این کمالات اخلاقی و دینی و عرفانی، در هر برهه از تاریخ، در هر جامعه ای که تا حدودی به ارزش های انسانی نایل گشته، در وجود تکاپوگران راستین واقعیت پیدا کرده است، هر چند که این تکاپوگران بزرگ در اقلیت بوده اند. اهمیت آن در این است که همین اشخاص - {یعنی تکاپوگران راستین که به ارزش های انسانی نایل گشته اند} - که در میان ما و شما نشسته اند، چگونگی حال ما را بازگو نمی کنند. همین که در بعضی از روایات هم هست: در میان مردم هستند، اما نمی توانند بگویند؛ مگر این که از جنبه تعلیم و تربیت باشد. نمی توانند بگویند من الان در کجا هستم، زیرا اولا؛ ظرفیت دریافت کمال را همه ندارند و باور نخواهند کرد. ثانیا؛ وحشت از این که گفتن وضعیت حال ما همان و سقوط همان. این هم یکی از مشکلات کار ما اولاد آدم است. به قول مولوی: ناطقه سوی زبان تعلیم راست ورنه خود این آب را جویی جداست  می رود بی بانگ و بی تکرارها تحتهاالانهار تا گلزارها او به شما چه بگوید؟ آیا بگوید که دیروز با هستی، یا با یک برگ گل، راز و نیاز داشته است؟ یا این که هستی را چه طور در یک برگ گل می دیده و با آن به راز و نیاز نشسته بوده است؟ چگونه بگوید؟ اگر دنیا در اختیار من باشد و به من بگویند: آیا تو می توانی الله اکبر یا یک الله بگویی و دنیا را از تو بگیرند؟ و قسم بخورم که بله، می گویم. آیا می توانید این را تحمل کنید یا نه؟ یکی از اشعاری که من زیاد می خوانم این است: عاشق به جهان در طلب جانان است معشوق برون ز حیز امکان است  ناید به مکان آن نرود این ز مکان این است که درد عشق بی درمان است  اویس قرنی می خواهد بگوید که چه کرده است که خاتم الانبیا (صلی الله علیه وآله) وقتی به طرف کشور یمن نگاه کرد، گفت: انی لأشم نفس الرحمن من الیمن، من نفس رحمانی از طرف یمن استشمام می کنم. یک ساربان چگونه بگوید، و به من چه بگوید؟ منی که سرتاپای وجود و کارم؛ پول، مقام، شهرت طلبی و محبوبیت خواستن است. اویس قرنی با من چگونه صحبت کند که حتی نمی دانیم زبان و لغت او چیست؟ که: گر در یمنی چو با منی پیش منی گر پیش منی چو بی منی در یمنی  من با تو چنانم ای نگار یمنی خود در عجبم که من توأم یا تو منی  {مثلا} اویس قرنی می خواهد به من بگوید: فلانی! بیا بنشین و من می خواهم با تو حرف بزنم. لغاتی را که او به کار خواهد برد، من چطور بفهمم؟ تا بروم و ببینم و جان خودم را پیدا کنم... علامه محمدتقی جعفری رحمة الله علیه ، #امام_حسین_شهید_فرهنگ_پیشرو_ انسانیت