📌#تحصن پایان یافت، #تحجر نه! 🔻در طول تاریخ اسلام، همیشه دو جریان در برابر هم ایستاده‌اند: جریان حق که به دنبال رشد، عدالت و پیشرفت امت بوده، و جریان تحجر که با تفسیرهای بسته و منافع شخصی، مانع حرکت جامعه شده است. از دوران صدر اسلام تا امروز، هرگاه ملت‌ها برای عدالت و حقیقت قیام کرده‌اند، گروهی در لباس دلسوزی، اما در عمل برای حفظ جایگاه خود، در برابر این حرکت ایستاده‌اند. 🔻تحصن‌های دیروز و امروز، امتداد همان تفکری است که در برابر تحول، آگاهی و حرکت جامعه به سمت رشد مقاومت می‌کند. ☑️سال‌ها پیش، گروهی از نمایندگان مجلس ششم، به جای همراهی با مردم، پشت درهای مجلس تحصن کردند تا مسیر کشور را به نفع خود تغییر دهند. امروز هم، صحنه‌ای مشابه را مقابل مجلس می‌بینیم؛ جریانی که خود را مدافع انقلاب معرفی می‌کند، اما در حقیقت، نه به انقلاب پایبند است و نه به مصالح کشور و امت اسلامی. 🔻اما ماجرا فراتر از چند نفر متحصن است. ماجرا مربوط به کسانی است که پشت این طایفه سال‌هاست در تاریکی برای بازگرداندن گذشته‌ای پر از امتیازات ویژه تلاش کرده، امروز با فریب افکار عمومی، خود را در هیبت مدافع جمهوریت نشان می‌دهد. 🔻 این همان جریانی است که در قدرت، تحکم می‌کند و در بی‌قدرتی، غوغا به راه می‌اندازد. #تحجر، همیشه با نقاب‌های مختلف ظهور می‌کند. گاهی در لباس دین، گاهی با شعار دموکراسی، اما ماهیت آن یکی است: ایستادن در برابر اراده ملت، مصادره حقیقت به نفع جناحی خاص و تلاش برای تحمیل قرائتی بسته از حکومت و سیاست. 🔻این روزها، برخی که خود را وارثان انقلاب می‌دانند، به‌جای پذیرش حق و عمل به تکالیفشان، در کوچه و خیابان تحصن می‌کنند، درست همان‌گونه که متحجران تاریخ، در برابر تصمیمات پیامبر و امامان ایستادند. اما تاریخ نشان داده است که امتداد راه حق، به دست بصیران و صابران ادامه می‌یابد و آنان که با ابزار تحجر به دنبال انحراف مسیرند، در نهایت در زباله‌دان تاریخ جای می‌گیرد |حقیقت، کِتمان نمی‌شود‌‌|

📍تحلیل | تحجر مدرن؛ بازتولید خوارج با زبان دینداری تاریخ اسلام پر است از تجربه‌هایی که اگر به‌درستی فهم و بازخوانی نشوند، خطر تکرار انحراف را افزایش می‌دهند. یکی از این تجربه‌ها، ماجرای خوارج است؛ گروهی که ظاهر شریعت را داشتند، اما باطن آن را انکار کردند. آنان در صفین در برابر امیرالمؤمنین علیه‌السلام ایستادند، نه به‌خاطر بی‌دینی، بلکه از شدت #جمود و #تحجر. مشکل‌شان این بود که دینداری را در ظاهر مناسک خلاصه کرده بودند و با عمق و روح دین ـ که همان ولایت است ـ بیگانه بودند. امروز نیز این تجربه تاریخی، در قالبی تازه اما با ماهیتی مشابه تکرار شده است. #جریان_تحجر، با زبان دینداری و با تابلوی انقلاب، در بزنگاه‌های حیاتی، نه‌تنها از ولیّ فقیه تبعیت نمی‌کند، بلکه عملاً با مواضع او زاویه می‌گیرد و خود را معیار حق معرفی می‌کند. نمونه روشن آن، ماجرای واکسیناسیون کرونا بود. 