🅾 #جریان‌شناسی نهضت حسینی 💢قسمت اول #بصیرت یادشده در زیارت اربعین منوط به #جریان‌شناسی قیام حسینی است. 💢 سه جریان در نهضت اباعبدالله(ع) باید مورد شناسایی فکری و سیاسی قرار گیرند: 🔰1⃣🔰 جریان #اسلام‌علوی ✅ #رهبری این جریان با اباعبدالله الحسین(ع) بود. ✅ #منطق‌فکری: مقاومت بی‌تردید در برابر ظالم اباعبدالله مانند سیره پدر و جد گرامی شان و بنا به دستور صریح پروردگار، معتقد بودند: باید در برابر منطق زورگویانه و سلطه طلب ایستاد و #مقاومت‌ نمود. اباعبدالله در مواقع مختلفی منطق قیام خویش را اعلام و #تبیین نمود: وی به نقل از پیامبر خدا (ص) به این معنا فرمود: 🔶 «هرکس سلطان ظالمی را ببیند که حرام الهی را زیر پا گذارده و بین مردم ظالمانه رفتار می کند، ولی علیه او قیام نکند خداوند او را به سرنوشت آن ظالم دچار می کند.» و حسین(ع) اولین مؤمنی است که باید علیه ظالم قیام کند. ایشان در برابر فرمان یزید مبنی بر انتخاب بین بیعت یا شهادت می فرماید: 🔷 «و اسلام نابود شود اگر یزید بر آن حاکم گردد. و مثل من با مثل یزید #بیعت نمی کند.» و در پاسخ نصیحت دیگران که پیشنهاد انصراف از رفتن به کوفه می دادند، با صراحت و استحکام فرمود: 🔸«به خدا سوگند اگر هیچ ملجأ و پناهی در دنیا نیابم با یزید بیعت نمی کنم.»

🅾 #جریان‌شناسی نهضت حسینی 💢 قسمت دوم 🔰2⃣🔰 جریان #اسلام‌اموی دومین جریانی که در موضوع جریان‌شناسی باید مورد بررسی قرار گیرد جریان #بنی‌امیه و اسلام اموی است. ✅ رهبری این جریان با یزید است. ✅ #منطق‌فکری: دشمنی با اسلام نبوی و علوی اسلام ابوسفیانی معاویه و یزید و حزب سیاسی شان، ادامه رویکرد مادی گرایانه آنها در جبهه کفر قبل از اسلام است. عمار، افسر جنگ نرم سپاه امیرالمؤمنین(ع) در جنگ صفین به این واقعیت اشاره کرد و گفت: ما در زمان پیامبر نیز در مقابل همین جریان (ابوسفیان و معاویه) می جنگیدیم، آن زمان ما ذیل لشکر اسلام بودیم و آنها در لشکر #کفر (به رهبری ابوسفیان). اکنون نیز در مقابل همین جریان می جنگیم با این تفاوت که امروز ما ذیل لشکر علی(ع) هستیم و آنها در همان لشکر به رهبری #معاویه. بنابراین روشن است نباید ظواهر مسلمانی معاویه ما را دچار اشتباه کند. چه اینکه همین شخص هرطور علاقه دارد اسلام را معرفی می کند از جمله در روز چهارشنبه برای مسلمانهای شامی نمازجمعه می خواند یا حاکم دیگر اموی، ولید، نماز صبح را در حالت سرمستی ۴ رکعتی می خواند. معاویه شبی به یکی از یاران خود گفت: «هر حاکمی که آمد و از دنیا رفت، نامش نیز از بین رفت ولی این شخص (پیامبر اعظم) نامش را کنار نام خدا گذاشت و من تا این نام را از بین نبرم دست بر نخواهم داشت.» البته یزید به دلایلی، مانند معاویه تلاش چندانی برای مخفی سازی #کفر خود نمی کرد و علنا #مشروب‌خواری می کرد و در مجلس اسراء اعتراف کرد با این شعر کفرآمیز: «بنی هاشم با حکومت بازی کرد ولی نه وحی ای هست و نه پیغمبری!»