🔴 ویروسِ وقت شناس!! آنفلوانزا دوسال رفت چون باید تلفاتش به نام کرونا زده می شد تا کروناهراسی حسابی رونق بگیرد و حالا بازگشته چون دیگر پس از تزریق ۸۰ درصدی #واکسن نباید آمار کرونا بالا برود!!! چه ویروس وقت شناسی!! ... #نفوذ #استعمار_بهداشتی ✍"قاسم اکبری"

♨️ یک طرفدار واکسن درگیر عوارضش شد... محسن افشاری روزنامه نگار در توییتی نوشت : 1️⃣ این #آسترازانکا دیگه چه کوفتی بود من زدم! بعد چند ساعت هم تپش قلب دارم هم سرم گیج می‌ره هم انگار پانصد کیلو بار گذاشتن روی دوشم نمی‌تونم قدم از قدم بردارم 2️⃣ هر آنچه قرار بود استکبار جهانی با #واکسن_کرونا بر سرم بیاورد را با #دُز_سوم آورد! دو #دُز قبلی را #سینوفارم زده بودم و لیبرالها و عوامل استکبار باعث شدند دُز سوم را #آسترازانکا بزنم! بعدِ عبور از ٢روز جنگ با عوارض وحشتناک حالا دست چپم با درد شدید از کار افتاده اما دست راستم سالمه منبع : https://twitter.com/mohsenafshari3

🔴امام خامنه‌ای سرآمد علمای شیعه ❇️شهید حاج قاسم سلیمانی: 🔹این را بدانید علماء شیعه را تماما و از نزدیک میشناسم. 🔸الآن چهارده ساله شغل من همین ارتباطه‌. 🔹علماء پاکستان...علماء لبنان...علماء عراق... علماء حوزه خلیج فارس.‌‌..چه شیعه و چه سنی. 🔸والله، اُشهد بالله، سرآمد همه این روحانیت و علماء از مراجع ایران و مراجع غیر ایران، این مرد بزرگ تاریخی است. یعنی «آیة الله العظمی خامنه ای».

🔴 نحوه آموزش بچه‌ها در مدارس اسرائیل ❌ ببینید چه طور دارن مغز دانش آموزا رو شستشو میدن بر علیه مسلمانان @asserajolmonir ✌ 🌹 🍃

🗓 شنبه ١١ دی ماه ١۴٠٠ روزهای #شنبه، منتخبی از #اعمال_هفته (برگرفته از کتاب شریف #اقبال_الاعمال سیدبن‌طاووس، مورد توصیه حضرت آیت الله بهجت) ▫️ در ماه جمادی‌الثانی چهار رکعت نماز با کیفیتی مخصوص وارد شده که فضیلت بسیار برای آن ذکر گردیده است؛ از جمله محافظت مال و خانواده و فرزندان، تا سال آینده. ▫️در روز شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، اقامه اندوه برای آن حضرت و زیارت ایشان با زیارات وارد شده، نباید مورد غفلت واقع شود. ▫️«به‌راستی خداوند با دفن شبانه و مخفیانه‌ فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها عیوب کسانی را که موجب شدند آن حضرت بر آنان خشم بگیرد، آشکار کرد و آنان را رسوا ساخت؛ هم او که خشم او موافق با خشم خداوند جبار و شکوهمند شکوهمندان بود. با وصیت آن حضرت به اینکه شبانه دفن شود، ادعای کسانی که از اهل‌بیت پیامبر علیهم‌السلام پیشی گرفتند، مبنی بر اینکه اهل‌بیت با آنان موافق هستند، باطل گردید». 📚 اقبال‌الاعمال، ج٢، ص٧٠٩ 🔻مناسبت‌ها: 🔹 آغاز سال جدید (2022) میلادی ☑️ کانال رسمی مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت #آیت_الله_بهجت قدس‌سره ✅ @bahjat_ir

❇️ حکمتانه 📜نادرشاه افشار فاتح هندوستان در سفر به نجف به دیدار یکی از علمای بزرگ زمان به نام "سیدهاشم" که چون با خارکنی روزگار می‌گذرانید، وبه خارکنی آوازه داشت رفت و به منظور بزرگداشت او گفت: شما همت کرده‌اید که از دنیا گذشته‌اید! 👌سیدهاشم در پاسخ گفت: همت را شما کرده‌اید که از آخرت گذشته‌اید! نادرشاه با همه قدرت و شوکتی که داشت این سخن را شنید و دم نزد.

