و 3. نعمانی، الغیبة، ص۲۸۲و ص۲۶۴.
4. طوسی، الغیبة، ص۱۹۰.
5. صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۵۱۱.
6. طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۹۸.
7. صافی گلپایگانی، منتخب الأثر، ج۳، ص۳۰۳.
8. نعمانی، الغیبة، ص۳۰۰.
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 @ASRZOHUR110
⭕️ «تغییر» و «بداء» در نشانههای حتمی ظهور؟
▫️بخش #اول
▪️سوال این است آیا در نشانههای ظهور و بخصوص در علائم حتمی همچون سفیانی، ندای آسمانی و... ، امکان تغییر و بداء بلکه عدم وقوع، مطرح است؟
▪️آیا ممکن است امام زمان، ظهور کند اما هیچکدام از علائم، اتفاق نیفتد؟
✍️ مصطفی امیری
☑️ معرفی نشانههای حتمی ظهور
▪️صدوق در کتاب کمال الدین، با سلسه اسناد معتبر[1] از امام صادق، علائم حتمی ظهور را برمیشمرد:
▫️قَبْلَ قِیامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ: الْیمَانِی وَ السُّفْیانِی وَ الصَّیحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِیةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَیدَاء[2]
▪️احادیث متعدد بر ضرورت وقوع حتمی این نشانهها، تاکید دارند که بداءپذیر نیستند و حتما رخ خواهند داد:
▫️عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ فَجَرَى ذِكْرُ الْقَائِمِ فَقُلْتُ لَهُ أَرْجُو أَنْ يَكُونَ عَاجِلًا وَ لَا يَكُونَ سُفْيَانِيٌّ فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْمَحْتُومِ الَّذِي لَا بُدَّ مِنْهُ [3]
▪️و ظهور بدون سفیانی نخواهد بود و با حضرت ولیعصر، خواهد جنگید:
▫️لَا يَكُونُ قَائِمٌ إِلَّا بِسُفْيَانِي[4]؛ وَ السُّفْيَانِيُّ يُقَاتِلُ الْقَائِمَ[5]
☑️ مستند بداء در نشانههای حتمی ظهور؟
▪️تنها اشکال به نظریه عدم تغییر در نشانههای حتمی ظهور، مستند به روایتی به نقل از امام جواد در کتاب الغیبۀ نعمانی میباشد:
▫️كُنَّا عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الرِّضَا فَجَرَى ذِكْرُ السُّفْيَانِيِّ وَ مَا جَاءَ فِي الرِّوَايَةِ مِنْ أَنَّ أَمْرَهُ مِنَ الْمَحْتُومِ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ هَلْ يَبْدُو لِلَّهِ فِي الْمَحْتُومِ قَالَ نَعَمْ قُلْنَا لَهُ فَنَخَافُ أَنْ يَبْدُوَ لِلَّهِ فِي الْقَائِمِ فَقَالَ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَ الْمِيعَادِ وَ اللَّهُ لا يُخْلِفُ الْمِيعاد[6]؛ [7]
▪️نزد امام جواد عليهالسلام بودیم. از سفیانی و روایاتی که بر آن اساس قیام او حتمی خواهد بود، سخن به میان آمد. به حضرت عرض کردم: آیا خداوند در نشانه های حتمی، بداء امکانپذیر است؟ فرمود: آری. عرض کردیم: میترسیم در ظهور قائم نیز بداء روا دارد! فرمود: ظهور قائم از میعاد و وعدههای الهی است و خداوند خلف وعده نمیکند.
▪️شایان ذکر است، منظور از «میعاد» در متن حدیث، که خدواند به آن وعده حتمی داده و تخلفناپذیر است (وَ اللَّهُ لا يُخْلِفُ الْمِيعاد)، اشاره به وعده قرآن، به جانشینی حکومت صالحان، است و هو قوله تعالى:
▫️«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْض»[8]
▪️خداوند به مومنین و صالحان، وعده خلیفه اللهی و جانشینی خود در زمین را تضمین داده است.
