🎥نماهنگ| سبقت بادپا ◽️در سالروز شهادت شهید حسین بادپا، پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR گوشه‌هایی از دیدار خانواده‌ی این شهید عزیز با رهبر معظم انقلاب را در نماهنگ «سبقت بادپا» منتشر می‌کند. #شهدا #رهبر_معظم_انقلاب #شهید_بادپا 🆔 @avaymarefat

امام خامنه ای حفظه الله تعالی، دعای ابوحمزه را به زبان ساده بیان میکنند و یک کارگردان مشهدی آمده روی صحبت های آقا فیلم کوتاهی درست کرده، خیلی زیبا و تأثیر گزار و پندآموز است،ارزش دارد هر از چندگاه دیدن آنرا تکرار کنیم... باشد تا دیگران را ذره ای ناراحت نکنیم و دلی را نشکنیم و فقط برای خدا کار کنیم،و با آبروی مومنی بازی نکنیم چرا که عمرها کوتاه است و پست و جاه و مقام همه فانی😭😭😭😭 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 *آوای معرفت @avaymarefat

◾️آنچه بر حاج حسین بصیر در جبهه‌ها گذشت ▫️به مناسبت سالروز شهادت حاج حسین بصیر قائم مقام لشکر ویژه ۲۵ کربلا کلیپی کوتاه از رشادت‌های این سردار بزرگوار تقدیم حضورتان می‌کنیم. #شهدا #شهید_بصیر 🆔 @avaymarefat

سلام علیکم صوتی که در جواب سوال یکی از دوستان که پرسیده بود کامل بودن و کمال در چیست؟ @avaymarefat

جواب صوتی سوال زیر: استاد یه سوال میپرسم میخوام نظرتونو در موردش بدونم بنظرتون کسی میتونه خدارو فراتر از خودش دوست داشته باشه؟ میخواستم اگه میشه اون بحث های سنگین هم به ما یاد بدین یا اگه کتابی یا هرچیزی در موردش میشناسید بهم معرفی کنید تا منم بخونمشون #قسمت_اول #خودشناسی @avaymarefat

جواب صوتی سوال زیر: استاد یه سوال میپرسم میخوام نظرتونو در موردش بدونم بنظرتون کسی میتونه خدارو فراتر از خودش دوست داشته باشه؟ میخواستم اگه میشه اون بحث های سنگین هم به ما یاد بدین یا اگه کتابی یا هرچیزی در موردش میشناسید بهم معرفی کنید تا منم بخونمشون #قسمت_دوم #خودشناسی @avaymarefat

🔻حکایت شاگرد آیت الله مولوی قندهاری : خدا رحمت کند مرحوم مولوی قندهاری را ، شاگردی داشت سی و پنج سال خدمتش بود ، درطول سی و پنج سال ، هیچ وقت چیزی از ایشان نخواست ، تا این که یک روز مرحوم مولوی اعتراض کرد که چرا هیچ چیز از من نمیخواهی ؟ آن شاگرد لبخندی زد و چیزی نگفت ، تا زمانی که مرحوم مولوی مریض شد ، آن شاگرد به عیادتش رفت و گفت جناب استادبزرگوار ، حضرتعالی و بنده حقیر فقیر خاک پای شما ، هردو محتاج به درگاه حق متعال و معصومین ع هستیم ، جایی که آنها هستند و بی منت میدهند و کامل میدهند ، چرا از شما بخواهم ؟ ببینید الان مریض شده اید و در بستر افتاده اید، محتاجی ازمحتاجی چه بخواهد ؟ مرحوم مولوی اشک در چشمانش حلقه زد و گفت آفرین معلوم شد حاصل سالها زحمت من هدر نرفته است... همین شاگرد نقل کرد ، مرحوم مولوی اجازه نمیداد عطایای معنوی ای که درطول مسیر داده میشد را ، برایش نقل کنم و می فرمود : آنچه به تو داده اند مال توست .... #حکایت_های_اخلاقی_و_عرفانی @avaymarefat

این کلیپ خوبیه. با ذکر ویژگی هایی از آب روان، می گوید توصیه صوفی به شما اینه که مثل آب روان باشید. یک نقد مبنایی و مهمی به امثال این کلیپ ها هست که در پست زیر👇👇 ملاحظه کنید. این نقد مهم است چون از این نوع کلیپ ها در فضای مجازی و اینستاگرام... زیاد می بینید. @avaymarefat نقد👇

