💠 «حُبّ و بُغض‌های قبیلگی» 🔸 دوگانه «تقدیس» و «تخریب»، چگونه انسانها را کر و کور میکند؟ 1️⃣ پیامبر(ص): 🔺دوست داشتن و #علاقه انسان به چيزی، او را نسبت به كاستى‌هاى آن، #كور و #كر مى‌کند. (حُبُّكَ لِلشَّيءِ يُعمي و يُصِم) [من لایحضر الفقیه، ج4، ص380] 2️⃣ امیرالمومنین(ع): 🔺چشمِ مُحِب و عاشق، از ديدن عيب‌هاى محبوبش، کور و #نابيناست؛ و گوشش از شنيدن زشتى نقص‌هايش، کر و #ناشنواست. (عَينُ المُحِبِّ عَمِيَةٌ عَن مَعايِبِ المَحبوبِ‌، و اذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبح مَساويه) [غررالحکم] 3️⃣ امیرالمومنین(ع): 🔺هر كه #عاشق چيزى شود، آن علاقه و عشق، ديده‌اش را از دیدن #عیوب آن كور کرده و #دلش را بيمار مى‌كند. چنين كسى با ديده‌اى ناسالم مى‌نگرد و با گوشى ناشنوا مى‌شنود. (مَن عَشِقَ شَيئاً أعشىٰ‌ بَصَرَهُ و أَمرَضَ قَلبَهُ‌، فَهُوَ يَنظُرُ بِعَينٍ غَيرِ صَحيحَةٍ‌، و يَسمَعُ بِاُذُنٍ غَيرِ سَميعَةٍ‌) 🔺هوس‌ها و شهوت‌ها، #عقل و خِردش را معیوب ساخته و محبت دنيا، دلش را ميرانده و جانش، شيفتۀ آن گشته است. (قَد خَرَقَتِ الشَّهَواتُ عَقلَهُ‌، و أَماتَتِ الدُّنيا قَلبَهُ‌، و وَلِهَت عَلَيها نَفسُهُ‌) 🔺بنابراين، بندۀ دنيا و بندۀ دنياداران است، هر جا دنيا برود، او نيز مى‌رود و به هر سو كه دنيا رو كند، او بِدان رو مى‌كند. (فَهُوَ عَبدٌ لَها و لِمَن في يَدَيهِ شَيءٌ مِنها، حَيثُما زالَت زالَ إلَيها، و حَيثُما أقبَلَت أقبَلَ عَلَيها) [نهج البلاغه، خطبه109] 4️⃣ پیامبر(ص): استوارترين و نيرومندترينِ شما مومنین، كسى است كه: 🔺اولا خوشی ها، دلبستگی‌ها و #دوست‌داشتنی‌هایش، او را در امر گناه و باطلی نیندازد، (أشَدُّكُم وَ أقواكُم الَّذي: إذا رَضِيَ لَم يُدخِله رِضاهُ في إثمٍ و لا باطِلٍ‌) 🔺ثانیا #غضب و ناراحتی هایش، او را به برخوردهای غلط و خروج از سخن حق نکشاند، (و إذا سَخِط لَم يُخرِجهُ سَخَطُهُ مِن قَولِ الحَقِّ‌) 🔺ثالثا در هنگام #قدرت و توانایی، به كارِ غير حق، دست نزند. (و إذا قَدَرَ لَم يَتَعاطَ مالَيسَ بِحَق) [من لایحضرالفقیه، ج4، ص407؛ عین همین عبارات با اندکی اختلاف، در دیگر آثار شیخ صدوق، کافی، امالی طوسی، محاسن و... نیز آمده است] 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی