ماشيعيان يك بار سرمان كلاه رفت!
روز عاشورايی، مرحوم شيخ انصاری رحمت الله عليه جلوی در ورودی صحن مطهر امير المؤمنين علی بن ابی طالب عليهما السلام ايستاده بود و از دسته‌جات سينه زنی استقبال می كرد و در كنار او، أفندی كه از طرف حكومت عثمانی حاكم عراق بود، ايستاده بود.
أفندی از شيخ انصاری پرسيد: ای شيخ، ما هم قبول داريم كه حسين بن علی (عليه السلام) مظلوم شهيد شده و يزيد انسان پست و خونخواری بود و ما هم در عزای ان بزرگوار غمگين هستيم، اما پرسش من اين است كه اين مراسم يعنی چه؟ سينه زنی، زنجير زنی، دسته راه انداختن، گِل به سر ماليدن و ... اينها چه هدفی رادنبال می كنند؟
مرحوم شيخ انصاری فرمودند: سِر مطلب اين است كه ما شيعيان يك بار سرمان كلاه رفت و با اين مراسم تلاش می كنيم دوباره چنين نشود. أفندی پرسيد: يعنی چه؟! شيخ انصاری فرمود: در جريان غدير، پيامبر مكرم صلی الله عليه و آله در برابر صد هزار نفر، علی عليه السلام را با صراحت به وصايت خود برگزيد و شما انكار كرديد و گفتيد غدير نبوده يا اگر بوده چيز مهمی نبوده است، فقط سفارش به دوستی با علی (عليه السلام) بوده است. اشكال از ما بود كه ما عيد غدير خم را با سر و صدا و شعار، بزرگ نداشتيم و اين چنين شد.
ترسيديم كه اگر عاشورا را هم بزرگ نشماريم و باشعار و تظاهر برگزار نكنيم، شما انكار كنيد و بگوييد اصلا حسين عليه السلام شهيد نشد يا حسين (عليه السلام) را راهزنان ميان راه كشتند و يزيد (لعنت الله عليه) انسان باتقوايی است !!!
صد نكته از هزاران، تأليف آيت الله حاج شيخ علی رضائی تهرانی
📡
@atre1o1 🇮🇷