‏*🌹ناحله الجسم یعنی* نحیف و دلشکسته می ری جوونی اما مادر پیری بهونه ی سفر می گیری 🌹باکیه العین یعنی بارون غصه ها می باره چشای مادر ما تاره دیگه علی شده بیچاره 🌹منهده الرکن یعنی توون برات نمونده بانو کی قلبتو سوزونده بانو کی بالتو شکونده بانو 🌹معصبه الراس یعنی بستی سری روکه پردرده رنگ رخ تو مادر زرده توکوچه کی جسارت کرده

‏🔹 مادر .....علی .....😭

*⭕نمونه ای از سطحی نگری در عمل به احکام دین* *🔽 لباس اسلام را به دو شكل مى ‏شود به تن كرد:* *يك شكل اينكه يك امر بى‏ خاصيت ، بى‏ مغز جلوه كند و شكل ديگر اينكه معنى‏ دار باشد.* *🔽 يكى از رفقا نقل مى ‏كرد كه من يك وقتى گرفتارى بسيار شديدى داشتم.* *براى انجام يك كار خيلى كوچك كه اصلًا زحمت هم نداشت ولى براى من ارزش فوق ‏العاده‏ اى داشت، به يكى از رفقا مراجعه كردم.* *او در جواب گفت كه من الآن بايد به نماز جماعت بروم.* *🔽 اگر در اينجا انسان بگويد اسلام كه اين همه به نماز جماعت توصيه كرده است ارزش قضاى حاجت يك مسلمان را از بين برده است، اين غلط است.* *مگر براى خدا فرق مى ‏كند كه ما نماز تنها بخوانيم يا نماز جماعت؟* *🔽 اسلام كه گفته است نماز با جماعت خوانده شود براى اين است كه مردم در آن حالى كه حالت روحانيت و معنويت است، چشمشان‏ به صورت يكديگر بيفتد و به اوضاع يكديگر رسيدگى كنند.* *🔽 اينكه گفته‏ اند اگر نماز را به جماعت بخوانيد اين مقدار ثوابش زياد مى ‏شود، براى اين است كه شما را به يكديگر مهربان‏تر مى‏كند، در قضاى حوايج يكديگر ساعى ‏تر مى ‏كند؛* *🔽يعنى نماز را به جماعت خواندن، پوسته ‏اى است كه مغزى در آن نهفته است.* *مغز آن، عواطف اجتماعى و علاقه‏ مند بودن به سرنوشت‏ ديگران است.* *🔽 اينها دلالت مى‏ كند بر اينكه اسلام پوستى دارد و مغزى، ظاهرى دارد و باطنى.* *🔸پس - دین شناسی - تفقّه لازم دارد. تفقّه اين است كه انسان معنى - روح و باطن دین - را به دست بياورد.* *▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (اسلام و نيازهاى زمان(1 و 2))، ج‏21، ص: 161-160- با تلخیص و ویرایش جرئی

