🌹🌹الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ. کسیکه همه چیز را نیکو خلق کرد. ۷ سجده. سلام، صبح شما بخیر. 🍃🌸 سیستان بلوچستان، رودخانه زیبای سرباز 🌸🍃 جمعه کنار خانواده خوش بگذره.

⚫ منافق ⚫ 🌹🌹 إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ... معبود شما معبودى یگانه است. اما کسانیکه به آخرت ایمان نمى آورند، دلهایشان (حق را) انکار مى کند در حالیکه مستکبرند. قطعاً خداوند از آنچه پنهان مى دارند و آنچه آشکار مى سازند با خبر است. او مستکبران را دوست ندارد. ۲۲ و ۳ نحل. 👈 آنگاه به خصوصیات فرد مستکبر اشاره فرموده است: 🌹وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ. و هنگامیکه به آنها گفته شود: پروردگار شما چه نازل کرده است؟ مى گویند: اینها افسانه هاى پیشینیان است. ۲۴ نحل. تفسیر: فرد متکبر، در مقابل حرف حق مقاومت کرده و نمی‌پذیرد! 👈 در سورهء نوح آیهء ۷ می‌خوانیم: 🌹وَ إِنِّی کُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ.... و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزى، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدت استکبار کردند. 👈 همچنین در سورهء منافقین آیه ۵: 🌹 وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ..... و هنگامیکه به آنها بگوئى بیائید تا رسول خدا براى شما آمرزش بطلبد، سرپیچى مى کنند و آنها را مى بینى که مردم را از راه حق باز مى دارند و استکبار می ورزند. 👈 و نیز در سورهء جاثیه آیهء ۸: 🌹 یَسْمَعُ آیاتِ اللّهِ تُتْلى عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَکْبِراً کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْها. آیات خدا را که بر او خوانده مى شود مى شنود، اما چنان با حالت استکبار اصرار بر کفر دارد که گوئى آن آیات را هرگز نشنیده است! ⚫ در حقیقت، بدترین استکبار، همان تکبر از قبول حق است، چرا که تمام راههاى هدایت را به روى انسان مى بندد. در آیات فوق به یکی از مهمترین خصوصیات فرد متکبر اشاره شده و آن اینست که فقط به انحراف خود راضی نیست بلکه برای به انحراف کشیدن دیگران هم تلاش می‌کند. ■ منافقان. آنان در برابر حرف حق مقاومت می‌کنند، متکبرند و دیگران را هم به انحراف می‌کشانند. 👈 سپس به وضعیت آنان در روز قیامت اشاره فرموده است: 🌹لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ. آنها باید روز قیامت، بار گناهان خود را بطور کامل بر دوش کشند. و همچنین سهمى از گناهان کسانیکه بخاطر جهل، گمراهشان مى سازند. بدانید آنها بار سنگین بدى بر دوش مى کشند! ۲۵ نحل. 👈 چرا بخشی از گناه کسانی را که منحرف کرده اند بر دوش می‌کشند؟ 👈 به دو دلیل: اول اینکه پیروان گمراه ممکن است گناهی مرتکب شوند که ربطی به رهبرانشان ندارد و دوم اینکه وقتی مستکبران، آنها را به بیراهه هدایت می‌کنند، مگر عقل و کتاب آسمانی را از دست داده اند که بدون چون و چرا گام در مسیر غیر حق می گذارند؟!! یعنی بخشی از گناه گمراهی آنان بر دوش رهبرانشان است و بخشی مسئولیت خودشان که در قبال آن کوتاهی کرده اند!! (دقت کنیم ). / ادامه فرداإن شاءالله/