👈در اوج بحران کرونا، رهبر معظم انقلاب با تدبیری حکیمانه، مسیر واکسیناسیون را هموار کردند و فرمودند واکسن باید از منابع مطمئن و سالم تهیه شود. اما گره اصلی این مسئله، زمانی گشوده شد که دولت سیزدهم با مدیریت جهادی آیت‌الله شهید سیدابراهیم رئیسی، وارد میدان شد. تنها در ماه‌های ابتدایی دولت او، میلیون‌ها دُز واکسن وارد کشور شد، صف‌های مرگ کاهش یافت، بیمارستان‌ها نفس کشیدند، و کشور از گردنه‌ای سخت عبور کرد. با این حال، جریان تحجر نه‌تنها از این مجاهدت عظیم قدردانی نکرد، بلکه با اتهام‌زنی، تخریب، و فضاسازی مسموم، آیت‌الله رئیسی را آماج حملات قرار داد. در حالی که او جان مردم را نجات داده بود، این جماعت یا سکوت کردند یا با تحریف واقعیات، نقش او را کوچک شمردند. 👈اوج وقاحت این جریان، پس از شهادت آیت‌الله رئیسی نمایان شد؛ همان‌ها که در حیات او یا در سکوت بودند یا در حمله، ناگهان خود را ادامه‌دهنده راه شهید معرفی کردند! گویی مظلومیت او قرار است پوششی شود بر نفاق و بی‌ولایتی دیروزشان. ↙️یکی دیگر از صحنه‌های آشکار تقابل این جریان با خط ولایت، در مسئله‌ی انتخابات نمایان شد. رهبر انقلاب در آستانه‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری، صراحتاً و در سه نوبت از شاخص «#پرکاری» به عنوان معیار کلیدی برای انتخاب رئیس‌جمهور یاد کردند. اما جریان مدعی دینداری و انقلابی‌گری، یا این شاخص را نادیده گرفت، یا با تحلیل‌های سلیقه‌ای و حب و بغض‌های جناحی، از آن عبور کرد و عملاً مقابل توصیه رهبری ایستاد. آن‌ها به جای تقویت شاخص‌های ولایی، پروژه حذف نامزد اصلح و مقبولِ امام جامعه را کلید زدند. در بزنگاهی که باید در زمین ولایت بازی می‌کردند، #نسخه_سایه‌نشین خودشان را بر دستور ولیّ خدا ترجیح دادند. این وارونه‌نمایی، تکرار همان منطق خوارج است: ادعای حق‌مداری بدون تبعیت از ولیّ خدا؛ ظاهرگرایی دینی بدون بصیرت تاریخی. اگر دیروز خوارج قرآن سر نیزه کردند و گفتند «لا حکم إلا لله»، امروز #تحجرمداران، با برچسب انقلابی‌گری، در برابر حکم ولی فقیه می‌ایستند و مردم را به بی‌عملی، ناامیدی و تفرقه دعوت می‌کنند. امروز بیش از همیشه، نیاز به بازشناسی مرز میان دینداری ولایی و تحجر ضدولایت داریم. دفاع از شهید رئیسی، تنها با هشتگ نیست؛ بلکه با تبعیت از همان مسیری است که او با جان خود به آن وفادار ماند: خط اصیل ولایت. 👈خطی که #تحجر، آن را نمی‌فهمد و نمی‌پذیرد، حتی اگر به ظاهر شعار آن را بدهد.