☑️ خبر از وقوع بداء در دایره علم بشر نیست
▪️اگر بدون ضابطه و هرجا که قافیه، تنگ شد، بیان شود که بداء رخ داده و یا رخ خواهد داد، سنگ روی سنگ بند نمیشود. آنگاه صیحه آسمانی که در ماه رمضان قرار است رخ دهد و معیار مهم شناخت امام مهدی است، نیز مشمول این سخن، قرار خواهد گرفت و دیگر نمیتوان سره را از ناسره تشخیص داد.
▪️مدعیان دروغین و منادیان ندای شیطان در روی زمین، به راحتی میتوانند با ایجاد صیحههای مصنوعی در زمانهای دیگر با پیش فرض اینکه در زمان ندای آسمانی، بداء رخ داده، نشانههای دروغین را رونمایی کنند و به جهانیان معرفی کنند.
▪️کافی است به سوءاستفاده مدعی دروغین مهدویت احمد اسماعیل بصری از ترویج بداء بیضابطه در نشانههای ظهور، توجه شود و یا به گفتههای برخی منتظران ظهور، نظر بیفکنیم که هرگاه آرزوها و پیشگوییهای شان، محقق نمیشود، به جمله مشهور و همیشگی خویش «بداء اتفاق افتاد»، پناه میبرند.
▪️به عنوان مثال در وبسایت رسمی احمد اسماعیل بصری مدعی یمانی و مهدویت، چنین آمده است: «سفیانی از حتمیات است ولی در جزئیاتش بداء هست؛ مثلاً ممکن است سفیانی فلانی باشد، ولی بداء میشود و یکی دیگر سفیانی میشود، یا مثلاً قرار است سفیانی از شام خروج کند ولی بداء رخ میدهد و از جایی دیگر خروج میکند»[9]
▪️بنابراین، در فلان نشانه، بداء رخ میدهد، اصولا در دایره علم و آگاهی ما نیست و در نتیجه ترویج آن نیز صحیح نیست و التزام به این سخن اشتباه «بداء رخ داد»، تبعات بسیار ناگواری دارد و باید از آن پرهیز شود.
✅ پینوشت:
1. مهدی پور، پژوهشی پیرامون علائم حتمی ظهور، ص ۲۱-۲۲.
2. صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۶۵۰.
3. نعمانی، الغیبة، ص۳۰۱.
4. حمیری، قرب الاسناد، ص۳۷۴.
5. صدوق، معانی الاخبار، ص۳۴۶.
6. سوره آل عمران، آیه۹.
7. نعمانی، الغیبۀ، ص۳۰۳.
8. سوره نور، آیه۵۵.
9. سایت وارثون، وبسایت رسمی فارسی احمد اسماعیل بصری (لینک).
✅ ادامه دارد
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 @ASRZOHUR110
⭕️ فاصله خروج «سفیانی» تا ظهور «امام مهدی» / نقد دیدگاه شش ماه پایانی
✍️ مصطفی امیری
☑️ بین ظهور و قیام، فرقی نیست
▪️دیدگاه «شش ماه پایانی» مبتنی بر این است که بین ظهور و قیام حضرت، تفاوتی وجود ندارد.
▪️اگر بر این مبنا باشیم، نتیجه میگیریم شش ماه قبل از ظهور و خروج (قیام) حضرت، یعنی در ماه رجب، سفیانی و یمانی و خراسانی، در دو جبهه مقابل، قیام خویش را علیه یکدیگر آغاز خواهند کرد.
▪️پس بین خروج سفیانی (در ماه رجب) تا ظهور و قیام امام عصر (در ماه محرم)، شش ماه فاصله است (تصویر #اول).
☑️ بین ظهور و قیام، فرق است
▪️دیدگاه «پانزده ماه پایانی» مبتنی بر این است که بین ظهور و قیام حضرت، تفاوت وجود دارد.