⚫ منافق ⚫ 👈 در پیغام قرآنی روز گذشته خواندیم، منافقان در برابر حق، مقاومت می‌کنند و متکبرند و دیگران را هم از مسیر درست به انحراف می‌کشانند. و خواندیم آنها به آنچه خداوند نازل فرموده است می‌گویند《أَساطِیرُ الأَوَّلِینَ》یعنی افسانه های پیشینیان. 👈 سپس در آیهء بعد فرموده است: 🌹🌹قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُم.... کسانیکه قبل از ایشان بودند (نیز) مکر و توطئه کردند. ولى خداوند شالودهء آنها را از اساس ویران کرد. و سقف از بالاى سرشان بر آنها فرو ریخت. و عذاب (الهى) از جایى که نمى دانستند (و انتظار نداشتند) به سراغشان آمد. ۲۶ نحل. تفسیر: روش منافقان همیشه یک چیز است. رهبران الهی را نقد می‌کنند. مثلا قائل به این هستند که وقتی امام معصوم ظهور فرماید، او هم قابل نقد است. اینان اگر زمان پیامبر بودند، ایشان را هم نقد می‌کردند کمااینکه کتاب‌هایی در نقد کاتبان وحی می‌نویسند و بخشهایی از آیات قرآن را هم زیر سوال می‌برند. 👈👈 اما خداوند وعدهء عذاب آنها را در دنیا قطعی فرموده، از جایی که فکرش را نمی‌کنند عذاب خواهند شد. 👈 و در آیهء بعد به عذاب آنها در قیامت اشاره فرموده است: 🌹ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ.... سپس روز قیامت خدا آنها را رسوا مى سازد. و مى گوید: کجایند همتایان من که بخاطر آنها (با مؤمنان) دشمنى مى کردید؟! (در این هنگام) کسانیکه از علم بهره دارند مى گویند: رسوایى و بدبختى، امروز بر کافران است! ۲۷ نحل. ■ چرا رسوایی برای آنان عذاب بزرگی است؟ ● چون با این رسوایی، از دو گروه خجالت زده می‌شوند: اول مومنینی که در دنیا مورد آزار و اذیت و دشمنی آنان قرار می‌گرفتند و همیشه سرشان را در مقابل مومنین بالا گرفته و متکبرانه با آنان ستیز می‌کردند...... و دوم در برابر کسانی رسوا می‌شوند که عمری با دروغ و فریب، مسیر صحیح و راست را در برابر آنان کج و معوج نشان دادند و باعث انحراف آنان شدند و امروز در قیامت همگی در دوزخ خواهند بود. ■■ و خداوند آنها را خطاب قرار می‌دهد که آنانکه بخاطرشان با بنده های مومن و حق گوی من دشمنی می‌کردید کجایند تا شما را یاری کنند؟ و این یعنی در این لحظه خداوند به دفاع از مومنین در برابر منافقان می‌پردازد، و رسوایی بزرگی برای منافقان به بار خواهد آمد. ولی آنان برای سوال پروردگار پاسخی ندارند و ذلیل و حقیر، سرشان را زیر انداخته و هرچه در دنیا بر علیه مومنین تاخت و تاز کردند، آنجا بازخواست می‌شوند. و کسانیکه از علم، بهره مند هستند در ادامهء این رسوایی و تحقیر منافقان می‌گویند: انروز رسوایی و بدبختی برای کافران است. 👈👈 چه کسانی هستند این عالمان که روز قیامت اجازهء سخن گفتن دارند آنهم در محضر خداوند سبحان؟! اینان همان شاهدان روز قیامت هستند که بزرگترین مصداق آنان، ائمهء اطهار و اولیاء الهی هستند. 👈 سپس در بارهء آن گنهکاران توضیح می‌فرماید: 🌹الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ. همان کسانیکه فرشتگان (مرگ) جانشان را مى گیرند در حالیکه به خود ظلم کرده بودند! در این موقع آنها تسلیم مى شوند (ولی مى گویند) ما کار بدى انجام نمى دادیم! (به آنها گفته مى شود) آرى، خداوند به آنچه انجام مى دادید عالم است (و می‌داند دروغ می‌گویید). ۲۸ نحل. 👈 و آنگاه، آخرین کلامی که متکبران حق، در قیامت می‌شنوند اینست: 🌹فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ. اکنون از درهاى جهنم وارد شوید در حالى که جاودانه در آن خواهید بود. چه بد است جایگاه متکبران! ۲۹ نحل

⚫ منافق ⚫ 👈 در پیغامهای قرآنی روزهای گذشته، در بارهء تکبر و سرپیچی از حق خواندیم. نظر حضرت امیر در این باره بسیار قابل توجه است: 🌷 بخشی از خطبهء مهم صد و نود و دوم نهج البلاغه. 