🔘 کلماتی چند
۱۱۱) در روایت است که:
اگر صبح کردی در حالی که دیدی دنیا در نظرت ارزش دارد و آن را دوست داری، همین برای گناه تو بس است، زیرا چیزی را دوست داری که مبغوض خداست.
۱۱۲) کسی که یقین به فناء دنیا داشت نمی‌تواند بیش از قدر احتیاج برای دنیا کار کند و کسی که یقین به بقای آخرت داشته باشد، از عبادت خسته نمی گردد.
عمل چنین کسی اگرچه ظاهرا دنیوی باشد باطن آن عین آخرت است.
۱۱۳) مولای متقیان امیرمؤمنان ع نیز کار می‌کردند اما برای که و برای چه؟ در باغستان بیل می زدند، اما از همان بیل زنی هزار غلام خریده در راه خدا آزاد می کردند.
۱۱۴) این که خدای متعال اولیای خود را به انواع گرفتاری ها مبتلا می‌کند یکی از حکمت هایش همین است که اگر به دنیا تعلقی دارند بیزار شده، به خدا روی آورند.
۱۱۵) انسان اگر در بی نیازی بسر برد غالبا به دنیا علاقمند شده، از خدا دور می شود.
📡
@atrekhas 🇮🇷