مطالب کلیپ خوبه. ولی همه اش از باب تشبیه انسان به موجودی به نام آب است. سوال: چرا فقط خودمون را به آب تشبیه کنیم. مگر عالم هستی فقط آب دارد و ویژگی های خوب آب. چرا مثل کوه نباشیم. چرا مثل آسمان نباشیم. چرا مثل پرندگان خوب نباشیم. چرا مثل گل نباشیم. مثل کتاب نباشیم. مثل هوای پاک و خنک نباشیم. مثل صدای خوب نباشیم.... مگر در این ها کم ویژگی خوب و مثبت نهفته است.؟؟ بله در هر کدام از این ها ویژگی های خوبی هست. اما هر کدام از اینها(آب، باران، گیاه، هوا، گل،...) در عین زیبایی محدود هستند و نقایص و کمبودهای زیادی دارن. هیچکدام نمی تونن حقیقت نهفته در درون انسان را نشان دهند. انسان برتر از آب،گل، درخت، هوا، دریا، آسمان، زمین... است. او برتر از فرشتگان پاک الهی است. انسان فقط باید مثل خدا باشد و بس. خدایی که تمام کمالات تمام مخلوقات را بدون نقص دارد.(لله الاسماء الحسنی فادعوه بها)، لطافت گل از لطافت اوست. روانی و زلالی و تمیزی و زیبایی آب همه از اوست. همه هر چه دارند همه از اوست. و انسان هم خلیفه مطلق الهی در همه اسماء و صفات و کمالات است (علّم آدم الاسماء کلها: خداوند باطن و روح الهی انسان را آینه تمام اسماء خود قرار داده). پس در کلیپ بالا، اگر صوفی عقل درستی داشته باشد باید بگوید ای انسان مثل خدا باش. هم رنگ او شو(صبغةالله و من احسن من الله صبغة: به قول قرآن، رنگ خدایی و چه چیزی زیباتر از رنگ خدا). خدایی که (احسن کل شیء خلقه: هر چیزی را، او زیبا آفریده). صوفی عاقل به کمتر از لقای الهی راضی نیست.(امام سجاد علیه السلام در مناجات با خدا می فرماید: یا الهی یا دنیای و آخرتی و نعیمی: ای خدای من، ای همه دنیای من، آخرت من، نعمت من، لذت من، آرزوی من...) پس مثل خدا شویم نه مثل بعضی مخلوقات ناقص خدا. حدیث قدسی از زبان خدا به بنده اش: عبدی اطعنی، حتی اجعلک مثلی: بنده من، اطاعت من کن تا تو را مثل خودم قرار دهم... @avaymarefat

کرامتی از محمد باقر مجلسی (ره): به خط خود علامه محمد باقر مجلسی دیده شد که نوشته بود: در یک شب جمعه ای این دعای شریف (که حقیقتا دعایی کوتاه ولی بسیار پر محتوا می باشد) نظر مرا زیاد به خود جلب نمود و آن دعا این بود: بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله من اول الدنیا الی فنائها و من الآخره الی بقائها الحمدلله علی کل نعمه استغفرالله من کل ذنب و اتوب الیه یا ارحم الراحمین! پس من در آن شب جمعه این دعا را خواندم. در شب جمعه ی دیگر نیز باز در میان دعاها این دعا بیشتر از همه برایم لذیذ آمد و مشغول به خواندن آن شدم. در حین قرائت این دعا بودم که ناگهان شنیدم هاتفی (ندا دهنده ای) از سقف خانه آواز داد: اًیّهَا العالِمُ الفاضِلُ! همانا در شب جمعه ی گذشته که این دعا را قرائت کردی هنوز کِرام الکاتبین از نوشتن ثواب آن فارغ نشده اند که بار دیگر شروع به خواندن آن کردی.... پس من فهمیدم که این دعای عجیب چقدر در درگاه الهی آثار و برکات دارد [: يَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِيَّةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالْعَطِيَّةِ يَا صَاحِبَ الْمَوَاهِبِ السَّنِيَّةِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَيْرِ الْوَرَى سَجِيَّةً وَ اغْفِرْ لَنَا يَا ذَا الْعُلَى فِي هَذِهِ الْعَشِيَّةِ. اى كسي كه جود و بخشش تو به آفريدگان هميشگى است!اى آن‏كه دو دست سخاوت خود را براى عطا گشوده‏اى!اى صاحب‏ عطاهاى گرانبها!بر محمّد و خاندان او،نيكوخوترين مردمان درود فرصت،و ما را اى خداى بلندمرتبه‏ در چنين شبى بيامرز. @avaymarefat

