منو از سلیطه بازیام و کارام‌ قضاوت نکنید من ته دلم هیچی نیست -ابن ملجم چند قرن پیش:

میشه عکس غذاهاتونو نکنید تو چشم ما؟ میشه تو فضای عمومی غذاهای بودار نخورید؟

مثلا میری کانال کبرا خانوم و باز میکنی برات از چند زاویه عکس خیار گاز‌زده با ویوی قهوه و کتاب گذاشته، بابا خیارتو کوفت کن دیگه لامصب

همون موقع که دارم تو کتابخونه از گشنگی تلف میشم یهو بوی کباب میاد، نمیتونی بری بیرون غذاتو کوفت کنی؟ یا مثلا طرف تو اتوبوس رو به روت نشسته داره پیتزا میخوره‌. آدم میمونه چی بگه از بیشعوری مردم

صبح زیبام این شکلی شروع شد:

بعد اتوبوس اومد رد شد واینساد سوارم کنه دیرم شد.

بعد اومدم کتابخونه وسایلام رو چیدم رومیز رفتم کتاب امانتی رو پس بدم به کتابخونه، برگشتم دیدم یک عدد انسان کم‌شعور وسایلام رو از میز برداشته گذاشته رو میز دیگه میگه این جای منه.

ازونجایی‌ که تو کتابخونه با همه دعوام شد ازین به بعد با این ویو براتون عکسای انگیزشکی که مثلا من چقد درسخونم میذارم

تو راه دوتا پیرمرد ۶۰_۷۰ ساله دیدم‌ کل مسیر اینطوری دست در دست هم راه می‌رفتن

کمپین حمایت از رودخانه مظلوم که حکومت با خاک خشکش کرده سهم هر ایرانی غیور یه تف تو رودخانه برای احیاسازی و مبارزه مدنی و دعوت یک نفر دیگه به این پویش

تف تف جمع شد وانگهی دریا شد.