#کارما⚡️ 🔹کارما یا کرمه یکی از باورهای ادیان شرقی است. بر اساس این اعتقاد اعمال خوب و بد انسان نتیجه ای دارد که او را به زندگی بعدی در این دنیا می کشاند. باور به کارما با اعتقاد به تناسخ درهم تنیده اند. تناسخ یعنی هر کس پس از مرگ دوباره متولد می شود و با جسمی تازه و هویتی دیگر به این جهان می آید تا نتیجه اعمالش را ببیند. 🔸اعمال و نیت های خوب موجب می شود که فرد در زندگی بعد سالم، زیبا و در خانواده ای مرفه و جامعه ای پیشرفته به دنیا بیاید. در مقابل اعمال و نیت های بد، موجب می شود که فرد در شرایط دردناکی به دنیا بیاید، تا مجازات شود. حتی ممکن است انسان بدکار در زندگی بعدی به صورت حیوانات در آید تا بیشتر رنج بکشد. 🔹 وابستگی نداشتن به زندگی موجب می شود که اعمال ما هیچ کارمایی تولید نکند و فرد به طور کلی از چرخۀ زاد و مرگ (تناسخ) رها شود. بسیاری از فلسفه های شرقی بر اساس رسیدن به رهایی (موکشا) پایه گذاری شده اند. آنها می کوشند به نوعی زندگی بی تعلق دست یابند، تا از این طریق دیگر به این دنیا نیایند و بتوانند به جهان های بالاتر راه یابند. 🔸اعتقاد به کارما و تناسخ برای نظام سرمایه داری غرب بسیار جذاب بوده است. هم از این رو به ترویج آن در جهان دامن زده اند. زیرا بر اساس این اعتقاد مردمی که در کشورهای پیشرفته به دنیا می آیند و یا در خانواده های ثروتمند متولد می شوند و به طور کلی افراد ثروتمند و مرفه در واقع انسان های پاکی بوده اند که در زندگی قبلی بسیار خوب زیسته اند و در این دوره از زندگی پاداش نیکی های شان را دریافت می کنند. 🔹 در مقابل مردمی که در کشورهای فقیر و خانواده های محروم به دنیا می آیند و به طور کلی مردمان بی چاره و ضعیف در حال تجربۀ مجازات بدی های شان در زندگی گذشته هستند. 🔸بنابراین هرچه تبعیض و اختلاف طبقاتی در جامعه دیده می شود، کاملا عادلانه است و هیچ ظلمی در کار نیست. افرادی که از تبعیض و فقر رنج می برند، بهتر است که به فکر رهایی خودشان باشند و به جای مبارزه با ثروتمندان و طبقۀ مرفه جامعه، باید بکوشند تا وابستگی ها به زندگی دنیوی را کاهش دهند و به رهایی برسند. 🔹هم از این رو موضوع کارما در عرفان های کاذب نقش پررنگی پیدا کرده است. نظام سلطه می خواهد مردم را با اعتقاداتی نظیر کارما و تناسخ آشنا کند و مفاهیم ارزشمند خودسازی، وارستگی، عرفان و معنویت را بر شالوده ای سلطه پذیرانه تعریف کند. با وجود چنین باورهایی اقشار خودشان را عامل تبعیض و فقر می دانند و افراد ثروتمند را شایستۀ تقدیس می پندارند. 🔸 کارما با عنوان قانون بازتاب، بومرنگ یا عکس العمل امروزه در جامعه ما شیوع پیدا کرده است. البته بعضی از افراد برای اینکه تعارض میان این باور با اعتقادات مذهبی را از بین ببرند، می گویند همه اعمال در همین زندگی نتیجه و بازتابی خواهد داشت و موضوع تولدها و زندگی های دوباره را مطرح نمی کنند. آنها می خواهند رابطۀ کارما و تناسخ را نادیده بگیرند و به این ترتیب موانع ترویج عرفان کاذب و معنویت سلطه پذیرانه را از میان بردارند. 🔹بی تردید یکی از فرصت هایی که خداوند عادل و حکیم برای دیدن نتایج اعمال قرار داده، همین زندگی دنیاست. اما این تمام واقعیت نیست و بسیاری از افراد ممکن است در این زندگی فرصتی برای دیدن پاداش یا مجازات اعمال شان نداشته باشند. بر پایۀ باورهای دینی معاد مهمترین موقعیت برای پاداش و مجازات اعمال است و پاداشت و مجازات آن جهان با نتایج دنیوی اعمال قابل مقایسه نیست. کلمه کارما و دارما را از برگزار کنندگان کلاس های قانون جذب، موفقیت و..... بسیار شنیده ایم

✍🏻✍🏻بازی با الفاظ/ خطرناک و نابود کننده 📌📌در مبانی بسیاری از عرفان های کاذب این مهم در لابلای متون به چشم می خورد که خداوند، قادر مطلق نیست! البته شبه معنویت ها و معنویت های بدلی شرقی صراحتا این مطلب را نمی گویند اما با بررسی سخنان هر یک از آنان و یا مطالعه کتب آنان به صراحت با چنین اعتقادات و جملاتی مواجه خواهید شد. قصد نام بردن از فرق نیست اما برای نمونه می توان از تعالیم جی پی واسوانی نام برد که معتقد است: قانون حاکم بر زندگی بشر قانون (کارما) است و به زعم وی یک قانون ابدی و کیهانی است. 📌📌خداوند در شبه معنویت ها در اجرای اختیارات خود دارای محدودیت است! و یکی از این محدودیت ها، قانون کارما است. مثلا در آموزه های هندویی در حوزه شبه معنویت ها خداوند در برابر کارما اختیاری ندارد و چنانچه این قانون عمل کند، او نمی تواند کاری انجام دهد. (چرا انسان های خوب رنج می بینند؟ جی پی واسونی، ص15) 📌📌در این اعتقاد، خداوند بیش از آنچه به ظاهر گفته می شود، مقهور قانون کارماست! و در واقع چنانچه خالقیت خداوند نیز در این اندیشه پذیرفته شود، اعتقاد براین است که ربوبیت جهان بر عهده قانون کارما است! 📌📌در حقیقت اینطور باید گفت که عبارات اغواکننده و احساس برانگیز در باب مهربانی خداوند که در قانون کارما بسیار استفاده می شود، پوششی برای ضعف و عجز خداوند است. در واقع باید گفت خدا نه به سبب عشقش به بندگان، که از سر عجز، قادر به مجازات کسی نیست، و اگر در مورد انسان ها به قضاوت نمی نشیند و آن ها را کیفر نمی دهد، علتش خارج بودن این امور از ید قدرت اوست! درحالی که قانون کارما درمقام مجازات کننده، هیچ فردی را از زیر تیغ مجازات خود فرو نمی گذارد و در آموزه های عرفان های کاذب قانون کارما قدرتی فراتر از قدرت پروردگار است!!! #عرفان_کاذب #کارما