خدای "همه" بودنتان را از تک تک فراز های جوشن کبیر میفهمم...
به دل هرکس یک جور می نشینید...
هر فراز دل از یکی از بندگانتان میبرد...
یکی می گوید یا سرور العارفین...
یکی می گوید یا حبیب من لا حبیب له
یکی می گوید یا قره عین العابدین...
من اما همه ی آن جاهایی کیف میکنم که فراز به "من" ختم می شود...
یا صاحبی عند غربتی...
یا وليّ عند نعمتی...
یا دلیلی عند حیرتی...
#دچار