👈 اگر بنا بود خداوند به بعضی از بندگانش رخصت بدهد که به او تکبر کنند، قطعا به پيامبران و اولياء خاص خود اجازه می داد ولکن خداوند سبحان، زشتی تکبر و خودپسندی را برای آنان ناپسند دانست و فروتنی را برای آنان پسنديد، پس آنان گونه های خود را بر زمين چسبانيدند و صورتهايشان را به خاک ماليدند. و بالهای خود را برای مومنين از روی تواضع گستردند، آنان مردمانی مستضعف بودند که با گرسنگی و انواع فقر، آنانرا آزمايش کرد و به مشقت و سختی مبتلا فرمود، در رويدادهای وحشتناک امتحان نمود و با ناگواریها تصفیه شان فرمود. پس مال و فرزندان را ملاک خشم یا رضایت خدا قلمداد مکنید. اینها آزمایش و امتحان است و نشانهء بی نیازی و توانایی خداوند. و خداوند سبحان و باعظمت چنين فرموده است: 🌹 آيا گمان می کنند اينکه ما بوسيلهء مال و فرزندان، آنانرا کمک می نماييم، (به این معنی است که) آنانرا در وصول به خيرات سرعت می دهيم؟ نه چنين است آنان نمی فهمند. ۵۵ و ۶ مومنون. و خداوند سبحان بندگان مستکبر خود را که در نزد خويشتن بزرگ و چشمگيرند، بوسيلهء اولیاء خود که در چشمان آنان، مستضعف و بينوايند، امتحان و آزمايش می کند ( دقت کنیم ). حضرت موسی بن عمران با برادرش هارون به فرعون وارد شدند در حالیکه لباسی از پشم داشتند و عصايی به دست. آن دو بزرگوار به فرعون شرط کردند که اگر اسلام را بپذيرد (و تسلیم در برابر فرمان خدا شود)، مِلک و سلطنتی که در اختيار دارد برای او باقی بماند و عزتش پايدار. ● فرعون مستکبر به قوم خود چنين گفت:  آيا تعجب نمی کنيد از اينکه اين دو نفر با حال فقر و ذلتی که دارند، برای من شرطی پيشنهاد می کنند که اگر آنرا پذيرفتم عزتم پايدار و مِلکم باقی می ماند؟ آيا برای ادعای چنين مقامی شايسته نبود که دستبندهای طلا بر دست داشتند؟ ۵۳ زخرف. ● اين سخن باطل فرعون ناشی از باعظمت دانستن طلا و اندوختن آن و پست شمردن پشم و پوشيدن آن بوده است. 👈 👈 👈 اگر خداوند سبحان می خواست برای آن پيامبرانی که مبعوث فرمود، خزانه های طلا و معادن طلای ناب را باز کند و همچنين به آنان کشتگاه های باغها را عطا فرمايد و پرندگان آسمان و حيوانات وحشی زمينها را با آنان همراه و همدم نمايد، می توانست. اگر خداوند سبحان به انبياء خود، چنين امتيازاتی می داد، آزمايش، ساقط می شد و پاداش، باطل می گشت و اخبار پيامبران از بين می رفت و پاداشها برای کسانیکه دستورات خداوند را پذيرفته بودند و کسانیکه از آزمايشها سربلند بيرون آمده بودند، واجب نمی گشت و مردم باايمان شايستگی پاداش انسانهای احسانگر را نداشتند و الفاظ (زشت و زيبا) معانی حقيقی خود را ارائه نمی دادند. ولکن خداوند سبحان رسولان خود را در تصميمهايی که برای ابلاغ دين خداوند می گرفتند نيرومند ساخته و در پديده های ظاهری که با چشمان حسی ديده می شوند، ناتوان نموده بود، با قناعتی که دلها را پر می کرد و چشمها را بی نياز می ساخت و با فقر و نيازمندی که آزار آن چشمها و گوشها را پر می نمود. و اگر پيامبران، نيرومندانی بودند که کسی و يا مقامی نمی توانست قصد سوئی به آنان داشته باشد و دارای عزتی بودند که مورد ظلم قرار نمی گرفتند و مِلکی داشتند که گردنهای مردان به آن دراز می گشت و جهاز مرکبها برای حرکت بسوی آن بسته می شد، اين نيرومنديها ايجاب می کرد که مردم از پيامبران به آسانی بپذيرند و در برابر آنان استکبار نورزند. و به آنان به جهت ترس (از قدرت و ثروتشان)، ايمان بياورند، يا از جهت رغبت (به منفعت) به آن پيامبران بگروند. در اين صورت نيتها (و هدف گيريها) در ايمان آوردن به پيامبران، مشترک و مخلوط به دو پديدهء جلب سود و دفع زيان می گشت و اعمال نيکوی آن مردم تجزيه می شد به سودجويی و گريز از ضرر، و اجابت دعوت انبياء. 