📍تحلیل | تحجر مدرن؛ بازتولید خوارج با زبان دینداری تاریخ اسلام پر است از تجربه‌هایی که اگر به‌درستی فهم و بازخوانی نشوند، خطر تکرار انحراف را افزایش می‌دهند. یکی از این تجربه‌ها، ماجرای خوارج است؛ گروهی که ظاهر شریعت را داشتند، اما باطن آن را انکار کردند. آنان در صفین در برابر امیرالمؤمنین علیه‌السلام ایستادند، نه به‌خاطر بی‌دینی، بلکه از شدت #جمود و #تحجر. مشکل‌شان این بود که دینداری را در ظاهر مناسک خلاصه کرده بودند و با عمق و روح دین ـ که همان ولایت است ـ بیگانه بودند. امروز نیز این تجربه تاریخی، در قالبی تازه اما با ماهیتی مشابه تکرار شده است. #جریان_تحجر، با زبان دینداری و با تابلوی انقلاب، در بزنگاه‌های حیاتی، نه‌تنها از ولیّ فقیه تبعیت نمی‌کند، بلکه عملاً با مواضع او زاویه می‌گیرد و خود را معیار حق معرفی می‌کند. نمونه روشن آن، ماجرای واکسیناسیون کرونا بود. 👈در اوج بحران کرونا، رهبر معظم انقلاب با تدبیری حکیمانه، مسیر واکسیناسیون را هموار کردند و فرمودند واکسن باید از منابع مطمئن و سالم تهیه شود. اما گره اصلی این مسئله، زمانی گشوده شد که دولت سیزدهم با مدیریت جهادی آیت‌الله شهید سیدابراهیم رئیسی، وارد میدان شد. تنها در ماه‌های ابتدایی دولت او، میلیون‌ها دُز واکسن وارد کشور شد، صف‌های مرگ کاهش یافت، بیمارستان‌ها نفس کشیدند، و کشور از گردنه‌ای سخت عبور کرد. با این حال، جریان تحجر نه‌تنها از این مجاهدت عظیم قدردانی نکرد، بلکه با اتهام‌زنی، تخریب، و فضاسازی مسموم، آیت‌الله رئیسی را آماج حملات قرار داد. در حالی که او جان مردم را نجات داده بود، این جماعت یا سکوت کردند یا با تحریف واقعیات، نقش او را کوچک شمردند. 👈اوج وقاحت این جریان، پس از شهادت آیت‌الله رئیسی نمایان شد؛ همان‌ها که در حیات او یا در سکوت بودند یا در حمله، ناگهان خود را ادامه‌دهنده راه شهید معرفی کردند! گویی مظلومیت او قرار است پوششی شود بر نفاق و بی‌ولایتی دیروزشان. ↙️یکی دیگر از صحنه‌های آشکار تقابل این جریان با خط ولایت، در مسئله‌ی انتخابات نمایان شد. رهبر انقلاب در آستانه‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری، صراحتاً و در سه نوبت از شاخص «#پرکاری» به عنوان معیار کلیدی برای انتخاب رئیس‌جمهور یاد کردند. اما جریان مدعی دینداری و انقلابی‌گری، یا این شاخص را نادیده گرفت، یا با تحلیل‌های سلیقه‌ای و حب و بغض‌های جناحی، از آن عبور کرد و عملاً مقابل توصیه رهبری ایستاد. آن‌ها به جای تقویت شاخص‌های ولایی، پروژه حذف نامزد اصلح و مقبولِ امام جامعه را کلید زدند. در بزنگاهی که باید در زمین ولایت بازی می‌کردند، #نسخه_سایه‌نشین خودشان را بر دستور ولیّ خدا ترجیح دادند. این وارونه‌نمایی، تکرار همان منطق خوارج است: ادعای حق‌مداری بدون تبعیت از ولیّ خدا؛ ظاهرگرایی دینی بدون بصیرت تاریخی. اگر دیروز خوارج قرآن سر نیزه کردند و گفتند «لا حکم إلا لله»، امروز #تحجرمداران، با برچسب انقلابی‌گری، در برابر حکم ولی فقیه می‌ایستند و مردم را به بی‌عملی، ناامیدی و تفرقه دعوت می‌کنند. امروز بیش از همیشه، نیاز به بازشناسی مرز میان دینداری ولایی و تحجر ضدولایت داریم. دفاع از شهید رئیسی، تنها با هشتگ نیست؛ بلکه با تبعیت از همان مسیری است که او با جان خود به آن وفادار ماند: خط اصیل ولایت. 👈خطی که #تحجر، آن را نمی‌فهمد و نمی‌پذیرد، حتی اگر به ظاهر شعار آن را بدهد

