بسم الله النور مگر ۴۷۱ روز منتظر این روز نبودیم؟! و البته منتظر شرایط بهترش را؟! مگر ۴۷۱ روز اشک شادی و غم نریختیم برای چنین روزی؟ مگر ۴۷۱ روز دعا نکردیم برای چنین روزی و حتی بیشتر؟ و با هر کودکی که لرزید و ترسید و مجروح شد و بی دست و پا شد و یتیم شد و شهید شد، حرص نخوردیم و داد نزدیم که چرا هیچ کاری نمی‌کنیم؟! و با هر زنی که روی آوارهای خانه‌اش فریاد زد "حسبی الله و نعم الوکیل" و بر پیکر همسرش مشت گره کرد و بلند در گوش جهان خواند "لن نرکع" احساس غرور نکردیم؟! و با هر گلوله آرپی‌جی که از لا به لای خرابه‌های #غزه هیمنه اسرائیل را نشانه گرفت، آرزو نکردیم کاش ما هم در #غزه بودیم و نابودی یک صهیون هم می‌شد سهم ما؟! با المعمدانی مگر نگریستیم تاااااااااا روزی که دکتر حسام ابوصفیه رفت و از چشم دور شد نفس‌مان به شماره نیفتاد؟! یادمان رفت وقتی زنی از زیر آوار بیرون نمی‌آمد تا برایش حجاب بیاورند چقدر غصه خوردیم که چرا برخی زنان ما این‌گونه گاهی عفت ندارند؟! فراموش‌مان شد چقدر با وعده صادق ۱ و ۲ حس عظمت وجودمان را گرفت؟! حافظه ما کدام روز #غزه و کدام کودک و زن و جوان و پیر #غزه را فراموش کرده است؟ ریم #روح_الروح و یا پدر بزرگش را؟! کدام خبرنگار #غزه مدام در گوش جهان خواند ما عدد نیستیم و همه را پای سفره بیداری از #غزه میهمان کرد؟! یادمان رفته جشن حفظ قرآن کودکان #غزه را در میانه‌ آوارهای شهر؟ عظمت آن بزرگ مرد همیشه زنده #غزه #یحیی_سنوار وقتی چوب به دست بزرگترین قدرت نظامی منطقه را به سخره گرفته مگر قابل فراموشی است؟! این همه #شهید_راه_قدس از کشور همیشه ماندگار فلسطین و لبنان و سوریه و ایران را در کدام کوچه پس کوچه تاریخ جا نگذاشتیم و از یاد نبردیم؟! این دستاوردی بزرگ و پیروزی است طعم شیرین پیروزی و عظمت آن و از سویی دیگر ذلت دشمن و شکستنش را درک کنیم و ابوعبیده ما را شریک پیروزی خود دانست و قدردانی کرد، ما در جشن و پایکوبی امروز شریک بودیم؟! انشاالله فلسطین پیروز خواهد شد ...