👈 👈 👈 وليکن خداوند سبحان خواست که پيروی از رسولان او و تصديق کتابهای او و خشوع به مقام ربوبی او و تمکين به امر او و تسليم محض به اطاعت او، اموری خاص و ویژهء آن ذات اقدس باشد و با هيچ چيزی خارج از آن امور، آلوده نگردد. و هراندازه ابتلاء و آزمايش بزرگتر باشد پاداش و جزاء، باعظمت تر خواهد بود. ●/ در نظر دنیاطلبان، هر که ثروت بیشتری دارد عزیزتر است و گرامی تر. حتی ممکن است خودش هم فقیر نباشد. او در مقابل هرکه دارائیش بیشتر از اوست، دچار نوعی خودحقیربینی میشود که این خودحقیربینی یا باعث حسادت شده و به تخریب آنها می پردازد، و یا خود را پائین تر حس کرده و بندگی آنان را می کند. و همین دنیاطلب، در مقابل کسانیکه دارایی کمتری دارند، دچار خودبرتربینی شده و فخرفروشی می کند و سر خود را به غرور در مقابل آنان بالا می گیرد!! /●

⚫ منافق ⚫ 🌹🌹وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ و دوزخ براى گمراهان آشکار مى گردد. ۹۱ شعراء. تفسیر: پس از بازپرسی و تفهیم اتهام به گنهکاران، آنها را محاکمه کرده و محکوم به مجازات می‌شوند. مجازاتشان دوزخ است با تمام عذابهایش. 👈 پس از آنکه حکم صادر شد و دوزخ برایشان نمایان گردید، اولین سخنی که بعنوان سرزنش و عذاب روحی به آنان گفته می‌شود اینست که: 🌹وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ؟ کجا هستند معبودانى که آنها را پرستش مى کردید غیر از خدا؟! آیا آنها شما را یارى مى کنند، یا کسى به یارى آنها مى آید؟! ۹۲ و ۳ شعراء. 👈 اما گنهکاران از پاسخ عاجزند. لذا: 🌹فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ پس همهء آن معبودان با عابدانِ گمراه به دوزخ افکنده مى شوند. ۹۴ شعراء. 👈 و همچنین: 🌹وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ. همهء لشکریان ابلیس. ۹۵ شعراء. ■ 👈 لشکریان ابلیس از انسان و جن. همانها که برای انحراف دیگران از مسیر حق تلاش می‌کنند. دروغها می‌گويند، تهمتها می‌زنند، رابطه با دشمن را عادی سازی می‌کنند، دعوت به مذاکره با دشمن می‌کنند، خود را روباه و دشمن را شیر می‌بينند، حقیر و ذلیل و کوته بین هستند، امروز یک حرف و فردا حرفی دیگر می‌زنند، سخن از صلح و برادری با کسانی می‌زنند که اگر از دستشان برآید یکروز هم فرصت زندگی به مردم نمی‌دهند........ و خلاصه نه بینش صحیحی از کتاب خدا دارند و نه از سخن معصومین. ● فقط یک چیزهایی را حفظ کرده اند و تکرار می‌کنند. 👈 سپس معبودان گمراه و پیروانشان در دوزخ با هم جدل میکنند: 🌹قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ. آنها در آن جا در حالیکه به مخاصمه برخاسته اند (پیروان گمراه به رهبران گمراه ) مى گویند: ۹۶ شعراء. 🌹تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ. به خدا سوگند که ما در گمراهى آشکارى بودیم، چون شما را با پروردگار جهانیان برابر مى شمردیم! ۹۷ و ۸ شعراء. 👈 و در اینزمان، رهبران گمراه را مجرم خطاب می‌کنند: 🌹وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ. و کسى جز مجرمان ما را گمراه نکرد. ۹۹ شعراء. 👈 علاوه بر این، حقیقت دیگری هم برایشان روشن می‌شود و آن اینکه: 🌹فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ. ( امروز) شفاعت کنندگانى براى ما وجود ندارد، و نه دوست گرم و پر محبّتى. ۱۰۰ و ۱۰۱ شعراء. 👈 و افسوسی به آنها دست می‌دهد که وقتی در دنیا بودند بدون هییییچ زحمتی می‌توانستند به آن دست پیدا کنند: 🌹فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ. ایکاش بار دیگر باز مى گشتیم تا از مؤمنان باشیم! ۱۰۲ شعراء. 👈 آنگاه خداوند، این ماجرا را برای عموم مردم، یک عبرت معرفی می‌فرماید: 🌹إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ به یقین در این ماجرا، نشانه (و عبرتى) است. ولى بیشتر آنان مؤمن نبودند. ۱۰۳ شعراء. ✅ کاش طوری زندگی کنیم که در همه چیز الگو باشیم نه عبرت.