✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «کرامت زن در اسلام (١)» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠٣/١٨ ✍️ مناسبت روز: در دهه‌ی زیبای کرامت قرار داریم؛ ایام مبارکی که با میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه (س) و «روز دختر» آغاز شده و فرصتی مغتنم برای تبیین نقش مؤثر و جایگاه و کرامت والای زنان و دختران در دین مبین اسلام است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات بر روح بلند الگوی بی‌بدیل بانوان جهان، حضرت فاطمه ثانی (س) آغاز می‌نمائیم؛ تاریخ، گویای این واقعیت است که زنان همواره نقش بزرگی در ایجاد و تکامل تمدّن بشری، بصورت مستقیم و غیر مستقیم ایفاء نموده‌اند، اما متأسفانه از دیرزمان و با انگیزه‌های مختلف، زنان و دختران از بسیاری از حقوق الهی و انسانی خود محروم مانده‌اند که مسلماً یکی از بزرگترین موهبت‌های دین مبین اسلام، احیای حقوق تضییع شده زنان و دختران در طول تاریخ، و کرامت و احترام ویژه‌ای است که برای بانوان قائل شده است؛ با نگاهی به پیشینه این موضوع، به روشنی می‌توان دریافت که ریشه بسیاری از ستم‌هایی که در طول تاریخ بر بانوان تحمیل شده، ناشی از عدم معرفت و شناخت کامل نسبت به شخصیت متفاوت زنان با مردان، و یا برداشت ناصحیح از تفاوت‌های طبیعی آنها است؛ به‌صورتی که برخی از جوامع بشری، زن را موجودی ضعیف و ناتوان و بی‌خاصیت و یا حتی شوم انگاشته؛ و برخی دیگر از جوامع، زن را موجودی کاملاً برابر با مردان در تمامی عرصه‌ها حتی عرصه‌های کاری و خشن دانسته‌اند؛ و البته برخی از جوامع نیز به زنان، نگاه کاملاً ابزاری داشته و از آنها برای تبلیغات و هوسرانی و... بهره برده‌اند و بدیهی است که همه‌ی این تفکرات افراطی و تفریطی در طول تاریخ ضربه‌های سختی و چه بسا جبران ناپذیری را بر جماعت نسوان وارد نموده است؛ اما در دین مترقی اسلام، ابتدا در رابطه با «هویّت و کرامت انسانی و الهی» زنان و مردان، و تعادل و تساوی بین آنها در این زمینه سخن به میان آورده؛ و سپس با نگاه صحیح به تفاوت‌های عمیق جسمانی و روحانی در زن و مرد، مسؤولیت‌های فردی و اجتماعی، و نقش‌آفرینی متفاوت و متمایزی برای آنها در جامعه تعریف و تبیین نموده و با ایجاد نگاه برابری هویتی در عین وجود تفاوت‌های فراوان، راه‌حل بزرگی برای چالش همیشگی میان زنان و مردان، و حتّی گاه میان خود زنان، در طول تاریخ ارائه نموده است؛ در آموزه‌های دین مبین اسلام، تفاوت بین خلقت زن و مرد، نشأت گرفته از حکمت و تدبیر الهی و برای ایجاد «نظام اجتماعی احسن» در راه تکامل بشریت است؛ چنانچه خدواند متعال در آیه ۴ سوره تین می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»: «مسلّماً ما انسان را در بهترین شکل و نظام آفریدیم»؛ همچنین در اسلام، آنچه ملاک برتری و سنجش میان زنان و مردان است، نوع جنسیت و تفاوت‌های ناشی از آن نیست بلکه «تقوا» و چگونگی ارتباط انسان با اصل خویشتن است؛ چنانچه قرآن کریم در آیه ١٣ سوره حجرات خطاب به مردان و زنان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و سپس در تیره‌ها و قبیله‌های متفاوت قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و بدانید که خداوند دانا و خبیر است»؛ لذا در این مکتب انسان‌ساز، معیار ارزش و برتری انسان‌ها به زن و مرد بودن نیست، بلکه به نزدیکی و دوری به خداوند متعال است و بر همین اساس در بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده، فرقی میان مردان و زنان مؤمن وجود ندارد و هر کدام از آنها که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از نگاه خالق یکتا برتر و محبوب‌ترند و طبق آیه ١٩۵ سوره آل‌عمران، خداوند در مزد و پاداش زنان و مردان نیز هیچ‌گونه تفاوتی قائل نشده است؛ بنابر آنچه گذشت، می‌توان اذعان نمود که آنچه زنان و دختران را در طول تاریخ از تمامی نگاه‌های افراطی و تفریطی، و همچنین ظلم و ستم تاریخی به آنان نجات داده و باعث تکریم و تجلّی ارزش‌های والای انسانی بانوان گردیده، نگاه والای دین مبین اسلام به این قشر ارزشمند است؛ چنانچه با ظهور این آیین آسمانی، جامعه‌ی نسوان از تفکر «جاهلیت کهن» و «زنده به گور کردن دختران» نجات یافته، و در جهان معاصر نیز، از تفکر «جاهلیت مدرن» و «سوءاستفاده‌ و استثمار زنان» آزاد شده و در پرتو این دین مترقی، بانوان به علوّ رتبه و نهایت کرامت انسانی دست یافته‌اند که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی در روزبرگ فردا در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت... @astanfatemi