✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️موانع فهم قرآن (بخش دوم و پایانی) خدای سبحان درباره‌ منكران قرآن خطاب به رسول اکرم (ص) می‌فرمايد «وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً؛ [اسراء، ۴۵] وقتی كه تو قرآن را قرائت می‌کنی، ما بين تو و بين كسانی كه ايمان به آخرت ندارند، حجاب و پرده‌ پنهان و مستوری قرار می‌دهیم». اكنون اين پرسش مطرح می‌شود كه چگونه ممكن است هنگام قرائت قرآن، كه نور محض است، حجاب و تاريكی رخ بدهد؟ اين حجاب چگونه حجابی است و برای چه ايجاد می‌شود؟ 💠حجاب دل، گناه و خودبينی 🔹گناه، حجاب است و تار و پودهای پرده‌ حجاب، خودبينی است كه هيچ حجابی بدتر از آن نيست. امام موسی کاظم (ع) چنين فرمود: «لَيسَ بَينَهُ و بَينَ خَلقِهِ حِجابٌ غَيرَ خَلقِهِ، احتَجَبَ بِغَيرِ حِجابٍ مَحجوبٍ، و استَتَرَ بِغَيرِ سِترٍ مَستورٍ؛ [۱] ميان او و آفريدگانش حجابى جز خود آنان وجود ندارد؛ او در پرده است، بى آن كه پرده اى در كار باشد و مستور است بى آن كه پوششى در ميان باشد». اگر حجابی در ميان است، همان «خودبينی» خلق است و اگر پرده‌ای آويخته باشد، همان غرور مخلوق است‌. «ميان عاشق و معشوق هيچ حايل نيست ؛ تو خود حجاب خودی حافظ از ميان برخيز». 🔹انسان هر اندازه كه در تار و پود «خودبينی» واقع شود، از «خدابينی» محروم است و با انبيای الهی نيز شهود و حضوری ندارد، و از ره آورد آنان و از سخنان وحی به اندازه‌ خودبينی خود محروم خواهد بود. اگر انسان سخن رسول الله (ص) را نمی‌شنود و قرآن را نمی‌فهمد، بايد بداند كه در «حجاب گناه» است و ميزان نفهميدنش به مقدار حجابش بستگی دارد. هر چه بيشتر در دنيا و گناهان خود غوطه‌ور باشد، به همان اندازه از فهم قرآن در حجاب است، و هر اندازه از شهوت حيوانی لذّت می‌برد، از لذّت قرآنی محروم ميشود؛ زيرا فرمود: «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللهُ قُلُوبَهُمْ؛[صف، ۵] هنگامی كه آنها از حق منحرف شدند». «ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ؛ [توبه، ۱۲۷] سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمى‌گردند. خدا دلهايشان را [از حق‌] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‌فهمند.». 🔹بنابراين، قرآن در حجاب نيست و پرده‌ای ندارد، ابهامی ندارد كه ديگران آياتش را نفهمند، بلكه «كافران» و «دنياطلبانند» كه در حجاب  خودبينی گرفتارند و به همين جهت نمی‌توانند بيرون از خود را بفهمند، و هر چه را كه با خودبينی و دنياطلبی و لذّت گرايی آنان نسازد، نمی‌توانند آن را بفهمند. خدای سبحان درباره‌ محرومان از انديشيدن در قرآن می‌فرمايد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها؛ [محمد(ص)، ۲۴] آیا آنها در قرآن تدبّر نمی‌کنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟!». معلوم ميشود دل هم قفل دارد، و اگر دلی قفل شد، همانند چشمی كه بسته باشد، نه توانايی ديدن نور را دارد و نه می‌تواند در پرتو آن نور چيزهای ديگر را ببيند. #قرآن_كريم برای فهم آيات خود، قلب باز و سينه‌ای گشاده را لازم می‌داند: «فَمَنْ يُرِدِ اللهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ؛ [انعام، ۱۲۵] آن كس را كه خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را برای (پذيرش) اسلام، گشاده می‌سازد»، 🔹زيرا در متن قرآن پيچيدگی و ابهام نيست، اگر مشكلی هست، قلب انسانهاست كه قفل و مانع دارد. خدای سبحان به رسول خود می‌فرمايد: به اينان بگو اگر چه من از جنبه نبوّت قرآن را دريافت كرده‌ام، ولی در تلاوت و تفهيم كردن آن، از راه بحث و استدلال و تعقل و برهان و بينّه با شما سخن می‌گويم و اگر شما فطرت خود را دفن نكرده باشيد و در گناهان غوطه ور نشده باشيد، می‌توانيد با ايمان و عمل صالح، آيات الهی را به روشنی دريابيد. «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً؛[کهف، ۱۱۰] بگو: من فقط بشری هستم مثل شما؛ (امتيازم اين است كه) به من وحی می‌شود كه خدای شما، خدای يگانه است؛ پس هر كه به لقای پروردگارش اميد دارد، بايد كاری شايسته انجام دهد، و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نكند». پی نوشت‌ها [۱] توحيد صدوق، ص ۱۷۹ 📕قرآن در قرآن (آیت الله جوادی آملی) منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم #قرآن @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه انگیزه هایی انسان را به راستگويی وا می‌دارد؟ 🔸 #راستگویی همانند فضايل اخلاقى ديگر، ريشه در اعماق جان انسان دارد. عواملی سبب تقویت این فضیلت در انسان می شود، از جمله: 🔹الف: اعتماد به‌ نفس و نداشتن عقده حقارت، انسان را به راستگويى دعوت مى كند. 🔹ب: شجاعت، و شهامت ذاتى و اكتسابى سبب مى شود كه انسان واقعیت‌ها را بگويد. 🔹ج: پاك بودن حساب و نداشتن نقطه ضعف، سبب گرايش انسان به راستى می شود، در حالى كه افراد آلوده براى پوشانيدن عيوب خود، به سراغ دروغ مى روند. 🔹د: از همه مهم‌تر ايمان به خدا و روز جزا و برخوردارى از #تقواى_الهى عامل اصلى صدق و راستى است. به همين دليل امام علی (ع) در نهج البلاغه می فرماید: «اَلاْيمانُ اَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكِذْبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ؛ نشانه ايمان آن است كه #راستگويى را در آنجا كه به تو زيان مى رساند به دروغ در آنجا كه سود دارد مقدم دارى». [۱] پی‌نوشت‌؛ [۱] نهج البلاغة، (للصبحی صالح)، هجرت‏، قم‏، چ اول، ص ۵۵۶، قصار [۴۶۷] ۴۵۸ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن أبيطالب (ع)، قم‏،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۲۱۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #راستگویی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️تحوّل و دگرگونی 🔹آنچه بنده از کلمه‌ی #تحوّل به عنوان تحوّل اراده می‌کنم، عبارت است از تغییر بخش ها و نقاط معیوب؛ چه در نظام اسلامی، چه در جامعه‌ی ایرانی. ما نقاط معیوب داریم، بخش های ضعیف داریم، ضعف هایی داریم؛ این ضعف ها را باید شناسایی کنیم، این نقاط را باید مشخّص کنیم و با اراده‌ی قاطع ـ که حالا خواهم گفت که کار آسانی هم نیست ـ ضعف ها را برطرف کنیم و تبدیل به قوّت کنیم... البتّه این کار دشوار و سنگینی است و احتیاج دارد به «اعتماد به نفس ملّی». 🔹اگر یک ملّتی به استعداد های خود اعتماد دارد، به توانایی‌ های خود اعتماد دارد، قادر به اقدامات تحوّلی است؛ ملّتی که اعتماد به نفس دارد، می‌تواند اقدامات تحوّلی را بخوبی به سرانجام برساند؛ مسئولان این ملّت هم جرأت می‌کنند که دم از تحوّل بزنند و اقدام به تحوّل بکنند. خب، ملّت ما بحمدالله از اعتماد به نفس برخوردار است؛ ملّت ما، ملّتی است دارای عزّت نفس، دارای اعتماد به نفس، استقلال‌ خواه، شجاع که حالا نمونه‌هایش را همه‌ی شماها دیده‌اید... ملّت ما در عرصه‌های مختلف نشان داده که به خودش اعتماد دارد، به توانایی‌ های خودش اعتماد دارد. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۰۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له #امام_خامنه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