▪️بدین صورت که امام عصر در ماه رمضان و در شب قدر، «ظهور» میفرمایند و آنگاه در عاشورای ماه محرم «قیام و خروج علنی» خویش را به عموم جهانیان اعلام میفرمایند.
▪️طبق این مبنا، از آنجا که سفیانی در ماه رجب خروج میکند و حضرت ۱۵ماه بعد (به مدت حمل ناقه) در ماه رمضان، ظهور میفرمایند. و سپس در دهم عاشورا ماه محرم، قیام و خروج خویش را به جهانیان اعلام میکنند؛ پس بین خروج سفیانی و خروج و قیام امام مهدی، حدود ۱۸ماه و ۱۷روز فاصله است. (۱۵ ماه + ۳ ماه و ۱۷ روز).
▪️بنابراین، ابتدا سفیانی در ماه رجب سال «فرد» قمری، خروج میکند و بعد امام مهدی در جمعه شب قدر ماه رمضان سال «زوج» قمری، ظهور که به معنای پایان عصر غیبت کبری است و البته امکان ارتباط با امام عصر تنها برای معتمدین و نائیان خاص امام عصر همچون نفس زکیه، امکانپذیر خواهد بود و در نهایت در شنبه عاشورای ماه محرم سال فرد قمری، خروج و قیام علنی امام مهدی برای تمام جهانیان، اتفاق خواهد افتاد (تصویر #دوم).
☑️ نقد دیدگاه شش ماه پایانی
▪️دیدگاه اول (بین سفیانی تا ظهور، ششماه فاصله است)، با ابهامات و مشکلاتی روبرو است و آن اینکه:
▪️1. در صورت التزام به این دیدگاه، بایستی حوادثی چون: جنگ قرقیسیا و حمله لشکر سفیانی به عراق، بعد از ظهور امام عصر (بعد از ماه محرم)، رخ دهد، در حالیکه همگان میدانند، این حوادث، قبل از ظهور امام عصر است و نه بعد از ظهور. زیرا سفیانی، در ماه رجب خروج میکند و به مدت شش ماه میجنگد و در این مدت، تنها و فقط بر منطقه شام و سوریه، مسلط میشود و بعد از ۶ماه (بعد از محرم)، آنگاه در جنگ قرقیسیا، شرکت میکند و سپس به عراق حمله میکند. پس آیا منطقی است، امام عصر، شش ماه بعد از خروج سفیانی، یعنی در ماه محرم همان سال، ظهور کرده باشند ولی هنوز، سفیانی به عراق و عربستان حمله نکرده باشد؟
▪️2. و نیز اشکال دیگر اینکه: اگر ملتزم به دیدگاه اول شویم، باید چنین باشد: در حالیکه، هنوز سفیانی بر مناطق پنجگانه شام و سوریه، مسلط نشده است اما لشکر اعزامی سفیانی به عربستان، دچار خسف بیداء میشود. آیا این امر، منطقی است؟ زیرا هنوز سفیانی به عربستان، لشکر نظامی اعزام نکرده است تا چه رسد به خسف این لشکر در بین مکه و مدینه.
▪️بنابراین طبق دیدگاه دوم، سفیانی در سال فرد قمری و صحیه ندای آسمانی و ظهور در سال زوج قمری و قیام امام مهدی در سال فرد قمری، خواهد بود.
▪️متن کامل این مقاله به همراه استنادات و احادیث، از لینک زیر بخوانید:
http://mshrgh.ir/622969
http://rajanews.com/node/250156
▪️تصویر بررسی دیدگاه اول و دوم:
https://t.me/Monji_EmamMahdi/19398
#سفیانی
#ظهور
➖➖➖➖➖➖
🆔@AsrZohur110
4_5839251271499911692.mp3
1.28M
شرح زیارت آل یاسین، بخش #اول
1️⃣ مقدمه
➖➖➖➖➖➖
🆔 @AsrZohur110