🟩 *دیروز(سه شنبه ۱۴۰۰/۱۰/۱۴) رهبر معظم انقلاب به* *مدیر مسئول کیهان پیام فرستاده و فرموده اند:* « *یادداشت امروز آقای محمد صرفی، یک آفرین دارد* ».👏 *یادداشت آقای صرفی نویسنده‌ی خوش ذوق، با سواد و بی‌ادعای کیهان، درباره حاج قاسم که توجه رهبری را جلب کرده است اینجا بخوانید* 👇 *قاسم ستاره ای در کهکشان راه خمینی* چقدر خوب است که کودکان وقتی به دنیا می‌آیند کسی نمی‌داند سرنوشت چه تقدیری برای آنان رقم زده و تاریخ برای شانه نحیف برخی از این کودکان‌ گریان، چه مأموریتی گران‌سنگ تدارک دیده است. آری! اینگونه بود که دست فرعون به‌رغم تمام دست و پا زدن‌هایش، به فرزند عمران و یوکابد نرسید و موسی دودمان طاغوت عصر خود را در نیل بر باد داد. و آن زمانی بود که از چشم دنیااندیشان و ظاهربینان کار مؤمنان به پایان رسیده بود؛ در پیش، امواج خروشان نیل بود و از پس، لشکر جرّار فرعون. اما تقدیر الهی چیز دیگری بود. پس فرمان آمد که ‌ای موسی! عصای خود را بر دریا بزن ... و شد آنچه ناشدنی می‌نمود. تابستان سال ۱۹۵۳ برای «دوایت آیزنهاور» سی و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا شیرین بود. ماموران سازمان CIA در تهران به فرستادگان و مزدوران بریتانیایی که دیگر کبیر نبود پیوستند و عملیات آژاکس را با موفقیت به سرانجام رساندند. دولت وقت با کودتا سرنگون شد و شاه لرزان و فراری دوباره بر تخت نشست. «آلن دالس» رئیس ‌CIA اگر از آینده چیزی می‌دانست بدون شک پنج سال بعد، تیمی از ماموران خود را بار دیگر راهی ایران می‌کرد اما این بار نه به مقصد تهران بلکه به «قنات‌ملک»، روستایی در دل کویر مرکزی ایران. به خانه ساده و محقر مشهدی حسن.  اما نه آیزنهاور و دالس می‌دانستند و نه حتی مشهدی حسن و فاطمه که آن کودکی که روز اول فروردین سال ۱۳۳۷ پا به زمین گذاشته و ‌گریه می‌کند، چه آینده‌ای و مأموریتی در پیش دارد. فرزند سوم خانه بود و نامش را گذاشتند قاسم. انتخابی به‌جا و نامی نیکو بود. این طفل شیرخوار و روستازاده گمنام، مأموریت داشت چیزهایی را قسمت کند. از این باب همه ما قاسم هستیم چرا که در زندگی چیزهایی را با دیگران و بین دیگران قسمت می‌کنیم. اما قرار بود او از همه ما و قاسم‌ها، قاسم‌تر باشد.  دنیا معرکه‌های عجیب و غریب و شگفتی‌های فرامحاسباتی کم ندارد. نقاطی به ظاهر بسیار دور و بی‌ربط در گوشه و کنار کره‌خاکی هستند که هیچ دستگاه محاسباتی و عقل و حتی خیالی نمی‌تواند میان آنها خطی برقرار سازد. *وقتی مامور ساواک سال ۱۳۴۲ با ریشخند از آقا روح‌الله پرسید یارانت کجا هستند، آن مرد خدا که دلش از خورشید هم گرم‌تر و چشم‌هایش از برق آسمان گیراتر بود، با دلی آرام و قلبی مطمئن پاسخ داد؛ سربازان من در گهواره‌ها هستند* .یحتمل مأمور مفلوک سازمان اطلاعات و امنیت کشور، پوزخندی زده و در دل یا زیر لب گفته باشد عجب آخوند خوش‌خیالی و چه خیالات خامی! نمی‌توان به واکنش آن مأمور چندان خرده گرفت. *آن روز قاسم سلیمانی ۵ ساله بود،* *مهدی باکری و اسماعیل دقایقی ۹ ساله،* *حسن باقری و ابراهیم همت ۸ ، ۷ ساله، حسین خرازی ۶ ساله،* *احمد کاظمی، مهدی زین‌الدین و حسن تهرانی‌مقدم ۴ ساله،* *محمود کاوه و علی ‌هاشمی ۲ ساله.* کودکانی دور از هم، هر کدام در شهری و روستایی. آن ستاره‌های دور از هم در کهکشان راه خمینی. آن‌قدر دور که هیچ منجمی نمی‌توانست پیش‌بینی کند روزی که چندان دور نیست این ستاره‌ها در یک مدار قرار خواهند گرفت و چشم آسمان از نورشان روشن خواهد شد. تازه این کودکان فرماندهان سپاه خمینی کبیر بودند و بسیاری از سربازان آنان حتی هنوز پای بر زمین، این «سیاره رنج» نگذاشته بودند. گفتیم فرمانده و سرباز! بگذار همین‌جا تکلیف این دو کلمه را روشن کنیم. می‌دانی چرا فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که نامش لرزه بر ‌اندام دشمنان می‌انداخت خود را همیشه سرباز می‌دانست و می‌نامید و وصیت کرد بر سنگ مزارش بنویسند سرباز قاسم سلیمانی؟ همان سربازی که چند روز پیش یک رسانه آمریکایی با کینه‌ای عمیق نوشت سلیمانی شبه نظامیان عراق، لبنان و یمن (افغانستان و پاکستان و سوریه و فلسطین را جا‌انداخته) را به یک اتحاد راهبردی متصل و نیروی قدس را به نوعی ناتو تبدیل کرد.  در روزگاری که آدم‌ها به دنبال نام هستند و برای خود لقب می‌سازند و می‌تراشند و برای محکم‌کاری سفارش می‌دهند، مردی که سرنوشت منطقه و بلکه جهان را تغییر داد، به او لقب «فرمانده سایه‌ها»، «خردکننده داعش» و «قوی‌ترین مرد خاورمیانه» داده بودند و فرماندهان ارتش آمریکا به او حسادت می‌کردند، خود را سرباز می‌داند. ریشه ماجرا به همان پیرمرد طوفانی برمی‌گردد که بر صندلی ساده حسینیه جماران می‌نشست و آرام سخن می‌گفت و دنیا را به لرزه درمی‌آورد. قاسم شاگرد مکتب حضرت روح‌الله بود. همان که بنیانگذار انقلابش می‌خواندند، مرد قرن، سیاستمدار عصر، تغییردهنده جهان و تاریخ و...

