ماهایی که دلمون نمیاد تو کانالمون هرچقد دلمون چرت و پرت بگیم و آت آشغال فوروارد کنیم مثل اینایی میمونیم که رو مبل و فرش خونه رومیزی و روفرشی میندازن کثیف نشه .
یکی از مشکلاتی که دادم اینه که نمیتونم مثل اطرافیانم از ته دل برا همه چی بخندم ، شاید اصلا موضوعی که برام تعریف میکنن تا حد مرگ برام جالب و طنز باشه ولی حتی حال ندارم لبخند بزنم
مدرسه رفتن بسی بیهودهاس ، اونم در شرایطی که ۹۹ درصد یادگیری تو خونه انجام میشه
خوهرو برادر داشتن اینطوریه که ۱۰ دور خونه رو دنبالش میکنی تا بگیریش مجبورش کنی در اتاق رو ببنده.
یه سریا نمیخوان بفهمن ولی یه سری رویاها هست که فقط تو دوران مجردی و خونه پدری رسیدن بهشون شیرین و لذت بخشه، تجربه هرچیزی به وقتش قشنگه، انقد نگین ایشالا خونه شوهرت