🌀 از جنگ نظامی تا جنگ فرهنگی و اقتصادی 📝 وظیفه امروز روحانیت 🖋 محمد حق‌پرست 🔹 حضرت امام(ره) #منشور_روحانیت را با تجلیل از شهدا و ایثارگران روحانیت شروع می‌کنند. «همان حماسه‏‌سازان هميشه جاويد روحانيت كه رساله علميه و عمليه خود را به دم شهادت و مركب خون نوشته‏‌اند و بر منبر هدايت و وعظ و خطابه ناس از شمع حياتشان گوهر شب‏‌چراغ ساخته‏‌اند.» 🔹 اما چرا امام، روحانیون شهید را بر همه مقدم، و این همه از آنها تعریف کردند؟ به اعتقاد نگارنده دلیل این تقدم و تجلیل دو نکته دارد: اولا همه حوزویان بدانند، هدف سربلندی اسلام است و شهدا کسانی هستند که برای این هدف، جانفشانی کردند و باید الگوی تمام طلاب باشند. ثانیا، «وظیفه شناسی و عالم بزمانه» بودن شهدا است. در روزگاری که دشمن جنگ نظامی شروع کرده بود، اگر مردم و مخصوصا روحانیون در جنگ شرکت نمی‌کردند دشمن فاتحه انقلاب را خوانده بود. حضور روحانیون در جنگ، روحیه‌ای مضاعف به رزمندگان می‌‌داد. حضور روحانیت در جنگ، یعنی کسانی که به مردم پیشنهاد انقلاب دادند، در روزهای سخت کنار مردم ایستادند و پررنگ‌تر از دیگران هستند. این رویکرد، همان معنای زمان‌شناسی است. 🔹 شهدای روحانیت هم می‌توانستند مثل بسیاری از دیگر به درس و بحثشان برسند، اما درسی که برای رضای خدا نباشد؛ درسی است که بجای نور، حجابی بر قلب محصل باشد. 🔹 امروز هم انقلاب درگیر جبهه‌های دیگر است. سنخ جهاد عوض شده، ولی دشمن و هدف دشمنی یکی است. جهاد امروز، جهاد فرهنگی و اقتصادی است. موشکهای این نبرد، ابتذال فرهنگی، موانع رشد اقتصادی و یأس و ناامیدی است. 🔹 امروز هم عده‌ای از طلاب باسواد، رزمنده این جبهه‌ها هستند و عده‌ای فقط دنبال درس و بحث. همانهایی که دیروز می‌گفتند جنگیدن در شأن روحانیت نیست، امروز می‌گویند طرح مسائل اقتصادی در شأن روحانیت نیست. 🔹 نمی‌توان ادعای زمان‌شناسی داشت و از اقتصاد و تبلیغ اقتصادی چیزی ندانست. اگر در دفاع مقدس روحانیون پیش‌قدم بودند، در نبرد اقتصادی نیز روحانیت باید پیش‌قدم برای رفع موانع و طرح‌های اقتصادی باشند. 🔹 البته منظور این نیست که طلاب، بدون عمق لازم در درس و بحث، وارد معرکه جنگ فرهنگی یا اقتصادی شوند؛ بلکه درس برای درس، بدون آنکه خروجی‌اش در خدمت اسلام و مسلمین باشد مذموم است. #جهاد_فرهنگی #جهاد_اقتصادی