📍تحلیل | تحجر مدرن؛ بازتولید خوارج با زبان دینداری تاریخ اسلام پر است از تجربه‌هایی که اگر به‌درستی فهم و بازخوانی نشوند، خطر تکرار انحراف را افزایش می‌دهند. یکی از این تجربه‌ها، ماجرای خوارج است؛ گروهی که ظاهر شریعت را داشتند، اما باطن آن را انکار کردند. آنان در صفین در برابر امیرالمؤمنین علیه‌السلام ایستادند، نه به‌خاطر بی‌دینی، بلکه از شدت #جمود و #تحجر. مشکل‌شان این بود که دینداری را در ظاهر مناسک خلاصه کرده بودند و با عمق و روح دین ـ که همان ولایت است ـ بیگانه بودند. امروز نیز این تجربه تاریخی، در قالبی تازه اما با ماهیتی مشابه تکرار شده است. #جریان_تحجر، با زبان دینداری و با تابلوی انقلاب، در بزنگاه‌های حیاتی، نه‌تنها از ولیّ فقیه تبعیت نمی‌کند، بلکه عملاً با مواضع او زاویه می‌گیرد و خود را معیار حق معرفی می‌کند. نمونه روشن آن، ماجرای واکسیناسیون کرونا بود. 👈در اوج بحران کرونا، رهبر معظم انقلاب با تدبیری حکیمانه، مسیر واکسیناسیون را هموار کردند و فرمودند واکسن باید از منابع مطمئن و سالم تهیه شود. اما گره اصلی این مسئله، زمانی گشوده شد که دولت سیزدهم با مدیریت جهادی آیت‌الله شهید سیدابراهیم رئیسی، وارد میدان شد. تنها در ماه‌های ابتدایی دولت او، میلیون‌ها دُز واکسن وارد کشور شد، صف‌های مرگ کاهش یافت، بیمارستان‌ها نفس کشیدند، و کشور از گردنه‌ای سخت عبور کرد. با این حال، جریان تحجر نه‌تنها از این مجاهدت عظیم قدردانی نکرد، بلکه با اتهام‌زنی، تخریب، و فضاسازی مسموم، آیت‌الله رئیسی را آماج حملات قرار داد. در حالی که او جان مردم را نجات داده بود، این جماعت یا سکوت کردند یا با تحریف واقعیات، نقش او را کوچک شمردند. 👈اوج وقاحت این جریان، پس از شهادت آیت‌الله رئیسی نمایان شد؛ همان‌ها که در حیات او یا در سکوت بودند یا در حمله، ناگهان خود را ادامه‌دهنده راه شهید معرفی کردند! گویی مظلومیت او قرار است پوششی شود بر نفاق و بی‌ولایتی دیروزشان. ↙️یکی دیگر از صحنه‌های آشکار تقابل این جریان با خط ولایت، در مسئله‌ی انتخابات نمایان شد. رهبر انقلاب در آستانه‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری، صراحتاً و در سه نوبت از شاخص «#پرکاری» به عنوان معیار کلیدی برای انتخاب رئیس‌جمهور یاد کردند. اما جریان مدعی دینداری و انقلابی‌گری، یا این شاخص را نادیده گرفت، یا با تحلیل‌های سلیقه‌ای و حب و بغض‌های جناحی، از آن عبور کرد و عملاً مقابل توصیه رهبری ایستاد. آن‌ها به جای تقویت شاخص‌های ولایی، پروژه حذف نامزد اصلح و مقبولِ امام جامعه را کلید زدند. در بزنگاهی که باید در زمین ولایت بازی می‌کردند، #نسخه_سایه‌نشین خودشان را بر دستور ولیّ خدا ترجیح دادند. این وارونه‌نمایی، تکرار همان منطق خوارج است: ادعای حق‌مداری بدون تبعیت از ولیّ خدا؛ ظاهرگرایی دینی بدون بصیرت تاریخی. اگر دیروز خوارج قرآن سر نیزه کردند و گفتند «لا حکم إلا لله»، امروز #تحجرمداران، با برچسب انقلابی‌گری، در برابر حکم ولی فقیه می‌ایستند و مردم را به بی‌عملی، ناامیدی و تفرقه دعوت می‌کنند. امروز بیش از همیشه، نیاز به بازشناسی مرز میان دینداری ولایی و تحجر ضدولایت داریم. دفاع از شهید رئیسی، تنها با هشتگ نیست؛ بلکه با تبعیت از همان مسیری است که او با جان خود به آن وفادار ماند: خط اصیل ولایت. 👈خطی که #تحجر، آن را نمی‌فهمد و نمی‌پذیرد، حتی اگر به ظاهر شعار آن را بدهد.