البته که همه اینها بود اما وقتی یکی از مریدانش فریاد زد؛ «ما همه سرباز توئیم خمینی، گوش به فرمان توئیم خمینی»، باز ساده اما از روی عقیده و منطبق با عمل خویش گفت؛ «نه من سرباز توام و نه تو سرباز من. همه سرباز خداییم ان‌شاءالله.»  آدم‌های خوب کم نیستند و کم ندیده‌ایم. شاید ما هم آدم‌های خوبی باشیم چرا که گاهی کارهای خوبی می‌کنیم. بخشی از شادی و وقت و توانایی و پول خود را با عده‌ای قسمت می‌کنیم. شاید برخی خوب‌تر باشند و از قوه قهریه خود نیز برای خوب بودن و خوبی کردن استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌بینند به کسی دارد ظلم می‌شود، سینه سپر کنند و وارد معرکه شوند. مأموریت قاسم تقسیم کردن بود. آرامش و امنیت و شادی و لبخند و در کنارش ترس و وحشت و اضطراب. آنچه قاسم را از دیگر خوبان سوا می‌کرد، آن بود که او اهل قناعت نبود. بله! قناعت همیشه هم چیز خوبی نیست. اگر در تقسیم خوبی‌ها به دایره تنگ و حقیری در اطراف خود قناعت کنی، چنین می‌شود. قاسم آرامش و امنیت و لبخند را برای همه انسان‌های روی زمین می‌خواست نه فقط برای اهالی قنات‌ملک و کرمانی‌ها و ایرانی‌ها. برای او فرقی نداشت که این زن و مرد و کودک چه زبانی دارند، چه آیینی و خطوط جغرافیا آنان را چگونه تقسیم کرده است. امنیت و آرامش و لبخند حق همه بود و وحشت و اضطراب حق همه آنهایی که آن حق را از دیگران سلب کرده بودند. اینجاست که قاسم را می‌توان در دو شمایل دید. شمایلی نرم‌تر از حریر و دل‌نازک‌تر از کودکان که گویی هنوز کودکی پنج ساله در قنات‌ملک است. همانقدر دل کوچکی دارد. از ته دل می‌خندد و مثل ابر‌ بهار‌ گریه می‌کند. و شمایلی دژم و غضبناک که گویی خدای جبار و منتقم به او مأموریت داده است تا بندگان طاغی و خونریزش را به دست او هلاک کرده و راهی دوزخ سازد.  خیابان‌های شلوغ و تاریک ما برای نام تو حقیر و کوچک‌اند. روزی ستاره‌ای بزرگ و پرنور کشف می‌شود و نام تو را بر آن خواهند گذاشت. بلندمردا! نامت بلند باد که آب و آتش در چشمان تو به هم می‌رسید و خوشا بحال آنانکه در روزگار رجعت بار دیگر آن چشم‌های پرفروغ را می‌بینند و میانشان نور تقسیم خواهی‌کرد. محمد صرفی . روزنامه کیهان