نکته ای مهم درباره دعای سحر هریک از فقرات بیست‌وسه‌گانه‌ی دعای شریف سحر بر محور یکی از اسماء الهی‌ است. فقره‌ی اول بر محور بهاء‌ الهی‌ است و بعد نوبت به جمال و جلال و نور و عزت و علم و مشیت می‌رسد. درباره‌ی این فقرات بر محوریت هریک از این اسماء الهی، از دو جهت می‌توان بحث و تأمل کرد: جنبه‌ی اول بررسی مفهومی این اسماء است که در مورد چیستی اسماء الهی؛ چیستی بهاء، چیستی علم، چیستی جلال و… می‌توان تأمل کرد. ولی بحث دوم درباره‌ی این ا‌ست که این بهاء الهی یا ابها بهاء الهی (بالاترین مرتبه‌ نیکی و زیبایی) در کجا تحقق پیدا کرده است؟ بحث اول بحث مفهومی ا‌ست و بحث دوم بحث مصداقی ا‌ست که حقیقت ابها بهاء الهی و عالی‌ترین مرتبه‌ی بهاء در کجاست؟ فعلا درباره‌ی جنبه‌ی دوم اشاره‌ای را ارائه می‌کنیم. اشاره مرحوم ملکی تبریزی عارف بزرگ مرحوم آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (ره) (که در حدود یک‌صد سال قبل در حوزه‌ی قم حضور داشته است و آثار نفیس و باارزشی از او در اختیار ماست) می‌گوید تعبیراتی که در دعای سحر هست، بر وجود مقدس پیغمبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) قابل انطباق است و مصداق ابها بهاء الهی آن‌ها هستند. مصداق اجمل جمال و زیباترین زیبایی‌ها، آن بزرگواران هستند و ما در دعای سحر، خداوند را به این‌ اولیاء الهی سوگند می‌دهیم و قسم می‌دهیم. این‌جا یک رابطه‌ی ظریفی بین مسأله‌ی توحید و ولایت برقرار می‌شود. گاهی تعبیر به ولایت می‌شود، گاه تعبیر به انسان کامل می‌شود. انسان کامل تا کجا می‌تواند قرب به حق‌تعالی پیدا کند؟ تا کجا می‌تواند تقرب الهی را کسب کند؟ آیا در میان همه‌ی مخلوقات الهی هیچ موجودی یافت می‌شود که فراتر از انسان بتواند تقرب به خداوند پیدا کند؟ انسان بالاترین ظرفیت را برای دریافت تجلیات الهی دارد، او اشرف مخلوقات است، او مسجود ملائکه‌الله است، او خلیفه‌الله است، او اسماء الهی را به تمام و کمال دریافت کرده‌ است. کامل‌ترین موجود در این نظام آفرینش اوست. پس اگر بخواهیم کسی را نشان دهیم که ابها بهاء الهی در او ظهور و بروز پیدا کرده است، در مقام اول و مرتبه‌ی نخست، وجود مقدس پیغمبر اکرم(ص) است و در مرتبه‌ی بعد امیرالمؤمنین علی(ع) و اولیای دیگر الهی(ع). تک‌تک اسمائی که در این دعای شریف و در این فقرات بیست‌و‌چند‌گانه وارد شده است، همه در مرحله‌ی اول، انطباق بر این اولیاء الهی پیدا می‌کند و بعد در مراتب نازل‌تر و نازل‌تر و نازل‌تر، شامل افراد دیگر و مخلوقات دیگر می‌گردد. مرحوم ملکی تبریزی در کتاب «المراقبات» (البته نه در اعمال ماه مبارک بلکه در اعمال روز مباهله که آن‌جا هم همین‌ دعا وارد شده است و خوانده می‌شود) اشاره‌‌ای به این نکته فرموده و گفته است که از شرح و تفصیل این حقیقت معذورم چون ما را از افشای آن منع کرده‌اند و امر به کتمان نموده‌اند: «هُم علیهم السلام معادنُ علم الله کَمَا صَرَّحَ به فِی الزیارهِ الجامعه وَ هُم اسماءُ‌ الله الحسنی کَما وَرَدَ فِی الروایات فَلا یَبعُد أنْ یکُونوا هُمُ المرادُ مِن «أبهی بهاء‌ِ الله و اجلّ جلال الله و اجمل جمال الله» الی آخره» ایشان می‌فرماید: در روایات ائمه(ع) هست که اسماء‌ حسنای الهی ما هستیم پس بعید نیست که مقصود از ابها بهاء الهی هم حضرات معصومین(ع) باشند. «هُم المرادُ مِن ابهی بهاءِ الله» اشاره به «أسئلُکَ مِن بَهائِکَ بِأبهاه» دارد که عرض کردیم بزرگان معنا کرده‌اند؛ «أسئلک مِن أبهی بهائک». «ابهی بهاء الله» پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) هستند. «و اجلّ جلال الله» در یک فقره‌ی دیگر بود: «اللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ جَلالِکَ بِاَجَلِّهِ». آن‌که در عالی‌ترین مرتبه‌ی جلال الهی قرار می‌گیرد، کیست؟ «و أجمل جمال الله» در فقره‌ی بعد که «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ» آن اجمل جمال الهی در کجا تحقق پیدا کرده است؟ همه‌ی زیبایی‌های عالم یک طرف و آن زیبایی‌ای که در وجود مقدس مولا امیرالمؤمنین علی(ع) تحقق پیدا کرده است یک طرف. او اجمل جمال الهی ا‌ست، از همه‌ی زیباها، او زیباتر است. «الی آخره» یعنی از آغاز تا انتهای دعای سحر همه و همه توصیفِ ولیّ کامل الهی ا‌ست. تک‌تک این تعبیرات نشان می‌دهد که ولی الهی دارای چه کمالاتی‌ است. @avaymarefat ادامه👇