📍تحلیل | «آری‌ِ مجدد مجلس به عقلانیت» تحلیل شکست جریان تمامیت‌خواه در انتخابات هیأت‌رئیسه مجلس دوازدهم انتخابات هیأت‌رئیسه مجلس دوازدهم، فراتر از یک رقابت فردی، صحنه یک نبرد فکری و گفتمانی بود. رقابتی که در آن، قالیباف با همه انتقادات وارد بر عملکردش، پیروز شد نه صرفاً به‌خاطر قدرت مدیریت یا لابی‌گری، بلکه به‌دلیل ترجیح عقلانیت بر جنجال و هوچیگری!! این‌بار مجلس انقلابی به بخشی از خود «نه» گفت؛ به بخشی که با توهّم تملک گفتمان انقلاب، سال‌هاست سعی دارد همه را از دایره انقلاب بیرون براند. جریان شکست‌خورده این انتخابات، سال‌هاست با ژست انقلابی‌گری، طی مسیر می‌کند. در قاموس این جریان، انقلابی کسی است که با ماست، و هر که نباشد، یا ساکت فتنه است یا ساکت انحراف. اگرچه با شعار «بازگرداندن مجلس به مدار انقلاب» یا «این‌بار فرق می‌کند» توانستند انتخابات مجلس را مهندسی کنند و وارد خانه ملت شوند، اما نتیجه رفتاری این جریان، چیزی جز تنش، تخریب، انشقاق و تضعیف چهره نظام در پی نداشت. حمله به دولت سیزدهم، هجمه به سپاه، تشکیک در مشروعیت انتخابات، و در نهایت ترور شخصیت چهره‌هایی که سال‌ها در مسیر انقلاب ایستاده‌اند، به بخشی از هویت رسانه‌ای این جریان تبدیل شد. اما انتخابات هیأت‌رئیسه نشان داد که اکثریت قاطع مجلس به این مسیر چراغ سبز نشان نمی‌دهد. نمایندگان فهمیده‌اند که "افراط‌گرایی انقلابی‌نما" نه تنها کمکی به حل مسائل کشور نمی‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز بی‌ثباتی درون‌نظام و کاهش اعتماد عمومی شود. آنچه در این رأی‌گیری رقم خورد، یک «نه صریح» به پروژه #حذف و #تحجر و #دگمیت بود. تأمل‌برانگیزتر آن‌که این جریان در روایت رسانه‌ای خود از شکست، به جای بازخوانی اشتباهاتش، باز هم پناه برده به تئوری توطئه و تشکیک در سلامت رأی نمایندگان. این یعنی هنوز هم خود را تافته‌ای جدابافته می‌دانند که یا باید حاکم باشند یا معترض. 👈رأی مجلس به قالیباف، لزوماً به معنای رضایت از همه عملکرد او نیست، اما قطعاً به معنای نارضایتی از گفتمانی است که به نام انقلاب، همه را متهم، و خود را معیار حق می‌پندارد. مجلس دوازدهم با این رأی، نشان داد که انقلابی بودن، ملازم با تعقل، تعامل و تدبیر است، نه هیاهو، تخریب و انحصارطلبی. در مسیر پیش‌رو، اگر این جریان نتواند خود را اصلاح کند و از توهّم مرکزیت انقلاب خارج نشود، نه‌تنها در مجلس، که در سطوح بالاتر نیز جایگاهش را از دست خواهد داد.

📻نقش جریان #تحجر در شکل گیری حادثه عاشورا (اختصاصی #رادیو_تیترینو) #پادکست_شانزدهم ✍🏼در ماجرای کربلا، اگرچه یزید به‌عنوان چهره آشکار ظلم شناخته می‌شود، اما نمی‌توان نقش پنهان اما مؤثر متحجّرین را نادیده گرفت؛ آنان که دین را به پوسته‌ای بی‌روح و بی‌محتوا تقلیل دادند و از حقیقت اسلام تهی‌اش کردند. و اینجاست که باید پرسید: خطر تحجّر، امروز در کدام لباس، با کدام لبخند، و پشت کدام تریبون ایستاده است؟ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