📹 #فیلم | حلبی دکور حجتیّه! مؤسس انجمن حجتیّه می‌گفت تا جایی که توانستم افراد انجمن را از تأثیرپذیری از افکار تخریبی خمینی بازداشتم! 💬حجّت‌الاسلام سیّد حمید روحانی پژوهشگر حوزه تاریخ به کانال حق پژوهی، مرکز تخصّصی نقد و بررسی فرق و ادیان بپیوندید

#شرح_دعای_ابوحمزه ۲ 🔰 با نگاهی اجمالی به دعای ابوحمزه،‌ چند بخش کلی را در موضوعات آن ملاحظه می‌کنیم: 🔸۱. در قالب *جملاتی بسیار کوتاه، ‌معارف خاصی* نسبت به خدای سبحان ذکر شده است؛ 🔸۲. بخشی از دعا به حمد و ثنای حضرت حق اختصاص دارد، *حمد به جهت نعمت‌های فراوانی که در زندگی ما جاری است و ما معمولاً از آن‌ها غافلیم.* 🔸۳. به *مجموعه‌ای از عنایات و الطاف دائمی حضرت حق * به بندگانش اشاره شده است. 🔸۴. دعای ابوحمزه *به داعی نگرشی خاص می‌دهد و به او می‌آموزد که در نهایت تضرع به اوج امید برسد،* دعا کننده خود را امیدواری معرفی می‌کند که در اجابت حق هیچ تردیدی ندارد، او در خود هیچ قابلیتی برای دریافت فیوضات الهی نمی‌یابد و می‌داند در پرونده اعمالش هیچ موردی برای جلب رحمت حق ندارد، در حقیقت *تمام امید او به الطاف خداوند است نه به دارایی‌ها و توانمندی‌های خود.* 🔸۵. *داعی اقرار می‌کند حتی زبانش که وسیله دعا کردن اوست، قابلیت گفتگو با خدای سبحان را ندارد:* 🔆 *«أَدْعُوک یا سَیدِى بِلِسانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ»* 🔆 «آقای من تو را با زبانی می‌خوانم که از شدت گناه گنگ شده است.»

دعای روز چهارم☝️

☝️دعاي جوشن كبير فراز ٥-٨

فراز ۹ تا ۱۲ جوشن کبیر