ادامه قبل👇 روایتی ا‌ست از وجود مقدس امام صادق(علیه‌السلام) که مرحوم کلینی در کتاب شریف کافی نقل کرده است که امام صادق فرمودند: «نَحْنُ و الله الاَسْماءُ الحسنى»(اصول کافی، ج۱، ص۱۴۴) حضرت فرمودند که آن اسماء حسنایی را که خداوند در قرآن کریم از آن نام برده است و فرموده‌ است: «وَ لِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا»(سوره اعراف/آیه۱۸۰) ما هستیم و خدا را به نام ما بخوانید. اسم أعلا‌ در مقام ظهور، در مقام تجلی، آن‌چه که می‌تواند خدا را نشان دهد، نه ذات مقدس الهی که از همه‌ی این امور منزّه است. بهرحال؛ اسم هرچه که منزه‌تر باشد، قهراً دلالتش بر مسمّی (که در غایت تنزیه است) بیشتر و بیشتر خواهد بود. لذاست وقتی ما از تجلیات اسماء الهی در این دعای شریف سحر صحبت می‌کنیم، به‌ ایشان توجه پیدا می‌کنیم، خداوند را به این اسماء می‌خوانیم یا خداوند را به این اسماء قسم می‌دهیم. درواقع خداوند را به مظهر تام و تمام اسماء حسنی می‌خوانیم که همان پیامبر(ص) اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) باشند. به همان تعبیر مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی برگردیم که ابها بهاء‌ الهی کیست؟ اجل جلال الهی کیست؟ اجمل جمال الهی کیست؟ بحث مفهومی روشن است اما اگر کسی به دنبال حقیقت می‌گردد، حقیقت برای مصداق اتمّ این تجلیات الهی، همان اولیاء الهی (پیغمبر(ص) و ائمه(ع)) هستند. بحث علامه طباطبایی برای تکمیل این بحث، توضیحی هم از مرحوم علامه طباطبایی(ره) مطرح می کنیم. چون ایشان هم دو بحث در این زمینه دارد: یک بحث درباره این روایت «نَحْنُ و الله الاَسْماءُ الحسنى» که امام صادق(ع) قسم جلاله خوردند که اسماء حسنی ما هستیم(تفسیرالمیزان، ج۸، ص۳۶۷). یک بحث دیگری هم درباره‌ی این آیه‌ی شریفه در سوره بقره دارند: «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ»(سوره بقره/آیه۳۷) آدم ابوالبشر بعد از هبوط و بعد از این‌که خدمت حق‌تعالی عرض کرد: «رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا»(سوره اعراف/آیه۲۳)، کلماتی را از خداوند دریافت کرد: «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ» از پروردگارش کلماتی را دریافت کرد. آن‌جا هم مرحوم علامه مجدداً این بحث را مطرح کرده است که راه استکمال نفس انسانی، توجه به اولیاء الهی است؛ از آدم تا خاتم و تا قیامت چنین است و حضرت آدم(ع) هم کلمات را می‌گیرد. ایشان در آن‌جا بحث از کلمات کردند که این کلمات فراتر از الفاظ است و کلمات عینی ا‌ست و آن کلمات عینی، همان اولیاء الهی هستند که صاحب مقام ولایت بودند(تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۴۹). به‌هرحال این فرمایش علامه را آوردیم تا آن جمله‌ی دعای شریف سحر بهتر خودش را نشان دهد و بهتر درک کنیم که در «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ بَهائِکَ بِاَبْهاهُ … اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاجمله…» آن ابها بهاء، آن اجمل‌جمال، آن انور نور الهی، آن اعز عزیز کجاست؟ و تجلی آن کجاست؟ اللهم صلّ علی محمد و آل محمد. 🌺 @avaymarefat